Vaqif bəHMƏNLİ artirma poeziya toplusu proloq bir cüMLƏ

ÃÀÔÈÉßËßÐ
Áàü÷àíûçäà øàôòàëû,

Éàðûì òèðìÿ áàôòàëû.
Áàü÷àíûçäà áîéàíà,

Ãóðáàí îëóì áîéóíà.
Áàüúàíûçäà ýèëÿíàð,

Ýöí áàøûíà äîëàíàð.
Áàü÷àíûçäà ÿâÿëèê,

Ãîíàã îë áèð ýåúÿëèê.
Áàü÷àíûçäà ÷èéÿëÿê,

Ùÿñðÿò ýþçöì äþéÿíÿê!
Áàü÷àìûçäà ýàâàëû,

Äÿðääÿí îëäóì ùàâàëû...
Áàü÷àíûçäà ãàðà òóò,

Ãàïà ýþçöì, ãàðà òóò!
1987

IV. SƏS


ŞEİRLƏ ƏDƏBİYYAT TARİXİ

Düzdü,

ağlımızın işarəsi

sözdü,

hər sözün də

yüz-yüz işarəsi var,

hələ üstəlik

şeirimizin,

hələ üstəlik

hər şairimizin

öz işarəsi var...

Məsələn,

şairlər şahı

Məhəmməd Peyğəmbər

nur işarəsidi,

Dədə ocağımızı

təzədən alışdıran

Dədə Qorqud

pir işarəsidi.

Kündə dəyirman daşını

göz yaşıyla fırladan

şairlər xaqanı Xaqani

insanlığı sıxıb incidən

nə ki qandal var,

halqa-halqa arala,

qır işarəsidi.

Şeyx Nizami –

yaşa,

yarat,

qur işarəsidi.

Dabanından

qan axan Nəsimi

sirr işarəsidi.

Bayatdan boy atan Məhəmməd Süleyman oğlu

Füzuli –

inci kanı,

dürr işarəsidi.

Sözünün yanağı

və qılıncının hamar üzü

işıq saçan qızılbaş

Şah İsmayıl

Xətai –

dövlət,

var işarəsidir.

Başı qanlı

vəzir Vaqif saf sularla çağlayan

sevdalar bulağı, yar işarəsidi!

Xan qızı Natəvan –

qırağı bəzəkli dəftər

arasında qurumuş

qızıl gül ləçəyi,

bir də əl çatmaz

budaqda bitən

nar işarəsidi.

Zakir –

Ahu-zar işarəsidi!

Şamaxılı ciyər qardaşım M.Ə Sabir –

eşit,

anla,

gör işarəsidi.

Cavid –

Sibir işarəsidi.

Məzarının yeri

bir kolca

bilinməyən

Məhəmməd Hadi –

qəbr işarəsidi.
Arazın o üzündən

su işarəsi gözündə

qardaş deyib mələyən

Məhəmməd Hüseyn Şəhriyar

çəpər işarəsidi.

Səməd Vurğun –

sinədəftər,

əzbər işarəsidi.

Rəsul Rza –

yeni xəbər işarəsidi.

Xəlil Rza hünər,

Məmməd Araz

dözüm,

təpr işarəsidi.

Ayrı bir təyini yoxdu

Bəxtiyarın –

bəxtiyar işarəsidi.

Əli Kərim –

təzə tər işarəsidi
Maşallah

sıx orman kimidi

şairlərimiz;

barsızı yoxdu heç,

hamısı

bar işarəsidi.

İt dəftərində də

adı yoxdu heç –

Vaqif Bəhmənlinin də üzünü

qara torpaqlar örtsün,

yer işarəsidi...
2008

SƏS

Bilirsənmi, qardaş,

oxumaq üçün

nə lazımdı? –

Oxumaq üçün, qardaş,

bir az həvəs,

bir az da

səs lazımdı...

Bilirsənmi, qardaş,

şəkil çəkmək üçün

nə lazımdı? –

Şəkil çəkmək üçün qardaş,

rəng –

qana əvəz,

bir az da

səs lazımdı.

Bilirsənmi, qardaş,

yazmaq üçün

nə lazımdı, -

Yazmaq üçün, qardaş,

qəm,

qələm

nəfəs

bir az da

səs lazımdı.
Bilirsənmi, qardaş,

sevmək üçün

nə lazımdı? –

Sevmək üçün, qardaş,

şümşad boylu oğul,

gün parçası qız,

bir az da

səs lazımdı.

Bilirsənmi, qardaş,

yaşamaq üçün

nə lazımdı? -

Yaşamaq üçün,

qardaş,

Günəş,

Torpaq,

Hava,

Su,

bir az da

səs lazımdı.
Bilirsənmi, qardaş,

ölmək üçün

nə lazımdı? –

Ölmək üçün,

qardaş,

öləndən sonra da

yaşayacağına umud,

vəfalı çiyinlərə layiq tabut,

sükut...

sükut...

sükut...

bir az da

səs lazımdı.

2011

BELƏ YAZIRAM

Dörd qat bükülürəm söz axtaranda

Hürgüclü dəvənin beli oluram.

Həqiqət soruşub, düz axtaranda

Topuğu zəncirli dəli oluram –

Mən belə yazıram şeirlərimi.

Sanki bala çıxır, sınır yumurta,

Dərhal pərvazlannam neçə mil yerdən.

Yaxa cıra-cıra, üz yırta-yırta

Ölü götürürəm elə bil yerdən –

Mən belə yazıram şeirlərimi.
Oğrunu tuturam qoruqda ikən,

Qoymuram talaya cərgəni, vəri.

Şilləni çırpıram varaqda ikən

Ağzının üstünə nadürüstlərin –

Mən belə yazıram şeirlərimi.
Pud-pud ət kəsilir sanki ətimdən,

“Qarabağ” yazmağa qorxuram, qardaş.

Lap yerə girirəm xəcalətimdən,

Qələmi gözümə soxuram, qardaş –

Mən belə yazıram şeirlərimi.
Araza gurlayan çay demirəm ki,

Yediyim namusdu, burnumdan gəlir.

Qismətə Allahdan pay demirəm ki,

Canımda nə dərd var yurdumdan gəlir –

Mən belə yazıram şeirlərimi.
Hardan artır, Allah, xəyanət dölü

Doldurur dərəni, qalxır dağa da.

Namərd quyuların gen ağzın görüb

Lənət oxuyuram qardaşlığa da –

Mən belə yazıram şeirlərimi.
Qəm dərin dəryadı gedib dərinə

Sözün ağrısını yaxşı duyuram

Sətrlər sonunda nöqtə yerinə

Bir damla qanlı göz yaşı qoyuram

Mən belə yazıram şeirlərimi.
Peşəm can hərləmək, boş xəlbirəm ki,

Dəftərim¸ qələmim, dilim Allahın

Sözlərdən nərdivan düzəldirəm ki,

Yetsin ətəyinə əlim Allahın –

Mən belə yazıram şeirlərimi...
2008

ÍÈÇÀÌÈÍÈÍ ÙÅÉÊßËÈ ÞÍÖÍÄß

Äàùèëÿðèí àòàñû

ñàäÿëèéè ñåâèðäè,

Ðóùóíà ãóëàã àñûá

Øàùëàðäàí öç ÷åâèðäè.

Äþíäö î èëàùè øÿõñ

èäðàêûí òöðáÿñèíÿ.

Ãàëõà áèëìÿäè ùå÷ êÿñ

Íèçàìè çèðâÿñèíÿ.

Éàíäû ãûçûë ãàéà òÿê

Øàùàíÿ ñþç íèçàìû.

“Ìÿíäÿí ñîíðà ñþç äåìÿê

áèòäè,” - äåäè Íèçàìè.

Íåúÿ ãîïñóí äèëèìäÿí:

“Åé èëùàìûì, ÷àüëà, àõ!..”

Íèçàìèäÿí ñîíðà ìÿí

øåð éàçûðàì, Àëëàù,

ìÿíäÿêè öðÿéÿ áàõ.

1976

YOXLUQ

Qara daşa çırpılan

uca yanıq ox idim.

