AZƏRBAYCANDA SİYASİ PARTİYALAR: SEÇKİDƏN SEÇKİYƏ
100
keyfiyyət dəyişikliklərinə nail olmaması üzündən elektorat
arasında nüfuz qazana bilməməsi.
4. Üçüncü və sonuncu - 2005-ci ilin parlament
seçkilərindən sonra Azərbaycanda siyasi sistemin əsas
xüsusiyyətləri - institutların kompozisiyası, aktorların resurs-
ları, strategiyaları və taktikaları, demək olar ki, dəyişməz
şəkildə qalmışdır.
5. Siyasi arenada qeyri-formal aktor və institutların for-
mallarla müqayisədə çoxalması meyli müşahidə olunmuş-
dur.
6. Bu mərhələdə siyasi rəqabət məkanında hakim partiya
mövcuddur və onun fəaliyyəti üçün yerdə qalan bütün ak-
torlar birlikdə heç bir maneə yaratmağa qadir deyildir.
7. Siyasi müxalifətin hakimiyyətə gəlmək imkanları-
nın tükənməsi fonunda hakim partiyanın və yerdə qalan
(müxtəlif yönlü) qüvvələrin qarşılıqlı münasibətlərində
kompromis strategiyaları üstünlük təşkil edir.
8. Partiyalaşma prosesi sönükdür, prosesin ilkin
mərhələsində müşahidə edilən partiyalararası rəqabət isə
siyasi müxalifətin zəifliyi səbəbindən yox dərəcəsindədir.
9. Dünya təcrübəsində “partiyanın institusionallaşma-
sı” adlı mühüm meyar mövcuddur. Partiyanın institusio-
nallaşmasının standart göstəricisi bir partiyanın üç seçki
mərhələsində uğurlu iştirakı ilə müəyyən olunur. Bu meyar
tətbiq edilsə, Azərbaycanda yalnız bir partiya (YAP) insti-
tusionallaşa bilmişdir. Partiyaların institusionallaşması üçün
tələb olunan vaxt da kifayət qədər seçkilərin olmasına bax-
mayaraq, müxalifətyönlü siyasi partiyalar ondan qətiyyən
AZƏRBAYCANDA SİYASİ PARTİYALAR: SEÇKİDƏN SEÇKİYƏ
101
faydalana bilməmişlər.
Azərbaycanda hakim partiyanın transformasiyasında
ötən seçkilər ərzində baş verən ən mühüm xüsusiyyətləri
qeyd edək:
- İqtidar partiyasında başlıca meyil, ilk növbədə, güc-
lü lider faktoruna dayaqlanaraq ölkədə hakim partiya-
lı idarəetmə modelinin bərqərar olmasına nail olması və
beləliklə də, Azərbaycanın həm dünyada, həm də postsovet
məkanında bu modelin formalaşmasını təmin edə bilən çox
az ölkələr sırasında yer alması;
- Bütün istiqamətlərdə: parlament, elektoral və regional
səviyyələrdə hakim partiya kimi özünü təsdiq etməsi;
- Partiyadaxili elitar konsolidasiyanı və milli birliyi təmin
etməklə ölkədə böhran və xaosa son qoyması, inkişaf tem-
pini sürətləndirmək və ictimai-siyasi sabitliyi təmin etməklə,
politoloqların qənaətinə görə, MDB məkanında narıncı in-
qilab dalğasının gedişatına son qoymağa nail olması.
Tövsiyələr
- Partiyalaşmanın müstəqillikdən üzü bəri mütərəqqi
təkamülünün və dinamikasının müşahidə edilməməsi bu
prosesin bundan sonra da davam edəcəyini yolverilməz
edir. Demokratik dünya təcrübəsini əsas tutaraq, dövlətin
iştirakı və islahatlar yolu ilə proseslərin ləng axarının
sürətləndirilməsi, onun mütərəqqi dünya təcrübəsi və par-
tiyalaşma standartlarına müvafiq istiqamətə yönəldilməsi
Azərbaycanda demokratik vətəndaş cəmiyyəti quruculu-
ğunun zəruri məsələsidir. Əks-təqdirdə siyasi partiyalar
vətəndaş cəmiyyəti quruculuğunun mühüm vasitəsi olmaq-
AZƏRBAYCANDA SİYASİ PARTİYALAR: SEÇKİDƏN SEÇKİYƏ
102
dansa, onun yolunda əngələ çevrilə bilərlər;
- Bütövlükdə, partiyalara xas olan kəmiyyət çoxluğunun
və fraqmentarlığın fonunda onların passivliyi, ölkənin siya-
si həyatında hiss edilməyəcək dərəcədə fəaliyyətini ifadə
edən status-kvo bu günə qədər dəyişməmişdir. Bütün bun-
ların ciddi təhlili və status-kvonun dəyişdirilməsi yönündə
tədbirlərin görülməsi zəruridir. Buraya isə ilk növbədə parti-
yalar haqqında yeni qanunun qəbul edilməsi, siyasi rəqabəti
canlandırmaq üçün müvafiq məsələlərin əksini tapması aid-
dir. Əks-təqdirdə Azərbaycanın siyasi məkanında partiyala-
rın kəmiyyət çoxluğunun keyfiyyət mərhələsinə keçəcəyi çox
böyük ehtimalla yaxın zaman ərzində də qeyri-mümkündür.
