Ahıska Türkleri: Bitmeyen Bir Göç Hikâyesi
11
Varenikovksiy köyünde Türklere yönelik
pogrom
11
yapılmasına kadar vardı. Pogromun ardından
20 aile Krasnodar'ı terk ederek Türkiye'ye göç etti. 1994-1996 döneminde önemli sayıda
Ahıskalı Çeçenistan savaşının ortasında kaldı. Savaş yerlerinden göç etmek zorunda kalan
Ahıskalılar Stavropol'un sınır bölgelerine yerleşti. Mart 1995'te Ahıskalılara yönelik polis-
kazak
12
ortak baskınları yapılmaya başladı ve aralıklarla devam etti. 1995 yılında 250 aile daha
Krasnodar'ı terk etmek zorunda kaldı
[Kuznetsov 2007: 148].
2002 yılı nüfus sayımının ardından Rus basını iftiharla Rusya’nın ABD ve Almanya’dan
sonra göçmen yoğunluğu en fazla olan üçüncü ülke olduğunu duyuruyordu. Rusya 1989-2002
yılları arasında 11 milyon göçmen almıştı. Bu dönemde Rusya vatandaşlığı alan Ahıskalı
sayısıysa 15-17 bin arasındaydı ve Krasnodar’da yaşayan Ahıska Türklerinin büyük çoğunluğu,
son sayfasında geçici kayıt damgası bulunan eski Sovyet pasaportu taşıyordu. 2002 yılında
değişen vatandaşlık kanunundan sonra geçici kayıt yaptırmak bile neredeyse imkânsız hâle
geliyor ve ülkeyi tamamen terk etmeyi gerektiriyordu
[Koriouchkina 2009: 39-40, 44].
Ahıskalıların Krasnodar’a göç etmesinden rahatsızlık duyan yerel otoriteler onlara yönelik özel
kararlar kabul ederek onların temel haklarını sınırlıyordu. Mülkiyet ve çalışma haklarına
sınırlamalar getirilmiş, sosyal ve sağlık güvencesinden yoksun bırakılmıştılar. Evlenmek
isteyenlere resmi nikâh kıyılmıyor, yeni doğan çocukların doğum belgelerinde babaları ile ilgili
bilgilere yer verilmiyor, pasaport veya diğer kişisel belgeler temin edilemiyor, orta öğretimden
sonra eğitimlerine devam edemiyorlardı. Yerel otoritelerce periyodik olarak korkutma, yıldırma
ve kovuşturma kampanyaları düzenleniyor ve yapılan etnik temizlik resmi olarak itiraf
ediliyordu: “
Ahıskalılara, onları gitmek zorunda bırakmak için dayanılmaz hayat koşulları
hazırlanıyor
”
[Osipov 2004b: 7].
Yerel yöneticilerin çabaları kısmen de olsa başarılı olmuş ve Ahıska Türkleri son çare
olarak bölgedeki durumu ABD’nin Rusya’daki makamlarına iletmiştirler. 2004 yılına
gelindiğinde ABD yönetimi, Ahıska Türklerinin ABD'ye iltica etmesini sağlayacak göç
programını açıklamıştır. Programa göre 2004 yılından itibaren Ahıska Türkleri ABD'ye mülteci
statüsünde kabul edilecekti ve bunun için bazı kriterler gerekiyordu: Başvuru sahibi etnik
olarak Türk olduğunu kanıtlamalı, 2004 yılından önce Krasnodar'da yaşadığını kanıtlamalı,
Özbekistan'dan kaçmış olmalı ve RF'de tam entegrasyon konusunda zorluklar yaşamış olmalı
idi
[Swerdlow 2006: 1864].
2004 yılına kadar Krasnodar’da 11.999 Ahıskalı yaşamaktaydı. Bunların sadece 4.943’ü
Rusya vatandaşı iken 744 kişi göçmen kartı almış eski SSCB vatandaşıydı. Şubat 2005 itibariyle
Rusya vatandaşı olmayan ve Rus vatandaşlığından imtina eden yaklaşık 21.000 kişinin (6.018
aile) ABD’ye mülteci olarak gitmesi kabul edilmişti. Bununla birlikte RF’nin Stavropol, Rostov ve
Volgograd bölgelerinden ve Kabardina-Balkar ve Kalmıkya Özerk Cumhuriyetlerinden 10 bin
civarında kişi ABD’ye gitmek için başvuruda bulunmuştu. Krasnodar bölge yönetiminin
verilerine göre 2005 yılında Krasnodar’dan 5.031 Ahıskalı ABD’ye göç etmiştir. Bu rakam 2006
11
Pogrom
: Dinî, etnik veya siyasî sebeplerle bir gruba karşı yapılan şiddet hareketleridir. Bu şiddet
hareketleri genellikle ev, işyeri veya ibadet yerlerini tahrip etmek, insanları dövmek, yaralamak, tecavüz
etmek veya öldürmekten oluşur.
12
Kazakların kökenine ilişkin çok farklı görüşler bulunmaktadır. En yaygın görüş, Kazakların çoğunun
Doğu Slav kökenli olduğu, ancak zaman içinde Tatar, Rus, Ukrain gibi farklı etnik unsurların da bu grubun
bir parçası hâline geldiğidir. Aslında etnik olarak heterojen olan Kazaklar yaşadıkları bölgenin adıyla
anılmaktadır. Krasnodar bölgesinde bulunan Kazakların - çoğunlukla Kuban Kazakları- Osmanlı-Rus
savaşlarına dayanan Türk karşıtı tutumları Ahıska Türklerine yönelik olumsuz yaklaşımlarının kökenini
oluşturmaktadır.
İbrahim Hasanoğlu
12
yılında 9.314’e, 31 Ocak 2007’deyse 10.852’ye çıkmıştır. Bunların %58’i RF vatandaşı iken, %41’i RF
vatandaşı değildi (vatansızdı)
[Mamayev 2012: 286-287].
ABD'ye Rusya'nın Krasnodar bölgesinde
yaşayan yaklaşık 12 bin Ahıska göç ederken yaklaşık 100 bin Ahıskalı hâlâ Rusya'da yaşamaya
devam etmektedir.
13
ABD’ye göç eden Ahıskalılar 100-200 hanelik gruplar halinde ülkenin 20 eyaletinde
yaklaşık 60 şehre iskân edilmişlerdir. ABD’deki Ahıskalı nüfus bir mülteci programı kapsamında
gelişigüzel dağıtıldıkları ve henüz yerleşme aşamasında bulundukları için son derece hareketli
bir nüfustur. Mesela Colorado’ya ilk yerleştirildiklerinde 130 aile olan Ahıskalıların yarıdan
fazlası tekrar başka eyalet ve şehirlere göç etmiştir
[Alptekin 2012: 54]
. Yaklaşık 200 yıldır
sürgün ve yer değiştirme politikalarından ötürü hayatta kalma mücadelesi veren Ahıska
Türklerinin ABD’de görece arzu ettikleri bir ortam içerisinde bulundukları görülmektedir. Ancak
kültürün yaşamın her boyutuyla ilişkisi nedeniyle sürgünün izleri hafızalarda taşınmakta ve
kendisini kimlikle ilintili formlar içerisinde sıklıkla hissetmektedir. Sürgün bilinci ve gelecekle
ilgili kaygılar mevcudiyetini korurken bu durum vatandaşlık hakkı ve yerleşme imkânlarının
elde edilmesiyle biraz yumuşamış görünmektedir. Temel sorunsal ise içe dönük sosyal
yapıların oluşma tehdididir ve orta yaş kuşağı ve üzerinin dış gruplarla ilişkisi yok denecek
kadar azdır
[Kolukırık 2011: 184]
.
ABD dışındaki Ahıska Türklerinin önemli bir kısmı tarafından üçüncü bir sürgün olarak
değerlendirilen Amerika'ya göç, Amerika'daki Ahıska Türkleri tarafından çoğunlukla son derece
farklı anlatılmaktadır. Herhangi bir kimlik belgeleri olmadığı için Krasnodar'da hiçbir yere
gidemeyen Ahıska Türkleri için Amerika'ya göç, elbette bir çaresizliğin sonucudur ki, bunu
zaten kendileri de dile getirmişlerdir. Ancak vatan ve akraba hasretini çekmeye devam etseler
de, sadece insan olmaktan dolayı Amerika'da otomatik olarak sahip oldukları hakların
mutluluğunu yaşadıklarını da açıkça ifade etmektedirler. Yapılan etnografik çalışmalarda elde
edilen verilere göre, akraba hasretini teknolojinin sağladığı olanaklarla veya onları ziyaret
ederek gidermeye çalışan Ahıska Türkleri, toplumsal ağlarını, kültürlerini ve geleneklerini
muhafaza etme çabasından hiç vazgeçmemektedirler
[Aydıngün vd. 2014: 129-130].
6. Türkiye'ye Göç
Ahıskalıların Türkiye'ye göçü iki döneme ayrılabilir. İlki Ahıska'nın Rus hâkimiyetine girdiği
1829 yılından Cumhuriyet’in kurulduğu 1923 yılına kadarki dönemi kapsamaktadır. İkinci dönem
ise SSCB'nin yıkıldığı 1991 yılından günümüze kadar devam eden göç sürecidir.
6. 1. Edirne Antlaşması'ndan Bolşevik Devrimi'ne
Bu dönem Ahıska Türklerinin Anadolu'ya göç sebepleri büyük oranda diğer Kafkasya
halkları ve hatta Kırım Tatarları'nın göçleriyle benzerlik göstermektedir ve daha ziyade itici
etkenlerin ön planda olduğu görülmektedir. Yani Rusya'nın göç etmek zorunda kalanlara karşı
yürüttüğü politikalar göçün temel etkenidir. Saydam
[2010: 81]
, hem Kırım hem de Kafkas
göçlerine yol açan temel sebepleri şu şekilde belirtmektedir: Rusya’nın buradaki unsurlara
13
2010 yılı sayımlarına göre Rusya'da 105.058 “Türk” ve 4.825 “Ahıska Türkü” yaşamaktadır (Federalnaya
Slujba Gosudarstvennoy Statistiki, 2012: 89). Tabii “Türk” kategorisine sadece “Ahıska Türklerinin” dâhil
olmadığı gibi “Ahıska Türklerinin” çoğunun da kendini sadece”Türk” olarak ifade ettiği bir gerçektir.
Ayrıca sayım zamanı insanlar milliyet sorusunda pasaportlarında yazılan bilginin kastedildiğini düşünmüş
olabilirler. Sovyet pasaportlarında ise -ki hâlâ Rusya'daki Ahıska Türklerinin bir kısmının sahip oldukları
tek belge budur-birçok Ahıskalı Azerbaycanlı, Özbek, Kırgız veya sadece Türk olarak yazılıydı.