Vaqif nəSİR
Yüklə 48,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- YENƏ DƏ QATARDA
109 PYESLƏR 110 YENƏ DƏ QATARDA (Ġsi Məlikzadənin xatirəsinə) ĠġTĠRAK EDĠRLƏR: ƏSƏD - təsərrüfat baĢçısı, 50-55 yaĢında, ġĠROĞLAN - onun müavini, 60 yaĢında, BABALI - təsərrüfatın mühasibi, 50 yaĢında, ƏHMƏDOV - 40-45 yaĢlarında ucaboy, enlikürək kiĢi KAMAL - Əsədgilin kəndçisi, 55 yaĢında QATAR bələdçisi, 45 yaĢında. Hadisə qatarda baş verir. Üç dost, üç yoldaş, eyni zamanda bir təsərrüfat rəhbərləri -Əsəd, Şiroğlan və Babalı qonşu rayonun dəmir yol stansiyasında Bakıya gedən qatara minirlər. Qatarın yola düşməsinə hələ yarım saat var. Dostlar kupeyə daxil olub şeylərini yerbəyer edirlər. ġĠROĞLAN (saatına baxaraq) - Hələ qatarın yola düĢməsinə yarım saat var. Bəlkə baĢlayasız adama əlli-əlli (öz boğazına çırtma vurur). ƏSƏD- Allah eləsin bizimki bu dəfə gətirsin, kupedə üçümüz olaq. Bakıyacan Babalının goplarına nə qulaq asarıq! BABALI - Gopu özün eləyirsən. Mənim söylədiklərim həmiĢə həqiqət olur. Amma o sözünə varam ki, kupeyə kənar adam gəlməsin. Əks halda kefimizi pozacaq. ƏSƏD - A kiĢi, keçən dəfə mən sizsiz gedəndə kupeyə biri düĢmüĢdü, düz Bakıyacan xoruldadı. Pah atonnan, bizə bir ot yoldurdu ki, gəl görəsən! BABALI (süfrə açaraq) - ĠnĢallah özümüz olarıq. Gəlin oturaq. 111 ġĠROĞLAN (süfrənin düzəldilməsində Babalıya kömək edərək) - Ə, baĢlayın, sonra gələn olar, kefinizə soğan doğrayar. BABALI (iki stəkana araq süzərək) - ġiroğlan, bəlkə sən də bir əlli vurasan? Sən öl, kənddə heç kəsə demərik. ġĠROĞLAN (bir az incik kimi) - Dəlisən, nəsən?! Sən bilirsən ki, mən dindar adamam. Heç vaxt içki içməmiĢəm, içmirəm və içməyəcəyəm də. Mən kənd camaatının qınağından yox, Allahımdan qorxuram. Bildinmi? Bir də mənə belə təkliflər etmə! ƏSƏD (ġiroğlana müraciətlə) - Ay xaloğlu, sənin bu meydən, məzədən xəbərin yox, cən canın bizim içməyimizi belə balet eləməkdə marağın nədir? ġĠROĞLAN (hər ikisinə baxaraq gülə-gülə) - Düzünü desəm, inciməzsiniz? ƏSƏD (gülümsəyərək) - Yox, xaloğlu canı incimərik, söylə. ġĠROĞLAN - Siz ki, içirsiz bu arağı, sonra baĢlayırsız meymun kimi oynaĢmağa. Bax mənim ondan xoĢum gəlir. Ha, ha. (Gülür). Sonra həm Əsəd, həm də Babalı ona qoşularaq qəh- qəhə çəkib gülürlər. ƏSƏD (gülməkdən yaĢarmıĢ gözlərini silərək) - Ə, xaloğlu, sən öl, sənə yazığım gəlir. Sənin bu dünyanın ləzzətindən xəbərin yoxdur. Gözüvü dikmisən o biri dünyaya. Ay rəhmətliyin oğlu, nağdını qoyub nisyə dalınca niyə qaçırsan? (Gülməkdə davam edir). ġĠROĞLAN - Xaloğlu canı mənim də sənə yazığım gəlir. O biri dünyada cəhənnəmdə yanacaqsan. Çəkəcəklər məhĢər ayağına, bax onda göz yaĢı tökəcəksən! Üçü də bir-birinə qoşulub gülürlər. ƏSƏD (özünü gülməkdən zorla saxlayaraq) - Ay yazıq xaloğlu! Ə, avamsan ey, avam. 112 ġĠROĞLAN (gülə-gülə) - Xaloğlu, amma içki içməyinizə baxmayaraq bir iĢinizdən xoĢum gəlir. Arağı stəkanlara elə dəqiq süzürsünüz ki, sanki menzurkada ölçübsən. Öz aramızdı, molla olsaydı öz payını