Sonuncu Fateh indd
Yüklə 12,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
80 S O N U N C U FAT E H Gövhərbəyim ana yaylıqla üzünü silə-silə ona ba- xıb, xəfifcə gülümsündü: – Özlərinə nə olub, ölüblər bəyəm, gör nə çoxdu- lar?
Nadir astadan anasına dedi: – Ana, səni and verirəm Allaha, ağır cavab qaytar- ma. Birdən sənə əl qaldırarlar, özümü saxlaya bilmərəm, bəlaya düşərik. Biz indi onlar üçün əşya kimi bir şeyik, qənimətik. Əlimizdən hələ ki, heç nə gəlmir. Gövhərbəyim ana oğlunun dediklərini başı ilə təs- diq etdi: – Düz deyirsən, qadan alım. Səni, İbrahimi mən- dən ayırsalar, bağrımın başı çatlayar, ölərəm. Səbir edək, görək başımıza nə iş gəlir. Qurban olduğum sevdiklərini əvvəl sınağa çəkir, kim ki, sınaqdan yaxşı çıxdı, ona xoş müjdə verir… – Sonra o, əllərini göyə qaldırdı: – Ey qəriblərin, kimsəsizlərin Allahı, özün mənim balalarıma kömək ol! Zalımın ürəyinə rəhm sal, tezliklə bizə aman versin… O biri əsir qadınlar da onun səsinə səs verib: – Amin. Ya Rəbbülaləmin, – dedilər. Səhər erkəndən həyət-bacada qab-qaşıq səsləri bir-birinə qarışmışdı. Buxaralı Qəmbər hamını bir yerə yığdı, bir-iki ağız öskürüb, boğazını arıtlayandan sonra bərkdən dedi: – Hərəniz bir işin qulpundan yapışacaqsınız. Siz mənə məxsussunuz. Əlbəttə, hələlik. Sonrasına baxarıq. Əgər özünüzü yaxşı aparsanız, burada qalacaqsınız. Həyətin ortasında yerə böyük bir nimdaş palaz sə rilmişdi. 81 N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R Qənimətlər bölünərkən Buxaralı Qəmbərə bir neçə xaral yun, üç inək, iki buzov, altı at – hamısı da Nadirgilin idi – səkkiz-doqquz qoyun, on üç də qul düşmüşdü; dörd uşaq, iki yeniyetmə qız, dörd arvad, bir də Əmirqulu, İbrahim, Nadir. Əsirlərin bəziləri, bir-birlərinin adını da bilmirdilər. Palaz üstə tirmə süfrə açıldı. Süfrənin qırağın- da cərgə ilə oturmuş əsirlərin hərəsinə yarım fincan bəhməz, bir dilim də çörək verildi. Sonra Buxaralı Qəmbər mızıldana-mızıldana balaca uşaqları və iki yeniyetmə qızı – onlar neçə gün idi ki, yol gələ-gələ aramsız ağlayırdılar – götürüb getdi. Bir azdan pıçhapıç düşdü ki, uşaqları qul bazarı na satmağa aparıblar... * * * …Şəhərin yuxarı hissəsində ucalan əzəmətli mi- narələrdən azan səsi eşidildi. Günorta çağı idi. Buxa- ralı Qəmbər evə xoş əhval-ruhiyyə ilə qayıdıb gəldi. Qıyıq gözləri gülürdü, saralmış dişləri parıldayırdı. Halından bəlli idi ki, xorasanlı qız uşaqlarını yaxşı qiymətə satıb... Sonra o, əsir arvadları çağırıb həyətin ortasında dağ boyda qalaqlanmış yun topasının yanı- na apardı və hərəsinin əlinə bir çubuq verib: – Bu yunu axşama kimi çubuqla çırpıb-təmizlə- yin. Deyirlər, guya, qızılbaş arvadları ev işlərində çox zirəkdilər. Əgər burada gördüyünüz iş öz evinizdə gördüyünüz işdən pis olsa, onda, bəxtinizdən küsün. Əmirqulu ilə Nadir geniş həyətin bir guşəsinə çə- kilib, yun tayasına tamaşa edirdilər.
82 S O N U N C U FAT E H – Bax, bax, bu bizim qoyunların yunudu, nə tez qırxdılar? – Öz qoyunlarımızın yununu özümüzə tə miz lə- dirlər. Yəqin, Buxaralı Qəmbər aparıb bazarda sata- caq. – Adam satmağı ar bilməyəndən sonra yağmala- dığın yunu satmağa nə var… – Məmləkətin halı bazarından bəllidir. Qaxacdan tutmuş adamacan burada hər şey satılır... Allah-təala hər şeyi görür... Hər cür bəla və müsibət – xəstəlik, qıtlıq, ölüm-itim də Allahdan gəlir... – Əmirqulu, deyirəm, İbrahim elə bir müddət ya- taqdan qalxmasa yaxşıdır. Yoxsa bu əbləh onu da qul kimi aparıb satar… Elə bu vaxt Buxaralı Qəmbər əlində qırmanc onla- ra yaxınlaşdı: – Görürəm ki, bekarçılıqdan çox əngə verirsiniz. Hə, sizə gərək elə iş verəm ki, söhbət etməyə vaxtınız olmasın… Ertəsi gün Buxaralı Qəmbər Əmirqulu ilə Nadirə altı bacının bir qardaşını – əziz-xələf oğlunu qoşub dedi:
– Gedirsiniz sürünü otarmağa. Oğlum gələndə sizdən bir balaca şikayət etsə, dərhal ikinizi də qul ba- zarına aparıb satacağam. Sonra başınıza nə gələcək, mənlik deyil. Kim bilir, bəlkə məndən zalımına tuş gələcəksiniz, sizi öküz arabasına qoşub, heyvan kimi işlədəcək? Ya da elə zəhərli çayanların, əqrəblərin qay naşdığı səhralarda çör-çöp toplamağa yollaya caq? Ona görə, baxın, əli-qolu bağlı ölməkdənsə, əli-qolu 83 N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R bağlı yaşamaq yaxşıdır. Hələlik ayaqlarınıza yüngül kündə vuracağam ki, qaçıb getməyəsiniz. Yəni qaç- mağa da bir yer yoxdur. Kündəsiz də heç yerə qaça bilməzsiniz. – Bəs, onda niyə bizə əziyyət verirsən? – deyə Na- dir tərs-tərs onun üzünə baxdı. Buxaralı Qəmbər yenə əlindəki qamçını onun üstünə qaldıranda, Gövhərbəyim ana görüb çığırdı: – Ey, Allahdan qorxmursan? Sənə dedim axı, ona toxunma. Peygəmbərimiz Məhəmməd səlləlahu aleyh və alihi səlləm əsirləri incitməyi böyük günah sayıb. Bəs sən, sən müsəlman hümməti deyilsən? Gövhərbəyim ananın sərt baxışları ilə qarşılaşan Buxaralı Qəmbərin əli yenə yanına düşdü. Nə deyə- cə yini bilmədi. Qadının da, oğlunun da üz-gözündə onu heyrətə salan nəsə vardı. Elə bil, gözəgörünməz bir qüvvə əlini-qolunu, hətta dilini bağladı. * * *
Nadirgil yastı-yapalaq evlərin arasından ötüb- keçən əyri-üyrü, kələ-kötür yollarla bir qədər ge- dəndən sonra axır ki, şəhərdən çıxdılar. Sürüdə xeyli mal-qara, at və qoyun-quzu vardı. Zərəfşan çayından ayrılan kiçik bir qolun üzərindəki taxta körpüdən ke- çib geniş çəmənliyə çıxdılar, Buxaralı Qəmbərin oğlu eşşəyin belində, Nadirgil isə piyada... Hər yanda ayrı-ayrı qoyun sürüləri, at ilxıları, də və, mal-qara otlayırdı. Bunları Xorasan mahalına basqın zamanı müdafiəsiz qalmış əhalini talayan öz- bək çapqınçıları qənimət kimi gətirmişdilər.
Yüklə 12,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|