Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
50 mikrob, daha çox qüvvə toplayıb yenidən öz iĢinə giriĢmək üçün, bir neçə gün istirahət edə bilər. Bunu desəydilər, çox təəccüblənərdim. Əgər mənə desəydilər ki, on beĢ-iyirmi ildən sonra elə həblər kəĢf ediləcək ki, onları qəbul edən insanın daxilini rekord dərəcədə qısa müddət ərzində belə infeksiyalardan təmizləyəcək... üstəlik, onları qəbul edənin mədəsini bir balaca bulandırsa da, ya da xəstənin qarnı getsə də, bu həblər həkim Sedlerin verdiyi kükürd həbləri kimi sizi qusmağa vadar etməyəcək, bax, ən çox onda təəccüblənərdim. Amma o vaxt, 1932-ci ildə xəstəliyin öz-özünə sağalacağını gözləməkdən və bir də sanki kiminsə içinizə neft töküb, sonra da kibritlə alıĢdırırmıĢ kimi dəhĢətli ağrı-acılara əhəmiyyət verməməyə cəhd etməkdən baĢqa əlac yox idi. Öz iĢimi bitirib yataq otağına qayıtdım və nəhayət, yuxuya gedə bildim. Röyamda saçları qana batmıĢ və utancaqlıqla gülümsəyən balaca qızlar görürdüm...
Sənəddə deyilirdi ki, mən mümkün olan ən qısa müddətdə həbsxana rəisinin yanına getməliyəm. Bu çağırıĢın səbəbini yaxĢı bilirdim – həbsxanada yazılmamıĢ, amma çox vacib qaydalar vardı və dünən qısa
www.vivo-book.com
51 müddət çərçivəsində bu qaydalara əməl etməmiĢdim. Ona görə də həbsxana rəisinin yanına getməyi mümkün olduqca ləngitmək qərarına gəldim – lap öz sidik yollarımdakı problemə görə həkimin yanına getməyimi uzatdığım kimi. HəmiĢə düĢünmüĢəm ki, “bununla birdəfəlik qurtarmaq” kimi iĢlərə həddən artıq əhəmiyyət verilir. Hər halda, həbsxana rəisi Mursun kabinetinə getməyə tələsmirdim. Bunun əvəzində, öz yun kitelimi soyundum, onu stulumun söykənəcəyinə asdım və küncdəki ventilyatoru iĢə saldım – bu gün də hava həddən artıq isti idi. Sonra öz yerimə əyləĢib Brutus Hovellin gecə növbəsinə dair hesabatını gözdən keçirməyə baĢladım. Hesabatda narahatlıq doğura biləcək heç nə yox idi. Geri qayıdandan bir az sonra Delakrua ağlamıĢdı – o, demək olar ki, hər gecə belə edirdi və mən tam əminəm ki, o, diri-diri yandırdığı adamlar üçün yox, əsasən, özü üçün ağlayırdı, – sonra öz dostu Mister Cinqlzı içində yatdığı siqaret qutusundan götürmüĢdü. Siçanı görən kimi Del sakitləĢmiĢ və gecənin qalan hissəsini körpə uĢaq kimi yatmıĢdı. Mister Cinqlz öz quyruğunu arxa ayaqlarının ətrafına dolayaraq və girdə gözlərini qırpmadan bütün gecəni yəqin Delakruanın qarnının üstündə keçirmiĢdi. Sanki Allah Delakruanın qoruyucu mələyə ehtiyacı olduğuna qərar vermiĢdi və bizim Luizianadan olan cinayətkar dostumuz kimi, siçovulun qoruyucu mələyinin yalnız siçan ola biləcəyini müəyyənləĢdirmiĢdi. Əlbəttə ki, Brutusun hesabatında bütün bunlar yazılmamıĢdı, amma mən yazılan sətirlərin arasındakı
www.vivo-book.com
