Şukin adına teatr məktəbində təhsil alan gənc qızın aktrisa kar
Yüklə 2,76 Kb. Pdf görüntüsü
|
| 176 balaca avtobuslarda apardılar. Qonaqlarla dolu avtomobil- lər bütün axşamı ora-bura gedib-gəlirdilər. Mənim gündəliyimdə bu axşam yalnız əla sözlərlə təsvir olunub. Hətta indi də mənə bunu anlamaq çətin deyil. Əl- bəttə, mən o vaxtkı vəziyyətimi xatırlayıram. Axı 1994-cü ildə bizim ölkəmizdə hələ başa çatmamış ac sosializm davam edirdi. Küçələrdəki, istirahət yerlərindəki şərait, mənzillərdə, restoranlarda, klublarda həyat çox sadə idi. Əlbəttə, tamamilə başqa bir aləmin prezidentinin evində olmaq mənə çox ma- raqlı gəlməli idi. İstər-istəməz göz bütün təfərrüatları, davra- nışdakı fərqləri, reaksiyaları, təzahürləri qeyd edirdi. Hər şey çox maraqlı idi və hərdən mənə elə gəlirdi ki, Hol- livudda möhtəşəm bir şounun çəkilişində iştirak edirəm. Əs- lində müəyyən mənada bu belə idi. Amerika ulduzlarının və forum qonaqlarının iştirakı ilə şou. Biz Ford ailəsinin evi qarşısında maşından çıxan kimi, gözəl geyimli, gülərüz insanların əhatəsinə düşdük. Mənim yeni amerikalı rəfiqəm, ştatlardan birinin quberna- torunun xanımı, ahıl yaşda olmasına rəğmən, əslində yəqin ki, yalnız gənc xanımların seçə biləcəyi cəsarətli paltar geyinmiş- di. Özünü çox rahat, sərbəst hiss etdiyi aydın sezilirdi. İsti yay gecəsi olmasına baxmayaraq, bəzi xanımlar çiyinlərinə xəz at- mışdılar. Kiminsə kürəyi açıq idi – Naomi Kempbellinki kimi uzun, cilalanmış deyildi, real, piyə tutulmuş, şişkin qadın kürəkləri. Boyunsuz, düz çiyinlərin üstündəki başlara baxdıq- ca düşünürdüm: “Bizdə beləsini hökmən gizlədərdilər, hamı- ya nümayiş etdirməzdilər”. Betti Fordun tarixçəsi haqqında həddindən artıq çox danışırdılar. Mən əvvəlcə, söhbətin nə- dən getdiyini anlamırdım. Yalnız sonradan başa düşdüm ki, ev sahibəsinin kitabı müzakirə edilir. Kitab “Bettinin böyük oyanışı” adlanırdı və bu kitab əsasında “Bettinin hekayəti” adlı film də çəkilmişdi. Heç demə Fordun həyat yoldaşı vaxtilə alkoqolizmdən əziyyət çəkirmiş. Əri seçkilərdə uduzduqdan sonra o qədər həyəcan keçirib ki, möhkəm içməyə başlayıb və içkiyə aludə olub. Çox ciddi müalicə olunub. Hamı elə bu barədə də danı- şırdı. O, qətiyyən çəkinmədən kitabında bu barədə danışır və 177 inanırdı ki, oxşar problemli insanlara kömək edə bilər. Bütün bunlar mənə əcaib görünürdü. Mən bunu öz ölkə- mizlə müqayisə edirdim. Deyək ki, bizdə Naina Yeltsina al- koqolik ərlə yaşamağın çətinliyindən kitab yaza bilərdimi? Burada isə, problem yoxdur, yazırlar. Biz dağılışdıq, patio və çəmənliyə yayıldıq. Hər yanda ma- salar qoyulmuşdu. Bu içkilərin bol olduğu və daş üzərində qızardılmış ət iyli furşet idi. Amma yemək adamı çəkmirdi. Moskvada gecənin yarısıydı. Ünsiyyətdən doymaq olmurdu. Yüksəklikdəki evin işıqları parlayır və bayram atmosferindən xəbər verirdi. Bütün söhbətlərdən sonra Fordun arvadı ilə ta- nış olmağı çox istəyirdim. Səkkiz saatlıq zaman fərqini çox hiss edən Daşa isə istirahət etmək istəyirdi: Ana, mən artıq yatmaq istəyirəm. Məni mehmanxanaya göndərin. Mən ev sahibinə təşəkkür edib, gedəcəyəm. Yaxşı, ana? Sən ona necə təşəkkür edəcəksən, onu hələ burada tapmaq lazımdır. – Daşanın ev sahiblərinə dəvət üçün minnətdarlıq etmək qaydasını möhkəm mənimsəməsi mənə xoş gəlirdi. Daşanın babası, mənim qaynatam diplomat idi və nənəsi öz nəvəsinə bəzi etiket qaydalarını öyrətmişdi. Xüsusilə qəbul edən tərəfə zəng edərək, xoş keçirilmiş gecəyə görə minnət- darlıq etməyi. Hətta balaca olanda, bəzən bizə nəzarət edirdi: “Ata, ana, filankəsə zəng edin. Biz axı dünən onlarda idik”. Qızımın mehmanxanaya göndərilməsi haqqında söhbət düşəndə bizim yanımızda Sahibkarlıq İnstitutunun direktoru- nun oğlu kiçik-Kris de Muss dayanmışdı. Onun atası da eyni adı və təbii ki, eyni soyadı daşıyırdı, amma “böyük” qoşması ilə. Kiçik de Mussun on yeddi yaşı vardı. O, kollecdə təhsilini başa vurmuşdu və universitetə daxil olmağa hazırlaşırdı. Da- şadan cəmi bir yaş böyük olsa da, Kris məktəbliyə oxşamırdı. O, bütün iclaslara və dəyirmi masalara gedir, daim nəsə yazır və ciddi adam təəssüratı yaradırdı. Mən hətta bir dəfə ona de- dim: Kris, sən yəqin ki, nə vaxtsa ABŞ prezidenti olacaqsan. Cavan oğlan bunu zarafat kimi qəbul etməyərək, ciddi və inamla mənə dedi: 178 Əlbəttə, olacağam, missis Puşkova. Axı mən indidən buna hazırlaşıram. Atası ilə birgə buralarda tez-tez olan kiçik-Kris de Muss bu yerlərin bilicisi kimi, kiçik Puşkovanı maraqlı məlumatlarla təchiz edirdi. Daşanı bəyəndiyi hiss olunurdu, o özü də qızı- mın xoşuna gəlmək istəyirdi. Burada isə belə bəhanə tapılmış- dı – prezidentin arvadı ilə şəxsi tanışlığın olması ilə diqqəti cəlb etmək. - Gəlin, mən indicə missis Fordu bax orada gördüm. Kris cəld və bacarıqla masalarla dolu olan çəmənlik boyu hərəkət edirdi. Mən və Daşa ona zorla çatırdıq. Projektor- larla altdan gözəl işıqlandırılan böyük ağacın altında iki cüt- lüyün arasında zərif, saçları qısa kəsdirilmiş qadın dayan- mışdı. Çoxdan altmışı ötməsinə baxmayaraq onun əynində qolları açıq, qısa qara paltar var idi. Sovet-Amerika nidası “You do look well!” mənim ifamda “Siz əla görünürsünüz” komplimentindən çox, rus meyarlarına görə, çoxdan təqaüd yaşında olan bir qadının görünüşünə səmimi heyranlığım kimi səsləndi. Halbuki bu yaşda gözəl görünmək vacib ol- maya da bilər. Kris de Muss məni və Daşanı çox ciddi görünüşlə, böyük- lər kimi təqdim etdi. Moskvada mən “Böyük Pyotrun kiçik Hollandiyası” filmini bitirmişdim. Mən bu filmin həm sse- nari müəllifi, həm də prodüseri idim. Amerikada olarkən də mən işləməkdə davam edirdim. Bir dəfə Kris məni ssenari yazarkən görmüşdü. Məndən nə yazdığımı soruşanda, bildirdim ki, Rusiya donanmasının 300 illiyinə həsr olunmuş filmin ssenarisini tamamlayıram. Filmin donanma və çar Pyotr haqqında ol- duğunu söylədim. O, bunu yadda saxlayıbmış. Buna görə də məni missis Forda təqdim edəndə, o, təntənəli surətdə mə- nim adımı, sənətimi və son işimi söylədi. O məni az qala Rusiyanın yeni Lev Tolstoyu kimi təqdim etdi. Mən təntənəli təqdimatla bağlı zarafat etməyə macal tapmamış, təşəbbüsü Daşa ələ keçirdi. Bir sözlə, cavanlar liderlik edirdilər. Daşa danışırdı ki, o, məktəblidir və cəmi iki gün əvvəl babasının bağında hasar rəngləyirdi, indi isə Yüklə 2,76 Kb. Dostları ilə paylaş:
|