TariHİ materyaliZMİN Çarpiticiliğinda
Yüklə 446,54 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 2- C. Bettelheimın Diyalektiği.
- B- SINIF MÜCADELESİ ÜZERİNE
Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği
13 düşmesine yol açar. Üretim ilişkilerinin şimdiki etkisi üretici güçleri destekleyen, onları geliştiren bir etki değil, tam tersine onların gelişmesini köstekleyen bir etki haline gelir. Üretici güçlerin gelişmesine karşılık, üretim ilişkilerinin eskisi gibi kalmasının yarattığı uyumsuzluğun ortadan kaldırılması, gelişmiş üretici güçlere uygun düşen üretim ilişkilerinin oluşturulması bir gereklilik haline gelir. Ve öyle olur. Eski üretim ilişkileri yıkılır. Eski üretim ilişkilerinin yıkılmasından önce gelişmiş olan üretici güçlere uygun düşen yeni üretim ilişkileri kurulur. Yeni üretim ilişkileri gelişmiş olan üretici güçlerin niteliğine, gelişmiş haline uygun olduğu için onların daha da gelişmesini olumlu yönde etkiler. Ta ki aynı sorunlar ortaya çıkıncaya kadar.
Kısacası, önce gelişen, birincil olan üretici güçlerdir. Daha sonra yıkılan, ikincil olan, üretici güçlerin talebine uyan üretim ilişkileridir. Ve üretim ilişkileri ancak ve ancak üretici güçlerin niteliğine uygun ilişkiler oldukları zamandır ki karşılıklı etkileşim içinde olduğu üretici güçlerin gelişmesini olumlu bir yönde etkileyebilir. Ve etkiler de.
Ve yine tam tersi. Üretim ilişkileri üretici güçlerin niteliğine uygun düşmediklerinde onların gelişmesini ancak ve ancak olumsuz bir yönde etkilerler. Bu nedenle de yıkılmaları, değiştirilmeleri bir zorunluluk haline gelir.
Profesörümüz bize 1962-67 arasında sosyalist ekonominin problemleriyle ilgili yazılar yazdığını ve bu yazılarında sosyalist ekonominin problemlerini üretici güçlerin geriliğine bağladığını anlatıyor- üretici güçleri birincil, belirleyici gördüğü için.
Krusçof, Stalin'in geri bir adım olarak değerlendirdiği MTI'larını Kolhozlara sattıktan; milli çapta karlılığın bir alt parçası olarak ve esas görevi işletmelerin çalışmalarını gözden geçirme aracı olan işletmelerin karlılığını ekonominin prensibi haline getirdikten... sonra, yani Krusçofcular üretici güçlerin gelişmesine uygun olarak üretim ilişkilerini de geliştireceğine geri çekip de üretici güçlerin gelişmesine darbe vurduktan sonra bizim profesörümüz üretici güçlerin birincilliği adına tüm bunları görmezden gelip, Sovyet ekonomisinin tüm problemlerini üretici güçlerin geriliğine bağlamış. ?imdi ise, Çin tecrübelerini de özümleyerek tam tersi yere varmış. Üretici güçlerin birincilliği değil de, sosyal ilişkilerin birincilliği. Bu sosyal ilişkilerin birincilliğinin altından çok çapanoğlu çıkacak. Burada sadece şunu belirmek gerekiyor:
Bizim profesörün "sosyal ilişkileri" ideolojik ve siyasi ilişkiler yanında iş-bölümü ve de üretim ilişkilerini içeriyor. Profesörümüzün üretim ilişkilerinden neler anladığı kendi başına bir sorun. İleride ele alacağız. Fakat biz profesörümüz gibi pek bilgili bir Marksist olmadığımızdan ve şimdilik kaydıyla onun üretim ilişkilerinden herkesin anlaması gereken, her basit adamın anlaması gereken şeyi anlamadığını varsayacağız. Başka türlü ilerlemek de imkansız hale geliyor aslında.
O zaman karşımıza şöyle bir durum çıkmaktadır. Profesörümüz Marksizmin temel taşını oluşturan bir konuda, üretici güçlerle üretim ilişkileri arasındaki ilişki konusunda Marksizmin kesin tespitlerine, yani üretici güçlerin birincilliği, öncelliği Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği
14 yerine sosyal ilişkiler çerçevesinde ele aldığı üretim ilişkilerinin birincilliğini, öncelliğini önermektedir.
Böylece profesörümüz Marksizmin temel taşlarından birini ters yüz etmekte, revize etmektedir.
Biz burada C. Bettelheim'a hiç mi hiç etmediği bir revizyonist tespiti yüklemekteyiz. Çünkü o, hiçbir yerde üretici güçler ile üretim ilişkilerini karşı karşıya koyup, bunlardan da üretim ilişkilerinin öncelliğini savunmuyor.
Yaptığı nedir? Sınıf mücadelesi üzerinden, siyasi-ideolojik ilişkilere hücum edip... ekonomik ilişkileri değiştirmek.
Yaptığı nedir? Üretici güçler ile sosyal ilişkiler adını taktığı kendi icadı bir kategoriyi karşı karşıya koymak ve bunlardan sosyal ilişkilerin birincilliğini savunmak. Bu sosyal ilişkiler kategorisi neleri içermektedir? Siyasi bir kategori olan sınıf mücadelesi ve siyasi-ideolojik ilişkilerden tutunda ekonomik bir kategori olan üretim ilişkilerine kadar her şeyi.
Biz de bunlara dayanarak ve tarihi materyalizmin, yazarımızın devrimciliğini geri vermeyi vaat ettiği tarihi materyalizmin kavram ve anlayışlarından hareket ederek, profesörümüzü bunlara uyarlayarak, onun ortaya çıkardığımız revizyonistliğini teşhir etmekteyiz. Devam edelim. Çünkü her ne kadar C. Bettelheim'ın revizyonizmi hali hazırda sırıtmış ise de bu revizyonizmin enteresan özellikleri daha hala gizli durmaktadır.
ideolojik yaşamı ikincildir, toplumun maddi yaşamının bir türevi, bir yansımasıdır.
Toplumun maddi yaşamının pek çok unsuru vardır. Tabiat, coğrafya, nüfus, üretim vs. Fakat toplumun maddi yaşamının unsurları arasında toplumun ruhi yaşamını son tahlilde belirleyen unsur üretimdir. Üretimi ele aldığımızda bunun bir ilişki olduğunu, iki zıt yöne sahip olduğunu görmüş ve bu zıtlar arası ilişkinin bazı yönlerini incelemiştik.
Toplumun yaşamını ele aldığımızda da benzer bir durumla karşılaşmaktayız. Toplumsal yaşamında toplumsal yaşamın iki zıt türü arası bir ilişkiden oluştuğunu görmekteyiz.
Toplumun maddi yaşamı ve toplumun ruhi yaşamı. Toplumun ruhi yaşamının unsurları da çok çeşitlidir:
Tüm fikirler dünyası; siyasi, hukuki, felsefi, edebi, artistik... ve bunlara uygun olarak oluşturulan kurumlar, örgütler...
Sınıf mücadelesi nedir? Sınıf mücadelesi siyasettir.
Üretim ilişkileri ve üretim ilişkileri tarafından belirlenen dağıtım ilişkileri toplumun ekonomik yapısını, fizyolojisini belirler. Yüklə 446,54 Kb. Dostları ilə paylaş:
|