Bunun üçün həm partiyaların təşəbbüs göstərmələri, həm
də dövlətin himayəsi və islahatları ilə ciddi institusionallaş-
ma tədbirləri həyata keçirilməlidir;
- Dünya təcrübəsində nə majoritar, nə də proporsional
seçki sistemi öz-özlüyündə partiyaları inkişaf etdirən əsas
amil hesab edilir. Əvvəla ona görə ki, partiya sisteminin bir
siyasi institut kimi tənəzzülü dünyada müşahidə olunan
bir meyildir. İkincisi, prezident üsuli-idarəsi, adətən, bütün
ölkələrdə iki və ya bir neçə partiyalı sistemdə daha optimal
inkişaf edir. Prezident institutu ən yaxşı halda ikipartiya-
lı sistemdə səmərəli fəaliyyət göstərə bilir. Yəni müxalifət
prezident seçkilərini uda bilirsə, mövcuddur, yoxsa daim
nüfuzunu itirir.
- Bununla belə, müxalifət partiyalarının zəfliyinin bəhs
edilən seçki sistemləri ilə deyil, başlıca olaraq subyektiv fak-
torlardan asılı məsələ olduğunu diqqətə çəkmək üçün pro-
porsional seçki sistemi bir müddət bərpa edilə bilər. Bu, bir
tərəfdən müxalifətin canlanması üçün stimul yarada, digər
AZƏRBAYCANDA SİYASİ PARTİYALAR: SEÇKİDƏN SEÇKİYƏ
103
tərəfdən isə onların zəifliyinin bu məsələdən asılı olmadığı-
nı sübuta yetirə bilər;
- Müxalifətin bütün sahələrdə (ideoloji, siyasi, ictimai, elek-
toral, siyasi mədəniyyət, sivil mübarizə metodları, partiya-
dövlət, partiyadaxili və partiyalararası münasibətlərdə)
yeniləşməsi ilə bağlı təşəbbüslərin ictimai müzakirələr
vasitəsilə siyasi gündəmə gətirilməsində elmi ictimaiyyətin
və ziyalıların vasitəçiliyi, həssaslığı da mühüm məsələdir;
- Partiyaların ideologiyasında mərkəzçilik mövqeyinə üs-
tünlük verilməlidir. Zəif partiyanın ilk növbədə həm də ide-
ya baxımından zəif olması geniş təhlil olunmalıdır;
- Seçki institutu ölkə imicinin formalaşmasında heç bir
başqa sahə ilə müqayisə edilməyən üstünlüyə malikdir.
Azərbaycanın investisiya cəlbediciliyi, iqtisadi inkişaf, eti-
barlı tərəfdaş kimi imiclə bağlı problemi yoxdur. 2010-cu
ilin parlament seçkiləri Azərbaycanın dünyada imicinin
yaxşılaşdırılması ilə yadda qalmalı, bütün qüvvələr buna
birlikdə nail olmalıdırlar;
- Politologiya elmində “partiyaların effektiv sayı, miqdarı”
adlı indikator işlənib hazırlanmışdır. Siyasi sistemdə parti-
yaların nə qədər miqdarının əhəmiyyətə malik olduğunu bu
indikator müəyyən edə bilir. Həmçinin, elektoral (seçkilərin
nəticələri) və parlament səviyyəsində də bu indikator tətbiq
edilir. Məsələn, Rusiyada parlament partiyalarının “effektiv
miqdarı” (yəni Dumada neçə partiya əhəmiyyətə malik-
dir) 1,89 təşkil edir. XX əsrin 90-cı illərində bu rəqəm Rusi-
ya üçün 10 idi. Bu o deməkdir ki, yerdə qalanlar içərisində
“əhəmiyyətli partiya” mövcud deyil, yaxud “hamısı birlikdə
bir partiya qədər çəkiyə malik deyil”. Azərbaycanda da bu
sahədə təhlillər aparılmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |