465
Pasternak cəsarətli, mərd, ən əsası isə qorxmaz sənətkar idimi?
Əlbəttə. Hər halda, Yevtuşenkodan cəsarətsiz deyildi.
***
Şir və pələng ovu cəsarət tələb eləyir. Şir və ya pələnglə
rastlaşanda ayaqların əsmirsə, kişisən. Səhrada əliyalın, silahsız
pələng və şirlə rastlaşanda əsməyin hələ qorxaqlıq əlaməti
deyil. Ancaq ölmüş şirə, yaxud pələngə güllə atmaq heç də
böyük hünər deyil. Bax bunu bu günün icazəli qəhrəmanlarına
xatırlatmaq necə də yerinə düşür.
***
Despotluqla demokratiya arasındakı fərq nədən ibarətdir.
Despot rejimində pələnglər və şirlər özünü tülkü kimi aparırlar.
Demokratiya dövründə isə hamı pələngə və şirə dönür. Bəs
dovşanlar? Despotun dövründə dovşanlar tülküyə dönmüş
şirlərdən və pələnglərdən qorxurlar, demokratiya zamanı isə
qəfildən şirə-pələngə dönmüş tülkülərdən.
***
Qadın təkcə qısqanmır, həm də ürəyinin dərinliyində
qısqanılmasını istəyir. Hər dəfə o, səmimi qəlbdən, yaxud da
yalandan ərinin, oynaşının, ona heyran kəsilən başqa bir şəxsin
dəhşətli və dözülməz qısqanclığından şikayət edəndə ürəyində
arzulayır ki, Allah onu heç zaman bu əzabdan qurtarmasın. Bu
əzab ona özünütəsdiq üçün lazımdır: qadının onu qısqanmaq
səbəbi nə qədər az olsa, bir o qədər qısqanılmaq həvəsi
alovlanır. Qısqanmağa əsası olan qadınların öz cazibədarlığını
nümayiş etdirib sübuta yetirməyə ehtiyacı olmur.
***
Marksizm təlim kimi düşünülübsə də, dinə çevrilmişdir.
***
İnsan əks ardıcıllıqda mövcud ola bilsəydi... Ancaq bu
mövcudluq haçan və nədən başlayır? Valideynlərinin ilk
tanışlığından, ilk təbəssümündən, öpüşündən? Pol Eluar yazır ki,
insanlar öpüşdən dünyaya uşaq gətirirlər.
***
466
Realizm tarixi hadisədir. O, hər bir müvafiq dövrün təfəkkür
səviyyəsini əks etdirir. Homerin dövründə Təpəgözün təsviri
elə bizim dövrümüzdə teletəsvir kimi real bir şeydir. Realizm o
mənada hüdudsuzdur ki, o, təkcə insanın əməl və sözünü yox,
həm də onun fikirlərini, fantaziyasını, dünyagörüşünü və
yuxularını əks etdirir.
***
Əzab çəkmək haqqını da gərək qazanasan.
***
Həyat həmişə gələcəkdədir. Keçmiş ölüm səltənətidir. O,
yaşanılıb, tükənib, qurtarıb və demək, artıq canını tapşırıb.
***
Kosmopolitizm azad xalqların məzələnməsidir. Əsarət
altında olan xalq bundan çox-çox uzaqdır.
***
Ən yaşarı ideologiya o ideologiyadır ki, özünün əksiylə
mübarizə aparmır, onu mənimsəyib öz içində əridir.
***
Ağıl – şər toxumlu da ola bilər, müdriklik isə həmişə
xeyirxahlıq deməkdir. Ağıl vicdanın səsini şübhə altında
qoymağa gücü çatsa belə, onu əvəz edə bilməz.
***
Həyat – nəqliyyatdır. Yollarda qalmışam, bəlkə məni kimsə
öz avtomobilinə, öz həyatına götürə.
***
O, işıqlanıb gərəksiz olmuş lent kimi idi. Mənasız və lazımsız.
***
Qədim Romada ən zülmkar nəzarətçiləri qulların arasından
seçirdilər. Faşistlər isə kapo adlanan nəzarətçiləri elə əsirlərin
öz arasından seçirdilər. Məmlükləri, yeniçəriləri də buraya
əlavə etmək olar.
***
Gələcək o zaman reallıq kəsb edir ki, hansı mənadasa indiki
zamanda iştirak edir.
