Milli Kitabxana
107
M i r z ə F ə r ə c. Adə, mən düz yaza bilmirəm? Mənim kimi məktub yazmağı
heç sənin baban da bacarmaz!
Q a f a r. Mənim babam İranda molla imiş. Rəhmətlik sağ qalsaydı, indi
müctəhid olmuşdu.
M i r z ə F ə r ə c. Mənim də babam fərraş imiş. Rəhmətlik ölməsəymiş indi
Həmədanda hakim idi.
Ş a h s ə n ə m. A Gülpəri, görəsən bizi bu külbaşlara ərə verən zaman ağılları
harada imiş?
Q a f a r. A Mirzə Fərəc, bu dünya gözəllərinə elçi gedib bəyənən vaxtı
analarımızın gözləri harada imiş?
Bayırda avtomobil fit verir.
Ş a h s a n ə m (pəncərədən baxarkən). Qafar, qapımıza avtomobil gəlir. Bu nə
işdir?
Q a f a r (baxır.) Nə mənə? Molla əmidir?! Avtomobildə gəlir?!
M i r z ə F ə r ə c. Kişi nə deyirsən? ( Durub baxır.) Doğru.
Molla Nəsrəddin daxil olur.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Axşamın xeyir, a Şahsənəm! Gülpəri, kefin necədir?
Ş a h s ə n ə m. Aqibətin xeyir, a Molla əmi. Mənim bu evim, eşiyim sənə
qurban olsun! Bu döşəkçənin üstə otur.
Molla Nəsrəddin oturur.
Q a f a r. Arvad, mütəkkəni qoy, Molla əmi söykənib rahat olsun. Şahsənəm.
Bu saat.
Mütəkkə gətirib qoyur.
M i r z ə F ə r ə c. Molla əmi, səndən çox nigəran idik. Dedik görəsən kişinin
başına nə iş gəldi ki, bu vaxta kimi gəlib çıxmadı.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Mirzə Fərəc, başıma çox qəzavü-qədər gəlibdir.
Söyləyəcəyəm.
Şahsənəm çay töküb onun qabağına qoyur.
Ş a h s ə n ə m. Molla əmi, bilirəm, Təbriz çayına öyrəşmisən, bizim bu payok
çayı xoşuna gəlməyəcəkdir. Kişi bazardan gec gəldi. Yaxşı çay ala bilmədik.
Milli Kitabxana
108
M o l l a N ə s r ə d d i n. Şahsənəm, susuzluğum var, hər nə cür çay olsa,
içəcəyəm.
Gülpəri çay tökür, Şahsənəm də paylayır.
Q a f a r. Molla əmi! Mənim kağızım işə gəldi?
M o l l a N ə s r ə d d i n. Çox yaxşı!
Q a f a r. Mirzə Fərəc eşidirsənmi?
M i r z ə F ə r ə c. Molla əmi, demək mollalığı atıb Pinəçi Qafar oldun?
M o l l a N ə s r ə d d i n (gülür.) Xeyr, Mirzə Fərəc hiyləyi-şər qurdum. Sabiq
ağalar mənə bihörmətlik etmək istədilər. Üstümə hücum etdikdə Qafarın kağızını
əlimə alıb dedim: - Hər kəs bu möhürlü kağızın sahibinə əl qaldırsa, özünü çekada
görər. Ağalar qorxudan özlərini itirib - xeyr, Molla əmi biz səninlə zarafat edirik
dedilər.
Gülüşürlər.
Q a f a r. Mirzə Fərəc, mənim kağızımın gücünü gördün?
M i r z ə F ə r ə c. Sənin kağızın yox, Molla əminin ustalığı, bəli.
Q a f a r. Sənin deməyinə görə kommunxozun kağızı sənin narkomprosunun
kağızından alçaqdır.
Molla Nəsreddin. Necə? Qafar o sözü bir də de!
Q a f a r. Kommunxoz.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Kommunxoz! Qoca Nəsirin başına bəla gətirən
kommunxoz! A kişilər, öylə ki, ağaların əlindən xilas oldum, bazan bir qədər
dolandım. Küçələri çox natəmiz gördüm. Kommunxozun qulluğuna getmək fikrinə
düşdüm. Lakin kommunxoz sözünü unutdum. Qocalıq əlaməti, hafizəsizlik bəlası.
G ü l p ə r i. Molla əmi, onda Mirzə Fərəcdən xəbərin yoxdur. Üç həftə bundan
irəli kişi Qızxanım və Şahpəri üçün İrana kağız yazır. Qızxanımın kağızını
Şahpərinin paketinə, Şahpərinin kağızını Qızxanımın paketinə qoyub başlarını
bağlayır. Arvadlar poçta salırlar. Kişi onların davalarını indi də çəkir.
Gülüşürlər.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Hə, hər kəsdən köhnə dumun yolunu soruşdum,
cavab əvəzinə məzəmmət aldım. Bir rus arvadından soruşdum, cavab əvəzinə
qaradovoy çağırdı. Məni özü ilə çasta apardı.
Milli Kitabxana
109
M i r z ə F ə r ə c. Molla əmi, qaradovoy yox, milisioner.
Q a f a r. A kişi, sözü yenə qələt deyirsən, "milisner".
Ş a h s ə n ə m. Daha bəsdir, yenə mübahisəni başlamayın. Qoyun kişi sözünü
desin.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Qoyun əhvalatı nəql edim, sonra ikinizin də qələtinizi
tutacağam. Mən çasta gedəsi Azərbaycanın daxili komissarı, orada olası. O mənim
əski dostumdur. Məni görcək dedi: A Molla əmi, sən bura xoş gəlmisən! Dedim:
Ay oğlum, xoş ilə gəlməmişəm, məni zor ilə gətiriblər. Əhvalatı nəql etdim. Çox
güldü, dedi: Sən həmişə fəhlə-kəndli tərəfdən olmuşsan. Biz sənin qədrini bilirik.
Sonra mənə bir sizinki kimi, bir də başqa kağız verdi. Dedi: Molla əmi, indi hansı
idarəyə istəsən, gedə bilərsən, qüsurlarımızı da göstərə bilərsən. Biz tənqiddən
qorxmarıq. Sonra öz avtomobili ilə buraya göndərdi. Yolda ağaların üçün də bir
yerdə gedən gördüm. Mənə elə bellərini büküb baş əydilər ki, heç keçmiş vaxt
kəndli, fəhlə də onlara öylə baş əyməmişdi.
Gülüşürlər.
M i r z ə F ə r ə c. Molla əmi, gərək mənim də işimə bir əncam çəkəsən.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Hansı işinə, a Mirzə Fərəc?
M i r z ə F ə r ə c. Narkomprosa deyəsən məni şkola müəllim təyin etsin.
Ş a h s ə n ə m. Elə bir o qalmışdı ki, sənin kimi qocalara uşaq tapşırsınlar!
Q a f a r. Arvad, sən bu işlərə qarışma...
M o l l a N ə s r ə d d i n. Mirzə Fərəc! Şahsənəm doğru deyir. Sən ilə mənim
mollalığım keçdi. İndi cavan adamlar lazımdır.
M i r z ə F ə r ə c. Molla əmi, başına and olsun məndən çox qoca adamları
müəllim təyin ediblər. Heç olmasa, mən də gecə kurslarına dərs deyərəm.
M o l l a N ə s r ə d d i n. İndi səni imtahan edərəm. Bu təzə dili bilsən, mən də
təvəqqə edərəm. (Qoltuğundan dəftərçəsini çıxarıb baxır.)
M o l l a N ə s r ə d d i n. De görüm, idarələrin ən böyüyü hansıdır?
M i r z ə F ə r ə c. Sovkom.
M o l l a N ə s r ə d d i n. Qafar, belədir?
Q a f a r. Xeyr, Molla əmi, Narsovkom?
Dostları ilə paylaş: |