bir qədər artıq eləyərdi. Ha, ha... Yenə gülüşürlər. Bu zaman kupenin qapısı açılır. Kostyumlu, qalstuklu, əlində diplomat portfel olan bir kişi qapıda görünür. Kupedəkilərlə salamlaşır. ƏSƏD, ġĠROĞLAN, BABALI (üçü birlikdə) - Əleyküməsalam! ƏSƏD (nəzakətlə) - Buyurun, buyurun. Çörək yeyin bizimlə. ƏHMƏDOV (bir qədər quru) - Çox sağ olun, ehtiyacım yoxdur. Keçib üç yoldaşdan birinin yanında oturur və pəncərədən bayıra baxır. Üç dost bir qədər ciddi görkəm alır. Bu zaman qatar yola düşür. ġĠROĞLAN - Allah, Məhəmməd, ya Əli! Əhmədov tərs-tərs bir ona baxır, bir də boşalmış araq butulkalarına. Sonra qalxıb kupedən çıxır. ġĠROĞLAN (astadan) - Belə baxıram bura adamı deyil. BABALI - Sən öl, bu böyük adama oxĢayır. Nə kefimizi pozdu?! DüĢünürdüm ki, Bakıyacan deyib, gülüb kefə baxacağıq. Bu zalım oğlu kefimizə doğrudan da soğan doğradı. ƏSƏD - Mən bilən bu Bakıdan gələn yoxlamadı. Özü də deyəsən Prezident aparatındandır. Zalım oğlunun sifətindən zəhər tökülür. ġĠROĞLAN (bir qədər narahatlıqla) - Ola bilər. Görünür bu rayonda yoxlama aparmağa gəlibmiĢ. Əcəb iĢə düĢmədik. (BaĢını bulayır). Əhmədov yenidən kupeyə daxil olur. ƏHMƏDOV (bir qədər təkəbbürlə) - Hə, deməli Bakıya gedirik. (Hər üçünün üzünə diqqətlə nəzər salaraq) Amma bu rayonun adamına oxĢamırsınız. 113 ƏSƏD (nəzakətlə) - Bəli, düz buyurursunuz. QonĢu rayondanıq. Sadəcə olaraq burda qatara minmək bizim üçün daha rahatdır, nəinki öz rayonumuzdakı stansiyada. Ona görə gəldik elə burda minək qatara. Bu zaman qatar bələdçisi qapıda görünür. BƏLƏDÇĠ - BağıĢlayın, sizə çay gətirimmi? ġĠROĞLAN (hamını qabaqlayaraq) - Gətirin, dörd stəkan. Bələdçi gedir. ƏHMƏDOV (təmkinlə) - YaxĢı, çox yaxĢı. Gəlin bir tanıĢ olaq. Mən Əhmədovam. Hamı mənə belə müraciət eləyir. ƏSƏD - Mənim adım Əsəddir. (Sonra yoldaĢlarını bir-bir təqdim edir). Bax bu yoldaĢ ġiroğlan, o birisi isə Babalıdır. ƏHMƏDOV - Çox gözəl, çox gözəl. (Bir qədər təkəbbürlə) Yəqin kənd təsərrüfatı ilə məĢğulsunuz. ƏSƏD - Bəli mən təsərrüfat baĢçısıyam, ġiroğlan mənim müavinim, Babalı isə mühasibimdir. ƏHMƏDOV (gülümsəyərək) - Belə de, belə de. Çox gözəl, çox gözəl. Deməli əl-ələ verib (süfrəyə iĢarə edərək) təsərrüfatı dağıdırıq. ġĠROĞLAN (özünü saxlaya bilməyib) – Yox, yox! Siz nə danıĢırsınız? Biz təmiz adamlarıq. ƏHMƏDOV (gülümsəyərək) - Təmiz? Biz hamımız təmizik. Kim öz ayranına turĢ deyər? Bir də təmizlik anlayıĢı nisbi anlayıĢdır. Kstati, siz EynĢteyni taniyırsız? Onun nisbilik nəzəriyyəsindən xəbəriniz varmı? ġĠROĞLAN (qorxa-qorxa) - Vallah, biz Gəncədə oxuyanda deyəsən axı onun adını eĢitmiĢəm. ƏHMƏDOV (bir qədər amiranə) - Yox, cənab ġiroğlan müəllim! Alimin təkcə adını eĢitmək yox, onun kəĢflərini öyrənmək lazımdır. Kstati, siz aqranomsunuz. Deyə bilərsinizmi Lısenko nələr etmiĢdir. (ġiroğlan nəsə demək istəyir, Əhmədov ona imkan vermir). Yox, deyə bilməzsiz! Çünki hamı diplom əldə etmək istəyir. Heç kəs savadlanmaq, Yüklə 48,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|