Vaqif nəSİR
Yüklə 48,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
117 ƏSƏD - Yox əĢi, var, Əhmədovun çay stəkanından istifadə etmək olar. ġĠROĞLAN - A kiĢi, dəyməyin onun çayına. Bəlkə onun ayrı məqsədi var. Biz Gəncədə oxuyanda... ƏSƏD (onun sözünü kəsərək) - ġiroğlan, mən ölüm saxla. Siz Gəncədə oxuyanda sizin bir tələbə yoldaĢınız varmıĢ və o, çayı bumbuz soyuq olmasaymıĢ, içməzmiĢ. Bunu demək istəyirdin? ġĠROĞLAN-Ə,sən öl,elə bil Gəncədə mən yox elə bu (Əsədi göstərir) oxuyubmuĢ. (Astadan gülür). ƏSƏD - ƏĢi ġiroğlanın, stəkanını götür. ġĠROĞLAN (öz stəkanını əlinə götürərək) - Yox, sən öləsən verə bilmərəm. Stəkanım murdar olar. ƏSƏD - Ay ġiroğlan, camaat bütün murdarları spirtlə təmizə çıxarır. Sən ona murdar deyirsən? ġĠROĞLAN - Camaat çox qələtlər eləyir, onun mənə nə dəxli? KAMAL - Eybi yoxdur, Babalı sən baĢla, mən də tamamlayaram. BABALI (etiraz edərər) - Yox qardaĢ, yalnız səndən sonra. Kamalla Əsəd içirlər. Sonra Kamal öz stəkanına araq süzüb Babalının qarşısına qoyur. BABALI - Kamal müəllim, sağ ol, sənin sağlığına! (Ġçir). Bu zaman Əhmədov kupenin qapısında görünür. ƏHMƏDOV - Kstati, sizin o “ġəfəq”kəndində qızıl “onluq”pul kəsən vardı. Necə oldu onun axırı? ġĠROĞLAN (astadan) - Bizdən söz almaq istəyir hərif. Görürsünüz? ƏSƏD (cox ehtiyatla) - Hə, belə bir iĢ deyəsən olub. O kənd bizdən xeyli aralıdır. Məncə qızıl pul kəsəni həbs etdilər. Vallah bizim elə iĢlərdən xəbərimiz olmaz. ƏHMƏDOV (bir qədər istehzalı) - Əlbəttə, xəbəriniz olmaz. Bütün aləm danıĢir ki, o pul kəsən bu zonanın bütün vəzifəli adamlarını, təsərrüfatları yeyib –dağıdanları qızıl 118 əĢyaları ilə təmin edib. Siz də deyirsiniz ki, xəbəriniz yoxdur. (Üzünü Əsədə tərəf çevirərək) - Bəs siz təsərrüfat baĢçısı deyilsiniz? ġĠROĞLAN (astadan) - Pah atonnan, nə dəqiq bilir! BABALI (hirslə) - Nəyi dəqiq bilir? Qızıl pul kəsənlə alverə girmisən, qızıl alıbsan, yoxsa satıbsan, biz bilmirik? KAMAL (dərhal ayağa qalxaraq) - YaxĢı, sağ olun, mən getdim. Bizim kupedəki uĢaqlar məndən narahat olarlar. Çoxdan çıxmıĢam. (Sonra Əhmədova müraciətlə) BağıĢlayın, narahat etdim. Salamat qalın(çıxır). Əhmədov da onun arxasınca kupedən çıxır. BABALI - Ə, Kamal nə yaman qorxdu. ƏSƏD - Niyə də qorxmasın? Kamalın həmin pul kəsənlə birbaĢa əlaqəsi vardı. Qızıl onluqları əridənlərdən biri də elə Kamal idi də. Bir ildə imarəti hansı pulla tikdi? Özünə fermanı hansı pulla yaratdı? Qatarda getməyinə baxma, o iki inomarkanı hansı pula aldı? BABALI - Nə eyləyib özü bilər, bir də Allahı. ƏSƏD - Əlbəttə, özü bilər. Mən sadəcə olaraq onun narahatçılığının səbəbini deyirəm. ġĠROĞLAN (astadan gülərək) - Sən öl, lap güllə kimi çıxdı kupedən. Biz Gəncədə oxuyanda... ƏSƏD (onun sözünü kəsərək) - Saxla, əĢi saxla. Siz Gəncədə oxuyanda bir tələbə yoldaĢınız olub. Yataqxanadakı otaqda bir balaca tünlük olanda aradan çıxırmıĢ. ġĠROĞLAN - Pah atonnan, elə bil Gəncədə mən yox, elə bu (Əsədə iĢarə ilə)oxuyubmuĢ. (Astadan gülür, o biri iki dost da ona qoĢulur). Babalı narazı şəkildə bir kupenin qapısına tərəf, bir də yarımçıq araq butulkasına baxır. Əsəd başını bulayır. Əhmədov yenə kupenin qapısı ağzında görünür. ƏHMƏDOV - Kstati, sizin rayonda Bəyalı kəndi var. Bax orada inək oğurluğu məsələsi necə oldu? 119 ġĠROĞLAN (tələsik) - Tutdular, oğruları tutdular. (Sonra astadan dostlarına) ƏĢi bu hər Ģeyi bilir. Yəqin prokurorluq iĢçisidir. ƏHMƏDOV - Hə, (pauza). Kstati, gecələr xəlvəti Ģəxsi obyektlərdə oğurluq edib, sonra həmin obyekləri yandıran var idi e, onunçün qəti imkan tədbiri görülüb. Deyəsən (baĢına barmağı ilə iĢarə edir) ondan imiĢ. ƏSƏD (o da barmağı ilə baĢına iĢarə edir) - Ondan olsaydı camaatın malını oğurlayıb mülkünə niyə od vuvrdu. Elə özünə od vurardı da. Bir də ki, dəlini dama basmazlar ki. ƏHMƏDOV - Mən demədim o, yüz faiz dəlidir. ġübhəsiz ki, müvafiq orqanlar bunu araĢdıracaqlar. BABALI (kənara) - ġübhəniz olmasın, mən ölüm, bu prokurorluq iĢçisidir ki, var. ġĠROĞLAN - QardaĢlar, yamanca iĢə düĢmüĢük. Biz Gəncədə oxuyanda... ƏSƏD (onun sözünü kəsərək) - Sən Allah, bir dayan, bunu da eĢitmiĢik, söyləyim? ġĠROĞLAN (sakitcə) - Yox, ehtiyac yoxdur. Özüm sizə söyləmiĢəm də. Əhmədov kupenin qarĢısında var-gəl edir. Kupenin qapısı açıqdır. ƏSƏD (astadan) - Mən ölüm, burda Əlinin yeri nə görünür! Əli burda olsaydı bu Əhmədovu yuyub çəpərdən asardı. BABALI - ƏĢi, sən də Əlini çox ĢiĢirtmə. BaĢdan ayağa gopdur. Lap elə olaydı burda, nə edərdi ki? ġĠROĞLAN (kənara) - Gopçu gopçunu bəyənməz. Bu da (Babalıya iĢarə edir) onun kimi gopçudur axı. Atalar yaxĢı deyib ki, iki qoçun baĢı bir qazanda qaynamaz! ƏSƏD - Yox, Babalı elə demə, o respublikanın bütün “bərk gedənlərini”tanıyır. Böyük-böyük adamların çoxu onunla dostluq edir. (DanıĢığına ara verir). Bəlkə elə bu Əhmədov onun tanıĢı çıxardı. 120 BABALI - ƏĢi o, hamısını gop eyləyir, heç elə bir fərli- baĢlı tanıdığı adam da yoxdur. Sadəcə olaraq yalandan ĢiĢirdir. Bir dəfə avtobusda baĢımıza oyun açdı. EĢitmisiz? ƏSƏD - DanıĢ eĢidək də. ġĠROĞLAN (qımıĢaraq) - Hə, hə, Babalı sən canın söylə həmin əhvalatı. Qoy bir az əhvalımız düzəlsin. Baxmayaraq ki, mən o əhvalatı səndən bir neçə dəfə eĢitmiĢəm. Əsəd eĢitməyib. Bir də eĢitsə nə olar ki? Sən o hadisəni hər dəfə bir cür danıĢırsan. DanıĢdıqlarının heç biri o birinə uyğun gəlmir. Həmin əhvalatı eĢitmiĢ olsaydı belə, indi danıĢacağın onunçün təzə olacaqdı. Hi, hi...(gülür). BABALI (ciddi görkəm alaraq) - ƏĢi avtobusla kəndə gəlirdim. Kamalla Əli də mənimlə idilər. QonĢu rayondan birisi yanımda oturmuĢdu. TanıĢ olduq, Ģirin söhbətə giriĢdik. QonĢu rayonlu bizim kənddən çoxlu adam tanıyırdı. Əli də ondan geri qalmamaq üçün onun rayonundan olan bir dostunun adını çəkdi. Lap çoxdan Cabir müəllimlə dostluq etdiyini soylədi. Səfalı kəndinə çatar-çatmaz qonĢu rayonlu kiĢi avtobusu saxlatdı. O, avtobusdan düĢməzdən əvvəl bizdən xahiĢ etdi ki, Həsənə, Kərimə, Əkbərə ondan salam söyləyək. Bizim Əli də eləmə tənbəllik, ondan xahiĢ etdi ki, Cabir müəllimə salam söyləsin. QonĢu rayonlu kiĢi geri çevrilərək: ”ƏĢi Cabir müəllim mən özüməm də” deyib avtobusdan düĢdü və heç geri də baxmadı. Bizim isə gülməkdən az qaldı qarnımız cırıla. Əli isə kəndəcən heç ağzını açmadı, ha, ha...(Birlikdə gülürlər). Əhmədov kupeyə daxil olur və Əsədin yanında oturur. ƏHMƏDOV (yarımçıq araq butulkasına baxaraq) - Deyəsən axı zakuskanız qurtardı. Bunu (arağa iĢarə ilə) sona yetirə bilmədiniz. ƏSƏD - Yox, yox, biz içən deyilik. Elə, belə... ƏHMƏDOV (gülümsəyərək) - A kiĢilər,nə danıĢırsınız? Kstati, mən öz kliyentlərimi əla tanıyıram. (Diplomat portfeli açıb oradan bir neçə mandarin və limon çıxarıb stolun üstünə Yüklə 48,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|