1 Hümayi rş e
Yüklə 7,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
442 H Ü M A Y İ - Ə R Ş xətri sayılacaq dərəcədə böyükdür, 25-30 dirhəmlik tütün alır). Təbii ki, Xocanı da Vergi idarəsinə götürmüşlər və qəlyanı da idarə müdirinin önü- nə buraxmışlar. İdarə müdiri xocaya xitabən: - Xoca əfəndi, bu qəlyandakı nədir? - Heç, qara bir duman ilə quru imanımız vardı, ona da əl qoydunuz, əfəndim – deyə ciddi və olduqca təbii bir cavab vermişdir. Xoca (6 səfər, 1377; 19 avqust 1373); 1 sentyabr 1957-ci il bazar günü Haqqın rəhmətinə qovuşmuşdur”. NƏCİB BƏY F ələklə bəşəriyyət bir-birinə zidd bir heysiyyətin, əks bir vəziyyətin, inadkar bir mahiyyətin, bir-birinə bağlı bir nəticənin amili olduq- larını – ta kiçik yaşımdan bəri- müşahidə etməkdəyəm. Məsə lən, çərxi-fələk hər zaman cahil, axmaq, əxlaqsız, vicdansızlara zahir; bəşəriyyət aləmi isə vicdanının sədalarına uymayaraq hər an bu hərəkətlərə –istər- istəməz- itaət göstərirlər kimi çalışırlar. Yəni qəlb əhli, fəzilət və vicdan əhli, hər yerdə, hər zaman məğlub, töh mətli, dərdli, danlaqlı, borclu olurlar. Nəcib bəy deyə yazdığım bu zat da bunlardandır. Özü Gümüşhacı kəndinin Obruq kəndində doğulmuş, fitri istedadı sayəsində elm və irfan kəsb etdikdən sonra sürgünə göndərilənlər fəqirlik və səfalət, qürbət, sürgün kimi taqəti tükədən hallarla həyatının ən şirin dəqiqələrini acı, kədərli, fəlakətlərlə keçirmiş olan bir zatdır. Əliaçıq, dostpərvər, vəfakar, fəqirlərə mehriban, ədib, dindar bir kimsə olmaqla bərabər hər il məruz qaldığı müsibət və bəlalar üzündən yorulmuş. Bu hala baxmayaraq səmimi, dindaranə etiqadı üzündən bunların hamısına təvəkkül edərək səbr və sükutla müqabilə etmiş, şəxsi, özünəməxsus bir məchuliyyət içərisində keçməkdə olan bu vəfakar dostumun da gələ- cəkdə ruhən bərabər yaşamağımıza səbəb olması üçün bizdən sonraya qalacaq olan bu əbədiyyət abidəsinə adını qeyd etməyi bir qədrşünaslıq addımı hesab etdim. Nə də olsa bir həmşəhərlim, bir fikir yoldaşımdır. Məlumatını ömrünün səviyyəsinə qədər qaldıran, əxlaqını öyrəndiklərilə saflaşdıran, əməllərini vicdanına tətbiq etmiş olan bu zat heç şübhə yox ki, bu gün də sabah da axtarılacaqdır. Məhz bunun üçün bu sətrləri də mən qaraladım. Hələ də Vəqflər müdiridir. Məclisi-ümumi üzvlüyündə, Əncüməni- daimidə (şura), Muhasibə müdirliyində çalışmışdır. Gözəl xasiyyəti səadə- ti nə bir neçə yerdə əngəl olmuşsa da yenə Cənabı-Haqqın yardımı ilə na- mərdə möhtac olmayacaq bir həyat ilə ömrünü keçirməkdədir. Şirin, səlis ifadəsi vardır. Ədəbi qiyməti çox yaxşıdır. Ruhi, mənəvi inkişafı maddi səadətindən üstün tutur. Həm ruhi qəbul, həm əxlaqi fəziləti və həm də şeirdəki ədəbi məharətini göstərən və Həzrəti Pirin (q.s) səhifələr dolusu söylənilməklə ifadə edilə bilməyən mürşidanə vəsfini parlaq bir surətdə canlandıran aşağıdakı şeiri iddiama bir həqiqi sənəd olaraq qeyd etdim.
