www.vivo-book.com
42
oxĢayaraq ağı deyir və çayın o biri tayına baxırdı. Mən xəyalımda onu
özünü meĢədə təcrid etmiĢ əllibaĢılı vaizə, vəd edilmiĢ torpaqlara
baxan mömin Ġsa tərəfdarına bənzədərdim... bircə bu meyitlər
olmasaydı.
Qəzəbdən ağlını itirmiĢ fermeri Con Koffidən ayırmaq üçün
dörd nəfərin müdaxilə etməsi lazım gəldi. Onlar bunu edənədək
fermerin Koffiyə neçə güclü zərbə endirməyə imkan tapdığını
bilmirəm. Lakin bütün bunlar Koffinin heç vecinə də deyildi; o, elə
hey çayın o biri tayına baxır və meyitləri oxĢayaraq ağı deyirdi.
Detterikə gəlincə, onu qırağa çəkən kimi bütün gücü birdən harasa yox
oldu – sanki bu nəhəngin bədənindən qəribə bir elektrolit cərəyanı
keçirmiĢ (Mən hələ də elektrik təĢbihləri ilə danıĢmağa meyilliyəm,
yəqin buna görə məni qınamazsınız) və Detteriki bu enerji
mənbəyindən ayırandan sonra onun bədəni, elektrik cərəyanı çarpmıĢ
adam kimi, boĢalaraq halsızlaĢdı. O, çayın kənarında dizləri üstə
çökdü, əlləri ilə üzünü qapayıb hönkür-hönkür ağlamağa baĢladı. Hovi
də ona qoĢuldu. Onlar alınlarını bir-birinə söykəyərək qucaqlaĢdılar.
Adamlardan ikisi onları müĢahidə edərkən, qalanlar əllərindəki
silahların lüləsini yırğalana-yırğalana inildəyən qaradəriliyə tuĢlayıb,
onun ətrafında dairə qurdular. Elə təsəvvür yaranırdı ki, o, orada
olanların fərqində deyil. Makgi irəli çıxıb bir qədər tərəddüdlə bir
ayağını götürüb, o birisini qoyaraq yerində qurcalanandan sonra aĢağı
çökdü.
www.vivo-book.com
43
– Cənab, – o, alçaq səslə dedi və Koffi o dəqiqə səsini kəsdi.
Makgi onun ağlamaqdan qızarmıĢ gözlərinə baxdı. Zəncinin
yanaqlarında hələ də göz yaĢları axırdı, sanki kimsə onun içindəki su
kranını açıq qoymuĢdu. Onun gözlərindən yaĢlar axsa da, baxıĢlarında
qəribə bir etinasızlıq da sezilirdi... – hər Ģeydən uzaq və sakit. Mən bu
gözlərə baxanda, onların həyatımda gördüyüm ən qəribə gözlər
olduğunu düĢünmüĢdüm, elə Makgi də eyni hissələri keçirmiĢdi.
“Onun gözləri heç vaxt insan görməmiĢ yırtıcı heyvanın gözlərinə
bənzəyirdi”, – sonralar Makgi bu sözləri məhkəmə baĢlamazdan əvvəl
Hammersmit adlı bir jurnalistə demiĢdi.
– Cənab, siz məni eĢidirsinizmi? – Makgi soruĢdu.
Koffi ağır-ağır baĢını yırğaladı. O, hələ də öz vəsfəgəlməz
gəlinciklərini qollarının arasında tuturdu. Qızların çənələri sinələrinə
tərəf meyilləndiyindən, onların üzlərini aydın görmək olmurdu, bu da
həmin gün onlara Allahın bəxĢ etdiyi azsaylı rəhmətlərdən biri idi.
– Sənin adın varmı? – Makgi bir də sual etdi.
– Con Koffi, – göz yaĢlarında boğula-boğula zənci qalın səslə
cavab verdi. – Ġçki adı kimi, lakin baĢqa cür yazılır.
Makgi baĢını yırğaladı, sonra barmağı ilə onun köynəyinin
qabarmıĢ döĢ cibini göstərdi. Ona elə gəldi ki, o cibdə tapança ola
bilər, – baxmayaq ki, Koffi kimi nəhəng ölçüləri olan bir adam xəsarət
yetirmək, ya da qaçmaq istəsəydi, heç bir silaha ehtiyacı olmazdı.
– Cibində nə var, Con Koffi? Bəlkə odlu silah? Tapança?
www.vivo-book.com
44
– Yox, ser, – deyə Koffi öz qalın səsi ilə cavab verdi. Onun
durmadan yaĢ axıdan qəribə gözləri üzdə əzabkeĢ görünsə də, haradasa
dərinlikdə etinasız və laqeyd idi. Sanki əsl Con Koffi haradasa baĢqa
yerdə idi və baĢqa bir mənzərəyə tamaĢa edirdi. Elə bil, bu mənzərədə
qətlə yetirilmiĢ qızlar üçün kədərlənməyinə dəyməzdi; bu gözlər
nəzərlərini qaçırmadan Makginin gözlərinin düz içinə baxırdı. –
Burada sadəcə mənim səhər yeməyim var.
– Səhər yeməyi deyirsən, eləmi? – Makgi soruĢdu və Koffi
baĢını yırğalayaraq – “Bəli ser” – deyə təsdiq etdi. Onun gözlərindən
axan yaĢlar aram vermir və damcılar burnunun ucunda iriləĢərək aĢağı
diyirlənirdi.
– Bəs, de görüm, sənin kimiləri öz səhər yeməklərini haradan
götürürlər? – Makgi soyuqqanlılığını qorumağa çalıĢırdı, baxmayaraq
ki, qızlardan gələn iyi burnu hiss edə və onların bədənlərinin nəm
yerlərinə qonan milçək buludunu görə bilirdi. “Ən pisi də onları saçları
idi” – sonralar o demiĢdi... Lakin bu deyilənlər heç bir qəzetdə öz
əksini tapmamıĢdı, çünki belə təfərrüatları ailəvi qiraətlər üçün çox
qorxunc hesab etmiĢdilər. Mən bu hadisə haqqında onu qələmə alan
jurnalistdən, cənab Hammersmitdən eĢitmiĢdim. Məqalənin müəllifini
sonralar, Con Koffi mənim üçün bir növ mübtəlalığa çevriləndən sonra
tapdım. Makgi Hammersmitə deyibmiĢ ki, qızların sarıĢın saçları o
vaxt daha sarıĢın deyilmiĢ, tünd qırmızı rəngdə imiĢ. Onların
saçlarından süzülən qan yanaqlarından axırmıĢ, sanki saçlar pis boya
www.vivo-book.com
45
ilə rənglənmiĢdi. Onların kövrək qafa taslarının o qüdrətli əllərin gücü
ilə bir-birinə çırpılaraq parça-parça edildiyini dərk etmək üçün həkim
olmağa gərək yoxdur. Ola bilsin ki, onlar ağlayırlarmıĢ; ola bilsin ki, o
onları susdurmaq istəyibmiĢ. Əgər qızların bəxti gətiribsə, bu hadisə
onların zorlanmasından öncə baĢ verib.
Belə bir mənzərənin Ģahidi olarkən soyuqqanlılıqla düĢünmək
çox çətindir, hətta öz iĢini görməkdə çox qətiyyətli olan ġerif
köməkçisi Makgi kimi bir adam üçün də. Qeyri-sağlam düĢüncə
səhvlərə yol verilməsi və hətta daha çox qan tökülməsi ilə nəticələnə
bilər. Makgi dərindən nəfəs alıb özünü toplamaq istədi, ən azından,
bunu etməyə çalıĢdı.
– Ser, mən dəqiq xatırlamıram, əgər yalan deyirəmsə, əclafam, –
Koffi göz yaĢları ilə boğula-boğula dedi. – Bu həqiqətən mənim səhər
yeməyimdir, orada buterbrod və səhv eləmirəmsə, duzlu xiyar
olmalıdır.
– Mən özüm baxaram, sənin üçün bir fərqi olmamalıdır, – Makgi
dedi. – Ġndi, Con Koffi, məbadə tərpənəsən. Bunu etmə, dostum, heç
ağlına belə gətirmə. Əgər barmağını belə tərpətsən, bədəninin beldən
yuxarısını yox etmək üçün sənə tuĢlanmıĢ kifayət qədər silahımız var.
Koffi yenə çayın o biri sahilinə baxırdı və Makgi səliqə ilə onun
köynəyinin döĢ cibinə girib qəzetə bükülmüĢ və üstündən də iplə
sarınmıĢ bir bağlamanı çıxaranda heç qımıldanmadı. Makgi ipi qırıb
qəzet bağlamasını açdı, baxmayaraq ki, orada, Koffinin dediyi kimi,
Dostları ilə paylaş: |