Alatoran xancan kərimov varlıq və Yoxluq Arasında
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
339 Qadınla sağollaşıb çıxdı Mavi. Onun bu iş üçün kifayət qədər soyuqqanlı biri olduğunu düşünüdü. Belə bir yerdə ancaq belə biri işləy bilərdi. Sabah səhər üçün ölümlə görüş təyin etmişdi Mavi. Bir tərəfdən içini sevinc bürüyür bir tərəfdən isə qırtla- ğında bir yumru yaranıb böyüyür və onu boğurdu. Girişindən sağa dönüb ikinci mərtəbəyə çıxdı. 23 nömrəli otağı axtardı. Dar koridorun hər iki tərəfində bir-birinə yaxın qapılar düzülmüşdü, otaqlar olduqca kiçik olmalıydı. Korido- run o biri başında bir iki gənc qapının ağzında yüksək səslə və kefli formada söhbət edirdi. Onların bəlkə də qadının saydığı maddələrin təsirində olduğunu düşündü. Onunla eyni yaşday- dılar, iki qız və bir oğlan. Burda özüylə yaşıd kimlərisə gör- mək onu həm bir mənada sevindirdi həm də onların indi için- də olduqları xoş əhvalı düşünüb canı sıxıldı. Bəlkə də onlarla tanışmalıydı. Görəsən onların evtanaziyası nə vaxt idi? Yoxsa görəsən bu sistemdən sui-isifadəmi edirdilər? Gəlib burda vaxt keçirib sonra çıxıb gedirdilərmi? Belə özbaşınalıqların qarşı- sını almaq mümkün idi görəsən kampda yoxsa belələri var idi doğrudan da? Bu fikir onu dəli etdi, kimlərinsə bura maraq ya əyləncə üçün gəlməsi fikri. Otağa çatıb açıb içəri girdi. Bir yataq, kiçik bir masa və şkaf. Bir də pəncərə, çöldəki mənzərə yenidən diqqətini çəkdi və pəncərəyə yaxınlaşdı. Möhtəşəm gözəllikdə bir mənzərəyə açılırdı pəncərə. Kamp hündür bir ərazidəydi və pəncərədən qarşıda dağlar görülürdü. Tanrılara baş qaldıran dağlar. Aşa- ğıdakı gölün rəngi yaşıl ilə mavi arasında bir şey idi. Aşağıda qərbə doğru axan bir çay da var idi. İçkisini masanın üstünə qoyub oturdu. Yatağa oturub əzilmiş hamburqeri yeməyə baş- ladı. Aclıqdan başı çatlayırdı. Yeyib bitirdikdən sonra aşağı, bara endi. Heç kimin olmadığı koridorlardan keçib ölümün səssiz- liyini dinləyərək giriş qapısının solundakı barın olduğu yerə gəldi. Orta böyüklükdə bir bar idi. Həm bar ətrafı stollar var idi həm də ayrıca oturmaq üçün stollar. İçəridə bir neçə nəfərin olduğunu görüb yalnız olmadığı üçün sevindi. Hətta musiqi 340 belə var idi. Köksündə kiçik bir sevincin həyəcanı peyda oldu. Bunun üstünə tək istədiyi şey bir pivə və siqaret idi. Otağın o biri başında əlil arabasında bir yaşlı qadın oturmuşdu və başqa bir qoca kişi onu qucaqlamışdı. İkisindən biri ölümə gedirdi yəqin, bəlkə də ikisi də. Onların yan masasında iki cavan qız və oğlan oturmuşdu. Bir də barmenin qarşısındakı yüksək stul- larda oturan bir nəfər daha var idi. Barmenə tərəf yaxınlaşdı qarşısındakı hündür stulların birində oturdu. Qırxlı yaşlarda özünə məxsus üz quruluşuna sahib bir kişi idi barmen. Hər gün ölülərlə söhbət edən bir bar- menin necə bir üzü ola bilərdisə, elə bir üzü var idi. Alkoqol faizi yüksək bir pivə istədi və hesabını ödədi. Pivədən bir qur- tum alıb sinəsinə yayılan sərinlikdən həzz aldı. Başını sola çe- virib içərinin dekorasiyasına fikir verdi. Olduqca diqqətəlayiq olduğunu düşündü, divarlardakı abstrakt sənət əsərlərinə baxdı bir-bir. Qapının ağzında hətta musiqi seçmə aparatı da var idi. Buranı getdikcə sevməyə başlayırdı. Təkrar barmenə baxdı və başını sağa çevirdi. Yanında oturanın üzünü gördü və baxışları elə ordaca dondu. Çaşbaş qaldı. Nəsə deməyə çalışdı amma dili dolaşdı. Gördüyündən əmin olmağa çalışdı. Qeyri iradi olaraq “hey” deyə çağırdı yanında oturanı və o dönüb ona bax- dı. “Mavi?!” deyə təəccübləndi. Fələyin çarxında ilişib boğulurmuşcasına ya da taleyin iro- niyası altında əzilirmişcəsinə boğuq bir səslə təəccüb içində dilləndi Mavi: “Sən nə edirsən burda!?” Bir anlıq səksəkəli ziddiyətin yerini ani bir sevinc hissi aldı. Anlaşılmazlıq hələ də öz yerini qoruyurdu. Əliylə alnını möhkəmcə sıxıb olanlara məna verməyə çalışaraq ayağa durub ona yaxınlaşdı, onu qucaqlayıb bağrına basdı və təkrar etdi: “Lara! Nə işin var sənin burda? Başa düşmürəm”. Lara çox da təccüblənməmiş kimiydi. Soyuqqanlı və sərxoş görünürdü. - Qurtuluşa xoş gəlmisən. – əlindəki içki bardağını yuxarı qaldırdı. - Burada nə işin var axı sənin?! 341 - Burada nə işim ola bilər axı? Bir az məntiqli ol. – Hə- mişəki kimi etinasız idi. - Sən, bilirsən mən səni nə qədər axtardım? Nə qədər göz- lədim? Bura evtanaziya üçün gəlmisən? Axı sən bütün bunları axmaqlıq sayırdın? - Saymırdım, sadəcə sənə elə deyirdim. - Niyə? - Nə bilim. Bəlkə də əks arqumentlərin nə qədər güclü ol- duğunu yoxlayırdım. Bunların heç bir əhəmiyyəti yoxdur ar- tıq. Düzü sənin bura qədər gəlib çıxmana da təəccübləndim. Əgər gedəcəkdinsə də sənin Oreqon ya Floridaya gedəcəyini düşünürdüm, ona görə də öz biletimi bura almışdım. Axı sən okean ya dənizsiz yerləri sevmirsən, bura nə əcəb aldın bile- tini? - Məndən qaçırdın? Niyə? Niyə təəccübləndin bura gəlib çıxmağıma? - Gəlib çıxacaq cəsarəti tapacağını sanmırdım. Və bəli, gəl- mə ehtimalına qarşı, sənin olacağın kampda olmaq istəmirdim, ancaq gördüyün kimi, fələyin başqa planları var imiş ki bizi burda görüşdürdü. - Başa düşürəm məndən niyə qaçırsan. O gün səni evdə tək qoyub getdikdən sonra çox peşman oldum. Səni gözlədim, axtardım. Sadəcə sən getdikdən sonra başa düşdüm ki uzun müddət sonra əslində mənə lazım olan şeyi səndə tapmışdım. Biz səninlə hər şeyi yenidən ba… - Mavi sus xahiş edirəm. Bu barədə danışmaq istəmirəm. “Biz” deyə bir şey yoxdu, bura qədər gəlmişiksə demək ki “ye- nidən” deyə bir şey də yoxdu artıq. - Əgər mən bilsəydim ki bir-birimizə olan istəyimiz, bun- dan əvvəlki sevgililərimizdə olduğu kimi, qısa müddətdə bit- məyəcək, bu dəqiqə ikimizi də götürüb çıxardım bu xarabadan. Mənim lənətə gələsi xislətim. Kaş ki tək bir qadını ölümünə sevə bilsəydim. Kaş tək bir qadınla xoşbəxt ola bilsəydim. Monoqam olsaydım. Lənətə gələsi genlərim, hər şeydə acgöz odluğum kimi qadınlarda da acgözəm və ən betəri də elə budu. Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|