Nə idim ki, nə qalam

yalan sözdü çox idim.
Qupquru şaxşax idim–

Puçluq içində yaxam.

Min il əvvəl yox idim,

Elə indi də yoxam!

2008

Ñþçöí ãöäðßòè
Êþ÷äö äÿôòÿðèìÿ þìðöìöí öçö,

Ìÿíè ùèôç åëÿäè ñþçöí ãöäðÿòè.

Ãÿëáëÿðÿ áàø âóðäóì, ýþðìÿäèì, äöçö,

Ãÿëÿìäÿí äþçöìëö, âàðàãäí ìÿòèí...
Ñþçÿ äþíÿí þìöð ýåäÿðìè áàäà? –

Ùàããûí êÿëìÿñèíè ìöãÿääÿñ ñàéäûì.

Àëëàùûí íÿéè âàð çöëìÿò äöíéàäà

Ãÿëÿìäÿí èøûãëû, âàðàãäàí àéäûí?
Òàìàùû þíöíäÿ ãóëäó ìöíòÿçèð

Êèìëÿð íÿôñÿ óéóá áàòûð ýöíàùà.

Ùÿð íÿ âàð ôàíèäè, ñÿðâÿò íÿ ýÿçèð

Ãÿëÿìäÿí ãèéìÿòëè, âàðàãäàí áàùà!
ßäàëÿò èøûüû ÿëÿíèð éåðÿ

Ùàããûí øàèðëÿðè þòÿíäÿ äèë-äèë.

Î ùàíñû òàðèõäè ïàäèøàù ýþðÿ

Ãÿëÿìäÿí èíñôëû, âàðàãäàí àäèë?
Ïàéäû ìÿëÿêëÿðäÿí áó äÿôòÿð ìÿíÿ,

Àõûð íþãòÿéÿúÿí íèééÿòèì òÿìèç...

Éîëóíäà þëìÿéÿ äèí ýþñòÿð ìÿíÿ

Ãÿëÿìäÿí ìöãÿääÿñ, âàðàãäàí ÿçèç.
Ãÿëáèì ýþé öçöäö – êÿëìÿñè óëäóç,

Áàøûìûí öñòöíäÿ ñèðëè áèð áàúà.

Äàùà áèð êèìñÿ éîõ, òàíðûäû éàëíûç

Ãÿëÿìäÿí éóõàðû, âàðàãäàí óúà!
2002


BAĞ

Sizdə nə təhərdi,

deyə bilmərəm –

Haçan könlüm küsür, mövzum tükənir,

qoltuğumda dəftər,

əlimdə qələm

bağa yollanıram...

başımda fikir.

Mövzum tükənəndə,

bilmək istəsən,

nə sola,

nə də ki, sağa gedirəm,

Məktəbə üz tutan, dərsə tələsən

oluram bir körpə çağa...

gedirəm...
Deyirəm, hifz elə, fələk, yiyəmi

qoydu böcəklərə güdükçü kimi...

soyunub əynimdən şairliyimi

asıram əncirdən gödəkçə kimi!

Tükənməz nəğmədi burda hər hənir,

necə əbədidi hər puçur, Tanrım?!

İlk dəfə görürəm, çiçək tərpənir,

ilk dəfə görürəm quş uçur, Tanrım!

Ağlını itirir baxıb gül mənə,

Vallah, bu gül deyil, can aparandı.

Dünyanı verirlər elə bil mənə

qarışqa çiynində dən aparanda.
Kimsə xışıltımın sirrini bilməz –

qamışdan irəli,

qarğıdan yaxın.

Mənə qardaş olmaz,

bacı; heç olmaz

Şumu eşələyən qarğadan yaxın.

Paslı lapatkamı qapıb əlbəl,

zalım əjdahanın alıb köpünü,

Üzə çıxardıram

neçə il əvvəl

əcdadım basdıran qızıl küpünü...
Necə ki qızarar tavada balıq,

necə ki dadlanar yağa düşəndə,

basıb öz özümü yeməyim qalır –

ləzzətli oluram bağa düşəndə.

Vaxt ötür, deyirəm qalx, qoca dəvə,

Daha xırda puldu aləm cibimdə.

Bir kəlmə yazmadan dönürəm evə -

dəftər qoltuğumda,

qələm cibimdə.
Dünya zay eliyir adamı, qardaş,

Ayrı nə yol var ki,

düzü bilimirəm –

Haçan itirirəm dadımı, qardaş,

mən bağa qaçıram

sizi, bilmirəm...

2008

ŞAİRİN EŞQİ

Tanrıdan savayı anlamaz heç kim

sevgi göylərindi...

yer eşqi olmur.

Yerə, göyə sığmır şairin eşqi,

Eşqdən yarananın bir eşqi olmur!

Yerə, göyə sığmır şairin eşqi,

Şairin

dünyaya dəyən eşqi var,

Yaxası bərq vuran cilvəli püşkü,

Bir də ki...

qapqara geyən eşqi var!

...Təki yar dilinin qılıncı dəyə,

təbibə yollanmaz çaradan ötrü.

İlan tək atılar qızıl gülləyə,

Canı qurban verər yaradan ötrü.

Şairin dünyada bir eşqi olmur,

Payız eşqini say, yaz eşqini say.

Baxıb sonalamaq, ya seçki olmur,

Atəş eşqini say, buz eşqini say.

...Şairdə qanad var;

yüksəlir, enir

dərin dərəyə də,

qəlbi dağa da.

Şair adam vursa,

Allah bəyənir,

Şair

sevgi qatır əclaflığa da!

2008

ÅËÅÝÈÉÀ
Èëùàìû áÿíçÿðäè áèð êþùÿí àòà,

Ãÿââàñäû, äÿðéàäàí ñå÷èðäè ñþçö.

Î, éàìàí ýÿëìèøäè ÿäÿáèééàòà

Èéíÿíèí ýþçöíäÿí êå÷èðäè ñþçö.
Ùàìûäàí èòèéäè êþðïÿéêÿí àüëû,

Åðêÿí òàíûìûøäû íàìÿðäè, ìÿðäè.

Ùÿð àõøàì àíàñû äåéÿí íàüûëû

Îáàäà àéðû áèð àäàì áèëìèðäè.
Áèð ÷àüëàð áóëàãäû äîëó öðÿéè,

Áöëáöë äÿ ñóñóðäó îõóéàí òÿêè.

Íÿéè ãàëäûðûðäû áàùàð êöëÿéè

Îíóí êþéíÿéèíè ãàäûðàí òÿêè?
Î óøàã îëàíäà éà ýåð÷ÿê, éàëàí

Áèð ãàðà èëàí äà âóðüóíìóø îíà.

Éàòûá áåøèéèíäÿ áèð ýåúÿ èëàí

Àììà òîõóíìàéûá èíñàí îüëóíà.
Îíà âóðóëìóøäó éóðäóí ýþé÷ÿéè,

Éîëóíäà äîäàüû ïöñòÿ áèòìèøäè.

×ÿìÿíèí ÿí çÿðèô, ýþçÿë ÷è÷ÿéè

Î êå÷ÿí ÷ûüûðûí öñòäÿ áèòìèøäè.
×èíàðà áàëàéäû, ñþéöäÿ ãàðäàø,

Èíàí êè, àõìàçäû ÷àéà “äóð” ýåúÿ.

ßí éàñòû, ÿí ùàìàð, ÿí áÿçÿêëè äàø

Îíóí óðúàùûíà ÷ûõàðäû íÿñÿ...
Êÿïÿíÿê ãîâóðäó – óøàãëàð îðäó...

Ïàë-ïàëòàð ãàëìûðäû ÿéìèíëÿðèíäÿ.

Äè ýÿë êè êÿïÿíÿê ùà÷àí éîðóëäó

Ãîíóá äèíúÿëèðäè ÷èéèíëÿðèíäÿ.

Àðòûðäû, àðòûðäû î íóð, î àòÿø

Øÿâýÿñè öçöðäö ÷àéäà ýåúÿëÿð.

Ãîëóíà ýèðèäè ýöíäöçëÿð Ýöíÿø,

Äàëûíúà äöøöðäö Àé äà ýåúÿëÿð.
Ýþéëÿ äàíûøûðäû ýåúÿáÿýöíäöç,

Îíäàí ÷ÿêèíìèðäè áþúÿê äÿ, ãóø äà.

Èëìöäàì éàíûðäû ÿí ïàðàã óëäóç

Áàøûíûí öñòöíäÿ, î äóðàí òóøäà.
Èëùàìû áÿíçÿðäè áèð êþùëÿí àòà,

Ãÿââàñäû, äÿðéàäàí ñå÷èðäè ñþçö.

Î éàìàí ýÿëìèøäè ÿäÿáèééàòà

Èéíÿíèí ýþçöíäÿí êå÷èðäè ñþçö.

Íîîëäó, î áóëàã íèéÿ êèðèäè,

Ùàðàéà ÷àòìàã÷öí àòûìû ñöðäöì,

Þçöíö äèâàðà þçö äèðÿäè,

Òÿòèéè ÷ÿêÿíäÿ ýþçöìëÿ ýþðäöì...

1988

ÑÞÇ

Ñþç íèéÿ áó ýöíÿ ãàëäû, Èëàùè,

Êèì ÷ÿêèá åíäèðäè êÿùÿðäÿí îíó ?

Ñÿððàôû âàðûéäû ñåâèíúèí, àùûí –

×ÿêèá àéûðûðäû çÿùÿðäÿí îíó...
Ñþçéàéàí âàðûéäû... ìÿëÿêöç, Àëëàù?

Ñå÷èá àéûðûðäû ýþâùÿðè ãóìäàí.

Öçÿ ÷ûõàðûðäû éàøûëû òóìäàí

Áÿñ íèéÿ áó ýöíÿ ãàëäû ñþç, Àëëàù?!
Äàíà õèðòäÿéèíäÿí ÷ûõàí êàüûçäû,

Åëÿ áèë ÷åéíÿéèá êöðñÿê èòëÿðè.

Àëòäàí àëòà äöøÿí ôàùèøÿ ãûçäû,

Ãóðóúà íÿôÿñäè, áèð ñöìöê äÿðè...

Ñþç íèéÿ áó ýöíÿ ãàëäû , Èëàùè...
Éîëóã ãóéðóüóíäàí ùàìû ñàëëàøûð,

Ñöðòöëìöø ñèôÿòè íàçèê úóíàúàí!

Àëëàùûí äÿëëàëû, äÿëëÿéè øàùäû,

Àììà êè,

à÷ûëìûð øàèðèí ãàøû-ãàáàüû...
Íàìÿðä êÿëìÿñèíè ýöëëÿ òÿê àòûð,

Äàùèëèê åøãè âàð íàäàí úàíûíäà.

Èøÿ áàõ, òîéóãëàð åøÿíÿê àòûð

Ôèêèð òÿùíÿñèíäÿ, ñþç õûðìàíûíäà

Áÿñ íèéÿ áó ýöíÿ ãàëäû ñþç, Àëëàù?
Áàðûñû äàüûëûá, ãîïóá êèëèäè

Ýþð êèìëÿð äàðûøûá ùèêìÿò áàüûíà.

Äîüðó ñþç éàëàâàú éåòèì êèìèäè,

Ýþç äèêèá îüðóíóí äàüàðúûüûíà.
Áó íÿäè, Èëàùè, ãóì òÿê îâóëóð

Öñè-öñòÿ ãàëàíàí ñþçìö, éà òÿçÿê?

Áèæÿíêè-áèæÿíêè ñþçëÿð äîüóëóð,

Ñûðòûã óøàã êèìè äàéàíûð öçÿ...
ßëÿíýÿ úöìëÿíèí è÷è, ÷þëö ñó –

Ñþêöð ÷îõ äèâàðû, ÷îõ äàìëàðû ñþç.

Ùÿð êÿëìÿ áàøûíäà íàìÿðä ãóéóñó –

×ÿêèð ôÿëàêÿòÿ àäàìëàðû ñþç.
Ñþçö õûðäàëàéûá, áîéíóíäàí àñûá

Ëîòó ìàôàð âåðìèð áèçÿ, Èëàùè!

Ìöãÿääÿñ êèòàáà áèð âàõò ÿë áàñûá

Áèç êè, àíä è÷ìèøäèê ñþçÿ, Èëàùè!
Çûü ÷ûõûð áóëàüûí äèáèíäÿí äàùà,

Äþçöð ùÿð éàçûéà âàðàã äåéèðÿì.

Êÿñÿê äèëèìèçè äèáèíäÿí äàùà,

Ýÿðÿêñèç ãÿëÿìè ãûðàã äåéèðÿì –

Èëàùè, áó ñþçöí àõûðû ÷àòûá,

×àòûá àõûðûìûç åëÿ áèçèì äÿ...

1991

ÀÜËÛÌÛÇÛÍ ÑÖÄ ÀÍÀÑÛ
Ìÿíäÿí îëñà

éåð öçöíäÿ

íÿ ãÿäÿð ÿëèôáà êèòàáû âàð,

åëëèéèíèí öñòöíÿ

ðÿùìÿòëèê Ðçà ìöÿëëèìèí

øöìàë íàð ÷öáóüóíóí

âÿ ìÿíèì

àüðûäàí ýþéÿðìèø áàðìàãëàðûìûí

øÿêëèíè ÷ÿêÿðäèì.

Èìêàí âåðÿðñÿ Àëëàù

î ÷óáóüóí ðÿñìèíè

õàëèñ ãûçûëäàí òþêÿðäèì.

Àðõàéûí

íÿôÿñ äÿðÿðäèì áó ùåñàáà.

Äöíéàäà ÿí ÷ÿòèí äÿðñäè ßëèôáà!

Åëìëÿðèí øàùûäû ðèéàçèééàò...

Äèêáàøëûüû éàíà àò,

ñîõìà ùåñàáà!

Äöíéàäà ÿí ÷ÿòèí åëìäè ßëèôáà!
“Äöç éàç” ñþçöìäÿí ñîíðà

éåíÿí íàð ÷óáóüóíóí

àüðûñûíû ùÿëÿ äÿ

äûðíàüûìäà äóéóðàì,

Î øöìàë íàð ÷öáóüóíó

ìÿüðóð áèð íèäà êèìè

áåø êÿëìÿíèí ñîíóíà

äöøöíìÿäÿí ãîéóðàì:

Äöíéàäà ÿí ÷ÿòèí äÿðñäè ßëèôáà!

Áèð ÿëèôáà êèòàáûäû ùÿéàò,

éåð öçö,

... ýåúÿëè-ýöíäöçëö,

... þëöì-éàðàíûø...

Úàíëû àäûíäà íÿ âàð

áåø ùÿðôäÿí éàðàíìûø;

Î – îääó,

Ñ- ñóäó,

Ù- ùàâàäû,

Ò- òîðïàãäû,

Å- åøãäè,

Éÿíè êè, ýöí èøûüûäû...

Ùÿð øåé

Àëëàùäàí àøàüûäû!

Èíñàíëûüûí ÿëèôáàñû

àéûáëàðûíû

áèð õûðäà éàðïàã þðòÿí

Àäÿìëÿ-Ùÿââàäû,

áèð äÿ áèð ÷öðöê

úÿííÿò àëìàñû.

Áàøûíäà ãóøëàð éóâà áàüëàéàí

Ìÿúíóíäó åøãèí ÿëèôáàñû.

Öñéàíëàðûí ÿëèôáàñû –

Ãÿçÿá ãàéíàéàí ìåéäàí,

Âàõòûí ÿëèôáàñû –

ùÿð ñÿùÿð öôöãëÿðèí

ãûçàðàí éåðè,

Éàç òóìóðúóãëàðûíäàí îõóíóð

äîüóëóøóíóí

ÿáÿäè ñèððè.

ßí ïèñíèééÿò

ãóø ãàíàäûíäàí áåëÿ

ñàëäûðà áèëìÿìèøèê ùÿëÿ äÿ

Àçàäëûüûí áàø ùÿðôèíè,

Àçàäëûãäàí õÿáÿðè îëìàéà-îëìàéà

èíñàí âåðäè éåíÿ äÿ

Àçàäëûüûí òÿðèôèíè.

Ìåíäåëåéåâ úÿäâÿëèíèí

òàïûëìàìûø áîø åëåìåíò

õàíàëàðûíà áÿíçÿéèð

ÿäàëÿòèí,

ìöãÿääÿñëèéèí,

òÿìèçëèéèí,

äöçëöéöí

ÿëèôáàñû!
Åëÿ äîëóá êè,

ýåí áÿáÿêëÿðè ÿðçèí

Àúû ýþç éàøëàðû

ñàéûëñûí ýÿðÿê

ñóéóí ÿëèôáàñû!
Äöíéàäà ÿí ÷ÿòèí äÿðñäè ßëèôáà!

Ùÿëÿ ÷îõ-÷îõ äöíéàëàð

îõóíäóãúà îõóíàí,

îõóíóá äà ñîíà éåòìÿéÿí î êèòàáûí

îäóíà éàíàñûäû,

Àäè êèòàá äåéèë î,

àüëûìûçûí ñöä àíàñûäû!
1989

Éàçìàãäàí áåçßíäß
Ñþçöìö äÿðä éóäó, ÿëÿìäÿí áåçäèì –

Ãîïãîúà è÷èìäÿí òÿçÿ íÿ ýÿëäè?

Âàðàãäàí óñàíäûì, ãÿëÿìäÿí áåçäèì,

Úàíûì éàçùàéûçäàí úÿçàíÿ ýÿëäè!
Òÿðëÿòäèì, ÷ÿðëÿòäèì èëùàì àòûìû,

Þçöì äÿ äàä äþéäöì äþçöì ÿëèíäÿí.

Íÿ éàõøû óøàãëàð äþéäö ãàïûìû,

Ìÿíè ãóðòàðäûëàð ñþçöí ÿëèíäÿí.
1996


ÃßËßÌ-ÊÀÜÛÇ
Àòà äåäèì, àíà äåäèì,

Áàõòûì ÷ûõà ýöíÿ äåäèì,

Íÿ áèëèðäèì ñÿíÿ äåäèì,

Éàõøû ãÿëÿì, éàõøû êàüûç.
Ùÿð ÿêèëÿí áàð âåðìÿäè,

Ùÿð êÿëÿìéÿ éåð âåðìÿäè,

Ñèððèì àëäû, ñèðð âåðìÿäè

Éàõøû ãÿëÿì – éàõøû êàüûç.
Ùèðñèì ÷îõäó, áîüìóðñàí,

Áèð äåìèðñÿí îüëóìñàí...

Íèéÿ ìÿíè äîüìóðñàí,

Éàõøû ãÿëÿì, éàõøû êàüûç?

1983

XOŞBƏXT YALQUZAQ

Üzdüm əlaqələri,

qırdım nə ki, zəncir var,

durub gəldim bağgilə,

oldum təkliyə qonaq,

Yaxşı ki, iydə burda,

hasar boyu əncir var

Gəlməyimə sevindi

əyri budaq, düz budaq.
Yaşıl yarpaq içində

nar qızarır köz kimi,

Qumluqda qarağatın

kilkəsi saçaq-saçaq.

Uca boylu evkalipt

naz eləyir qız kimi,

deyir:

• 
  Boyun çatırsa, gəl, belimi quc, qoçaq!
  

Bəxtindən gileylənən

ya nadandı, ya naşı.

Istəsəm ulayaram,

səsimi udar otaq.

Baxıb üzümə gülür –

qazanda qoyun başı,

Ətcə buz dolabında,

yalquzağam, yalquzaq.

Beş addım o tərəfə,

beş addım bu tərəfə...

Xoşbəxtliyin özüymüş

demə xırda bir bucaq.

Məni yetirdin, Allah,

gör nə boyda şərəfə -

Nə nazir var burada,

nə arvad var, nə uşaq.

2011