52 mənanı oxumağı öyrənmək üçün gecə növbələrində kifayət qədər olmuĢdum. Hesabatda Koffi haqqında qısa bir qeyd vardı: “Yerində səssiz-səmirsiz uzanıb, bəzən ağlayıb. Mən onunla söhbətə baĢlamaq üçün cəhd etdim, amma bir neçə deyingən cavabdan sonra bu fikridən vaz keçdim. Bəlkə də Pol ilə Harrinin bəxti daha çox gətirər”. “Söhbətə baĢlamaq” – bu bizim iĢimizdə, həqiqətən, ən əsas məsələlərdən biridir. O vaxtlar hələ bunu bilmirdim, amma bu qəribə ahıl yaĢımın zirvəsindən geriyə baxanda (düĢünürəm ki, gələcəkdə yaĢamağa məcbur olanların hamısı üçün ahıl yaĢlar qəribə gəlir) həqiqətən belə olduğunu və bunu o zamanlar nə üçün anlamadığımı baĢa düĢdüm: bu məsələ bizim iĢin aparıcı məqamı kimi çox vacib idi – lap elə nəfəs almağın yaĢamamız üçün vacib olduğu kimi. Müvəqqəti iĢçilər üçün “söhbətə baĢlamaq”da mahir olmaq elə də vacib deyildi, amma mən, Harri, Brutus və Din üçün bu, həyati əhəmiyyət daĢıyırdı... Məhz bu, Persi Uetmorun bir fəlakət olmasının səbəblərindən biri idi. Məhbuslar ona nifrət edirdilər, mühafizəçilərin ondan zəhləsi gedirdi... – hamı ona ikrahla baxırdı. Bəlkə də onun siyasi əlaqələrinə deyil, yalnız özünə və ola bilsin ki, (sadəcə bu bir gümandır) anasına da nifrət edirdilər. O, düyün tortuna vurulmuĢ arseni xatırladırdı və mənsə qarĢıda bizi gözləyən fəlakəti lap əvvəldən duymuĢdum. Persi özü elə bil baĢ verəcəyi anı gözləyən bir fəlakət idi. Yerdə qalanlara gəlincə, gözətçi kimi fəaliyyətimizdən daha çox, məhbusların psixiatrları kimi faydalı olduğumuzu söyləyən hər kəsi
www.vivo-book.com
53 lağa qoyub gülərdik – mənim içimdə bir hissəm hələ indi də bu fikri ciddi qəbul etməyərək, buna istehza edir, – amma biz “söhbətə baĢlama”nın əhəmiyyətini dərk edirdik... Və bu söhbətləri etmədikdə Qoca Qığılcımla görüĢü gözlənilən məhbusların ağlını itirmək kimi sarsaq Ģakərləri vardı. Mən Brutusun hesabatının sonunda Con Koffi ilə söhbət, ən azından, buna cəhd etmək haqqında bir qeyd yazdım və sonra həbsxana rəisinin baĢ köməkçisi Körtis Andersonun qeydinə keçdim. Qeyddə deyilirdi ki, Anderson Edvard Delakrus (Anderson səhv edirdi; məhbusun adı əslində Eduard Delakrua idi) üçün tezliklə EG əmrini gözləyir. EG abreviaturasının mənası “edam günü” deməkdir və onun etdiyi qeydə inansaq, Körtisə yuxarılardan deyilmiĢdi ki, balaca fransız öz edam yolunu Hellovindən bir neçə gün öncə keçəcək. Onun gümanına görə, edam oktyabrın 27-də olmalı idi və sizə deyim ki, Körtis Andersonun ehtimalları heç vaxt əsassız olmurdu. Lakin bu edamdan öncə Uilyan Uortoin adlı bir məhbusun gəliĢi gözlənilirdi. “O sizin “çətin uĢaq” adlandıracağınız tiplərdəndir, – Kürtis öz zərif, bir az da sola meyillənən xətti ilə yazırdı. – Dəlisov və yelbeyindir və bununla fəxr edir. Təxminən bir il avara-sərgərdan bütün Ģtatı gəzib- dolaĢandan sonra, nəhayət, öz cəzasını tapıb. Soyğun zamanı üç nəfəri qətlə yetirib – onlardan biri hamilə qadın olub, qaçarkən də darvazanın ağzında dördüncünü öldürüb. ġtatın patrul polisini. Ona, sadəcə, rahibə və kor birisini öldürmək qalırdı. – Bu son cümləni oxuyanda
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|