123
ilə tam liberal, natamam liberal və qeyri-libkral valyuta
tənzimləmələri kimi fərqləndirmək olar.
124
3.2. Valyuta risklərinin idarəetmə sisteminə təsiri
Tarixin ən qədim dövrlərindən bəri alqı-satqılarını həyata
keçirmək üçün müxtəlif malalrdan və vasitələrdən istifadə
etmişdir. Amma nizamlı şəkildə tətbiq edilən ilk sistem qızıl
standartıdır. Qızıl standart 1870-1914-cü illər ərzində, yəni I
dünya müharibəsinə qədər öz «qızıl dövrünü» yaşadı.
Hər ölkənin pulunun dəyərinin müəyyən çəkidə saf qızılla
müəyyən edilməsi, qızılın alqı-satqısı, ixrac və idxalının
sərbəstləşdirilməsidir. Burada qızıl sikkələr qədər banknotlar da
istifadə edilirdi, lakin bunlar istənilən zaman hökumətlər
tərəfindən qızıla dəyişdirilə bilərdi. Ümumiyyətlə, bu sistemdə
hökumət müəyyən etdiyi sabit qiymətlə hər kəsə qızıl sata və
özünə təklif edilən qızıllara ala bilərdi.Qızıl standartı ümumbəşəri
bir sistemdir. Hər ölkə pulun dəyərini qızılla tənzimlədiyinə görə
bütün ölkələrin ulları qızıl miqdarına nəzərən avtomatik şəkildə
bir-birindən asılı idi. Bunun üçün ayrıca müasir dövrdəki valyuta
bazarlarına bənzəyən bazarlara ehtiyac qalmırdı.Müharibə
şəraitində olan ölkələr, qvzvl ehtiyatlarını qorumaq üçün Birinci
dünya müharibəsinin başlamasından sonra pullarının konversiya
edilməsini aradan qaldırdılar. Müharibədən sonra yenidən qızıl
standartına
keçmə
cəhdləri
olsa
da,
bu
cəhdlər
müvəffəqiyyətsizliyə
uğradı.
Çünki
qızıl
standartının
xüsusiyyətlərindən fərqli olaraq hökumətlər iqtisadi həyata daha
müntəzəm qaydada müdaxilə etməyə başlamışlar.Bir sıra
ölkələrdə müharibə əsnasında özünü göstərən inflyasiya
müharibədən əvvəl paritetlərdən qızıl standartına keçid
kurslarının idarəsini qeyri-mümkün hala gətirmişdi. Nəhayət,
1929-cu ildə dünya iqtisadi böhranının baş verməsiylə qızıl qızıl
standartının davam etməsinə imkan qalmadı. Beləliklə, 1933-cü
ildə qızıl standartı tamamilə ləğv olundu.Birinci və ikinci dünya
müharibələri arasındakı dövrdə beynəlxalq iqtisadiyyatda və
maliyyə münasibətlərində tam mənası ilə xaos yarandı. Qızıl
standartı dağılmış, onun yerinə isə yeni bir sistem gəlməmişdi.
Beynəlxalq öhdəlikləri yerinə yetirmək özü böyük bir problem
olmuşdu. Bir çox ölkələr bir-biri ilə ikitərəfli ticarət ödəmələrini
barter üçuluna çevirmişdilər. Bu dövrdə ölkələrin fərdi
125
davrandıqları, başqa sözlə beynəlxalq səviyyədəki əməkdaşlıq
nümunələri ilə çox az rastlaşan bir dövr idi. Hər blkə öz iqtisadi
mənafeyini düşünərək gömrük vergilərini və rüsumlarını artırırdı.
Lakin bundan zərər çəkən partnyorlar bu ölkəyə qarşı adekvat
bir reaksiya verirdilər. Beləliklə, dünya ticarət və maliyyə
hərəkətlərinin həcmi ən aşağı səviyyəyə düşmüşdü.Bəzi valyuta
zonaları da bu dövrdə meydana gəldi. İngiltərənin başçılığı ilə bir
qrup ölkə pullarını sabit kurslardan İngilis sterlinqinə tabe edərək
«sterlinq zonası»nı qurdular. Bunlar Londonda tutduqları
sterlinq ehtiyatları ilə öz aralarındakı öhdəlikləri asanlıqla
ödəyir, lakin region xaricindəki öhdəlikləri isə bacardıqca
məhdudlaşdırırdılar.
Bunların
əksəriyyəti
İngilis
müstəmləkələrindən qurtulan, İngilis Millətlər Birliyinə daxil olan
ölkələr idi. İngiltərə hökuməti isə pulunun sərbəst üzməsinə icazə
vermiş, ancaq meydana gələn aşırı üzmələrin qarşısını almaq
məqsədilə Valyuta Tənzimləmə Fondu qurmuşdu. Fondun isə
məqsədi sterlinqin dəyərini qorumaq idi. Fransanın rəhbərliyi
altında qurulan kiçik bir qrup (İsveçrə, Belçika və Hollandiya) isə
pullarının qızıla tabeliyini davam etdirdilər. Bunlar da «qızıl
bloku»nu meydana gətirdilər.
Valuta risklərini aradan göturmək üçün bir qrup ölkə
pullarını Amerika dollarına tabe etmiş və beləcə də «dollar
zonası» meydana çıxmışdı.Nəhayət, Almaniyanın rəhbərliyi
altında əksəriyyəti inkişaf etməkdə olan ölkələr tərəfindən
qurulan bir qrup ölkə isə valyuta nəzarəti tətbiq edərək pullarının
konversiyasını aradan qaldırdılar.İkinci dünya müharibəsindən
əvvəl ölkələr arasında əməkdaşlıq nümunələrinə az rast gəlinir.
Müharibədən sonra daha sıx bir beynəlxalq əməkdaşlıq dövru
başlanmışdır. İki müharibə arasındakı dövrün çətinlikləri
qarşısında olan ölkələrin beynəlxalq ticarəti sərbəstləşdirən və
maliyyə hərəkətlərini tənzimləyən bir sistemə ciddi şəkildə
ehtiyadları vardı. Bu səbəbdən yeni bir beynəlxalq valyuta
sistemini yaratmaq məqsədi ilə ölkə rəhbərləri Bretton-Vuds
qəsəbəsində məsələnin müzakirəsinə qatıldılar.Bretton-Vuds
konfranslarında daha çox ABŞ-nındüşüncə və görüşləri əsas
götürülərək yen ibir beynəlxalq valyuta sisteminin qurulmasına
qərar verildi. Bretton-Vuds sistemi Amerika dollarına və onun
126
vasitəsi ilə dolayı yolla qızıla tabe valyta sistemidir. Konfransda
bir-birinin «əkiz qardaşı» kimi qəbul edilən iki yeni maliyyə
təşkilatının qurulmasına qərar verildi. Bunlar Beynəlxalq Valyuta
Fondu (BVF) ilə Dünya Bankı (DB) idi. BVF-nin vəzifəsi
beynəlxalq maliyyə münasibətlərini tənzimləmək, DB-nın vəzifəsi
isə müharibə nəticəsində dağılan Avropa ölkə iqtisadiyyatını
dirçəltmək, habelə inkişaf etməkdə olan ölkələrin iqtisadi
inkişafını təmin etmək məqsədi ilə maliyyə yardımını
gücləndirmək idi.Beynəlxalq Valyuta Fondu (BVF) 1946-cı ildə
fəaliyyətə başladı. Bretton-Vuds sisteminin qəbul etdiyi valyuta
kursuna «tənzimlənən sabit kurs sistemi» də deyilmişdir. 1946-cı
ildə tətbiq edilən bsistem də deyilmişdir. 1946-cı ildə tətbiq edilən
bu sistem 1973-cü ildə dağıldı. Sistemin xüsusiyyətləri aşağıdakı
kimidir.Müqaviləni imzalayaraq BVF-yə üzv olan ölkə, milli
pulunun dəyərini sabit bir kursla Amerika dollarına bağlayır.
Milli pulun bu sabit dollar kursuna «dollar pariteti» deyilmişdir.
ABŞ isə dolların dəyərini başqa bir ölkənin valyutası ilə deyil, 1
inflyasiya saf qızıl = 35 dollar kimi sabit qiymətdə ölçmüşdü.
Digər cəhətdən ABŞ, xarici ölkələrin mərkəzi banklarına qızılın
dollara konversiyasına icazə verirdi. Yəni Amerika Federal
Ehtiyat Bankı xarici ölkələrin banklarına təklif etdikləri dollar
qarşılığında yuxarıda müəyyən edilən sabit qiymətlə qızıl satma
məsuliyyətini üzərinə götürmüşdü. Bu qayda ilə hər ölkə milli
valyutası dollarla ölçülmüş və dollara da qızıl konversiyası
tanındığı üçün millil pullar dolayı yolla qızıla tabe olurdu (milli
pulun qızıl dəyərinə «qızıl pariteti» deyilirdi).
Sistemə görə hər ölkə milli pulunun valyuta bazarındakı dollar
qiyməti ətrafında ən çox 1%-lik alt və üst sərhədlər içərisində
üzməsinə icazə verə bilərdi. Daha yüksək dəyişikliklərə qarşı isə,
mərkəzi bank bazara dollar vasitəsi ilə (bazarda dollar alqı-
satqısı) müdaxilə etməli idi. Buna baxmayaraq, tərbiyə
balansında əsaslı bir tarazsızlıq olardısa, BVF-nun razılığı il əüzv
ölkələrə milli valyutalarını dollara görə devalvasiya etmə
səlahiyyəti verilmişdi.
Valuta risklərini aradan götürmək üçün Bretton-Vuds sistemi
ABŞ-ı bir növ dünyanın «Mərkəzi Bankı» mövqeyinə gətirdi. Bu
vəziyyətin o vaxtkı şərtlər içində səbəbi ABŞ iqtisadiyyatının
Dostları ilə paylaş: |