The Archeology of Azerbaijan a brief Discourse
Yüklə 4,97 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 60 - Nə dəxli var, şəhərdənəm. - Şəhər böyükdür, ha tərəfindən? - Gölün yanından. - Mən də ordanam, elə bil səni nə vaxtsa görmüşəm. Üzün mənə tanış gəlir. - Ola bilər. - Gölün suyu çəkilməyib? - Yox, necə vardı, elə də qalıb. - Elə darıxmışam. Ürəyim yerindən çıxır, məhlə yadıma düşən-də. Səkkiz ildi görmürəm, eh... - köks ötürdü: - Nə yaxşı, səni bizim dəstəyə göndərdilər. Gedək, yerbəyer ol. İltifat əvvəl onu barakın yuxarı küncündəki kupesinə apardı: - Uşaqlar, yerlim gəlib, məhlə uşağıdı. Çay təşkil eləyin içək. - Hazır termos çayımız var, - kupe yoldaşlarından biri dedi, - gəlib, əcəb eyləyib, Allah qapısını açsın. Ətrafındakıların hamısı Əzizlə görüşdü. Bunlar barakın hör-mətliləri hesab olunurdu. Yatacağı yer Əzizin xoşuna gəldi. Barakın mərkəzində, pən-cərənin qarşısındakı çarpayının alt yeri hələlik onu tam təmin edirdi. - İstəyirsən bizim kupeyə yaxın bir nəfərin yeri ilə yerini dəyişək, yaxın olmaq üçün. - Yox, belə də yaxşıdır, - Əziz İltifatın təklifinə etiraz etdi. - Yaxşı, onda yerini qaydaya sal, sonra gedək, - İltifat əli ilə bayırı göstərdi, - “qəbiristanlığın” gəzməli yerlərini göstərim. Yaşayış sahəsinə gəldiyi günü demək olar ki, o, İltifatla keçirdi. Söhbət edə, gəzə-gəzə bütün “toçka”lara baş çəkdilər. Hər yerdə hörmət qazanmış İltifat, hamıya Əzizi məhlə uşağı kimi tanış etdi. Dostları sevincinə şərik oldular. Axır ki, İltifat da zonda özünə yerli tapmışdı. Hətta həmin gün o, Əzizi dustaqlar arasında “Qaragünə restoranı” adlandırılan yeməkxanaya yeməyə getməyə də qoymadı: - Elə şey yoxdur. Bizimlə bir yerdə nahar edəcəksən. Əziz etiraz etmək istədisə də onun sözünün yerə düşməməsi üçün razılıq verdi: - Qardaşım, hörmətin artıq olsun, çox razıyam. Bilirsən, necə deyim, mən hər şeyi ölçüb-biçən adamam. Bir dəfə yatıb çıxmışam, təzə deyiləm nəyinsə yerini bilməyim. Nə boyda əzab-əziyyətlə, xərclə sənə və yoldaşlarına çöldən ərzaq gəlir ki, əriyib çöpə dönməyəsiz, adama oxşayasız, mən də gəlim ona şərik olum? Əgər ümidim olsaydı ki, haçansa yanıma gələcəklər, dərd yarıydı. Elə bir qələt törətmişəm ki, inanmıram kimsə məni yada salsın. - Nə danışırsan, ola bilməz ki, mənim bir məhlə uşağım ol-sun, mən barakda yeyim, o getsin yeməkxanaya. Nə deyərlər mənə? Qaldı ki, ərzaq məsələsinə, o barədə narahat olma. Nə qədər ki, bara-ka mən baxıram, “qrev” var, ərzaq sarıdan korluğumuz olan deyil. Allah görüşə bərəkət versin, - İltifat gülümsədi, - hə, bir söhbət elə görüm, nə məsələdir başına gələn, nə etmisən ki, özünü belə günah-kar hesab edirsən. Burda dərdsiz insan yoxdur. Danış, ürəyini boşalt, yüngülləş. - Yaxşı, - nahardan sonra, söhbət edərik. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 61 Nahardan sonra İltifat Əzizi yeməkxana ilə hamamın arasın-da, diqqətdən kənar balaca meydanın baş tərəfində bitən tut ağacının altındakı skamyanın yanına gətirdi: - Hə, indi oturaq dərdləşək. - Dincəlməli yerdi, - Əzizin xoşuna gəldi. - Mən hamıdan, hər şeydən bezəndə günümü burda keçirirəm. Əsəblərim sakitləşənə qədər. Əvvəl sən söhbət eylə, ürəyim açıldı ha, sənə imkan verməyəcəyəm. Əziz birdən-birə sevgisindən danışmağa utandı. Odur ki, baş