467
***
Dahilik, taleyin özünü də ehtiva edir. Taleyin öz dühasını
gerçəkləşdirmək imkanı vermədiyi insan potensial dahi sayıla
bilməz.
***
Ədəbiyyat insanın üzərindən statistik damğaları götürür, hər
bir insana təkrarolunmaz yeganə fərd kimi yanaşır.
***
Bəzi adamların sinizmi, heç şübhəsiz ki, cəmiyyətin
həyasızlığından irəli gəlir.
***
Azərbaycanda dini müəyyən mənada poeziya əvəz edir - öz
tanrıları və peyğəmbərləri ilə birlikdə.
***
Həmişə öz uğurları ilə öyünən lovğa cəmiyyət ancaq özünün
yalan-doğru qələbələrindən başqa heç nəyi görməyən dargöz
insanları doğur.
***
Tolstoy deyir ki, insanlar ağıllı və səfeh yox, anlayan və
anlamaz şəklində bölünürlər. Bu, həqiqətən belədir: TYaman
olur anlamaq dərdiU.
***
Ola bilsin ki, həyat elə əbədiyyətdən sonsuzluğa ünvanlanan
ismarıcdır.
***
Azsaylı xalqların içindən çox nadir hallarda böyük nasirlər
yetişir. Bəli, şairlər yetişir, ancaq nasirlər yox. Bəlkə azsaylı
xalqın həyatında epiklik çatmır. Bəlkə bu, onların tarixi
proseslərdə rol oynamaması, yaxud da insanlığın tarixində zəif
iştirakı ilə bağlıdır. Axı poeziya təkcə ürəyin, qəlbin
kardeoqrammasıdırsa, nəsr bütün cəmiyyəti əhatə eləyən bir
şeydir. Azsaylı xalqların içindən çıxan hansı yazıçı, sözün
həqiqi mənasında, böyük nasirdir? Coysmu? Ancaq o da
İrlandiyadan çox böyük ingilis ənənəsinə bağlıdır, baxmayaraq
468
ki, qəhrəmanlarını Dublinin tarixi şəhər kontekstində təsvir
edib. Praqa sakini Kafka da balaca Çexiyaya yox, böyük alman
ədəbiyyatı ənənələrinə aiddir. Balaca İslandiyanın içindən
Nobel mükafatı laureatı Laksnes çıxıb, ancaq Nobel
mükafatını alsa belə, Laksnes böyük yazıçıdırmı? Bilmirəm.
Oxumamışam.
***
Nağıllar xalqların yuxularıdır.
***
Uşaqlığın xiffətini çəkmək – uşaqlığımızda yaşlıların
həyatını nə vaxt yaşayacağımızı həsrətlə gözləməyimizlə
bağlıdır. Bu yaşa çatanda tamam başqa şeyin şahidi olursan.
Doğrudanmı, həyatımızın ilk dövründə biz yaşlıların həyatını
elə beləcə təsəvvür edirmişik?
***
Bəzən kitablarda gözümüzə çox qəribə, heç harda təsdiqini
tapmamış və izah olunmayan faktlar sataşır. Məsələn, Yeremey
Parnovun Ernest Telman haqqında yazdığı "Gizlin məhbus"
kitabının (Moskva, 1978) 356-357-ci səhifələrində gözümə
belə bir fakt sataşdı: "Svastika ideyasını Hitlerə uzun illər
Tibetdə yaşamış Qurciyev soyadlı bir azərbaycanlı vermişdi".
***
"Drujba narodov" jurnalının təşkil etdiyi dəyirmi masada
çıxış edərkən dedim ki, biz yuxularımızı belə Qlavlitdən
(senzura idarəsi) keçirtmək məcburiyyətində qalmışdıq. "Yaxşı
padşahın nağılı"nda yuxulara icazəni şah verir. Bu yaxınlarda
hardasa oxudum ki, German Kant "RENT-Korporeyşndə"
çalışarkən yuxuların proqramlaşdırılması üzərində işləyirmiş.
Ümumən götürdükdə "Yaxşı padşahın nağılı" ətrafında çox
mürəkkəb bir situasiya yarandı. Bu hekayəni qələmə alanda,
mənim sarkazmımın hədəfində ancaq və ancaq totalitarizm
dururdu, burada heç bir konkret ünvan-filan yox idi, ancaq
buna baxmayaraq, bəzi adamlar onu konkret şəxslərlə
əlaqələndirməyə cəhd etdilər. Dərhal müvafiq instansiyalara
Dostları ilə paylaş: |