202
sonunda tüm grupların aldıkları ses kayıtlarının sergi
salonunda bir akış içinde duyulmasından etkilendiklerini
söylemişlerdir.
E-3. “Belediye başkanından ses kaydı almıştık. İlk başta
mademki belediye başkanına gidiyoruz, güzelce hediyemizi
alalım dedik ve bir çiçek yaptırdık. Ve hep beraber toplana-
rak belediye başkanına gittik. Ben bu yaşıma kadar ne bir
belediye başkanı, hani yüksekte biri olsun hiç kimseye gidip
de bir ses kaydı yapmak, ona soru sorma , hiç böyle bir şey
görmemiştim. Bu ilk olduğu için içimizde bir heyecan vardı.
Acaba bizi nasıl karşılayacak, verdiği cevaplar nasıl olacak,
bizi tatmin edecek mi?diye. Sonra yanına gittik. Soruları-
mızı yönelttik. Gerçekten çok sıcak davrandı bize. Hani bir
belediye başkanı değil de bir abi gibi, Lefke’de yaşayan bir
birey gibi çok güzel bilgiler verdi bize”.
“Lefke’de yaşayan kişilerin ses kayıtlarını alırken
onlara ne gibi sorular sordunuz? Sergi sırasında ses
kayıtlarını duyabildiniz mi? İzleyenlerden bu seslerle
ilgili soru soran oldu mu?” sorularına görüşme yapılan
tüm öğrenciler, akıcı bir ses kaydı alabilmek için genel
olarak sorularını en başta sorduklarını belirtmişlerdir.
Sorularında o bölgenin ve çalıştıkları mekanın tarihi,
adının nereden geldiği, kimler tarafından yapıldığını
sorduklarını söylemişlerdir.Öğrenciler, sergi sırasında
daha çok maketler dikkat çekse de ses kayıtlarının da
duyulduğunu, izlemeye gelen kişilerin çok kalabalık
olması nedeni ile seslere fazla dikkat edilmediğini,
ortam biraz sakinleşince seslerle ilgili sorular sormaya
başladıklarını söylemişlerdir. Gölge maketlerin başında
duran öğrencilerden 1’i (E-3) salonun açılması, ses
kayıtlarının duyulması ve gölge maketlerin görülme-
sinin aynı anda oldu ve konuklar maketleri gezerken
sesleri de duyabildiler demiştir. 1 kişi (E-6) ses kayıtları
rahat duyuldu. İçerisi çok kalabalık olduğu için seslerin
anlaşılmadığı yerleri projede görevli bizler tamamlayıp
anlattık derken, 1 kişi (E-7) maketler ve fotoğraf ser-
gisine olan ilginin ses kayıtlarına olan ilgiyi azalttığını
düşündüğünü söylemiştir. 1 kişi (K-1); “sergiyi gezen bir
kişi bana sesler duyuyorum bunlar nedir? Diye sordu.
Ben de gördüğü maketleri tanıttığını söyledim. O da çok
güzel düşünülmüş bir fikir olduğunu söyledi”. 1kişi (K-6)
“Ben dışarıda görevliydim. Bir arkadaşım konuk olarak
gelmişti. Dedi ki bu ses ne sesi? İnsan bir müzik koyar.
Ben de bak bir kulak ver dedim. Ne anlatıyor olabilir-
ler? Kulak verdiğinde sesleri ve nedenini anladı”. 1 kişi
(K-6) Sergiyi gezen bir çift, ses kayıtlarını internette mi
buldunuz diye sordu? 1 kişi de Kıbrıslı bir hocasının din-
lediği sesleri tanıyarak onunla ilgili sorular sorduğunu
söylemiştir.
Sergileme:
Öğrencilere, “fotoğraf sergisinde, sergilediğiniz fotoğ-
raf ve maketlerle ile ilgili izleyenlerin düşüncelerini
aldınız mı? Yanıt evetse, sergilenen fotoğraflara ve
gölge maketlere izleyicilerin tepkileri nasıldı?” soruları
sorulmuştur. Öğrencilerin tümü yakınları ve arkadaşla-
rını davet ettiklerini ve onlardan fotoğraf ve maketlerle
ilgili düşüncelerini aldıklarını,seyircilerin okul öncesi
öğretmenliğinde okuyan bir öğrenciden bu yapılanları
beklemediklerini söylemişlerdir.
Görüşme formu uygulanan öğrencilerden 1 kişi bu
kadar sade bir malzemeyle bu kadar ilgi çekebildik
demiştir. 1 kişi (E-1) çevresindeki herkesi davet etmeye
çalıştığını gelenlerin sergiyi izledikten sonra Lefke’yi
daha iyi tanıyıp buraları merak edip gidip gördüklerini,
1 kişi projenin ilk yapım aşamasında siz okul öncesisi-
niz bu maketler de ne dediklerini, daha sonra maketler
ortaya çıkınca şaşırdıklarını, 1 kişi hep olumlu tepkiler
aldıklarını, 1 kişi izleyenlerin o güne kadar okulda
gördükleri en güzel sergi olduğunu söylediklerini dile
getirmiştir. 2 öğrencinin sergi günü ile ilgili izlenimleri
şu şekildedir:
E-7. Şimdi fotoğraflar çok ilgi çekti. Bir hocamız şöyle bir
şey sordu. Burası neresi dedi? Sorduğu Lefke belediye
binasının fotoğrafıydı. Hocam belediye binası dedik. Bele-
diye binası olduğunu söyleyince burayı ben hiç bu açıdan
görmemiştim dedi. Bu şekilde düşüncelerini almak gelen
misafirlerin ister istemez insanı şaşırtıyor. Çünkü biz ilk
defa gitmişiz Lefkeye, ilk defa gördüğümüz bir binanın
fotoğraflarını çekmişiz , böyle güzel tepkiler görmek bizi
çok sevindirdi.
K-3. Minik anaokulu öğrencilerini, kendi çalıştığım grubu
gezdirdim. En son kendi çalışmalarının olduğu masaya
götürdüm onları. Çünkü sergi ortamından hemen ayrılma-
larını istemiyordum. Ama başlangıçta orayı gösterirsem
o zaman çok etkisi olmayacaktı. Biz miniklerle öncelikle
fotoğrafları gezdik. Daha önce bunu görmüş müydünüz?
Şunu görmüş müydünüz? Daha önce hangilerini biliyordu-
nuz? deyip bu sorularımla ilgili olumlu dönütler aldım. Bir
büyük grupların yaptığı çalışmalar bir de kendi yaptıkları
vardı. Kendi çalışmalarının başına geldiklerinde çok
heyecanlandılar. Çünkü daha önce sadece kağıt üzerinde
iki boyutlu olan çalışma, artık üç boyutlu, masa üzerindey-
di. Kendi resimlerini bulmaya çalıştılar. Evlerini tanımaya
çalıştılar ve ellerindeki fenerlerle kendi gölgelerini oluştur-
dular ve gölge oyunu oynadılar.
Öğrencilere, “Maketlerinizin başındayken hangi duy-
guları yaşadınız? Sergileme sonundaki duygularınız
nelerdi?” Soruları sorulmuştur. Olumlu duygularını
dile getiren öğrencilerden 1 kişi kendi yaptığı bir şeyi
herkesin izlemesinden dolayı gururlandığını, 2 kişi ilk
başta acaba beğenilir mi diye çok heyecanlandığını ve
başardık diye düşündüğünü, 1 kişi demek ki yapabili-
yor muşum duygusu yaşadığını, 3 kişi sevinç ve mut-
luluk duygusu yaşadıklarını, müthiş bir şey olduğunu
söylemişlerdir. 1 kişi yaptıkları çalışmanın koltuklarını
kabarttığını ve böyle bir çalışmayı yapmanın aklının
ucundan bile geçmeyeceğini, 1 kişi bir çalışmaya ilk
defa tüm arkadaşlarının hiç eksiksiz geldiğini, yorucu
ama çok güzel bir iş çıktığını söylemiştir. 3 öğrenci ise
duygularını şu şekilde belirtmiştir:
K-6/K-8. Hocam açıkçası müthiş bir şeydi. İlk defa böyle
birşey yaptığım için, bir de hani kimse olumsuz bir şey söy-