Üzeyir hacibəYLİ
Yüklə 5,8 Mb. Pdf görüntüsü
|
__________________Milli Kitabxana___________________ 137
(M u s i q i)
H a m ı-- Şanü şövkət, ey Əmir, səndən artıq kimdə jox, Həm ədalət, həm səxavət, həm şücaət səndə çox! (2 dəfə)
(M u s i q i) H a m ı gedir, L e y l a qayıdır.
L e y l a-- Neyləmişdim, ey fələk, hicran qəmin verdin mənə, Bir bu qədri ahü naləm heç əsər etmir sənə. Gər muradın canımı almaqsa, billah, alginən, Bir kərə öldür məni, qurtar əzabi-hicrdən! (ağlayır).
H a r u n (daxil olur)-- Ayrılıq, Leyla, pərişan eylədi əhvalımı, Yandırıb yaqmaqdadır suzi-ciyarlə canımı. Heç ümidim yox bu firqət dərdinə tab eyləyim, Fikrimə gəlməz ki, bir gün görməyim mən yarımı.
(M u s i q i) Beylədir əmri qəzanın kim, gərəkdir ayrılaq, Məhv qıl, pərvərdigara, zülm ilə həm zalımı.
L e y l a-- Sən gedirsən, söylə, Harun, mən nasıl tənha qalım, Kim səda versin sədamə, kim eşitsin zarımı.
(M u s i q i)
L e y l a ağlayır, H a r u n durub gedə-gedə oxuyur. H a r u n-- Əlvida, Leyla, yetişdi çün zamanım,əlvida! Bax, unutma cəngdə fovt olsa canım, əlvida! (Gedir).
__________________Milli Kitabxana___________________ 138
L e y l a--
Ax, Harun getmə, getmə! (Ağlaya-ağlaya dalınca çıxır). (M u s i q i)
Z e y d (daxil olur)-- Dedi: hər kəs müzəffər gəlsə, Hər nə istəsə verərəm. Bunca möhnət, bunca zillət Səndədir, Leyla! Ax, Leyla, Leyla, gedirəm! Bunca zillət səndən, Leyla! Getdim! (Tez çıxır).
PƏRDƏ
ÜÇÜNCÜ PƏRDƏ
nəfər ə s g ə r durubdur. B ə k i r tək ora-bura gəzinir. Pərdə qalxır.
B ə k i r (söz ilə)--Harun, bəli, düşməni məğlub etdi! Zeyd məyus qaldı.... Nə edim? Zeydin təklifini qəbul edim, etməyim? Təklif ağırdır. Lakin əvəzində verdiyi simuzərin çəkisi də ağırdır! (Fikrə gedir). Olsun! Mənə simuzər lazımdır! (Bu halda pərdə dalından qoşunun səsi gəlir). Aha, gəlirlər!
Q o ş u n ə h l i (pərdə dalından)-- Davaya getdik, Meydana yetdik; Biz məğlub etdik Ol düşməni! (2 dəfə) Etməzdi düşmən böylə güman, Yalvardı, istədi əlaman! Davaya getdik, Meydana yetdik; Biz məğlub etdik Ol düşməni! __________________Milli Kitabxana___________________ 139
(M u s i q i)
H a r u n, Z e y d və q o ş u n səhnəyə gəlir; bir də haman marşı oxuyurlar. H a r u n--
Çalınsın təbli-zəng, qoşun rəqs etsin! M u s i q i. Qoşun rəqs edir; rəqsin bir yerində qılınclarını siyirib oxuyurlar.
Q o ş u n-- Hər davada üst olduq, Düşmən gördü süst oldu, (2dəfə) Əl çəkdi ol davadan, Düşmən döndü dost oldu. (2dəfə)
H a r u n--Allahın köməyi ilə düşməni məğlub etdik. Bir arzumuz varsa, o da bu şadlıq xəbərini tezliklə Əmirə yetirməkdir. Yaşasın Əmirimiz! Q o ş u n--Yaşasın Əmirimiz! H a r u n--İndi istirahət zamanıdır.
Deyib çadıra girir; q o ş u n əhli istirahətə əyləşir. Axşam düşur, Z e y d B a k i r i kənara çəkib danışır.
Z e y d--Hər şey dediyim kimi hazırdırmı? B ə k i r--Bəli, hazırdır! Z e y d--İndi get, işə şüru eylə. B a k i r--Baş üstə.
H a r u n u n çadırına tərəf gedir. H a r u n çadırdan çıxır. B ə k i r (Haruna)--Sər əsgər sağ olsun! İzn ver, qoşun dayanmasın, biz qoşunu götürüb gedək, siz isə gecə istirahət edib sonra gələrsiniz. Yoxsa qoşun ağır gedir, bizi ləngə salar! H a r u n (Zeydə)--Zeyd, sən nə məsləhət görürsən? Z e y d--Əlbəttə, qoşunu saxlamaq lazım deyildir. H a r u n--Qoşun getsin! Bəkir, sən qoşunu çək, Rəhman isə yoldaşı ilə bizimlə qalsın.
B ə k i r--Baş üstə (Qoşuna). Səfər təbli çalınsın. Dayanmaq bəsdir.
__________________Milli Kitabxana___________________ 140
Təbil çalınır, q o ş u n durur, yenə haman marşı oxuyub sonra gedirlər. R ə h m a n ilə digəri və i k i q a r a u l ç u qalırlar. Axşam olur. Z e y d çadıra girir.
R ə h m a n (Haruna)-- Lap nahaqdır leşkəri göndərdiniz böylə uzaq, Qorxuram kim, nagahan düşmən hücumunda qalaq.
H a r u n-- Qorxma, Rəhman! Düşnəni bərk əzmişik, imkanı yox!
R ə h m a n--Doğrudur, amma ki, düşmən gər bir olsa, baki |ox. (Zeydə tərəf işarə edir). H a r u n (Barmağını ağzına tutur)--Anladım.... Mən anladım! Həqdir sözün, Rəhman, sənin, amma gecdir.... R ə h m a n--Bəli, gecdir. H a r u n--Fikri vardır düşmənin.... (Qeyz ilə) Qorxmuram mən ol dənidən, bildiyin qoy eyləsin. R əh m a n--Doğrudur. Biz hazırıq. Hər nə edirsə eyləsin!
Ç a d ı r a girirlər. Qaranlıq düşür. (M u s i q i)
H a r u n (çadırdan çıxıb oturur)-- Bir aman ver, ey qənim, Qoy bir görüm cananımı; Çün gözü yolda qalıb, Qıyma tökülsün qanımı.
(M u s i q i) Çəngdə hər anidə çıxmaz yadımdan Leyla, Ah, olurmu bir o gün bir də görəydim yarımı.
Ç a d ı r a girir. M u s i q i. Lap qaranlıq olur. Yüklə 5,8 Mb. Dostları ilə paylaş:
|