verənləri əvvəldən axıra deyil, əksinə axırdan əvvələ, Kamranın alçaqlı-ğından başlamış, məhkumluğuna səbəb olan yol qəzasına qədər danışdı. - Başımıza gələnlərin oxşarlığı, hər ikimizi də qadının ağıl-dan, yoldan çıxarmasıdır. Fərqi ondadır ki, sən sevmisən, mən əylən-mək istəmişəm, - bayaqdan bəri Əzizi diqqətlə dinləyən yerlisi ötən günlərini xatırlayıb ah çəkdi... İltifat birinci dəfə içkili vəziyyətdə həmyaşıdı ilə dalaşıb, onu bıçaqladığına görə, qəsdən bədənə ağır xəsarət yetirmə maddəsi ilə altı il cəza almışdı. Dörd il yatdı, axır iki ili atası borc-xərclə düzüb-qoşub, onu şərti azadlığa çıxartdı. Azadlığa çıxanda qarşısına qoyduğu məqsəd, atasına kömək etmək, onun çölə çıxması üçün aldığı borcları ödəmək idi. Yaxşı suvaq vurmağı bacarırdı. Suvaqla bağlı istənilən işi görüb pis-yaxşı çörəkpulu qazanırdı. Günlərin birində dostları varlı bir qocanın həyətində ona iş tapırlar. Ömür boyu alverlə, ticarətlə məşğul olan İbrahimxəlil kişi topladığı var-dövlətin fikrini çəkməkdən zahirən vaxtından tez qocalsa da, yaşı altmışa çatmamışdı. Geniş, ikimərtəbəli mülkünün qarşısında yer alıb, xaricdə oxuyan oğlunun adına təzə, böyük ev tikdirmişdi. İbrahimxəlil onu təzə tikilən evə gətirdiyi gün işin çoxluğunu görüb sevinmişdi. Əgər gördüyü bütün yalın divarları o suvaqlasaydı, borcun əksəriyyətini ödəyərdi. Ola bilsin hamısını. İltifat suvaq işini öhdəsinə götürməyə əlüstü razılıq verdi. Evdə ondan savayı da müxtəlif işlər görən ustalar işləyirdi. Suvaqdan əvvəl edilməli işlər qurtaranda növbə çatırdı İltifata. Bəzən evin içərisində suvaq üçün hazır divar olmayanda, İbrahimxəlil ona bekar qalmaması üçün hər tərəfdən həyəti qala divarı kimi əhatə edən, hün-dür enli daş divarı da suvamağı tapşırmışdı. İşə başlayanda əvvəl bilmədi hardan başlasın, hasarın çölündən, yoxsa iç tərəfdən. Axşam soruşmağı unutmuşdu. Həmin gün İbrahimxəlil iş dalınca şəhərə get-mişdi. Elə bil kimsə onu cansıxıcı həyətdən bayıra, küçəyə çağırdı, çöldən başlamağa qərara aldı. Beş metrə qədər suvamışdı ki, kənar-dan, qonşuluqdakı evin şüşəbəndindən bir cüt gözün ona tamaşa etdi-yini hiss etdi; təzə açılan gülə bənzər, on səkkiz, iyirmi yaşlarında yaraşıqlı qaməti olan sarıyanız qız gözlərini ona zilləmişdi. İltifat da nəfəsini dərib eyni maraqla xeyli ona baxdı. Qız heç vecinə də almadı, gözlərini belə qırpmadı. İltifatın daxilini qəribə maraq bürüdü; xeyir ola bu qız ona belə baxır, şeytan baxışlarla nə demək istəyir? Əstəğfürullah, - ürə-yində deyib, işinə davam etdi. Dönüb qıza baxmamağa, əhəmiyyət verməməyə çalışaraq, fikrini işə vermək istəsə də bacarmadı. Ona elə gəldi ki, qızı haradasa görüb. Özü də çoxdan yox, elə bu yaxınlarda... İşini görə-görə əlini saxladı, yadına düşmüşdü. Ötən şənbə günü İbrahimxəlil evdəkilərin hamısını harasa göndərib evdə tək qalmışdı. Həmin gün axşamtərəfi bu qızın müəmmalı baxışlarla ətrafı süzərək evə girdiyini xatırladı. Bir saata yaxın evdən heç bir hənirtinin gəl-mədiyini, sonra da qızın gəldiyi qaydada oğrun-oğrun evdən çıxdığını görmüşdü. Heç nə anlamayan İltifat marağını boğub, “nəyimə gərək, nə dərdimə qalıb”, deyə öz işi ilə məşğul olmuşdu. İltifatı yenidən maraq bürüdü, dönüb şüşəbəndə baxdı. Qız çəkilib getmişdi. Yüklə 4,97 Kb. Dostları ilə paylaş:
|