__________________Milli Kitabxana___________________
339
D e d i: -- Səbəbi odur ki, Yevropaya çox həyəcanlı xəbərlər gəlir ki,
müsəlmanlar böyük bir sürətlə tərəqqi edirlər....
D e d i m: -- Təəccübdür, bizim tərəqqimiz sizi qorxudurmu?
D e d i: -- Bilirsiniz, insaniyyət nöqteyi-nəzərincə çox şad eləyir. Biz
sevinirik ki, bizim növümüz yavaş-yavaş zillətdən qurtarır. Amma o biri
tərəfdən, bilirsiniz, bu əyyam bir əsri -- mübarizeyi-həyatiyyə əsridir. Yəni
dirilik üçün dava eləmək əsridir. Onun üçün biz istəməzdik ki, dirilik üçün dava
edənlər bizim kimi elm qüvvəti ilə güclü olsunlar. Məsələn, bu gün elm və
mədəniyyət qüvvəti ilə yaraqlanmış olan İspaniya Fas ərəbləri ilə dirilik üçün
dava eləyir. Onun üçün İspaniyanın firənglərə çox bərk acığı tutubdur. Deyir ki,
axı sən nə üçün bu vəhşilərə mədəniyyət ucunu göstərib, tüfəng atmaq öyrətdin
ki, onlar da bizə tüfəng atırlar. Bütün aləm də bunu boynuna alır ki, əgər Fas
ərəbləri Yevropa mədəniyyətini öyrənsələr, İspaniyanı beş-on gün içində
darmadağın edib, əvvəlcə də mədəniyyət gücü ilə İspaniyanı öz mülkü etdiyi
kimi, bu səfər də eləcə edər (çünki o zaman ki, Yevropa mədəniyyətdən məhrum
idi, ərəblər ən şəşəlli bir mədəniyyətə malik idilər, yəni bütün elm və fənlər
aralarında getdikcə tərəqqi edirdi. O halda İspaniyanı ərəblər alıb, islam
dövlətinin bir vilayəti etmişdilər.... Amma sonradan ... əşi, allah mollalara insaf
versin).
Mən yevropalıya dedim ki, əzizim, bizi bağışlayın, sizin qorxunuz bizim
tərəqqimizə mane ola bilməz. İstər sizin qorxudan ürəyiniz getsin, biz yekə
tərəqqimizi əldən buraxmayacayıq. Biz tərəqqi eləyəcəyik.
Dedi: -- Bircə onu de görüm indiyə qədər çoxmu tərəqqi eyləyibsiniz?
D e d i m: -- Çox eləmişik.
D e d i -- Olmazmı, öz tərəqqinizdən mənə nümunə göstərəsiniz?
D e d i m: -- Olar, çıxaq bayıra....
Bayıra çıxdıq, yevropalıya dedim. Tamaşa elə.
D e d i: -- Baxıram.
-- Gördünmü?
-- Nəyi?
-- Tərəqqini?
-- Hanı? Heç bir şey görmədim.
-- Bəs görmədinmi ki, buradan bir nəfər saqqallı müsəlman keçdi ki, ayağına
çəkmə geymişdi. Onun ayağına çəkmə geyməyi çox böyük tərəqqidir.
D e d i: -- Anlamıram nə deyirsən.
D e d i m: -- Belə beş-altı il bundan irəli hər kəs ayağına başmaqdan başqa
özgə bir şey geysəydi ona salam vermək əvəzində, "allah saxlasın" -- demək
lazım gəlirdi. Amma tərəqqimiz bu gün o dərəcəyə çatıbdır ki, çəkmənin
başmaqdan rahat olduğunu hamımız boynumuza almışıq.
__________________Milli Kitabxana___________________
340
D e d i: -- Heç başa düşmürəm nə deyirsən?
Bir az ora-bura göz gəzdirdim:
-- Bax, bax, müsəlman arvadları faytona minibdilər.
D e d i: -- Nə olsun?
D e d i m: -- Pa-ho! Bir neçə il bundan irəli nəinki arvad, hətta, kişi cürət edib
faytona minsəydi haman dəm faytonun çarxları bir tuği-lənət olub onun boynuna
keçərdi.
D e d i: -- Sözün doğrusu, heç qanmıram nə deyirsən?
D e d i m: -- Bir ora bax, iki nəfər müsəlman bir-birinin yanından keçdi və
heç bir şey olmadı.
D e d i: -- Nə olsun?
D e d i m: -- Pa! Bir-iki ay bundan irəli onlar bir-birinin yanından
keçsəydilər, haman dəm atışıb bir-birini öldürmüşdülər. Halbuki indi heç bir zad
olmadı. Bundan artıq nə tərəqqi?
D e d i:-- O sizin tərəqqi deyildir, o, Martınovun qorxusudur. Sən bircə mənə
de görüm realnidə, gimnaziyada, universitetlərdə oxuyan uşaqlarınız çoxdurmu?
D e d i m: -- Vallah onlar çox olardı, hərgah bir məsələ ümum müsəlmanların
qabağını kəsməsəydi.
D e d i: -- Nə məsələdir?
-- D e d i m: -- Çox böyük məsələdir.
Əyilib qulağıma dedi:
-- Hökumət qoymur?
D e d i m: -- Xeyr, onun bir sözü yoxdur, bu məsələ başqa məsələdir.
D e d i: -- Bir de görək nə məsələdir?
D e d i m: -- Şalvar məsələsidir.
-- Necə şalvar?
-- Adam geyən şalvar.
D e d i: -- Canım, sən müəmma ilə danışırsan, açıq de görüm nə demək
istəyirsən?
D e d i m: -- Qoçaq, bundan açıq söz olmaz, şkola gedən uşaqlar dar şalvar
geyirlər və dar şalvar da bizlərdə çox pis şeydir. İndi həmin məsələ
__________________Milli Kitabxana___________________
341
bizim qabağımızı kəsdiyinə görə işkolaya uşaq qoymağa cürət eləmirik.
Bu sözlərdən sonra əcnəbi əvvəlcə çox güldü, amma sonra bir qədər fikrə
gedib, birdən başladı uşaq kimi ağlamağa və ağlaya-ağlaya bu sözləri dedi:
--Biz elm sayəsində havada quş kimi uçuruq, amma bunlar hələ şalvar
məsələsinə məşğuldurlar....
Dedi və uçub getdi....
TƏHSİL
Mən məktəbdə oxuyanda bizim məktəbə təzə bir molla təyin eləmişdilər.
Yəni bu molla ekzamen tutmuşdu və o ekzamendə heç bir kəs onunla bərabər ola
bilməmişdi.
Camaat belə deyirdi ki, dünyada heç bir elm yoxdur ki, bu axund onu
bilməmiş olsun. Bu sözləri axund özü də təsdiq eləyib deyərdi ki:
-- Mən bütün ülum və fünuna darayam.
Kişi "dara" olmaya bilməzdi, çünki səkkiz il məktəbdə oxuyub, bircə dəfə
də fələqqəyə düşməmişdi. Sonra ikmali-təhsil üçün İrana gedib səkkiz il də
Təbrizdə oxumuşdu və bədə Təbrizdən Tehrana yollanıb dörd ilə də orada və
ondan sonra beş il Məşhəddə və bunlardan başqa dörd il də İranın bir şəhərində
təhsil etmişdi ki, onun adı yadımda qalmayıbdır.
Dərs vaxtında bu axund bəzi vaxt bizimlə dostanə söhbətlər edərdi, böyük
səfərlərindən nağıl edərdi, çox şirin söhbət elərdi.
Bir dəfə ondan soruşduq ki, axund İran böyükdür, yoxsa Rusiya?
D e d i:
-- Əgər İranın bu başından düşəsən və gecə-gündüz yol gedəsən və hər bir
saatda yetmiş ağac yol eləyəsən və yetmiş il səfər eləyəsən, hələ gəlib İranın
yarısına çatmazsan.
D e d i k:
-- Axund, bəs, ruslar yazırlar ki, İran Rusiyadan iyirmi dəfə balacadır.
Axund buna şerlə cavab verdi:
Key nik-bəxt, an nə şekle-mən əst
Vəlakin, qələm dər kəfe-doşmən əst.
Bir gün uşaqlardan biri dedi:
-- Axund, heç dəryanın dibini bilmək olar?
Axund deyir: