70
PAKLAYICILAR
Məsələ 218: Üzərində meyyit yuyulan taxta və ya daş,
meyyitin övrət yerinə örtülən parça və meyyitə qüsl verənin əli,
meyyitlə yuyulan hər bir şey meyyitin qüslü sona çatdıqdan
sonra pak olur.
Məsələ 219: Əgər bir şəxs əli ilə bir şeyi yuyarsa, o şey pak
olduqdan sonra onunla birlikdə yuyulan əli də pak olur.
Məsələ 220: Paltar və buna bənzər şeylər az su ilə yuyulsa,
normal həddə sıxılıb onun yuyulduğu suyu çıxardıqdan sonra, o
libasda qalan su pakdır.
Məsələ 221: Az su ilə yuyulan nəcis qabın paklanması üçün
onun üzərinə tökülən suyun ayrılmasından sonra, onun üzərində
qalan su damlaları pakdır.
9
-
NƏCASƏTİN ARADAN GETMƏSİ
Məsələ 222: Əgər heyvanın bədəni, nəcisin eyni (qan kimi),
və ya nəcis olmuş su ilə nəcis olsa, onlar aradan getdikdə,
heyvanın bədəni pak olur. Həmçinin insanın bədəninin batini,
ağızın, burnunun içi də eyni qayda ilə; məsələn: əgər dişin
dibindən qan gəlsə və ağız suyunda həll olub aradan getsə, ağızın
içini suya çəkmək lazım deyil. Amma süni diş ağızda nəcis
olarsa onu yusunlar.
Məsələ 223: Əgər bir şəxsin dişinin dibində yemək qalığı
qalsa və ağızın daxilindən qan gəlsə, bu qanın (ağızda qalan)
yemək qalıqlarına dəyib-dəyməməsini bilməsə, ağzındakı yemək
pakdır. Əgər qan, ona dəysə, nəcis olur.
Məsələ 224: Dodaqların və göz qapaqlarının bağlanan zaman
üst-üstə düşən bir miqdarı, həmçinin insan bədəninin zahiri və ya
batini hissələrindən olub-olmamasını bilmədiyi yerlər nəcis olsa,
gərək suya çəksin.
Məsələ 225: Əgər nəcis toz və ya torpaq quru libas, xalça və
buna bənzər şeylərə qonsa silkələdikdə ondan toz və torpaq
tökülərsə, o pakdır.
İzahlı şəriət hökmləri
71
10
-
NƏCASƏT YEYƏN HEYVANIN İSTİBRASI
Məsələ 226: İnsan nəcasətini yeməyə adət edən heyvanın
sidik və qaiti nəcisdir. Onların pak olması üçün, gərək heyvan
istibra olunsun. Yəni, bir müddət nəcasət yeməsinin qabağı
alınmalı, ona daha “nəcasət yeyən” deyilməyəcəyi müddət
ərzində, pak yem verilməlidir. Nəcasət yeyən dəvənin ehtiyat-
vacibə görə qırx gün, inəyin otuz gün, qoyunun on gün, su
quşları yeddi ya beş gün, ev toyuğunun üç gün, nəcasət
yeməsinin qabağı alınmalı, pak yeməklər verilməlidir. Əgər bu
müddətdən sonra da onlara “nəcasət yeyən” heyvan deyilsə,
gərək onların nəcasət yeyən heyvan deyilməyəcəyi mqddət
qədəri nəcasət yeməklərinin qarşısını alsınlar.
11-
MÜSƏLMANIN QAİB OLMASI
Məsələ 227: Əgər bir müsəlmanın paltarı, bədəni və yaxud
ixtiyarında olan qab-qacaq, xalça və s. nəcis olsa və o müsəlman
qaib olsa, altı şərt ilə pakdır:
Birinci: Müsəlman bədən və ya paltarını nəcis edib, onu nəcis
bilərsə. Deməli; məsələn: paltarı haram yol ilə cünub olan şəxsin
tərinə bulanarsa və onu nəcis bilməsə, müsəlman qaib olandan
sonra onun paltarını pak bilmək olmaz.
İkinci: Bədən ya paltarının nəcis olduğunu bilsin.
Üçüncü: İnsan onun, şərti paklıq olan bir işdə istifsdə
ediləcəyini görsün; məsələn: o paltarla namaz qılınmasını
görsün.
Dördüncü: İnsan onun, şərti paklıq olan bir işdə istifsdə
etdiyini bilsin. Deməli, məsələn: namaz qılanım paltarının pak
olmasının gərəkliliyini bilməsə nəcis paltar ilə namaz qılsa o
paltarı pak bilmək olmaz.
Beşinci: İnsan, o müsəlmanın nəcis olmuş bir şeyi suya
çəkməsini ehtimal versin. Deməli, suya çəkmədiyinə yəqini olsa,
gərək o şeyi pak hesab etməsin. Həmçinin, nəzərində nəcis və
72
PAKLAYICILAR
pakın aralarında fərqi olmayan müsəlman olarsa, o şeyi pak
bilmək işkallıdır.
Altıncı: O müsəlman baliğ və ya yaxşını-pisi ayıran uşaq
olsun. Yəni pak ilə nəcisi təyin edə bilsin
Məsələ 228: Əgər insanın özü, nəcis olan bir şeyin pak
olduğuna yəqin etsə və yaxud iki adil şəxs şəhadət verərsə o şey
pakdır. Həmçinin, bir şəxs, öz ixtiyarında olan nəcis bir şeyin
pak olduğunu söyləyərsə və ya bir müsəlman nəcis olan bir şeyi
paklamaq məqsədi ilə yuyarsa onun düzgün şəkildə suya çəkib-
çəkməməsi bilinməsə də, o şey pakdır.
Məsələ 229: İnsanın libasını yumağı öz boynuna götürən (bu
işə vəkil olan) bir şəxs, onu yuduğunu söyləyərsə o libas pakdır.
Məsələ 230: Əgər insanda, nəcis bir şeyi yuyarkən onun pak
edildiyinə yəqin etmədiyi bir hal varsa, camaatın yuduğu normal
şəkildə yuyarsa kifayət edər.
12
-
QANIN ADİ ŞƏKİLDƏ AXMASI
Məsələ 231: Şəri üsullarla başı kəsilən heyvanın qanı normal
miqdarda axdıqdan sonra, onun bədənində qalan qan pakdır. 98-
ci məsələdə qeyd olunduğu kimi bu hökm əti halal olan
heyvanlara məxsusdur və əti haram olan heyvanlara aid deyil.
Hətta ehtiyat-müstəhəbbə əsasən bu hökm əti halal olan
heyvanların haram üzvlərinə aid deyil.
QABLARIN HÖKMLƏRİ
Məsələ 232: İtin, donuzun, yaxud murdar olmuş heyvanın
dərisindən hazırlanan qablarda yeyib-içmək haramdır. Bir halda
ki, rütubət nəticəsində, o, yeməli şeyin nəcis olmasına səbəb
olsun. O qablar dəstəmaz, qüsl və pak şeylərlə yerinə yetirilməsi
lazım olan sair işlərdə gərək istifadə edilməsin. Ehtiyat-müstəhəb
budur ki, it, donuz və ya murdar olmuş heyvanın dərisi, hətta qab
şəklində olmasa da, istifadə olunmasın.
Dostları ilə paylaş: |