Ustad Misbah Y?zdi
Yüklə 2,85 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ON SƏKKIZINCI DƏRS ALLAHLA ƏLAQƏ (2) Bil ki, göy və yer xəzinələri əlində olan kəs sənə dua izni vermiş və duanı eşidəcəyinə zamin durmuşdur...”
- ŞƏFAƏTIN MƏFHUMU
- 2. İSLAMDA ŞƏFAƏT
149 edən insan üçün qurtuluş yolu var. Allah-təala tövbə edən şəxsin günahlarını gizləməklə onun hörmətini qoruyur. Həzrət (ə) imam Həsənə (ə) buyurur: “(Allah) qayıdış, şadlıq qapısı açmış, istədiyin vaxt səsini eşitmiş, qəlbinin sirrini dinləmişdir...” ON SƏKKIZINCI DƏRS ALLAHLA ƏLAQƏ (2) Bil ki, göy və yer xəzinələri əlində olan kəs sənə dua izni vermiş və duanı eşidəcəyinə zamin durmuşdur...” 150 Allahla əlaqə ne’məti insana əta olunmuş çox böyük ne’mətdir. Hər bir şəxs istənilən vaxt bilavasitə öz Allahı ilə danışa bilər. Həzrət (ə) öz vəsiyyətində bu ilahi mərhəmətin genişliyini xatırladır. İnsanların həvəslənib, bu ne’mətdən istifadə etməsi üçün onun şərtlərini sadalayır. Əlbəttə, Allahla danışıb, öz ehtiyaclarını ərz etmək insan üçün böyük şərəfdir. Bu yolla faydalanmağın mümkünlüyündən xəbərdar olan insan ona doğru can atır. Allahla bəndə arasındakı əlaqə xüsusi əhəmiyyətə malik olduğundan, onun məfhumunun, xüsusiyyətlərinin və keyfiyyətinin bəyanı mühüm nöqtələri işıqlandırdığından Həzrətin (ə) kəlamı işığında bu mühüm məsələni araşdırırıq. 151 ŞƏFAƏTIN MƏFHUMU 1. Xristianlıqda şəfaət. Mövzumuz Allahla əlaqədir. Belə bir əlaqə bəzi dinlərdə qəbul olunmuş inancdır. Amma bu əlaqənin necəliyində də fikir ayrılığı var. Görəsən vasitə olmadan belə bir əlaqə yaratmaq mümkündürmü? Bu əlaqə nə vaxt və hansı formada yarana bilər? Uyğun əlaqədə vasitələrin rolu nədən ibarətdir? Həzrətin (ə) buyuruğundan mə’lum olur ki, vasitəçi (şəfaətçi) olmadan da Allahla əlaqə yaratmaq mümkündür. Həzrət (ə) buyurur: “Səninlə özü arasında səni ondan ayıracaq kəs qoymayıb. Səni məcbur etməmiş ki, onun yanına şəfaətçi, vasitəçi aparasan.” Uyğun buyuruqlara görə, hər bir insan Allahın dərgahına üz tutub, istəyini diləyə bilər. Amma bu sözlərin şəfaət inancı ilə nə dərəcədə uyuşduğunu araşdırmaq lazım gəlir. Bizim e’tiqadımıza əsasən, Allah-təala özü ilə bəndələri arasında mə’sum şəxsləri şəfaətçi, vasitəçi qərar vermişdir. Amma həzrət Əli (ə) Allahla əlaqənin şəfaətçisiz də mümkün olduğunu bildirir. İmam Səccadın (ə) “Əbu-həmzə” duasında da oxşar fikirlə rastlaşmaq olar. Duada deyilir: “Həmd olsun o Allaha ki, nə vaxt istəsəm, ondan şəfaətçisiz olaraq istəyimi diləyirəm. Nə vaxt istəsəm, vasitəçi olmadan öz sirrimi ona xəlvəti deyirəm və o da istəyimi yerinə yetirir. Zahirən bu sözlərlə ən’ənəvi inancımız arasında fərq görünür. Bu tərəddüdlü məqamı aradan qaldırmaq üçün bildirməliyik ki, bə’zən şəfaət dedikdə xristianlıqdakı şəfaət başa düşülür. Həmin baxışa görə insan müstəqil şəkildə Allaha doğru bir addım da ata bilməz. Guya uyğun əlaqə hökmən üçüncü bir şəxsin vasitəçiliyi ilə yaranmalıdır. İslamda belə bir baxış qətiyyətlə rədd edilir. Bu baxış müəyyən həddə xristianlığa xasdır. Keşişlərin vəzifələrindən biri insanla Allah arasında vasitəçi olmaq, və onların günahlarını bağışlatdırmaqdır. Yə’ni xristianlıqda günahının bağışlanmasını istəyən şəxs hökmən keşişin yanına getməlidir. Yalnız keşişin hüzurunda günahları e’tiraf edib, tövbə qıldıqdan sonra bağışlanmaq mümkün 152 sayılır. Belə bir baxış müşriklər və bütpərəstlər arasında da mövcuddur. Onların Allaha yaxınlaşmaq üçün bütlərə ibadət etməkdən savay yolları yoxdur. Belə bir baxışda şirk qatqısı var və islam bu baxışı rədd edir. 2. İSLAMDA ŞƏFAƏT A) dünyada şəfaət – amma şəfaətin qəbul etdiyimiz mə’nasından əlavə, başqa iki mə’nası da var. Bunlardan biri dünyada şəfaətdir. İnsan mə’sum imamları vasitəçi seçməklə Allahdan öz duasının qəbul olmasını istəyir. Amma unutmamalıyıq ki, belə bir şəfaət olmadan da dua qapısı açıqdır. Sadəcə, şəfaət duanın qəbul olması üçün Allahın öz bəndəsinə açdığı digər mərhəmət qapısıdır. Yə’ni şəfaət gücləndirici amildir. Bu amil olmazsa da, dua qapısı açıqdır. Hər kəs, hər vaxt, hər yerdə Allaha üz tutsa, tövbə edib, istəyini diləyə bilər. Amma mə’sumlardan yardım almaqla dua etmə yolunu da Allah özü qoymuşdur. Qur’ani-kərimdə oxuyuruq: “Onlar... Allahdan bağışlanmaq diləsəydilər və Peyğəmbər də onlar üçün əfv istəsəydi, əlbəttə, Allahın tövbələri qəbul edən və mərhəmətli olduğunu bilərdilər.” Mə’lum olur ki, şəfaət duanın tez qəbul olunmasına zəmanət verir. Amma şəfaət yeganə dua yolu deyil və şəfaət olmadan da dua etmək mümkündür. Allah övliyalarına “təvəssül” etmək, onları vasitə seçməkdən ibarət olan şəfaət isə yalnız gücləndirici amildir. Bu yoldan istifadə edənlərin ilahi mərhəmətdən faydalanma imkanı daha çoxdur. Bizim iman və mə’rifətimiz zəif olduğundan Allahla əlaqə yolumuz da dardır. Amma şəfaət yolu daha geniş, daha möhkəmdir. Bu yolla ilahi dərgaha yaxınlaşmaq daha asandır. Unutmamalıyıq ki, Allah bəndələrinin duasını daha da asanlaşdırmaq üçün belə bir yol qərar vermişdir. Mə’sumlardan üz döndərib, Allaha təkbaşına yaxınlaşmaq qərarına gələn insan özünü Allahın böyük bir lütfündən məhrum edir. Axı nə üçün Allahın ne’mətlərindən imtina etməliyik?! Peyğəmbər və 153 imamları vasitəçi seçməyi özünə sığışdırmayan insan şəfaət ne’mətindən məhrum olur. Allah-təala peyğəmbərdən bağışlanma diləməyi özünə sığışdırmayan münafiqlər – nifaq əhli haqqında buyurur: “(Ya Peyğəmbər) sən onların bağışlanmasını diləsən də, diləməsən də fərqi yoxdur. Onsuz da Allah onları bağışlamayacaq.” Bir daha qeyd edək ki, şəfaət qapısı olmasaydı da, Allahla əlaqə yolu vardı. Amma şəfaət yolu ilə əlaqə daha möhkəm olur və daha asan başa gəlir. B) Axirətdə şəfaət – digər bir şəfaət axirət dünyasına aiddir. Allah-təala mə’sum imamların istəyi əsasında bə’zi insanları cəhənnəm odundan çıxarır. Yə’ni Allaha imanı olan, məhşər səhnəsinə imanla daxil olan, Əhli-beyt (ə) şəfaətinə nail olan insanlar behiştə yol tapa bilirlər. Demək, belə bir şəfaət imanını günahda əridənlərə yox, imanı yerində olanlara aiddir. Dünyadan imanla gedənlər böyük günaha yol vermədiklərindən, bə’zi saleh işlər gördüklərindən onların kiçik günahları bağışlanır və şəfaətə nail olurlar. Bağışlanma yollarından biri böyük günahlardan çəkinməkdir. Qur’ani-kərimdə buyurulur: “O yaxşılıq edənlər ki, kiçik günahlar istisna olmaqla, böyük günahlarından və rəzil işlərdən çəkinərlər.” Bəli, böyük günahlardan çəkinənlərin bağışlanma imkanı daha genişdir. Unutmayaq ki, kiçik günahların təkrarı (israrı) da böyük günah sayılır. Demək, böyük günaha yol verməyən və kiçik günahlarını təkrarlamayanların bağışlanması asan olur. Hətta tövbə etmədən günahdan çəkinənlər üçün bağışlanma yolu var. Tövbə də bağışlanmaq üçün bir yoldur. Üçüncü bağışlanma yolu isə şəfaətdir. Şəfaət tövbə etməmiş və ya tövbəsi qəbul olmamış imanlı insanlara aiddir. Onlar bir müddət bərzəx aləmində (qiyamətə qədərki ruhlar aləmində) cəzalandırıldıqdan sonra şəfaət vasitəsi ilə bağışlanacaqlar. Onların bağışlanma səbəbi malik olduqları imandır. Amma imanı olmayan, namaz və digər əmrləri yüngül sayanlar şəfaətdən məhrumdur. İmam Sadiq (ə) can üstə olarkən Yüklə 2,85 Kb. Dostları ilə paylaş:
|