__________________Milli Kitabxana___________________
133
Allaha bax, rəhm eylə! (2 dəfə)
(Yaxınlaşır) Zalım olma bir belə!...
L e y l a (acıqla)--Əl çək məndən! (Tez çıxıb gedir.)
(M u s i q i)
Bu məqamda H a r u n daxil olub, Z e y d ə tərəf yaxınlaşır. Zeyd onu görüb, bu
səfər dəxi ona yalvarır.
Z e y d--
Harun, sənə sözüm var!
Etmə yenə məni xar,
Rəhm etsən nə olar? (2dəfə)
Rüsxət ver!
Sevdim, bil sən,
Leylanı mən;
Oldum Leylaya aşiq! (2dəfə)
Harun, Harun,
Leyla yarım!
Ah! Sevdim, sevdim Leylanı mən!
H a r u n--
Cürətin, Zeyda, təəccübdür sənin.
İstəyirsən özgə şəxsin dilbərin
Yar qılasan özünə! Öylə isə bəs,
Xam xəyaldır kim, edirsən sən əbəs!
Z e y d--
Gəl sən mənə kərəm et,
İnsaf yolu ilə get;
Bir dəm rəhm eylə,
Yandırma böylə! (2 dəfə)
Sevdim, bil sən,
Leylanı mən,
Oldum Leylaya aşiq! (2 dəfə)
__________________Milli Kitabxana___________________
134
Harun, Harun,
Leyla yarım.
Ah! Sevdim, sevdim Leylanı mən!
H a r u n--
Ahu nalən etməyir heç bir əsər,
Sözlərin, bil kim, mənə verməz səmər.
Qismətin axtar sən özgə yardan,
Heç dərd, qəm çəkmə Leyla sarıdan.
Z e y d--
Rədd etmə, Harun!
İncitmə, Harun!
Bir nəzər lütf et!
Bir əsər lütf et! (2 dəfə)
Sevdim, bil sən,
(M u s i q i)
Sevdim, bil sən,
Sevdim, bil sən,
Leylanı mən,
Leylanı mən,
Oldum Leylaya aşiq! (2 dəfə)
Harun, Harun!
Leyla yarım!
Ah! Sevdim, sevdim Leylanı mən!
H a r u n--
Bunca zəhmət bəs edər, Zeyda, mənə!
Artığın, insaf qıl, görmə rəva!
Candan artıq sevdiyim cananımı,
Sən alınca, alginən bu canımı!
Z e y d (qəzəbnak)--
Harun! Qorx məndən!
__________________Milli Kitabxana___________________
135
H a r u n--
Boş və bihudə danışma!
Z e y d--
Harun, əl çək Leyladan!
H a r u n--
Candan, başdan əl çəkərəm!
Z e y d--
Harun, Harun! olma bais!... Harun! Qorx məndən!
H a r u n--
Boş və bihudə danışma!
Z e y d--
Harun! Əl çək Leyladan!
H a r u n--
Candan, başdan əl çəkərəm!
Z e y d--
Harun, Harun! Olma bais!
Deyib qılıncını çəkir; H a r u n dəxi qılınc çəkir və hər ikisi qalxan götürüb dava
edirlər; bu halda v ə z i r daxil olub, bunları görür.
V ə z i r--Allahu əkbər! (Aralarına girir). Siz nə işdəsiniz?! Bu saat Əmir buraya
gəlir. Qasid gəlibdir ki, üstümüzə düşmən qoşun çəkib gəlməkdədir;
siz nə ilə
məşğulsunuz?!
Z e y d və H a r u n davadan əl çəkib, qılınclarını qınına qoyurlar. Bu halda
Əmirin ə y a n l a r ı, o ğ l a n l a r və q ı z l a r cərgə-cərgə gəlib düzülürlər və bədə
Ə m i r daxil olduqda oxuyurlar:
H a m ı--
Şanü şövkət, ey Əmir, səndən artıq kimdə yox.
Həm ədalət, həm səxavət, həm şücaət səndə çox! (2 dəfə)
__________________Milli Kitabxana___________________
136
Şanü şövkət, ey Əmir, səndən artıq kimdə yox.
Həm ədalət, həm səxavət, həm şücaət səndə çox! (2 dəfə)
Canü başdan keçməyə hazırıq biz, bil,
Ömr versin allahım, çox yaşasın il. (2 dəfə)
Həm ədalət, həm səxavət, həm şücaət səndə çox!
V ə z i r məktub pişnəhad edir, Ə m i r mütaliə edir. Musiqi çalır, bədə yenə h a
m ı oxuyur:
H a m ı--
Şanü şövkət, ey Əmir, səndən artıq kimdə yox!
Həm ədalət, həm səxavət, həm şücaət səndə çox! (2 dəfə)
Ə m i r--
Allahın mərhəməti cümləmizin üzərinə olsun.
H a m ı--
Amin!
Ə m i r--Üzərimizə düşmən gəlir. Bizi qırmaq və müqəddəs məkanlarımızı
əlimizdən almaq istəyir. Nə etmək lazımdır?
H a r u n v ə Z e y d (irəli durub)--Düşmənə müqabil durub, onu məğlub və
pərişan etmək!
Ə m i r--Əmr edirəm: qoşun bu gün hazır olsun! Harun və Zeyd, Zeyd və Harun!
Qoşun çəkib gedirsiniz, düşmən ilə dava edirsiniz, eşidin! Hansı biriniz davadan
müzəffər gəlsə, əmir sözü verirəm ki, məndən hər nə istəsə,--təxtü tacımdan başqa,--
onu əmələ gətirərəm. Amma məğlub olsa, daha bir də gözümə görünməsin!
Eşitdinizmi?
H a r u n v ə Z e y d--Əlbəttə, Əmir sağ olsun!
Ə m i r--Mürəxxəssiniz, gedin qoşun tədarük edin. Allahın mərhəməti
cümləmizin üzərinə olsun!
H a m ı--Amin!
H a r u n və Z e y d gedirlər, dallarınca B ə k i r, R ə h m a n və sairə.
V ə z i r--Əmir sağ olsun! Səxavətiniz aləmə əyandır? Lakin, xudanəkərdə, sui-
istifadə edən olmasın!
Ə m i r--Vəzir, bilirsənmi ki, bir söz ki, Əmirin ağzından çıxdı, o hökmü-
qanundur!
V ə z i r--Şübhəsizdir, Əmir sağ olsun? (Deyib çəkilir).
Bədə Ə m i r işarə edir, s a z ə n d ə və b a z ə n d ə l ə r gəlib, çalıb oynayırlar,
ondan sonra Ə m i r durub gedir, dalınca q ı z l a r və o ğ l a n l a r.