266
bir başa siyasi rəyi biçimləndirməyə yönəlib. Orxan Fikrətoğlunun
sadə nitqi, gediş kimi istifadə etdiyi Xeybər obrazı tamaşaçı
ya doğma olduğundan hansısa baş vermiş ciddi siyasi hadisəyə
məhz onun şərhini dinləmək marağını oyadır. Deməli, bu nüfuz
və kütləvi inamdan suiistifadə halları cəmiyyətdə qarşıdurma
ya da gətirib çıxara bilmək gücünə malikdir və bu səbəbdən jur
nalistin peşə etikasını qoruması vacibdir. Həmçinin Fransadan
vüsət götürərək bir çox ölkələrə yayılan “Kuklalar” layihəsi siyasi
təbliğatda əyləncə modelindən istifadə formasıdır. Bu təbliğat gizli
şəkildə olsa da aparılır və bu, danılmaz gerçəklikdir. Siyasi əyləncə
özünü “Qulp” proqramında da göstərir. Burada gündəmdə olan
siyasi hadisələrin, həmçinin problemlərin yumor elementləri
ilə göstərilməsi daha çox ictimai tənqidə yönəlirsə də, müəyyən
fikirlərin sətiraltı təbliğatı da baş verir. Yuxarıda sadalanan fikirlər
əsasında “elektron cəmiyyətdə yalnız əyləncəli siyasət və əyləncəli
təbliğat real təsir gücünə malikdir” qənaətinə gələrək, onun tele
viziya yaradıcılığı işində mühüm əhəmiyyət kəsb etməsini qeyd
etməliyik.
E. Toffler informasiya cəmiyyətini səciyyələndirərkən ideal də
yərlərin azömürlülüyü, tələbatların mürəkkəb xarakter daşıma
sı, elmitexniki informasiyanın artması, submədəniyyət və həyat
hadisələrinin çoxçeşidliliyini qeyd edərək, ətrafda hər şeyin sürətlə
dəyişməsi hesabına insanın uyğunlaşma cəhətinin yüksəldiyi
qənaətinə gəlir (407, səh. 186). Reallıq hissini qəfil itirməsi, onu
gözləyən gələcəyə uyğunlaşmaq qabiliyyətini “futurşok” – “gə
ləcəyin şoku” adlandıran E. Toffer informasiya ilə güclənən in
sanın rasional düşünmək və optimal qərar qəbul etmək imka
nından məhrum olduğunu söyləyir. Güclənən informasiya axını
şəraitində şəxsi problemlərini həll edə bilməmək “eskeypizm”i –
gerçəkdən qaçışı doğurur. Eskeypizm özünü aşağıdakı biçimlərdə
təzahür etdirməklə çağdaş insanın davranış qaydalarını təyin edir,
onun informasiya məkanında yaşam tərzini əks etdirir.
Qorxu yaradan gələcəyin “bloklaşdırılması” insanın yeni in
formasiyanı qəbul etməkdən imtinasıdır. Bu halda o özünü alda
daraq, gətirilən sübutları fərziyyə hesab etməyə cəhd edir. Digər
halda isə “xüsusiləşmə” baş verir və bu, insanın peşəsinə uyğun
sahədə bütün dəyişiklikləri izləyərək, digər informasiyaları qəbul
etməkdən imtinasını xarakterizə edir. “Reversionizm” – “hazırda
yersiz və gərəksiz olan əvvəlki adaptasiya basmaqəliblərinə qa
yıtmaq təşnəliyi” baş verənlərə əkscavab olaraq, əvvəl etdiklərini
təkrarlamaq cəhdini izah edir. “Çox sadələşdirmək” halı isə bü
267
tün yenilikləri izah edən sadə həllər axtarışını mənalandırır. İnsan
onu udmaqla hədələyən gerçəyə qarşı çıxa bilmədiyinə görə, çoxlu
xırda problemlərlə üzləşərək onlardan birini seçib böyütməklə öz
mövcudluğunu sadələşdirmək istəyir. Deyilən biçimlərdə təzahür
edən eskeypizm insanın kütləvi informasiya axınının qarşılığın
da gerçək mənzərəni yarada bilməməkdən qorunma hallarını
göstərir. Deməli, insanın gerçəyi dərk edə bilmək iqtidarında olma
dığı və ya bunu etməkdən imtina etməsi halı üzə çıxır. Bu psixoloji
vəziyyət, bilavasitə informasiya axınının görünməmiş miqdarda
təzahür etməsi ilə, axına qarşı yaranan müqavimətdir. Çoxçeşidli
vasitələr hər tipdə informasiyanı insana ötürməklə onu “informa
siya şoku”na salır ki, nəticədə dəyərlərin itməsi, meyarların pozul
ması və yalnız əylənməklə gerçəyi unutmaq, düşünməkdən imti
na, “beyin üçün saqqız” axtarışına çıxılır.
Televiziya özünün həm audio, həm də vizual qüdrətindən is
tifadə edərək informasiya yürüşünü gücləndirən vasitə kimi in
sanın düşdüyü bu haldan istifadə edib onu əyləndirməyə, beyin
üçün saqqızlar kəşf etməyə başladı. Yuxarıda dediyimiz böhran
və ondan çıxış yollarının axtarışı işində televiziyanın əhəmiyyətli
rolu, vaxtındaca eskeypizmdən istifadə edərək onu cilovlama
sı, özünün kommersiya maraqlarına yönəltməsi sosial, mədəni
mahiyyət daşıyan hadisə kimi dəyərləndirilməlidir. Çağdaş in
san toplumunda insanın mədəni görüşləri, əyləncəsi, davranışı
sürətlə dəyişməyə başladı. Bu gün danılmaz faktdır ki, insan heç
vaxt olmadığı kimi əyləncəyə meyilli, ona aludə, onun kütləvi is
tehlakçısı, gerçəyə, bəşəri problemlərə qarşı isə sadəcə heysiz hal
da biganədir. Bu durumdan daha çox şoubiznes faydalandı və
əyləncənin yeni kommersiya üfüqləri açıldı. ANSdə 21 aprel 2006
cı il “Amerikanın səsi” verilişində ABŞ həyatını göstərən süjetdə
şoubiznes ulduzlarının siyasətçilərdən daha varlı olduğu barədə
söylənən informasiya birincinin böyük gücünü, auditoriyasını
göstərmiş oldu. Bu gün şoubiznesin ən gəlirli sahəyə çevrilməsi
məhz yuxarıda dediyimiz psixoloji vəziyyətlə bağlıdır. Televiziya
nın rekreativ funksiyası və əyləncə modeli özünü yeni, qeyriadi
biçimlərdə təzahür etdirməklə bütün digər sahələrdən daha çox
inkişaf edib və yayımın böyük hissəsini öz nəzarətinə alıb.
Televiziya yaradıcılığı bu situasiyada iki yol ayrıcında qala
raq ziyanlı, lakin baxımlı və faydalı, ya da baxımsız fəaliyyəti
seçməlidir. Sonsuz informasiya axını insanı gərəkli yeniliklərdən
də imtina etmək həddinə gətirib çıxardığından mədənimaarif,
sosial pedaqoji fəaliyyətə qarşı onda maraqsızlıq yaradır. Əyləncə