37
laşması onlarda 70 il təbliğ olunan “xoşbəxt gələcəyə” olan ina
mı qırdı və adamlarda sabahları barədə qaranlıq bir təsəvvür ya
ratdı. Bu təsəvvürün yaranması insanda aqressiya, cəmiyyətdə
anarxiya doğurdu. “Bu prosesin qarşısının alınması məhz kütləvi
mədəniyyətin xidmətidir” desək, yanılmarıq. Kapitalizmi vəhşi
canavar kimi qiymətləndirən insanlar teleekran qarşısında seri
allarda yaradılan “xoşbəxt həyat” konsepsiyasına inanmağa baş
ladılar. Hökumətin irəli sürdüyü bazar iqtisadiyyatı fikri onlara
serialdakı və Hollivud kinolarındakı həyata qovuşmaq arzusunun
gerçəkləşməsi kimi göründü. Bunun ardınca inkişaf edən şou
biznes insanlarda xoş ovqat yaratmağa başladı, Lenin və onun
gələcəyi mifini superstar və onun yaşam tərzi əvəz etdi.
Azərbaycan televiziyasında 1993cü ildə ekranlara çıxan “İt
kin gəlin” çoxseriyalı televiziya filminin ilk milli serial olmaqla
bərabər, lirikpsixoloji məqamlarla zənginliyi və haqqın qələbəsi
ideyasını, primitiv qaydada da olsa, təbliğ etməsi yerinə düşdü və
tezliklə populyarlıq qazandı. Eyni zamanda, ekranlarda əyləncəli
verilişlərin yaranması kütləvi mədəniyyətin Azərbaycan üçün
yeni formada təzahürünə şərait yaratdı. Tez bir zamanda dün
ya, mədəniyyət prosesi ilə təmas və inteqrasiya erkən primitiv
elementlərin daha təkmil formada təzahürünü reallaşdırdı. Bunu
stimullaşdıran vasitələrdən ən başlıcası özəl televiziya və radionun
inkişafı oldu. Artıq televizor, radioqəbuledici, teatr, konsert salon
ları kütləvi mədəniyyətin tam ixtiyarına keçdi və bu, Azərbaycan
cəmiyyətində yarana biləcək sosial narazılıqları neytrallaşdırma
rolunu oynadı.
Əgər 1988–1991ci illərdə Azərbaycan seyrçisi milli romantizm
duyğusu ilə yeniləşərək gerçək axtarışında idisə, sonrakı illərdə
bu, daha çox “gerçək xofu”ndan qaçmaq, əyləncə ilə problemləri
unutmaq istəyi ilə əvəzləndi.
Çoxçeşidli vasitələr hər tipdə informasiyanı insana ötürməklə onu
informasiya şokuna salır ki, nəticədə dəyərlərin itməsi, meyarla
rın pozulması səbəbdir və o, yalnız əylənməklə gerçəyi unutmaq,
düşünməkdən imtina, “beyin üçün saqqız” axtarışına çıxır.
Televiziya özünün həm audio, həm də vizual qüdrətindən
istifadə edərək informasiya yürüşünü gücləndirən vasitə kimi in
sanın düşdüyü bu haldan istifadə edib onu əyləndirməyə, beyin
üçün “saqqızlar” kəşf etməyə başladı. Yuxarıda dediyimiz böhran
və ondan çıxış yollarının axtarışı işində televiziyanın əhəmiyyətli
rolu, vaxtında eskeypizmdən istifadə edərək onu cilovlaması, özü
nün kommersiya maraqlarına yönəltməsi sosial-mədəni mahiyyət
38
daşıyan hadisə kimi dəyərləndirilməlidir. Çağdaş insan toplu
munda insanın mədəni görüşləri, əyləncəsi, davranışı sürətlə də
yişməyə başladı. Bu gün danılmaz həqiqətdir ki, insan heç vaxt
olmadığı kimi əyləncəyə meyilli, ona aludə, onun kütləvi isteh
lakçısı, gerçəyə, bəşəri problemlərə qarşı isə, sadəcə, heysiz hal
da biganədir. Bu durumdan daha çox şoubiznes faydalandı və
əyləncənin yeni kommersiya üfüqləri açıldı.
Məhz buna görə də təhlil etdiyimiz dövrün telemənzərəsində
əyləncə əsas aparıcı qüvvəyə çevrildi. İnformasiya, təhlil, analitik
proqramlar, siyasi tokşoular yalnız seçkidənseçkiyə gündəmə
gələrək müəyyən mənzərənin yaranmasına xidmət edirdi. Bü
tün qalan vaxtlarda Dövlət Televiziyası və yeni yaranan özəl
teleşirkətlərin efirində əyləncə hakim kəsilərək bütün maraqları öz
ətrafına toplayırdı. Bu dövr ərzində öz yolundan dönmədən bütün
fəaliyyətini xəbər, informasiya üzərində quraraq, əyləncəyə az yer
ayıran ANS, yeni yaranışında daha çox elitar kanal olmaq iddia
sını daşıyan “Space” və artıq 2000ci ildə yaranan “Lider” başqa
xəttə uyğun davranmağa çalışırdılar. ANSin xəbər işində liderliyi
onu reytinq cədvəllərində xilas edə bilirdisə, “Space” və “Lider”
reytinqin acı göstəricilərini yaşayırdı. Məhz buna görə də 2001ci
ildə “Space” kəskin halda kursunu dəyişərək əyləncəyə yönəlmiş
faəliyyəti primitiv tərzdə olsa da prioritet seçdi. Həmçinin “Lider”
kanalı sonrakı illərdə idmana, intellektual oyunlara, realitişoulara
yer verməklə situasiyadan daha sanballı çıxış yolunu tapdı.
Lakin fasiləsiz əyləncə ölkə teleməkanının simasını təşkil edir
di. Ən çox da bu tələbi konsertlər, müğənnilərlə verilişlər, Hol
livud filmlərinin fasiləsiz nümayişi (bir neçə kanalın uzun illər
təcrübəsində bir film bitərək digərinin başlaması adi gündəlik fə
aliyyət idi), seriallar, uzunuzadı videoklip saatları vasitəsilə ödə
yirdilər. Onsuz da kasad və ağır vəziyyətdə olan yerli veriliş isteh
salı tam gücü ilə işləsəydi belə, bütün bu əyləncə tələbini ödəmək
iqtidarında ola bilməzdi. Durmadan, fasiləsiz əyləncə və konsert
lər birbirini əvəzləyirdi. Ən maraqlısı isə o idi ki, seyrçi bütün
bunlardan usanmırdı, əksinə o, daha çoxunu gözləyirdi. Beləliklə,
yerli kanalların bu fəaliyyəti tam ödəyə bilməməsi və ya aşağı
səviyyəli verilişlərlə görüşə gəlməsi yerli seyrçini peyk vasitəsilə
daha çox əyləncəli verilişləri olan Türkiyə kanallarına baxmağa
sövq edirdi.
Musiqili proqramlarla yanaşı məşhur müğənnilər haqqında
verilişlər, onların iştirakı ilə söhbətlər tez bir zamanda teleməkanı
bürüdü. Eyni bir müğənni bu kanaldan o biri kanala gedərək ora