Haci həSƏnov niyazi beynəlxalq biznes



Yüklə 2,13 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə28/95
tarix08.07.2018
ölçüsü2,13 Mb.
#54561
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   95

 
123 
 
 
 
 
ilə  tam  liberal,  natamam  liberal  və  qeyri-libkral  valyuta 
tənzimləmələri kimi fərqləndirmək olar.       


 
124 
 
 
 
 
 3.2. Valyuta risklərinin idarəetmə sisteminə təsiri 
 
 Tarixin  ən  qədim  dövrlərindən  bəri  alqı-satqılarını  həyata 
keçirmək    üçün  müxtəlif  malalrdan  və  vasitələrdən  istifadə 
etmişdir.  Amma  nizamlı  şəkildə  tətbiq  edilən  ilk  sistem  qızıl 
standartıdır.  Qızıl    standart  1870-1914-cü  illər  ərzində,  yəni  I 
dünya müharibəsinə qədər öz «qızıl dövrünü» yaşadı. 
 Hər  ölkənin  pulunun  dəyərinin  müəyyən  çəkidə  saf  qızılla 
müəyyən  edilməsi,  qızılın  alqı-satqısı,  ixrac  və  idxalının 
sərbəstləşdirilməsidir. Burada qızıl sikkələr  qədər banknotlar da 
istifadə  edilirdi,  lakin  bunlar  istənilən  zaman  hökumətlər  
tərəfindən  qızıla  dəyişdirilə  bilərdi.  Ümumiyyətlə,  bu  sistemdə 
hökumət  müəyyən  etdiyi  sabit  qiymətlə  hər  kəsə  qızıl  sata  və 
özünə təklif edilən qızıllara ala bilərdi.Qızıl standartı ümumbəşəri 
bir sistemdir. Hər ölkə pulun dəyərini qızılla tənzimlədiyinə görə 
bütün  ölkələrin  ulları  qızıl  miqdarına  nəzərən  avtomatik  şəkildə 
bir-birindən asılı idi. Bunun üçün ayrıca müasir dövrdəki valyuta 
bazarlarına  bənzəyən  bazarlara  ehtiyac  qalmırdı.Müharibə 
şəraitində  olan ölkələr, qvzvl ehtiyatlarını qorumaq üçün Birinci 
dünya müharibəsinin başlamasından sonra pullarının konversiya 
edilməsini  aradan  qaldırdılar.  Müharibədən    sonra  yenidən  qızıl 
standartına 
keçmə 
cəhdləri 
olsa 
da, 
bu 
cəhdlər 
müvəffəqiyyətsizliyə 
uğradı. 
Çünki 
qızıl 
standartının 
xüsusiyyətlərindən  fərqli olaraq hökumətlər iqtisadi həyata daha 
müntəzəm  qaydada  müdaxilə  etməyə  başlamışlar.Bir  sıra 
ölkələrdə  müharibə  əsnasında  özünü  göstərən  inflyasiya  
müharibədən  əvvəl    paritetlərdən  qızıl  standartına  keçid 
kurslarının  idarəsini  qeyri-mümkün  hala  gətirmişdi.  Nəhayət, 
1929-cu ildə dünya iqtisadi  böhranının baş verməsiylə qızıl  qızıl 
standartının  davam  etməsinə  imkan  qalmadı.  Beləliklə,  1933-cü 
ildə  qızıl  standartı  tamamilə  ləğv  olundu.Birinci  və  ikinci  dünya 
müharibələri  arasındakı  dövrdə  beynəlxalq  iqtisadiyyatda  və 
maliyyə  münasibətlərində  tam  mənası  ilə  xaos  yarandı.  Qızıl 
standartı  dağılmış,  onun  yerinə  isə  yeni  bir  sistem  gəlməmişdi. 
Beynəlxalq  öhdəlikləri  yerinə  yetirmək  özü  böyük  bir  problem 
olmuşdu. Bir çox ölkələr  bir-biri ilə ikitərəfli ticarət ödəmələrini 
barter  üçuluna  çevirmişdilər.  Bu  dövrdə  ölkələrin  fərdi 


 
125 
 
 
 
 
davrandıqları,  başqa  sözlə  beynəlxalq    səviyyədəki  əməkdaşlıq 
nümunələri ilə çox az rastlaşan bir dövr idi. Hər blkə öz iqtisadi 
mənafeyini düşünərək gömrük vergilərini və rüsumlarını artırırdı. 
Lakin  bundan  zərər  çəkən  partnyorlar    bu  ölkəyə  qarşı  adekvat  
bir  reaksiya  verirdilər.  Beləliklə,  dünya  ticarət  və  maliyyə  
hərəkətlərinin  həcmi  ən  aşağı  səviyyəyə  düşmüşdü.Bəzi  valyuta 
zonaları da bu dövrdə meydana gəldi. İngiltərənin başçılığı  ilə bir 
qrup ölkə pullarını sabit kurslardan İngilis sterlinqinə tabe edərək 
«sterlinq  zonası»nı  qurdular.  Bunlar  Londonda  tutduqları 
sterlinq    ehtiyatları  ilə  öz  aralarındakı  öhdəlikləri  asanlıqla  
ödəyir,  lakin  region  xaricindəki  öhdəlikləri    isə  bacardıqca 
məhdudlaşdırırdılar. 
Bunların 
əksəriyyəti 
İngilis 
müstəmləkələrindən qurtulan, İngilis Millətlər Birliyinə daxil olan 
ölkələr idi. İngiltərə hökuməti isə pulunun sərbəst üzməsinə icazə 
vermiş,  ancaq  meydana  gələn  aşırı  üzmələrin  qarşısını  almaq 
məqsədilə  Valyuta  Tənzimləmə  Fondu  qurmuşdu.  Fondun  isə 
məqsədi  sterlinqin  dəyərini  qorumaq  idi.  Fransanın  rəhbərliyi 
altında qurulan kiçik bir qrup (İsveçrə, Belçika və Hollandiya) isə 
pullarının  qızıla  tabeliyini  davam  etdirdilər.  Bunlar  da  «qızıl 
bloku»nu meydana gətirdilər.  
       Valuta  risklərini  aradan  göturmək  üçün  bir  qrup  ölkə 
pullarını  Amerika  dollarına  tabe  etmiş  və  beləcə  də  «dollar 
zonası»  meydana  çıxmışdı.Nəhayət,  Almaniyanın  rəhbərliyi 
altında  əksəriyyəti  inkişaf  etməkdə  olan  ölkələr  tərəfindən 
qurulan bir qrup ölkə isə valyuta nəzarəti tətbiq edərək pullarının 
konversiyasını  aradan  qaldırdılar.İkinci  dünya  müharibəsindən 
əvvəl  ölkələr  arasında  əməkdaşlıq  nümunələrinə  az  rast  gəlinir.   
Müharibədən  sonra  daha  sıx  bir  beynəlxalq  əməkdaşlıq  dövru 
başlanmışdır.  İki  müharibə  arasındakı    dövrün  çətinlikləri 
qarşısında  olan  ölkələrin    beynəlxalq  ticarəti  sərbəstləşdirən  və 
maliyyə  hərəkətlərini  tənzimləyən  bir  sistemə  ciddi  şəkildə 
ehtiyadları  vardı.  Bu  səbəbdən  yeni  bir  beynəlxalq  valyuta 
sistemini  yaratmaq  məqsədi  ilə  ölkə  rəhbərləri  Bretton-Vuds 
qəsəbəsində  məsələnin    müzakirəsinə  qatıldılar.Bretton-Vuds 
konfranslarında  daha  çox  ABŞ-nındüşüncə  və  görüşləri  əsas 
götürülərək    yen  ibir  beynəlxalq  valyuta  sisteminin  qurulmasına 
qərar  verildi.  Bretton-Vuds  sistemi  Amerika  dollarına  və  onun 


