Down sendromlu çocuklarda motor geliŞİMİ ve müdahalesi

110
Önemli bir soru da, test öğesi başına kategorize edilmiş 
altbölümlerin gerçekten 0, 1, 2 ve 3 sırasında olup olmadığıdır. 
Figür 5.11 altbölümlerde ayrılmış motor davranışlar için gerekli 
olan postüral kontrol seviyesini gösterir (0, 1, 2, 3 olarak 
kategorize edilmiş) ve aralarındaki klasifikasyonu belli eder.
15 test öğesinin altbölümlerinin (kategorize edilmiş) varsayılan 
sırada olduğu ve hepsinin gösterildiği ortaya çıkar. Test öğesi 5’in 
kategorik skor 3’e katkıda bulunan motor davranışı, 
(sırtüstü pozisyonda bacakları kaldırmak) kategorik skor 2 ile yo-
rumlanan davranıştan daha düşük seviyede bir yeterlilik 
gerektirseydi, o zaman bu farklı olurdu. Böyle bir durumda 1, 3, 
2 sırası soldan sağa doğru yatay olarak gösterilirdi. Bir kategorik 
skor grafikte gösterilmediğinde, bu skorun en olası tepki olarak 
hiçbir zaman uygulanmadığını gösterir. Hipotez 2 bu sonuçla 
birlikte onaylanır ve böylece BMS’nin yapısal geçerliliği kabul edilir. 
Kategorize altbölümler beklenen sıradadır ve her biri belli 
derecede olasılığa sahiptir. 
Hipotez 1 ve 2’nin onayı hipotez 3’ün test edilmesinin anahtarıdır 
(yaş ile BMS skoru arasındaki korelasyon). Yaş ile postüral kontrol 
seviyesi arasında kuvvetli korelasyon olduğu ortaya çıkar. Hipotez 
3 BMS’in motor gelişimi kaydettiğini onaylamaktadır.
Aracın, 0’dan 3 yaşa kadar olan DS’lu çocukların ayırımlanmasına 
uygun olduğu ortaya çıkar. 3 ve 4 yaşlarındaki çocuklar da aynı 
zamanda seçilmiştir ama bu ayırt etme istatiksel olarak 
belirgin değildir. Bu da BMS’in ölçüm dağılımının kısıtlamalarından 
kaynaklanır. 3 yaştan ileriye doğru gidildiğide, 15 test öğesini 
giderek daha fazla çocuk başarır. Artan kapsamda, çocuklar tam 
skor serileri gösterirler. BMS’in yönetimi, düşük yeterlilikte olan 
3 ve 4 yaşlarındaki çocuklar için halen faydalıdır. Carr’ın (1970) 
önceki sonuçlarına bağlı olarak; numune, erkekler ve kızlar 
arasındaki BMS skorlarında belirgin bir farklılık göstermez.
5.4.4 Hipotez 2: Alt bölümlerin test öğesi  
 
 
başına sırası
5.4.5 Hipotez 3:  BMS skoru ile yaş arasındaki 
 
korelasyon

---

111
Özetle, aşağıdaki sonuçlara varılabilir: BMS yüksek derecede 
güvenilirdir. Test öğeleri total skorun oluşturulmasına 
homojen olarak katkıda bulunurlar. “Fit’in iyiliği” analizi, varsayılan 
değişkenin tek boyutlu olarak ölçüldüğünü ve DS’lu çocukların 
BMS’de homojen olarak sunum yaptığını göstermektedir. Üç 
hipotez de onaylanmıştır. Test öğelerinin postüral kontrol 
seviyesinde sıralanmasında, varsayılan sıra açıkça ortadadır. 
Test öğesi başına ölçek basamaklarının varsayılmış sırası 
onaylanmıştır. Bununla birlikte, yaş ile BMS skoru arasında 
belirgin bir korelasyon vardır. Ölçüm aracının yapısal geçerliliği 
onaylanmış ve böylece altta yatan teorik sistem de desteklenmiştir.
Klinik olarak elde edilen veriden, hem çocuklar hem de 
test öğeleri, PCM kullanılarak yapılandırılan motor testle 
sınıflandırılabilmektedir. BMS’in, 0 ila 3 yaş arasındaki DS’lu 
çocukların motor performansını istatiksel olarak belirgin şekilde 
ayrıştırabildiği ortaya çıkmıştır. Testin daha büyük DS’lu çocuklar 
için yönetimi, çocuklar (motor bakış açısından bakıldığında) testin 
ölçüm dağılımının sınırları içinde oldukları sürece mümkündür. 
BMS, 0 ila 3 yaşlarındaki DS’lu çocukların temel motor 
becerilerinin postüral kontrol seviyesini kaydedebilecek bir ölçüm 
aracıdır. Bu geçerliliğin yönleri için daha ileri araştırma yapılması 
tavsiye edilir.
DS’lu çocukların motor gelişiminde belirgin problemler olduğu 
durumda, motor müdahalenin pozitif etkileri kurulmamıştır. Bunun 
en majör sebebi spesifik motor ölçüm aracının eksikliğidir. Bu 
ihtiyacı karşılamak için, “DS’lu Çocukları Temel Motor Becerileri” 
testi geliştirilmiştir (BMS). BMS, DS’lu çocukların kazanımlarını 
15 temel motor beceri içinde ölçer. Bu 15 beceri gelişimsel 
sıradadır ve sırasal bir ölçek oluşturur. Her bir becerinin bir 
spesifik gelişimi vardır. Bu beceri başına gelişimin altbölümlere 
ayrılmış bir tanımı vardır. Bu altbölümler gelişimsel bir sıradadır ve 
aynı zamanda da sırasal bir ölçek oluştururlar. BMS ile psikometrik 
bir araştırma sürdürülmüştür. Bu araştırmanın amacı, DS’lu bir 
çocuğun temel motor becerilerinin geliştiği 
periyottaki postür denetimi seviyesini ölçen tek boyutlu bir 
değişkenin yapılandırılmasıdır. Bununla birlikte araç, 
güvenilirlik ve yapısal geçerlilik açısından da test edilmiştir. BMS, 
evde yaşayan, yaşları 0 ila 4 arasında değişen ve yaş ortalamaları 
5.5 Sonuç
5.6 Özet

---

112
2 yaş ve 7 ay olan 42 DS’lu denek ile sürdürülmüştür. Test, sabit 
prosedürlere göre uygulanmış standart şartlarda yapılmış ve 
videoya kaydedilmiştir. Her bir video iki gözlemci tarafından 
bağımsız olarak (gözlemciler arası güvenilirlik) değerlendirilmiştir. 
3 ay sonrasında, gelişigüzel olarak 10 test seçilmiş ve bir kez daha 
değerlendirilmiştir (tek gözlemcinin değerlendirmesine dayanan 
güenilirlik). Veriler, Wright&Linacre’nin (1992) Kısmi Kredi Modeli 
ve SPSS kullanılarak analiz edilmiştir.
BMS, gözlemciler arası güvenilirliğe ve tek gözlemcinin 
değerlendirmesine dayanan güvenilirliğe (Cohen’in kappa’sı), 
sırasıyla .85 ve. 89 ve Cronbach’ın alfası ile .94 olarak sahiptir. 
Test parçalarının postür denetimi seviyesinde klasifikasyonunda 
varsayılan sıranın taslağı çizilmiştir. Test bölümleri başına ölçek 
basamaklarının varsayılmış sırası da aynı zamanda onaylanmıştır. 
Bununla birlikte, BMS skoru ile yaş arasında belirgin bir 
korelasyon vardır (r=.81; p<.001). Araştırma, BMS’in, 0’dan 3 yaşa 
kadar olan DS’lu çocukların temel motor becerilerinin postür 
denetim seviyesini ölçen bir araç olduğunu kanıtlar. Bu test, DS’lu 
çocukların temel motor becerilerinin gelişimi üzerinde 
fizyoterapinin etkilerini araştırmak için kullanılabilir. 
Carr, J. (1970). Mental and motor development in young mongol 
children. J Ment Def Res, 14, 205-220.
Cowie, V.A. (1970). A study of the early development of mongols.
Oxford: Pergamon Press Ltd.
Connolly, B.H., Michael, B.T. (1986). Performance of retarded 
children, with and without Down’s syndrome, on the Bruininks 
Oseretsky test of motor proficiency. Physical Therapy, 66, 
344-348. 
Cunningham, C.C. (1982). Down’s syndrome: An introduction 
forparents. London: Souvenir Press.
Davis, W.E., Scott Kelso, J.A. (1982). Analysis of invariant 
characteristics in the motor control of Down’s syndrome and 
normal subjects. Journal of motor behavior, 14, 194-212.
5.7 Literatür

---