52
Xristianlığın meydana gəlməsi və Romada hakim dinə çevrilməsi
Dünyanın təkallahlılıq dinlərindən biri də Xristianlıqdır. Xristianlıq dininə
aiddir
I əsrdə o zaman Romanın əyaləti olan
Fələstində meydana gəlmişdi.
Banisi
İisus Xristos olmuşdur.
Roma imperiyasında hakim dinə çevirilmişdi.
İmperator
Konstantin tərəfindən dövlət dini kimi qəbul olunmuşdu.
Xristianların dini kitabı
“İncil” adlanır.
Romalılara görə, xristianlığın peyğəmbəri
İsanın nitqləri
Fələstində Roma hakimiyyətini sarsıtmağa yönəlmişdi. Ona görə də İsanı
tutdular və ağacdan düzəldilmiş xaç üzərində çarmıxa çəkdilər. Rəvayətə görə, İsa üç gün
sonra dirilərək göyə qalxmışdı. Bir müddət sonra o, şagirdlərinin yanına gələrək vəd
etmişdi ki, diriləri və ölüləri mühakimə etmək üçün bir gün yerə qayıdacaqdır.
Romadan sonra
yəhudilər, yunanlar, misirlilər, qallar və.b xalqlar
da
xristianlığı qəbul etmişdilər. Xristianlar
icmalarda birləşərək birlikdə ibadət edir, öz
bayramlarını keçirirdilər. Xristian icmalarını birləşdirən və
yepiskoplar tərəfindən idarə
olunan xristian təşkilatı -
kilsə yarandı.
Vahid tanrını tanıdıqlarına, imperatorlara sitayiş etməkdən boyun qaçırdıqlarına
görə Romanın hakim dairələri xristianların yığıncaqlarını qadağan edirdi.
Romada xristianlıq
IV əsrin əvvəllərində imperator
Konstantinin dövründə
geniş yayılmağa başladı.
313-cü ildə Konstantin xristianlara açıq ibadət etməyə və
məbədlər tikməyə icazə verdi. Konstantin ölümqabağı özü də xristianlığı qəbul etdi.
Xristian dininin yüksəlişindəki xidmətlərinə görə xristianlar onu
müqəddəs elan etdilər.
Roma imperiyasının parçalanması (395)
Roma imperatoru
Konstantin hakimiyyəti dövründə:
313-cü ildə xristianlara açıq ibadət etməyə və
məbədlər tikməyə icazə verdi.
E.ə 330-cü ildə Roma imperiyasının paytaxtını
Vizantiyə (Bizansa) köçürdü.
Avropadan Asiyaya, Aralıq dənizindən Qara dənizə gedən su yolları üzərində yerləşən Vizanti imperator Konstantinin
şərəfinə
Konstantinopol adlandırıldı.
395-ci ildə Roma imperatoru
I Feodosi ölüm qabağı Roma imperiyasını iki oğlu arasında bölüşdürdü və Roma
imperiyası
iki hissəyə parçalandı.:
1.
Qərbi Roma imperiyasına – bura
İtaliya, Avropa, Afrikanın qərb vilayətləri daxil idi.
2.
Şərqi Roma (Bizans) impesiyasına – bura
Balkan yarımadası, Misir, Romanın Asiyadakı torpaqları daxil idi.
Şərqi Roma imperiyasının paytaxtı
Konstantinopol şəhəri, Qərbi Roma imperiyasının paytaxtı isə
Roma şəhəri oldu.
German tayfalarının Qərqi Roma imperiyasına hücumları
Qərbi Roma imperiyası son illərini yaşayarkən
barbar tayfalarının əlində oyuncağa çevrilmişdi. Artıq zəifləmiş Qərbi
Roma imperiyası
V əsrin əvvəlində german tayfaları olan
qotların və
vandalların hücumuna məruz qaldı.
V əsrin ortalarında hunlar Romaya yürüş etdilər. Roma Papası hunların başçısı Atilladan Romanı öz himayəsi altına
almasını xahiş etdi. Atilla bu təklifi
qəbul edib, ordusu ilə geri çəkildi.
Qərbi Roma imperiyasının süqutu (476)
Vandallar bir sıra Avropa ölkələrini tutaraq, oradan Afrikaya köç
etmiş, Romanın Afrikadakı əyalətində
Vandal krallığı yaratmışdılar.
455-ci
ildə vandallar Afrikadan İtaliyaya keçərək Roma şəhərinə hücum etdilər.
Vandalların Romaya yürüşü nəticəsində:
Roma şəhərini asanlıqla tutularaq iki həftə qarət edildi.
On minlərlə romalı öldürüldü və ya qul edildi.
Vandallar heykəlləri sındırır, kitabları məhv edir, evləri yandırırdılar.
Vandalların törətdiyi qırğınlar o qədər dəhşətli idi ki, o vaxtdan
vandalizm
sözü işlədilir. Ona görə də romalılar
“vəhşi, mədəniyyət abidələrini və
şəhərləri dağıdan” qəddar adamları
vandalizm adlandırırdılar.
476-cı ildə german tayfalarının baçılarından biri Qərbi Romanın
sonuncu imperatoru
Romul Avqustu taxtdan saldı. Bununla da Qərbi Roma
imperiyası süqut etdi.
476-cı ildə Qərbi Roma imperiyasının süqut etməsi ilə:
Qərbi Avropada quldarlıq quruluşu dağıldı.
Qədim dünya tarixi sona çatdı və Orta əsrlər dövrü başlandı.
İncilin ilk nəşrlərindən biri
Konstantinin xristianlara ibadət
etməyə və məbəd tikməyə icazə
verməsi (qədim şəkil)
K
o
n
s
t
a
n
t
i
n
i
n
x
r
i
s
t
i
a
n
d
i
n
i
n
i
q
ə
b
u
l
e
t
m
Barbarl tayfalarının Romaya hücumu.
Roma imperiyasının süqutu