 
126 
 
 
 
 
vasitəsi ilə  dolayı  yolla qızıla tabe  valyta  sistemidir. Konfransda 
bir-birinin  «əkiz  qardaşı»  kimi  qəbul  edilən  iki  yeni  maliyyə 
təşkilatının qurulmasına qərar verildi. Bunlar Beynəlxalq Valyuta 
Fondu    (BVF)  ilə  Dünya  Bankı  (DB)  idi.  BVF-nin  vəzifəsi 
beynəlxalq maliyyə münasibətlərini tənzimləmək, DB-nın vəzifəsi 
isə  müharibə  nəticəsində  dağılan  Avropa  ölkə  iqtisadiyyatını 
dirçəltmək,  habelə  inkişaf  etməkdə  olan  ölkələrin  iqtisadi 
inkişafını  təmin  etmək  məqsədi  ilə  maliyyə  yardımını 
gücləndirmək  idi.Beynəlxalq  Valyuta  Fondu  (BVF)  1946-cı  ildə 
fəaliyyətə  başladı.  Bretton-Vuds  sisteminin  qəbul  etdiyi  valyuta 
kursuna «tənzimlənən sabit kurs sistemi» də deyilmişdir.  1946-cı 
ildə tətbiq edilən bsistem də deyilmişdir. 1946-cı ildə  tətbiq edilən 
bu  sistem  1973-cü  ildə  dağıldı.  Sistemin  xüsusiyyətləri  aşağıdakı 
kimidir.Müqaviləni  imzalayaraq  BVF-yə  üzv  olan  ölkə,  milli 
pulunun  dəyərini  sabit  bir  kursla  Amerika  dollarına  bağlayır. 
Milli pulun bu sabit dollar kursuna «dollar pariteti» deyilmişdir. 
ABŞ  isə  dolların  dəyərini  başqa  bir  ölkənin valyutası  ilə  deyil,  1 
inflyasiya  saf  qızıl  =  35  dollar  kimi  sabit  qiymətdə  ölçmüşdü. 
Digər  cəhətdən  ABŞ,  xarici  ölkələrin  mərkəzi  banklarına  qızılın 
dollara  konversiyasına  icazə  verirdi.  Yəni  Amerika  Federal 
Ehtiyat  Bankı  xarici  ölkələrin  banklarına  təklif  etdikləri  dollar 
qarşılığında  yuxarıda  müəyyən  edilən  sabit  qiymətlə  qızıl  satma 
məsuliyyətini  üzərinə  götürmüşdü.  Bu  qayda  ilə  hər    ölkə  milli 
valyutası  dollarla  ölçülmüş  və  dollara  da  qızıl    konversiyası 
tanındığı  üçün  millil  pullar  dolayı  yolla  qızıla  tabe  olurdu  (milli 
pulun qızıl dəyərinə «qızıl pariteti» deyilirdi). 
Sistemə  görə  hər  ölkə  milli  pulunun  valyuta  bazarındakı  dollar 
qiyməti  ətrafında  ən  çox  1%-lik  alt  və  üst  sərhədlər  içərisində 
üzməsinə icazə verə bilərdi. Daha yüksək dəyişikliklərə qarşı isə, 
mərkəzi  bank  bazara  dollar  vasitəsi  ilə  (bazarda  dollar  alqı-
satqısı)  müdaxilə  etməli  idi.  Buna  baxmayaraq,  tərbiyə 
balansında  əsaslı bir tarazsızlıq olardısa, BVF-nun razılığı il əüzv 
ölkələrə  milli  valyutalarını  dollara  görə  devalvasiya  etmə 
səlahiyyəti verilmişdi. 
        Valuta risklərini aradan götürmək üçün Bretton-Vuds sistemi 
ABŞ-ı bir növ dünyanın «Mərkəzi Bankı» mövqeyinə gətirdi. Bu 
vəziyyətin  o  vaxtkı  şərtlər  içində  səbəbi  ABŞ  iqtisadiyyatının 


Yüklə 2,13 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   95




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə