26
buyruq beruvchi yagona subyekt, “barcha narsa” uning erki, istak-xohishiga
bo‘ysunadi, uning gapi yoki ko‘rsatmasi jamoa uchun “qonun” – “shikoyatga o‘rin
yo‘q”. Qizig‘i shundaki, bunday trenerlar aksariyat hollarda obro‘-e’tiborga
sazovor bo‘lar ekan. Ehtimol, bunday oqibat “bir gap” trenerning o‘z ishiga
prinsipial yondashishidadir. Ushbu toifaga mansub trenerlar o‘zining rahbarlik
faoliyatini buyruqlar yoki ko‘rsatmalar asosida tashkil qiladi. Jamoa a’zolari esa,
hatto trener yordamchilari ham buyruq yoki ko‘rsatmani “bekamu-ko‘st” ijro
etishlari shart. Faoliyat “trener sportchi” formulasiga binoan olib boriladi. Bunday
yondashuv asosida jamoani boshqarish, mashg‘ulot yoki musobaqani tashkil qilish,
ba’zida ayrim hayotiy yoki oilaviy muhim vaziyatlar, ruhiy tushkunlik, o‘ta
toliqish yoki boshqa holatlarni nazarda tutmaydi.
Mazkur toifaga moslashgan trenerlar barcha muammolarni o‘zi hal qilishga
odatlangan bo‘ladi yoki boshqa yuklangan vazifa (buyruq) natijasini shaxsan
nazorat qiladi va to‘g‘ri yoki noto‘g‘ri ekanligi bo‘yicha qaror qabul qiladi. Hatto
bunday trenerlar ilmiy asoslangan statistik yoki tadqiqot ko‘rsatkichlariga ham
shubha bilan qarashga intiladilar yoki bu ko‘rsatkichlardan qanday tartibda
foydalanishni o‘zlari hal qiladilar. Shunday bo‘lsada, avtoritar yondashuv asosida
rahbarlik qiluvchi trenerlar sport amaliyotida keng tarqalgan. Diqqatni jalb
qiluvchi joyi shundaki, aksariyat sportchilar shunday yondashuv asosida rahbarlik
qiluvchi trenerlarni yoqtirishadi. Ehtimol, bu sportchini ortiqcha mas’uliyatdan
ozod bo‘lishi bilan bog‘liqdir.
Dostları ilə paylaş: