62
– Hə… özü də gümüş medalla… indi bildim, Həsən Məlikov…
Çox gözəl. Mənim Azərbaycandan iki general dostum var. Onlar
Qafqazda çar ordusunun ən sayılıb-seçilən general larıdır. İsmayıl
bəy Qurtqaşınlı, bir də Nikolay Nikolayeviç
3
.
İkinci general Fərəc bəy idi, Rusiyada onu Nikolay
Nikolayeviç kimi təqdim edirdilər. Həsən bəy rektora Fərəc bəyin
qohumu olması haqda heç nə demədi.
– Ümidvaram, sən də onlar kimi böyük şəxsiyyət olacaqsan, –
deyib Solovyov onun əlini sıxdı.
– Mən həyatımı elmə bağlamağa qərar vermişəm. İnanıram
ki, sizin kimi dahi alimlərin, qayğıkeş müəllimlərin əhatəsində
mən tutduğum yolun cəfakeş yolçusu kimi geriyə – Qafqaza əliboş
qayıtmayacam, – Həsən inamla rektora cavab verdi.
– Əlbəttə, belə olmalıdır! Bir şey soruşum, sənin vali deyn-
lərindən hansınınsa rus qarışığı olubmu?
– Xeyr, cənab rektor, mənim atam da, anam da azərbay-
canlıdır. Atam yerli-köklü Zərdab bəylərindəndir.
– Amma sənin rus dilində tələffüzün o qədər səlisdir ki,
təəccübümü gizlədə bilmədim.
– Mənim hətta gimnaziya təhsili olmayan bacım da, qardaşım
da evdə rus dilini öyrəniblər. Atam ordu qvardiyasında praporşik
olduğu üçün bizi də savadlı görmək istəyirdi, bizə xüsusi müəllimlər
tuturdu.
Solovyov ayaqüstü söhbət zamanı qarşısındakı oğlanın
natiqliyinə heyran qalmışdı, elə ilk andan onun istedadını və parlaq
gələcəyini kəşf etmişdi.
* * *
Həsən bəy get-gedə Moskvanın havasına, insanlarına öy-
rəşərək hər gün təhsilini təkmilləşdirməyə çalışırdı. Dərs yükünün
3
Nikolay Nikolayeviç (Fərəc bəy Ağayev) – (1811-1891) – çar ordusu nun
general-leytenantı. Qırx ilə yaxın orduda xidmət edən Fərəc bəy Ağayev 1882-ci
ildə istefaya çıxıb. Ömrünün sonuna kimi Tiflis Xeyriyyə cəmiy yətində çalışıb.
63
ağırlığı, içindəki fərqli düşüncələr bəzən səhərəcən onu yatmağa
qoymurdu. Universitetdə oğlanlarla qızların birgə təhsil almaları,
fikir mübadiləsi etmələri onun çox xoşuna gəlirdi. Hər dəfə
dərindən köks ötürərək “görəsən, bizim ölkəmizdə belə bir təhsil
ocağı nə zaman olacaq?” düşünürdü. Rusca səlis danışması dərs-
lərinə başladığı gündən onun köməyinə çatırdı. İstər fakültənin
ictimai həyatında, istər dərsdə, istərsə də universitetin ümumi
tədbirlərində nümayiş etdirdiyi fəallıq onu qısa vaxtda bütün
universitetə tanıtmışdı. Dostları hərdən Həsənlə zarafat edib
deyirdilər ki, xəbərin varmı, ədəbiyyat fakültəsinin qızları sənin
gözlərinin qeyri-adiliyini, bu gözlərin sənin danışığınla, davra-
nışınla həmahəng olduğunu müzakirə edirlər. Deməli, sənin
gözlərinin “xatası” çıxacaq. Həsən onunla zarafat edən dostlarına
heç nə deməsə də, bütün digər gənclər kimi qızların onunla belə
maraqlanmalarından, əlbəttə, xoşlanırdı.
