Toshkent davlat iqtisodiyot universiteti

Idrokning konstantliligi qonuni. Bu qonun ma’lum ma’noda oldingisiga bog’liq. Ya’ni bunda ham ilgarigi tajriba katta rol o’ynaydi. Ma’nosi: odam o’ziga tanish bo’lgan narsalarni o’sha xossa va xususiyatlar bilan o’zgarishsiz idrok qilishga moyildir. Masalan, samolyot ichida o’tirib yerga qaraganmisiz? Avtomobil yo’llari, ularda harakat qilayotgan mashinalar kichkina ko’rinadi, lekin biz ularni hozir kichrayib qolgan, deb idrok qilmaymiz-ku? Aslida ko’z qorachig’imizdagi aks kichkina bo’lsa-da, ularni o’zimiz “to’g’rilab” alohida predmetlar sifatida idrok qilaveramiz.

Bu o’rinda bir etnografning Afrikadagi kuzatishi xarakterli. U kunlarning birida pigmeylar deb ataluvchi qabila vakillaridan biri bilan quyuq o’rmondan chiqqan (bu qabilaning umri qalin o’rmonda o’tadi). Ro’parada yaylovda sonsiz mollar podasi o’tlab yurgan bo’lgan. Etnograf ularni oddiy mollar podasi sifatida idrok qilgan, pigmey esa ularni chumolilarga o’xshatib, ularning ko’pligi va kichikligidan hayratlangan. Olimda idrokning konstantligi namoyon bo’lgan bo’lsa, uning sherigida uning buzilganligi kuzatilgan.
Demak, idrokimizning konstantligi, ya’ni ilgarigi tajriba asosida narsalarning xossa va xususiyatlarini o’zgartirmay, turg’un holda yaxlit tarzda idrok qilish xususiyati bizga tashqi muhitda to’g’ri moslashuvimiz, narsalar dunyosida adashmasligimizni ta’minlaydi. Konstantlik – “constanta” so’zidan olingan bo’lib, o’zgarmas, doimiy degan ma’noni bildiradi.

• 
  Kutishlar va taxminlarning idrokka ta’siri. Ko’pincha bizning idrokimiz ayni paytda biz nimalarni kutayotganimizga bog’liq bo’lib qoladi. Biz o’zimiz kutgandan ham ko’p paytlarda o’zimiz ko’rgimiz kelgan narsalarni ko’ramiz, eshitgimiz kelgan narsani eshitamiz. Masalan, sonlar qatorida paydo bo’lgan V harfi uzoqdan albatta 13 soniday idrok qilinadi, yoki aksincha harflar orasidagi 13 “V” ga juda o’xshaydi. Kechasi yolg’iz qolib kimnidir kutayotgan bo’lsangiz, har qanday juda sekin sharpa ham oyoq tovushlariga o’xshayveradi. Sog’ingan do’stingizga biror jihati bilan o’xshash bo’lgan odamni ko’rsangiz-chi?
  

Shunday qilib, inson idroki shaxsiy ma’no va ahamiyat kasb etgan ma’lumot vositasida ongdagi bo’shliqni to’ldirishga harakat qiladi. Birovning orqadan chaqirishini kutayotgan bo’lsangiz, negadir albatta, bosh harfi to’g’ri kelgan ismni aytsa ham tezginada o’sha tomonga o’girilib qaraysiz. Aynan shunday hodisalar ba’zan idrokdagi xatoliklarning kelib chiqishiga olib keladi. Amerikalik olim J. Begbi, stereoskop orqali amerikalik va meksikalik bolalarga shakli unchalik aniq bo’lmagan slaydlarni birin-ketin ko’rsatgan. Amerikalik bolalar ularni beysbol o’yini, oq sochli qiz ifodalangan desalar, meksikalik bolalar ularni buqalar jangi, qora sochli qiz, deb ta’riflaganlar. Ko’pchilik bolalar esa ko’rsatilgan ikkita rasmdan faqat bittasini ko’rganini e’tirof etganlar. Demak, bizning idrokimiz, uning mazmuni madaniy va ma’naviy muhitga ham bog’liq bo’lib, bu kutishlar tizimidan kelib chiqarkan.

• 
  O’zgarmas ma’lumotning idrok qilinmasligi qonuni. Bu qonunning mohiyati shundaki, muntazam ta’sir etuvchi ma’lumot ongda uzoq ushlab turilmaydi. Masalan, o’tirganingizda soatning tikkilashini eshitganmisiz? Ha, tovush eshitiladi, lekin ma’lum vaqt o’tgandan so’ng go’yoki u yo’q bo’lib qolganday – eshitilmaydi. Yoki eksperiment sharoitida yolg’iz bitta nuqtadagi yorug’lik manbai ko’zga ta’sir etilib, ko’z ham shu nuqta bilan bir vaqtda harakatga keltirib turilganda, 1-3 sekunddan so’ng odam yorug’lik manbaini ko’rmay qo’ygandek. Shunga o’xshash eksperimentlar barcha idrok turlarida ham sinalgan. Past ohangli kuy ham ma’lum vaqtdan keyin eshitmaganday hisni keltirib chiqarishini sinab ko’rishingiz mumkin.
  

Nutq vositasida hadeb bir xil so’zlarni qaytaraverish psixoterapevtik amaliyotda gipnotik holatni keltirib chiqaruvchi omil sifatida ishlatiladi. Chunki bir xil so’zlar hadeb qaytarilaversa, ular o’zining ma’no-mohiyatini ham yo’qotadi. Masalan, ko’chalarda yuradigan “folbinlar”ni ko’rganmisiz? Ular avtomatik tarzda aytadigan so’zlari aslida ularning o’zlari uchun umuman ma’nosini yo’qotgan (“baxtingdan ochaymi, taxtingdan ochaymi?” va hokazo shunga o’xshash so’zlar). har qanday harakat hadeb qaytarilaversa, “psixologik to’yinish” hodisasi ro’y beradi va harakatlar avtomatlashib, uning ayrim detallari umuman ong nazoratidan chiqadi. Masalan, mahoratli raqqosa har qanday raqsga ham chiroyli, jozibali harakatlar bilan o’yin tushib ketaveradi.

• 
  Anglanganlik qonuni. Idrok qilayotgan shaxs uchun figuraning anglanganlgi, uning zarurati va ma’nosi katta ahamiyatga ega bo’ladi. Agar biz kuzatayotgan predmet, eshitayotgan nutq yoki his qilayotgan narsamiz ma’nosiz, tushunarsiz, noaniq bo’lsa, biz juda tez charchaymiz va toliqamiz. Masalan, xitoy tilini bilmaydigan odam shu tilda so’zlashuvchilar orasiga tushib qolsa, psixologik jihatdan juda qiynaladi. Ya’ni, bizga barcha narsalarda biror ma’no va mazmun kerak. Odam odatda tushunadigan narsasinigina idrok qiladi. hattoki, ma’ruzachining bugun tushuntirayotgan ma’ruzasidagi faktlar sizning tushunchalaringiz va bilim doirangizdan uzoq bo’lsa, professorga qarab o’tirgan bo’lsangiz ham uning gaplari qulog’ingizga kirmaydi. Shunday paytlarda “Nima deyapti o’zi?” deb qo’shnimizdan so’rab qo’yamiz ham, zero, ma’ruzachi o’sha biz uchun qadrdon va ona tili hisoblanmish o’zbek tilida gapirayotgan bo’lsa ham. Sinab ko’rish uchun o’rtog’ingizga bir nechta so’zlardan iborat qatorni bering. Ular orasida mazmunan bir-biriga bog’liq bo’lmagan so’zlar, hattoki ma’nosiz (teskarisiga yozilgan so’zlar) bo’lsin. Oraga 2-4 ta tanish o’zbek tilidagi so’zlardan aralashtiring. Bir daqiqa mobaynida qarab, eslab qolganini qaytarishni so’rasangiz, o’sha 2-4 ta so’zlardan boshqalarni deyarli “ko’rmaganining” guvohi bo’lasiz.
  
• 
  Taxminlarni tekshirish jarayonida idrok qilish. Biz idrok jarayonida ilgarigi tajribaga tayanganimiz bilan ko’pincha adashamiz, ba’zan esa o’zimiz uchun yangiliklar ochib, tajribani yanada boyitamiz. Ilgarigi tajriba va kelajakni bashorat qilish insonga xos xususiyat bo’lib, bizning sezgi organlarimiz orqali keladigan ma’lumotlarning ko’lami va imkoniyatlarini yanada oshiradi.Shu nuqtai nazardan olib qaralganda, idrok – tashki muhit to’g’risidagi taxminlarimizni isbot qilishga qaratilgan faol jarayondir. Biz bevosita idrokimiz “tagiga yetolmayotgan”, “tushunmayotgan” narsalarni bevosita his qilgimiz, qo’limiz bilan ushlab ko’rgimiz, ular bilan ishlagimiz keladi. Ya’ni, idrok qilinayotgan narsada noaniqlik, sir paydo bo’lsa, biz “Bu nima bo’ldi?” degan savol asosida taxmin qila boshlaymiz va uni tekshirish uchun harakat qilamiz. Aynan harakatlar, amaliy ishlar idrokimiz imkoniyatlari va chegaralari kengaytiradi va anglashga yordam beradi. Shuning uchun ham har bir ishni boshlashdan avval nimaga egamiz, nima kerak va nima qilsak, tezroq yaxshi natijaga ega bo’lamiz, degan savol bilan o’zimizdagi tajribada bo’lgan bilimlarimiz bilan unchalik aniq bo’lmagan ma’lumotlarni tarozuga solish va imkon boricha nutqimiz, harakatlarimiz bilan real tajribani kengaytirishga intilishimiz kerak. Shunday qilib, bir qarashda oddiyroq tuyulgan idrok ham inson bilimlari, tushunuvchanligi va faolligi bilan bog’liq psixologik jarayon bo’lib, u aslida shaxsiy tajribamizning birlamchi asosi va bazasidir.