H Ü M A Y İ - Ə R Ş 443 Vacibi-taala həzrətləri ixlasını etiqadına zahir və yardımçı qılsın. Amin bi- hörməti-seyyidil-mürsəlin. Töhfeyi-təzim… Həzrəti-Nigarinin ruhuna Yüksəlir getdikcə qədrin, izzətin, şanın sənin, İğtirab etmiş deyildir nəcmi-tabanın sənin, Nuru-taqət-suz Haqqın bir təcəlligahıdır, Cəzbədən xali deyilmiş tövri-vicdanın sənin. Hangi səhradan mürur etmişsə ehya eyləmiş, Bir müəzzəm nəhrə bənzər feyzi-cuşanın sənin. Əhlinin hifzində, yaxud dəsti-təzimindədir, Bir ilahi töhfədir aləmdə Divanın sənin. Sən səxa taxtında bir sultan imişsən, adəta, Rəşki-Xatəmmiş mühəqqəq cudü ehsanın sənin. Əhli-beytin hübbü, ruhun mənliyini qərq eyləmiş, Ruhu-peyğəmbər bu yüzdən afərin-xanın sənin. Mənəvi bir səltənət qurdun ki, ixlas əhli həp, Canü dildən oldular münqadi-fərmanın sənin. Şəhpəri-Cibrilə bənzərmiş mübarək lihyəniz, Bir müşəxxəs nur imiş simayi-rəxşanın sənin. Yadı afaqında hala çalxanır pək çox yerin, Gərçi keçmiş səfhayi-tarixə dövranın sənin. Tabdar etmiş mühitin sahnı dövra dövrüni, Feyzi-irşadınla həmpa fəzlü irfanın sənin. Bir nəzər kafi gəlirmiş müzmiratın kəşfinə, Lövhi-qüdrətdən oxurmuş çeşmi-im’anın sənin. RƏNCUR XANIM 241 A
Bu zatın oğlu Ağabəy rus jandarma komandanlarındandır. 1305-ci il [m. 1887/88] tarixlərində Rəncur xanım həyatda imiş. 241 Ravi Hacı Xəlilzadə Əhməd əfəndidir. Gələcəkdə özündən və ailəsindən bəhs ediləcəkdir. 444 H Ü M A Y İ - Ə R Ş Ağstafa şəhərinin Ağgömlək məhəlləsindədir. 1305-ci il tarixlərində qırx yaşlarında olduğuna görə 1265-ci il [m. 1848/49] təvəllüdlüdür. Həzrəti Piri Hacı Mahmud əfəndi vasitəsilə tanımışdır. Qaibanə məhəb- bət edən bu Leylayi-ərş Şahnigar adlı bir xanım idi. Şeirdə Rəncur təxəllüs etmişdir. Doğulduğu yerdə də vəfat etmiş və Ağgömlək məzarlığında tor- pağa tapşırılmışdır. Bu xanım evli ikən gənc yaşında zövcünün vəfatından sonra bir daha izdivac etməmiş. Sonra Hacı Mahmud əfəndiyə bağlanaraq fitri is- te dadı sayəsində az bir zamanda irfani feyz kəsb etmiş və Həzrəti Pirin mürşidanə ruhaniyyətindən feyz almağa müqtədir olmuş Firdövsi-İlliyyin cənnətinin bir hurisi imiş. Qəlbində daşıdığı məhəbbət atəşinin nümunəsi olaraq, öz əlilə bir səccadə toxumuş və üzərinə özünün yazdığı bir beyti işləmiş və kərəmli mürşidin rəşadət hüzuruna göndərərək, qəbul etməsini rica edən ədibanə bir məktub da təqdim etmişdir. Ravi (Hacı Xəlilzadə Əhməd əfəndidir. İrəlidə özü və ailəsindən bəhs ediləcəkdir. F.Ağabali) səccadə üzərindəki beytlə məktubun məzmununu bilmədiyini, xatırlaya bilmədiyini əlavə etmişdir. Həzrəti Pirin həyatı boyunca bütün namazlarını bu səccadə üzərində qıldığını, vəfatından sonra Həzrəti Pirin xanımı Lütfiyə xanım tərəfindən Trabzonda saray xanımlardan birinə hədiyyə edildiyini söyləmişdir. Həzrəti Pir bu ilahi rizaya uyğun hədiyyədən çox təsirlənərək aşağıdakı beytləri söyləmişdir. 11 beytdən ibarət olan şeirin hamısı yazılmadı. Yalnız səccadənin göndərilməsindən Həzrəti Pirin təsirləndiyini ifadə edən bir-iki beytlə səccadəyə işarə edən beyt yazılmışdır.
Rəncur xanımın aşiqanə qəzəllərindən əlimə keçən qismi tamamən aşağıya dərc edilmişdir. Şəxsən öz əlyazmasından iqtibas edilib. Eynən:
Yüklə 7,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|