149
Block, M.E. (1991). Motor development in children with Down’s
syndrome: a review of the literature. Adapted Physical Activity
Quaterly, 8, 179-209.
Borstlap, R. (1996). Leidraad voor de medische begeleiding van
kinderen met het Down syndroom (Protocol for medical care of
Down’s syndrome children). In R.M.F. Berger & L.W.A.
SuijlekomSmit van (Eds.). Het syndroom van Down, wat is
optimale zorg? (Down’s syndrome, what is optimal care?)
(syf. 49-67). Rotterdam: Sophia kinderziekenhuis.
Brink, C. van den (1990). Een reactie van een therapeut: een paar
opvoedkundige axioma’s (Reflex of a therapist: a few educational
axioms). Bewegen & Hulpverlening, 4, 371-375.
Henderson, S.E. (1985). Motor skill development. In D. Lane &
B.Stratford (Eds.), Current approaches to Down’s syndrome)
(syf.187-218). London: Holt, Rinehart and Winston.
Ketelaar, M., Vermeer, A. & Helders, P.J.M. (1998). Functional
motor abilities of children with cerebral palsy: a systematic
literature review of assessment measures. Clinical Rehabilitation,
12, 369-380.
Kleij, J.E. van der, Hoekman, J., Retel, E. & Velden, M. van der
(1994). Uw kindje heeft Down’s syndroom (Your child has Down’s
syndrome). Leiden: Rijksuniversiteit.
Leemans, P.A.M. & Nieuwenhuizen, C. (1997). Samenwerken aan
integrale vroeghulp, een handleiding voor de praktijk (Working
together on integral early intervention, a manual for practitioners).
Utrecht: NIZW.
Net, J. van der (1995). Functional aspects of rheumatic diseases
in childhood. Utrecht: Universiteit Utrecht, Faculteit Geneeskunde.
Vermeer, A. (1999). Kinderrevalidatie: Geneeskunde of opvoeding
(Child rehabilitation: medical care or education). Tijdschrift voor
Orthopedagogiek, 38, 159-163.
7.7 Literatür
150
Vermeer, A. & Bakx, V. (1990). Evaluating intervention research
with cerebral palsied children: a literature review. Journal of
Rehabilitation Research, 3, 7-15.
Visser, M. & Ketelaar, M. (1997). Functionele fysiotherapie
(Functional physiotherapy). In A. Vermeer & G.J. Lankhorst (Eds.),
Kinderen met cerebrale parese: motorische ontwikkeling en
behandeling. (Children with cerebral palsy: motor development
and intervention) (syf. 155-169). Bussum: Uitgeverij Coutinho b.v.
WCC (1995). Internationale Classificatie van Stoornissen,
Beperkingen en Handicaps (International classification of
impairments,disabilities and handicaps). Herdruk 1993. WCC:
Zoetermeer.
Wimmers, R.H. & Vries, C.D.L. de (1992). Functionele
fysiotherapie.Het functioneel onderzoeken van de problematische
handeling (Functional physiotherapy. A functional approach in the
investigation of problems in motor behaviour). Nederlands
Tijdschrift voor Fysiotherapie, 102, 47-53.
151
Genel açıklama makaleleri DS’lu çocukların motor problemlerine
kapsamlı araştırma getirirler. Bu çocukların bozukluğa özel
motor gelişim profili vardır. Motor yeterlikleri göreceli olarak gelişir
ve motor gelişim aşamalarını da daha geç kazanırlar. Bununla
birlikte, motor becerilerin yönetilmeye başlamasının da farklı bir
sırası vardır. Zihinsel özürlü insanlarla kıyaslandıklarında spesifik
motor problemlere sahiptirler. Nitekim, motor bozukluk zihinsel
bozukluktan göreceli olarak daha büyüktür. Sonuç olarak,
engelsiz çocuklarda gözlenmeyen spesifik postüral ve hareket
paternleri tanımlanır. Bununla birlikte, motor davranışın
karakteristik gelişimini etkileyebilecek bazı bozukluklar bulunur.
Hipotoni, reflekslerin anormal gelişimi, instabilite ve fazla kilolar
bunda rol oynar. Ayrıca bilişsel ve sosyal kısıtlamaların yanı sıra,
konjenital kalp anormallikleri ya da sapmış tiroid bezi fonksiyonları
da kendi rollerini oynarlar. Bölüm 2; DS’lu çocukların karakteristik
hareket paternlerini temel motor beceri gelişimi periyodu süresince
yapılan gözlemleri referans alarak tanımlamaktadır.
Bu özet şunları baz almıştır;
Lauteslager, P.E.M., Vermeer, A. & Helders, P.J.M. (1996) Motorische
problematiek en interventie (Motor problems and intervention). In R.M.F. Berger
& L.W.A. Suijlekom-Smit van (Eds.), Het syndroom van Down, wat is optimale
zorg? (Down’s syndrome: what is the best care?) (syf.23-26). Rotterdam:
Sophia kinderziekenhuis (Rotterdam: Sophia children’s hospital).
Lauteslager, P.E.M., Bakker B.A., van den Heuvel, M.E. (1998). (Physiotherapy
for children with Down’s syndrome: the development of a method. In E. de Graaf,
A. Vermeer, H.S.A. Heymans & M.I.M. Schuurman (Eds.), Down’s syndrome
behind the dykes )(pp. 133-141). Amsterdam: VU University Press.
Özet
Motor gelişim
152
Bir motor davranış ilgili literatür referans alınarak analiz edilmiştir.
Amaç, bu çocukların motor davranışının gelişiminin spesifik
şekline ve böyle bir gelişime mani olan faktörlere bir anlayış
getirmektir. Sonuçta, DS’lu çocukların hareket gelişimi geniş
kapsamda eklemler etrafındaki ko-kontraksiyonların
stabilizasyonundaki yetersizlikten, olasılıkla da azalmış kas
gerginliğinden etkilenmektedir. Bunun sonucu olarak, çocuk aşırı
simetrik hareket etmeyle karakterize olmuş spesifik motor davranış
ve hareket çeşitliliği eksikliği geliştirmektedir. Gelişimi kısıtlanmış
DS’lu bir çocuğun denge reaksiyonları, motor davranışının azalmış
uygunluğunda belirgin faktörlerden biridir.
DS’lu çocukların ebeveynleri, çocuklarının doğumlarından itibaren
ilk yıllarındaki spesifik motor gelişimleri için gözetim ihtiyaçlarını
artan taleplerle ifade etmişlerdir. Literatürde, spesifik motor
müdahalenin önemine sıklıkla işaret edilmektedir. Yeterli motor
beceriler bilişsel ve sosyal interaksiyonları destekleyebilir.
Tatmin edici motor potansiyel DS’lu çocuğa kapsamlı gelişim
imkanı verebilir.
Bölüm 3; bir terapi stratejisinin tanımını, bu çocukların motor
limitasyonları üzerindeki kanıtlanabilir pozitif etkileriyle birlikte
vermektedir. Müdahalenin DS’lu küçük çocukların motor gelişimi
üzerindeki etkilerini inceleyen on iki çalışmanın tartışması
yapılacaktır. Müdahalenin süresi, 10 günden 2,5 yıl ve daha fazla
süreye kadar değişmektedir. Kısa dönemli etkileri genellikle
pozitiftir. Ama kaba motor becerilerdeki yapısal gelişim
avantajlarının uzun dönemli etkilerinin kanıtlanabilir olmadığı
anlaşılmıştır. Her durumda, bu araştırma çalışmalarında,
müdahalenin teorik temeli ve etkisinin ölçümü konusunda eksiklik
vardır: Hiçbiri motor problemleri teorik bir sisteme dayalı olarak
değerlendirmemektedir. Bunun sonucunda, sağlam temellerle
kurulmuş bir terapi metodu seçimi imkansızdır. Bununla birlikte,
kullanılan terapi metotlarındaki anlayış yetersizdir. Sunulan
sonuçların profesyoneller için kısıtlı bir anlamı vardır.
Daha önce başvurulan incelemelerde, etki ölçümü, on yedi farklı
araç kullanılarak yapılmıştır. Gesell Motor Gelişim Zaman
Çizelgeleri, Griffiths’in Gelişim Ölçekleri, Stanford-Binet ve
Bayley Bebek Gelişimi Ölçeği’nin her biri üç çalışmada
kullanılmıştır. Bununla birlikte, 13 başka ölçüm aracı kullanılmıştır.
Motor müdahale
Dostları ilə paylaş: |