DÖRD
Gənc şair, tanrıdan budur sənə pay –
düz qələm, ağ varaq, bir də
pak ürək.
Elə ki, qocaldın
dördə çatır say –
Qələm,
varaq,
ürək,
üstəgəl eynək!
2010
QƏLƏM OL MƏNƏ HEÇLİK...
Qələm ol mənə, ağac,
qələm ol,
qələm ol mənə, su.
Qələm ol mənə turac,
qələm ol
qələm ol mənə, ahu!
Qələm ol mənə, göy üzü,
qələm ol,
Qələm ol mənə, Günəş, Ay.
Qələm ol mənə, qan izi,
qələm ol,
Qələm ol mənə, ox, yay!
Qələm ol mənə, siqaret,
qələm ol,
qələm ol mənə, badə,
Qələm ol mənə mürəkkəb,
qələm ol,
Qələm ol mənə sadə.
Qələm ol mənə, göz yaşım,
qələm ol,
qələm ol mənə, azarım
Qələm ol mənə, baş daşım,
qələm ol,
Qələm ol mənə, məzarım...
Qələm ol mənə, sabah, qələm ol –
nurlu yolundan keçdik,
Qələm ol mənə, Allah, qələm ol,
qələm ol mənə heçlik...
2010
ŞEİR YAZANDA
Mən şeir yazanda qısıb səsimi
Içimi süpürürəm, çölümü süpürürəm.
Deşirəm gözümün tor pərdəsini
Xilqətdə hər nə var dən-dən görürəm,
Fitrətdə hər nə var qəlbən görürəm.
Dərinlə dayazın bir fərqi qalmır,
Istiylə ayazın bir fərqi qalmır...
Əlim ucalardan ucaya qalxır
Göydə göy, məhvərdə yer fərqi qalmır.
Elə bil əyləşib ekran önündə
gələni, gedəni aydın görürəm,
öləni, itəni aydın görürəm,
uçanı, qaçanı aydın görürəm,
kök atıb bitəni aydın görürəm,
göyərib açanı aydın görürəm.
Mən şeir yazanda öz dilim kimi
qəşəng anlayıram külək nə deyir,
su kimi içirən suyun səsini.
Kolda işıldayan böcək nə deyir,
Söz dəyib qızaran çiçək nə deyir,
Hələ bunlar nədi bunlardan əfsəl
Mükəmməl qanıram ürək nə deyir...
İç məkan, çöl karvan;
adlayır candan,
Bilmirəm hardayam
yazdığım dəmdə.
Görüb eşidirəm hər şeyi, amma
Görüb eşitmirəm heç nəyi həm də...
Ələ keçirəndə sözün ucunu
qarmaqda balıq tək
canım uçunur .
Canımın içində qanım uçunur,
Qanımın içində min il əvvəlim,
anı bilinməyən sonum uçunur...
Mən şeir yazanda ucalır boyum,
dik başım yeddi qat çadırı dəlir.
Əlimi gözümün üstünə qoyub
görürəm, uzaqdan
Allahım gəlir...
2010
SÖZ HƏKİMİ
Sözümu yazmıran tay bəzəkli dəftərlərə –
Gücüm budu deməyə, yerimi göstərməyə.
Neynirəm zəhmət çəkib dəftər tutum boş yerə;
Daha şair qalmadı şeirimi göstərməyə.
Məmməd Araz, Bəxtiyar, Əli Kərim nejoldu?
Xəlil bəyi sənətin pəhləvanı bilirdim.
Azarımı ötürdüm, təbib bulmaq gec oldu –
Ölüb getdi nə qədər söz loğmanı bilirdim.
Söz yolunu düz getdim, yoxsa azdım, bilmirəm,
Guman yeri qəhr olan mən tək neçə yetim var?
Hansı sözün gözünün nuru azdı bilmirəm,
Bilmirəm hansı sözün ürəyində qüsur var...
Kim kiridər qoşmanı Hüseyn qağa kimi? –
Quru qəfəsdi təcnis, qanı, canı yoxdu, yox.
Doğduğum lüt kəlmələr çığırır çağa kimi
Hansı dərddən mələyir, baş açanı yoxdu, yox...
Deməmişdim mən belə, belə... olmadı, qardaş,
Aləm vecinə almır, ağlayan qələmim var.
Üstünə yüyürməyə təbib qalmadı, qardaş,
Nə məni təbib bilib üstümə gələnim var...
2010
QƏRİBƏ OV
Atəş... daha bir güllə!
Mən çoxdan atmıram
Ördəyi, qazı,
Ovumdan qalmayıb
Kimsə narazı.
Atəş... daha bir güllə!
Nəyi nişan aldım;
Zil, ya bəm sözü?..
Sərildi torpağa
“sevirəm” sözü!
Çığırır, hay salır
Büıbül, üz cırır,
Qanına bələnir
qönçənin üzü.
Atəş...daha bir güllə!
Yanıram sərçənin
yumaq yuvada
ölümdən irəli
tərləməsinə.
Oğlanın əlləri
donur havada,
çatmır qonşu qızın
tər məməsinə...
Atəş... daha bir güllə!
Güllə keçirməzdi
Günəşin canı,
Bulud çilikənir,
Ay yaralanır.
Qartımış qayanın
nə gəzir qanı –
Köntöy sinəsindən
çay şoralanır...
Atəş... daha bir güllə!
Atıram, dünyanın
sağ yeri qalmır –
Ov fikri gətirib
gör məni hara?
Dəftərin yazmağa
ağ yeri qalmır,
Canda qan tükənir,
qələmdə qara.
Atəş... daha bir güllə!
Dartıram çiynimdə
söz kisəsini –
üst-başı islanmış
yorğun ovçuyam.
Qismətdən küsməzlər;
budur nəsibim –
vurulmuş sözlərə
vurğun ovçuyam.
2010
ÜRƏK QANAD
Naxış-naxış çağırır
göyə,
arzular çəkir.
Bir gün yağış çağırır,
bir gün onu qar çəkir.
Bilmir quru, bilmir yaş –
nə ki gücü var çəkir,
uçan ürəkdi, qardaş,
qanadlar avar çəkir...
2008
GÜNDƏ...GÜNDƏ...
ßëè-ãîëó áàüëû
ãóëóéàì ãÿëÿìèí!
Ìöíòÿçèðÿì àéàüûíäà;
íåúÿ êè, ÿñýÿð äóðàð
ïàðëàéàí éàðàã þíöíäÿ!
Ýöíäÿ... ýöíäÿ...
Ãîúà, î ãîúà êÿíäëè
ýåíèø öìèäëÿð òîðïàüûíà
ýþç äèêÿð íåúÿ êè,
åëÿúÿ äóðàðàì ìÿí äÿ
àüàïïàã âàðàã þíöíäÿ!
Ýöíäÿ...ýöíäÿ...
Äèêÿëÿð è÷èìäÿí
ñþçöí ãàéàñû,
ôûðëàíàðàì
ôèêèð äàüûíûí ÿòÿéèíäÿ,
íåúÿ êè,
òèôèë áèð úîúóã ôûðëàíàð
áàøû áóëóäà áèòèøèê
ãîúàìàí äàü þíöíäÿ!
Ýöíäÿ... ýöíäÿ...
1998
ÀÜ ÂÀÐÀÃËÀÐÛÍ ÖÑÒÖÍÄß
Øàèð ãàðäàøûì
Çàêèð Ôÿõðè ö÷öí
Ìÿí âàõòû ÷ûõàðòäûì îòàüûìäàí;
Éà ñÿùÿð öçöéäö, éà ýåúÿ éàðû.
Äöéìÿñèíè áàñäûì ñòîëöñòö ëàìïàíûí,
Ñÿðäèì ìàñàìûí öñòöíÿ àü âàðàãëàðû...
Âàõòû ãîâäóì îòàüûìäàí;
ìÿíè áîüàçà éûüàí
öçäÿíèðàã òàíûø êèìè.
Áöêöá áèð ãûðàüà ãîéäóì
Ïàõûëëûüûìû, èøýöçàðëûüûìû, åøãèìè!
Äàíûøàí áèðúÿ öðÿêäè,
Äàíûøàí áèðúÿ âàðàãäû.
Âàõò
úàí âåðÿí áèð íÿùÿíý äèâ êèìè
àü âàðàãëàðûí àëòûíäà ãàëäû.
Àü âàðàãëàðûí àëòûíäà ãàëäû
àíàìûí ó÷óëìóø åâè,
Ãàðäøûì Éàäèýàðûí èø òàïìàã ùÿâÿñè,
Ïàõûë ãîíøóëàðûí íÿôÿñè,
Áàúûëàðûìûí úåùèç äÿðäè,
Çàìàíûí íàìÿðäè, ìÿðäè...
Ãàëäû àü âàðàãëàðûí àëòûíäà!
Àü âàðàãëàðûí öñòöíäÿ
Áèð èëùàì àòû êèìèéäèì,
Àü âàðàãëàðûí öñòö
Ýþéöí éåääèíúè ãàòû êèìèéäè...
Àëëàùûí äóðäóüó éåðäè
àü âàðàãëàðûí öñòö;
Îðäà íÿ âàõò, íÿ çàìàí?!
Õÿáÿðèì éîõäó
àü âàðàãëàðûí àëòûíäàí.
Íå÷ÿ êè
Àëëàùûí õÿáÿðè éîõäó àëòäàêûëàðäàí!..
Êÿôÿí âàðàãëàðû, àü âàðàãëàðû
Ãÿôèë ýöëëÿéÿ òóø ýÿëìèø
áèð èýèäèí öñòöíÿ ñÿðèðìèø êèìè ñÿðìèøÿì
Óéóìóø ùÿéàòûí öñòöíÿ...
Áèð øÿùèäÿ àüû äåéèðìèø êèìè
ýþç éàøëàðû òþêöðÿì
àü âàðàãëàðûí àëòûíäà ãàëàí
âàõòûí öñòöíÿ...
Àü âàðàãëàðûí àëòûíäà ãàëäû
Àáøåðîí áåùèøòè,
Ñåéðàí Ñÿõàâÿòèí “Ãûçûë òåøòè”,
Çàêèð Ôÿõðèíèí “Õåéðèééÿ” úÿìèééÿòè,
Êîìñîìîë ìöêàôàòû,
Äàüëûã Ãàðàáàü ÿùâàëàòû,
Àðàç ÷àéûíûí äÿðäëè íÿâàñû,
Þñêöðÿêëè Ñóìãàéûò ùàâàñû...
Àëûøûá éàíàí
Éàñàìàë áàçàðû äà,
Âèäàäè Ìÿììÿäîâóí ôóòáîë àçàðû äà
ãàëäû àü âàðàãëàðûí àëòûíäà.
Ãûðõûíúû îòàãäàí ÷ûõûá
ñåùðëè õàë÷àíûí öñòäÿ ó÷óðäóì,
Àøàüûäà
àüçûíû àéûðûá
äèøèíèí äèáèíäÿí ÷ûõàíû äåéèðäè ìÿíÿ
çàìàí àäëû ó÷óðóì!..
1988
Þçöì äß áèëìèðßì
Úûçìà-ãàðàëàðûì èëàí-ãóðáàüà...
Úûðûì, áöðìÿëÿéèì, éàíäûðûì, àòûì!
Èíàäêàð ñþçëÿðèì äèðÿíèð äàüà,
Óøàã ùÿéàòûäû ìÿíèì ùÿéàòûì.
Ìöðÿêêÿáãàáûäû ãàðà ýþçëÿðèì,
Àõäû öñò-áàøûìà íÿ âàð, ãàëìàäû,
Ãàïûëàð òàüûíäà “áèòäè” ñþçëÿðèì,
Öñòö úûçûëìàéàí äèâàð ãàëìàäû.
Ýåúÿéÿ éåðëÿøìèð, ýöíäöçö òóòìóð,
Þçöì äÿ áèëìèðÿì íèéÿ éàçûðàì.
Éàçûá ïîçäóüóìó éåð öçö òóòìóð,
Äàùà éàçäûüûìû ýþéÿ éàçûðàì.
1998
ÙÀËÀË ÏÀÉ
Öðÿê ÷ûðïûíìàñà äèëÿ ýÿëìÿðÿì,
Ñþç ùàëàë ïàéûìäû ùàðàì äöíéàäà.
Ñþç êèìè ýþðöíìÿç, ÿëÿ ýÿëìÿçÿì,
Ùÿì äÿ êè, ñþç êèìè âàðàì äöíéàäà.
Âàðàüûì áöêöëìÿç, êèòàáà ýÿëìÿç
È÷èìäÿ ó÷óíàí ñàðû ñþç ñèìèì.
Ñþçöí àøèãëÿðè ùåñàáà ýÿëìÿç –
Ìÿíèì ñþçäÿí þçýÿ êèìèì âàð, êèìèì?
Àëëàùûì, èìàíûì, èíàìûì, äèíèì,
Áÿõòèìèí éàçûëû êþéíÿéè ñþçäö.
Äàüû àðõà áèëÿí ãîé áèëñèí, ìÿíèì
Äÿðäëè êöðÿèéìèì ñþéêÿéè ñþçäö...
Áèð ãóðó ñþç èìèø áó äöíéà, êèðè,
Òîíãàëûì ñÿíýèéèá, êþç ãàëûá äàùà.
Àòàìäàí, àíàìäàí úöò ìÿçàð éåðè,
Áèð äÿ èêè êÿëìÿ ñþç ãàëûá äàùà.
Áèð äåéÿí îëìàäû àëäàíûá ýÿëìÿ
Ýÿëìÿìÿê äÿ ýöíàù, ýÿëìÿê äÿ ýöíàù.
Íÿäèð êè, áó þìöð? – áèð àúû êÿëìÿ
Ìÿíèì àòàì, àíàì ñþç èìèø, Àëëàù!
Áó èøëÿê äÿéèðìàí, áó äà êè, äÿíèí
Èíäè êè, ýÿëìèñÿí, ñþç éöêöíö ÷ÿê!
Ñþç àäëû þâëàäû îëàí áÿíäÿíèí
Íÿéèíÿ ýÿðÿêìèø îüóë-ãûç ÿêìÿê?
2003
ŞAİR
Bir az da mən onun zatından deyim,
deyim, kimsənənin nəyidi şair...
Soyundan, kökündən, adından deyim,
deyim, nəyə görə dahidi şair?
Bir az kəpənəkdi, bir az çiçəkdi,
bir azca şeytandı, bir az mələkdi,
bir azca çobandı, bir az köpəkdi,
bir az da ki, qonur ayıdı şair.
İçi od püskürür, lap üstü sudu,
Sevinc ilğımıdı, qəm tüsütüsüdü,
İyuldu, avqustdu, yay istisidi,
Həm də soyuq fevral ayıdı şair.
Dərdləri əridər dərdlər dağ olsa –
gözünün dibindən od yığmaq olsa!
İpinin üstünə ot yığmaq olsa
Qardaşdı, əmidi, dayıdı şair.
Didərgin bədəni sözə vətəndi,
Sözdən ayrı nə var ölüb-itəndi.
Bir mələk sevdası nəyə yetəndi
Min könlün sultanı, bəyidi şair.
Lap asın, lap kəsin, məzara çəkin.
Şairsə, satılmaz... bazara çəkin!
Şəhid Nəsiminin, dinsiz Babəkin
Həzrəti İsanın tayıdı şair.
Dərddən zəhərlənib, əsirsə, bilin,
Dünya dağılacaq, susursa, bilin,
Məxluqat haraya gedirsə, bilin
O yerdən geriyə qayıdır şair.
Bitişi, çatısı, cinahı yoxdu,
Onu yaradanın günahı yoxdu
Bəlkə də Allahdı, Allahı yoxdu,
Göylərin qəribə payıdı şair...
2008
ƏMƏKDAR
Yuxusuz gecədən çox qan içibdi
Mənim bağrıyarıq lalə gözlərim.
Göstərir yolumu əlli üç ildi;
Əməkdar fanardı ala gözlərim.
Əsas iş əməkdi,
ad özü bitər
Əməkdar bağbanam qanuna görə.
Nəyimə gərəkdi fəxri ad,
yetər
Əməkdar oğulam anama görə.
Canı yollar alır,
yol – can ustası,
Yollarda milyardlar ləhlədi, qardaş.
Diz ki var, əməkdar idman ustası,
Əllər də əməkdar fəhlədi, qardaş.
Demə xərifləyib vururam alt-üst –
Məni mən bilərəm; kimdi, nəçidi.
Gülən dodaqlarım əməkdar artist,
Qulağım əməkdar rabitəçidi.
Əməkdar həkimdi çəkdiyim hər ah –
Köksümü doğrayıb qanada bilir.
Əməkdar pilotdu xəyalım, vallah,
Tanrı dərgahına qona da bilir.
Qaşlarım əməkdar kamandı, kiri,
Çıxıbdı ovumun sayı yadımdan.
Sulayır içimi beşikdən bəri
Əməkdar çeşmədi damarımda qan!
Sevməkdən usanıb yorulmur, fələk,
Ürəklər əməkdar aşiqdi bəlkə?
Sözləri oynadır oyuncaqlar tək
Şairlər əməkdar uşaqdı bəlkə?
...Hamını əməkdar görməkdi fikrim
Hamıya can evi, ya dam olmaqdı
Uçuq könülləri hörməkdi fikrim,
Məqsədim əməkdar adam olmaqdı...
2008
YAZI YAZANDA
Ən dərin ormana girib azmıram,
söz qalın meşədi, girdim azıram.
Mən yazı yazanda yazı yazmıram,
Qələmin ucuynan qəbir qazıram...
Göz yaşı yığıram, əldə qızıl cam –
Göylərə borcumu belə verirəm.
Mən yazı yazanda yazı yazmıram,
Saçlarımı yolub yelə verirəm!
2005
DƏRDLİ ADAM, DƏRDLİ QƏLƏM...
Ýþð ùà÷àíäû ÿëäÿí éàðàã äöøäöéö,
Äÿðä è÷èìÿ âàðàã-âàðàã äöøäöéö?
Èë îëäóìó ñÿíäÿí èðàã äöøäöéöì? –
Àõûð ñÿíÿ ÿëèì éåòäè, ãÿëÿìèì!
Çÿùÿð îëäó íÿäÿí àøûì, ñîðìàäûí,
Íÿëÿð ÿéäè ñèâðè ãàøûì, ñîðìàäûí,
Íÿëÿð ÷ÿêäè ãàðà áàøûì, ñîðìàäûí,
Ùåéñèç-ùåéñèç... ùöçóðóíà ýÿëìèøÿì.
Ãÿëÿì ãàðäàø, ùöçóðóíà ýÿëìèøÿì,
Òóòà-òóòà ñþç íóðóíà ýÿëìèøÿì,
Åëÿ áèëìÿ ùàçûðûíà ýÿëìèøÿì,
Óúóí èëÿ ýîð ãàçàúàì ùÿëÿ ìÿí.
Âàð-éîõóìó éàüìàëàäû éàüûëàð,
Áó åë ìÿíèì, éóðä ìÿíèìäè äàüûëàí...
Àíàìûçäû àüûëàðäà áîüóëàí –
Áîüàçûìû ãÿùÿð äåøèð ãÿìÿ òÿê.
Ãàí òóø îëäó éóðäóí íåúÿ ìÿðäèíÿ,
Ìÿëùÿì ãîéäó êèì êèìñÿíèí äÿðäèíÿ?
Âóðóëàíäà ÿëëÿðèìäÿí, ôÿðãè íÿ,
Òöôÿíý äöøöð, ãûëûíú äöøöð, éà ãÿëÿì?
Éàüû ÷ûõäû áàü-áàõ÷àìûí äþøöíÿ,
Àëëàù, áèçäÿí íÿ ãàëàúàã íèøàíà?
Ñÿíè ñûõûì ýöë áàüðûìûí áàøûíà,
Àë ãàíûìäà éà éàðïàãëà, éà ÷öðö!..
Åëèì èòäè, îáàì èòäè, èðàã îé...
Åí ãîëóìà, êÿëëÿëÿð êÿñ, éàðàã îë!
Ãÿëÿì ãàðäàø, êîð ýþçöìÿ ÷ûðàã îë;
Ýöí èøûüû èòèéèìè ýþñòÿðìÿç!
Áó äöíéà áèð ãàí ãûçàðäàí ïÿíúÿðÿ,
Óúà áàíëàð áàòäû îòà, ÿíúÿðÿ,
Òóò ãîëóìäàí ýåäÿê ýèðÿê ñÿíýÿðÿ...
Íÿ äåéèðñÿí, ãÿëÿì ãàðäàø, áó ñþçÿ?
1993
DÜZ SÖZ-PİS SÖZ
Fikrin canı qızmır köynək içində;
Ipəyin yerinə dərzi çit basıb.
Ustadlar qaşınır göynək içində,
Sözü birə tutub, şeiri bit basıb.
Nadan kəlmə qovub olsa da yesir
Bir Məmmədnəsirdi, bir də ki, həsir
Nə fərli şair var, nə də ki, nasir,
Amma ki, hətr yanı münəqqid basıb.
Yalağı ha bişir; nə olar bərki?
Incidər dalını qatırın tərki.
Süləngi böyrümdən elə ötür ki,
Guya canavarı kaftar it basıb.
Gahgir yabı kimi irəli, geri!
Şair olan susar,
sən də sus, kiri...
Şişib öküz kimi xalqın şairi,
Boynunun dalını qat-qat ət basıb.
Bu halı görən kəs olmazmı ölü? –
Modernist manqal da ütür bülbülü...
Qaranlıq otaqda azyaşlı gülü
Zorlayır, altına internet basıb.
Söz üçün saç yolan dazına döyür,
Cırır köynəyini, sazına döyür,
Biletli tamburda dizinə döyür,
Vaqonun içini “bezbilet” basıb.
Özünü hamıdan baş görür çoxu,
Duzlu qurudunu aş görür çoxu,
Şeyinin ucuyla iş görür çoxu –
Hanı yazı yazan yerə göt basıb.
Sənət də məzədi, həyat da məzə,
Onçun da ummayın Vaqifdən təzə...
Bu sarsaq qoşmanı yetirdim sizə
Içinə bir azca zarafat basıb.
2011
ATIB DƏFTƏR-QƏLƏMİ...
Óñòàäûì Ìÿììÿä Àðàç ö÷öí
Öðÿéèìäÿí êå÷èð êè, àòûá äÿôòÿð-ãÿëÿìè
Ãàí ãàéíàäàí áàøûìû ãîøóì áèð ôÿðëè èøÿ.
Ñþç – àíëàäà áèëìÿäè ãÿëáèìäÿêè ÿëÿìè! –
Éàçäûì íÿ äÿéèøäè êè... éàçìàéûì íÿ äÿéèøÿ?
×èéíèìÿ ãàíàä òàõûá ìöãÿääÿñ ìÿëÿê êèìè
Ýóéà êè, ÷àòìàëûéàì éåðäÿí ó÷óá Ýöíÿøÿ...
Ýöÿâÿðëè ýöíåéäÿí þìðöìö ÷è÷ÿê êèìè
Öçäöì íÿ äÿéèøäè êè, öçìÿéèì íÿ äÿéèøÿ?
Ùÿðèôëÿäè ãÿì ìÿíè, ÷àüëàð ýÿíúëèê ÷àüûíäà –
Äåäèì, áÿëêÿ ãÿëáèìÿ ñåâäàëàðäàí ýöí äöøÿ.
Áèð õóìàðëû áàõûøûí ãàðàñûíäà, àüûíäà
Àçäûì íÿ äÿéèøäè êè, àçìàéûì íÿ äÿéèøÿ?
Ìÿðùÿìÿò éóìàüûíûí íàçèê ñàïû äîëàøûá –
Áèð òèêÿ ÷þðÿê ö÷öí ìèí äèäèøÿí, äåéèøÿí...
ßäàëÿò ñîðàüûéëà ãàïû-ãàïû äîëàøûá
Ýÿçäèì íÿ äÿéèøäè êè, ýÿçìÿéèì íÿ äÿéèøÿ?
Àðàçà ãàðäàø äåäèì, îíà ãóðáàí áàø äåäèì,
Úàí àòäûì î òàéäàêû ãàðäàøëàðëà ýþðöøÿ.
Ùÿñðÿòÿ, àéðûëûüà äàüäàí àüûð äàø äåäèì –
Áåçäèì íÿ äÿèéøäè êè, áåçìÿéèì íÿ äÿéèøÿ?
Ñîí íÿüìÿìè îõóéóá ãÿðèá, íàêàì ãó êèìè
Áÿëêÿ äàùà éàõøûäû, ñîí ñöêóòëà áàðûøûì?
Îä îëàíûí öñòöíÿ äàìúûëàéûá ñó êèìè
Ñóñäóì íÿ äÿéèøäè êè, ñóñìàéûì íÿ äÿéèøÿ?
Áÿëêÿ éåòÿð... àäëàéûì ãàí-ãàäàëû éîëëàðäàí
Àúû ðöçýàðëàð èëÿ ãÿðàð âåðèì äþéöøÿ?
Úàíûìà úÿôà áàñûá ñÿðò, ÿäàëû éîëëàðäà
Äþçäöì íÿ äÿéèøäè êè, äþçìÿéèì íÿ äÿéèøÿ?
2003
STOLÜSTÜ LAMPANIN İŞIĞINA
Ìàñàìûí öñòöíäÿ ëàìïàì áèð ÷è÷ÿê –
Àüëûãäà áÿíçÿéèð äàüàëàð ãàðûíà.
Áîéíóíó óçàäûá îüëóì Õÿééàì òÿê
Áàéàãäàí áîéëàíûð éàçäûãëàðûìà...
Áîéóíà, äàì äîëó òîéóíà áàõäûì
Äåäèì: – Ëàìïà áàëàì øàèðäè ùàçûð.
Ãàðàíëûã îëñàéäû éàòìûøäûì ÷îõäàí
Ìÿíèì éàçäûüûìû î èøûã éàçûð.
Î íóð ùå÷ ãîéàðìû éîëóìäàí àçûì,
Áàëäàí øèðèí îëóð äöç ñþçöí òàìû.
Ýÿðÿê ùÿð êÿëìÿíè âèúäàíëà éàçûì
Ëàìïàíûí õàòèðèíÿ... áèð äÿ Õÿééàìûí!
1987
ÇÖLƏ ÇIX...
“Øàèð, ãàéàëàðà, äàüëàðà ñþéêÿí”
Ì.Àðàç
Èíñàí ñèôÿòèíäÿ èøûã íÿ ýÿçèð –
Ìÿí éàõøû áÿëÿäÿì îíóí çàòûíà.
Ãàéà ýþëýÿñèíäÿ äàéàí ìöíòÿçèð,
Åí áóëàã áàøûíà, àüàú àëòûíà –
Øàèð, ÷ûõ ÷þëäÿ éàç øåèðëÿðèíè!..
Àëäàíìà øþùðÿòÿ, ñóñàìà øàíà –
È÷ÿð àë ãàíûìû êàôàðëàð ñÿíèí.
Ãÿôÿñ ÷àããàëûíà, õÿñòÿ äîâøàíà,
Àéûéà, äþíäÿðÿð äèâàðëàð ñÿíè –
Øàèð, ÷ûõ ÷þëäÿ éàç øåèðëÿðèíè!..
Êÿùÿðèí ÷ÿðëÿäè ãàðà êþëýÿäÿ,
×þë ñÿíè ñÿñëÿéèð êè, àòëàíàñàí.
Ýÿçèá àõòàðäûüûí êÿëìÿ áÿëêÿ äÿ
Úåéðàí áåëèíäÿäè, ãîâñàí òóòàðñàí –
Øàèð, ÷ûõ ÷þëäÿ éàç øåèðëÿðèíè!
Äèäèëäè, óí îëäó éàñäûüûí áÿñäè,
Áÿñäè äèäèøäèéèí òàçûëàð èëÿ.
Ãóðäëàðëà ýþç-ýþçÿ éàòäûüûí áÿñäè,
Áèð àç äà îéíàãëàø ãóçóëàð èëÿ –
Øàèð, ÷ûõ ÷þëäÿ éàç øåèðëÿðèíè!
Ñÿääèí, ñÿðùÿäëÿðèí ùàìûñû ùÿäÿð,
ßí ãÿäèì ãàëà äà äàüûëûá ýåäÿð.
È÷èíäÿí àðõàéûí îëìà áó ãÿäÿð,
È÷èíÿ ãàïàíûá ãàíìà áó ãÿäÿð...
Øàèð ÷ûõ ÷þëäÿ éàç øåèðëÿðèíè!
Àüàúëàð, ãàéàëàð, ñóëàð òÿê ýþðñÿí,
Ñÿðèí éåë äîëàíñûí áþéöð-áàøûíû.
Éàçàðñàí, éàçìàçñàí... þçöí áèëÿðñÿí –
×þë áàüëû ãàíûíà äþéöð áàøûíû,
×þë ñÿíè ÷àüûðûð, ÷þëÿ ÷ûõ, øàèð!
ÖZÜMƏ ALQIŞ
Êþíëöì ãóðàüûíäà ìèí äóéüó ìÿëÿð...
Áèð èíúè ñåâèíúäè, áèð èíúè ÿëÿì.
Éàõøû äèíúÿëäèíèç, ñþçëÿð, êÿëìÿëÿð,
Ùàéäû èø áàøûíà, ÿêèíúè ãÿëÿì!
Äàðòàã éöêöìöçö – áó ãîøãó, ÷àòû...
Õîøáÿõòÿì, éöê àëòäà äÿðèì ñîéóëñà.
Áÿñäè äèíúÿëäèéèí, åé èëùàì àòû,
Ñÿòÿëúÿì îëàðñàí òÿðèí ñîéóñà.
Úàíûìäàí ÷ûõìàéàí ÿáÿäè àüðû,
×ÿê ìÿíè ýåúÿëÿð äàðà ýþçöìäÿí.
Îðòà áàðìàüûìûí ãîúà ãàáàðû,
Þï ýþðöì ãÿëÿìèí ãàðà ýþçöíäÿí.
Îõóíàí ùÿð íÿüìÿ ãàëàíäû, íÿôäè,
Áþéöê ñåâäàëàðäàí íàøû éîðóëàð.
Ùàéäû èø áàøûíà, àüàðàí äÿôòÿð,
Öçöìö áöðöéÿí éàøû ãóðóëà!
Ëàìïàì, áàëàìäàí ÿçèçñÿí ìÿíÿ,
Ñÿíè êþéíÿéèìäÿí êå÷èðÿì ýÿðÿê,
Ýþçöìÿ íóð úàëà, ñÿïäèéèì äÿíÿ
Ýþçöìöí éàüûíû è÷èðÿì ýÿðÿê,
Êþíëöì ãóðàüûíäà ìèí äóéüó ìÿëÿð
Áèð èíúè ñåâèíúäè, áèð èíúè ÿëÿì.
Éàõøû äèíúÿëäèíèç, ñþçëÿð, êÿëìÿëÿð...
Ùàéäû èø áàøûíà, ÿêèíúè ãÿëÿì.
1989
YAZMAYAN ŞAİRLƏR
Óøàãëûã äîñòóì øàèð öðÿêëè ùÿêèì
ßùëèìàí ö÷öí
Äèðèëèê ñóéóíóí ýþçöíö áèëÿí,
Åùìàë ãàíàä ÷àëàí íå÷ÿ ïÿðè âàð...
Òàíðûíûí ÿí ýþçÿë ñþçöíö áèëÿí
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð!
Ýåúÿëÿð è÷èíäÿ éîñìà áèð ÷ûðàã –
Ïèëòÿñè ãÿì äîëó, øþëÿñè ãóáàð,
Âàðàãäàí àðàëû, ãÿëÿìäÿí óçàã –
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð...
Øþùðÿòèí éàíûíäàí þòÿð éåë êèìè
Þìöð êþùëÿíèíè áèðáàøà ÷àïàð.
Àäû êþíöëëÿðäÿ áèòÿð ýöë êèìè –
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð!
Ìöãÿääÿñ øàèðäè éÿãèí î óøàã
Áàõàð àíàñûíà... ýþçëÿðè õóìàð,
Áåøèêäÿí áîé àòàí ëàéëàéëà ãîøà –
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð!
Åøãèí ýþéëÿðèíäÿ ýèçëèíúÿ ýÿçÿí
Ëåéëèäÿí èñìÿòëè, ßñëèäÿí êöáàð,
Àéëàðûí, èëëÿðèí ùèúðèíÿ äþçÿí –
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð!
Øÿùèä êöðÿéèíäÿ ãÿëïÿ ýþéíÿéÿí –
Áàðû-áàðõàíàñû äþðä ñîéóã äèâàð,
Éàçûá ñîí äóàíû êÿôÿí êþéíÿéÿ –
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð.
Íÿñèìè ðóùóíäàí þëìÿçëèê äÿðÿí
Ùÿëÿ ñîéóëìàìûø íå÷ÿ äÿðè âàð.
Éîëëàðûí óúóíó ùàããà äþíäÿðÿí
Äöíéàíûí éàçìàéàí øàèðëÿðè âàð!
2002
Dostları ilə paylaş: |