T c ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ Sİyaset biLMİ
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
73 Kaşmir’de en önemli ve ihtilaflı konu eyaletin Hindistan’a katılımıydı. Jamaat, Jammu ve Kaşmir’in tartışmalı bir eyalet olduğu görüşündedir. Eyaletin Hindistan’a katılımı geçicidir ve böylelikle halkın onayına tabidir. Jamaat bu durumun Birleşmiş Milletler tarafından da kabul edildiği görüşündedir. Örgüt temelde Jamaat-i-İslami Kaşmir halkının kendi kaderini tayin hakkını halen elinde tuttuğuna inanır (Khan, 1988, s. 486). 1953’den 1971’e kadar Jamaat-i-İslami Jammu ve Kaşmir çoğunlukla toplumsal, eğitimle ilgili ve dini mevzularda çalışmalar yürüttü. Bu dönemde, eyalette toplumsal temelini sağlamlaştırırken adanmış, eğitimli ve güvenilir kadroları hazırladı. Falah-i-Aam Vakfı (eğitim müdürlüğü) aracılığıyla Kaşmir’in yeni kuşağının uyandırılması ve eğitiminde ciddi pay sahibi oldu. Nihayetinde parti, 70’lerin başlarında seçimlere katılmaya kararı verdi ve bunu 80’lerin sonuna kadar sürdürdü. Seçimlere katılım kararı Kaşmir meselesinin altını çizmek için daha büyük bir platformdan yararlanmak ve ideolojisini çok daha üst bir düzeyde propaganda etmek için alınmıştı (Ghulam Muhammad Bhat, Jamamat-i-İslami Jammu ve Kaşmir, Falha-i-Aam Vakfı eski üyesi, ile kişisel görüşme, Office Bowgam Bypass, Srinagar). Partinin siyasi karakteri eyaletin katılımından dolayı aldığı konumdan çok açıktı. Yıllar boyunca Jamaat eyaletin geleceği sorununun Hindistan eyaletinin eyelet halkına verdiği sözler esasında ve uluslararası toplumun önünde çözülmesi gerektiğini savundu. Birleşmiş Milletler’in Kaşmir üzerine aldığı kararların uygulanması çağrısını yaptı (Noorani, 1964, s. 35). Bununla birlikte, 1987 Meclis seçimlerinde yapılan büyük hilelerden sonra, Jamaat-i-İslami Hindistan denetimi altında seçim süreçlerine başvurmanın beyhude olduğunu ifade etti ve Parlamento 74 seçimleri kadar Eyalet Meclisi’nden de uzak durmaya karar verdi (Kashmir Uzma, 2009). 1987 Meclis seçimlerinde yapılan geniş ölçekli hilelerden sonra, kitleler Hindistan’ı Kaşmir halkına kendi kaderini tayin hakkını tanıması için ikna etmeye yönelik demokratik yöntemlerden hayal kırıklığına uğramıştı. İnsanlar Yeni Delhi’ye karşı sadece silahli bir mücadelenin Hindistan’ı Kaşmir’i terk etmeye zorlayacağını düşünüyordu. Kaşmir’de silahlı bir mücadele dalgası patlamış ve insanlar kitleler halinde Azadi (Bağımsızlık) mücadelesine katılmıştı. Kaşmir toplumunda derin kökleri olan Jamaat-i-İslami bu yeni gelişmeye seyirci kalamadı. Tamamen silahlı mücadeleye katıldı. Bu örgüte karşı kullanılan zor taktikleri örgütü adeta yok olmanın eşiğine getirdi. Devletin sert müdahaleleri, örgütün liderlerini stratejiyi yeniden gözden geçirmeye sevketti. Jamaat liderliği 90’ların ortalarından itibaren fikir değiştirmeye başladı ve üyelerin Kaşmir meselesinin propagandasında doğrudan yer almaları bütün örgütü devlet baskısı için oldukça yumuşak bir hale getirdi. Örgüt, Kaşmir meselesinin altını çizmek için yeni bir yol ve siyaset tasarladı (Syed Ali Shah Geelani, Tehreek-i-Hurriyat ve Hurriyat PArtisi (G) Genel Sekreteri, Jamaat-i-İslami üst düzey üyesi, ile kişisel görüşme, Haiderpora, Srinagar). Ancak liderlerinin bazılarının önderlik ettiği üyeleri arasında kurulan yeni bir hizip yeni fikirlere ve siyasete muhalefet etti. Siyaseti gözden geçirmeye ve yenilemeye itiraz ettiler ve bu da Jamaat-i-İslami içerisinde iki hizip oluşmasına yol açtı. Bir tanesi örgütün esas amacına, bir başka deyişle Iqamat-e-Din (İslam Devleti’nin kurulması) öncelik verilmesi taraftarıydı. Bu görüşün savunucuları Kaşmir meselesinin görece daha az bir şekilde gündeme getirilmesini ve esas çabanın dini-toplumsal alanda 75 gösterilmesini savunuyorlardı. Diğer hizip Igamat-i-Din’in (İslam Devleti’nin kurulması) Hindistan yönetimi altında gerçekleştirilemeyeceğini düşünüyordu. Bu hizbe her iki cepheye de eşit bir şekilde dikkat edilmesini ve eşit kaynak ayrılmasını isteyen Syed Ali Geelani önderlik ediyordu (Mian Abdul Qayoom, Kaşmir Barolar Birliği Başkanı, ile kişisel görüşme, Yargıtay, Srinagar). Tehreek-i-Hurriyat’ın Doğuşu 1997 yılına kadar, Jamaat-Islami Kaşmir meselesini gündeminin başına yerleştirmiş ve meselenin BM kararları doğrultusunda nihai çözümü için öncü rolü oynamıştı. 1997’de Ghulam Mohammad Bhat Jamaat’ın yeni Amir’i (şef) olarak seçildi. Bhat Kaşmir meselesinde dair Jamaat’ın politikasını gözden geçirecek ve yenileyecek isim olarak görülüyordu. Buna bağlı olarak, Jamaat, Kaşmir meselesini ikinci plana attı. Amir görevini sürdürdüğü esnada bu siyasi hat güçlendi ve Jamaat’ın bazı yürütme konseyi üyelerinin de desteğiyle ön plana çıktı (Mohammad Ashraf Sharie, Tehreek-i-Hurriyat Genel Sekreteri ve Jamaat-i-İslami üyesi, ile kişisel görüşme, Srinagar 25 Kasım 2009). Diğer hizip bu yeni stratejiye sert muhalefet gösterdi. Bu değişimi ‘geriye çekilme ve ihanet’ olarak adlandırdılar ve endişelerini yürütme konseyi ve örgütün daha alt düzey kadrolarına ilettiler. Bu fikrin öncülüğünü Jamaat-i-Islami kadroları üzerinde güçlü bir etkisi olan Jammu ve Kaşmir’in eski bir siyasi figürü ve aynı zamanda Jamaat üyesi bulunan Syed Ali Geelani yapıyordu. Jamaat içerisindeki bu gelişmelerin arka planında Geelani’nin kötüye giden rahatsızlığı bahanesiyle Bütün Partilerin Hurriyat Konferansı’ndan Jamaat temsilcisi görevinden alınması yatıyordu (Ghulam Mohammad Bhat, Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|