Bəzən bəzi qızlar dərs arası tənəffüslərdə bir-biri ilə söhbət
edərkən yaxınlıqdakı Həsəni də danışdırmaq istəyirdilər. Lyuba
adlı od-alov parçası bir qız dil-dil ötərək elə hey Həsənin ağzından
bir söz almaq istəyirdi:
– Bu doğrudurmu, sizin qızları görmədən-bilmədən kiməsə
ərə verirlər? Sizin kişilərin çox arvad alması, onları bir evdə
saxlaması doğrudurmu?
Həsən tam doğru olmayan, ancaq müəyyən qədər də həqi-
qətə yaxın bu suallara aydınlıq gətirməyə çalışardı. Hər suala öz
ailələrinin timsalında cavab verər, fikirlərini geniş izah edərdi:
– Bizim Azərbaycan ailələrində sevgi çox yüksək məqamda
durur. Heç bir ailə başçısı o yüksək məqamı tapdalaya bilməz.
Babam nənəmi, atam anamı görüb, bir-birini sevib evləniblər. Qar-
daşım da, bacım da sevib ailə qurublar. Sizin sualınızdakı müəyyən
məsələlərin də bu və ya digər formada öz əsaslı səbəbləri var. Amma
ailələrimizin minilliklərlə qoruduğu bu ənənələr sağlam təməl
üzərində qurulduğu üçün bizdə xəyanətə, aldanışa, yalana heç zaman
rast gəlinməz, boşanmalar min ailədən birində olar, ya olmaz…
Tələbələr onu maraqla dinləyər, Şərq ailəsinin dəyərlə rindən
xəbər tutardılar. Qızlar da həmin Lyubaya sataşardılar:
64
– Sən, deyəsən, bu Həsənə vurulmusan? Yoxsa əvvəlcədən
onların həyat tərzini öyrənmək istəməkdə xeyir ola?
– Yox, yox! Həsən azərbaycanlıların bəy sinfindəndir. Məni
alar aparar, sonra da üstümə üç-dörd müsəlman qız alar, onda
mənim halım necə olar?
Hamı gülüşürdü:
Həsən yenə bu zarafatları hazırcavablığı və yumoru ilə
bəzəyərdi:
– Yox, Lyuba, sən yenə tək olmaq istəyirsən, üç-dörd azər-
baycanlı qızın içində bir rus qızı olaraq seçilməyə can atırsan. Gəl
belə edək, olmaz ki, mən üç-dörd rus qızı alım, siz mənə təhsil
işlərimi qurmağa kömək edəsiniz? Evimizdəkiləri də razı salım
deyə, bir yerli azərbaycanlı qızı alaram. Danışdıqmı?
Hamı gülərdi.
Qızlar həmişə qayğılı görünən Həsənin zarafatından həzz
alaraq bu yaraşıqlı tələbə dostlarının incə yumorunu kəşf edirdilər.
Həsən bütün tədbirlərdə dilli-dilavərliyi, tutarlı faktlara əsas-
lanan çıxışları ilə həm müəllimlərini, həm də dostlarını heyran
qoyurdu. Bu qabiliyyətinə görə fakültə dekanı professor Aleksandr
Yuriyeviç Davıdov onu “filosof natiq” adlandırırdı.
O, Həsənə hər zaman üstüörtülü formada “xatalı uşaqlara”
qoşulmamağı da məsləhət görürdü.
Həsənin Moskvaya gəlişi Rusiyanın “çalxalanan” dövrü idi.
Şəhərlərdə hərdən yaşanan üsyanlar, etirazlar, tətillər emosional
əhval-ruhiyyəli tələbələrin düşüncəsinə daha tez təsir göstərir,
onların bəzilərini millət, xalq adına mübarizələrə qalxmağa sövq
edirdi. Həsən bəysə öz düşüncəsilə hərəkət edir, milli mübarizə
yollarının ən işıqlısının təhsildən keçdiyini dərindən dərk edərək
daha əhatəli bilik toplamağa, mümkün olan hər şeyi öyrənməyə
çalışırdı.
Təhsil illərində Pleşeyevin
4
dərnəyində iştirak etməyi ona
azadlığı tərənnüm edən şeirləri dinləməyə şərait yaratmaqla
4
Aleksey Nikolayeviç Pleşeyev (1825-1893) – şair, tərcüməçi, ədəbi tənqidçi,
pedaqoq
Dostları ilə paylaş: |