127
dünya iqtisadiyyatındakı tutduğu rəqibsiz üstünlüyü ilə əlaqədar
idi. Amerka iqtisadiyyatı II dünya müharibəsindən sonra daha
da gücləndi. Bu ölkənin qızıl ehtiyatlarının heç tükənməyəcəyi
güman edilirdi. Çünki Avropa ölkələrinin iqtisadiyyatı
müharibədə dağılmış və Yaponiya da hələ ki, iqtisadi inkişafını
başa çatdırmadığına görə ABŞ-ın dünyadakı mövqeyi möhkəm
idi.Bretton-Vuds sistemi ABŞ-a və Amerika dollarına nə kimi
öhdəliklər gətirmişdi? Dollar bütün digər valyutaların ona tabe
olduğu bir «dəyər standartı» olmuşdu. Bütün beynəlxalq
ödəmələr dollarla ölçülürdü. Digər cəhətdən milli mərkəzi banklar
kursları sabit saxlamaq üçün bazara dollar alqı-satqısı ilə
müdaxilə edirdilər. Yəni dollar bir «müdaxilə pulu» statusuna
gəlmişdi. Bunun da xaricində ölkələr mərkəzi banklarındakı
ehtiyatlarını dollarla saxlayırdılar. Beləcə dollar eyni zamanda bir
«ehtiyat pul» statusuna malik oldu.Burada bir şeyi qeyd etmək
lazımdır ki, xarici ehtiyatların dollar cinsindən tutulması sistemin
ən zəif cəhətlərindən biri idi. Çünki başqa ölkələrin dollar ehtiyatı
toplaması ABŞ-a belə vəziyyətlərdəkitək öhdəliyi, özünə təklif
edilən bu dolları qızıla dəyişdirməkdən ibarət idi. Amma
Amerikadakı tərdiyə balansı kəsirlərinin aşırı bir şəkildə
böyüməsi, başqa ifadə ilə desək, xarici ölkələrin mərkəzi
banklarında
toplanan
dolların
ABŞ-ın
ümumi
qızıl
ehtiyatlarından çox olması, bir gün bu dolların konversiyasına
son qoyula bilərdi. Belə ki, praktiki olaraq vəziyyət belə idi. 1950-
ciilin əvvələrində dünyada bir «dollar qıtlığı» dövrü yaşandı.
Amma getdikcə ABŞ-nın kəsirinin böyüməsi ilə yanaşı dollara
olan etimad göstəricisi azalmağa başladı. 1960-cı illərin
əvvəllərində möhtəkirlər xaricdəki dollar ehtiyatlarının ABŞ-ın
qızıl ehtiyatlarını aşdığını görərək dollardan qaçıb qızıla hücum
etməyə başladılar. Bundan sonra 1960-cı ilin yanvar ayında ABŞ
və digər sənayeləşmiş ölkələrin iştirakı ilə London Qızıl Fondu
quruldu. Onun vəzifəsi London bazarında spekulyativ tələbi
qarşılamaq üçün İngilis Mərkəz Bankına qızıl satışlarında kömək
etmək idi. Yəni xüsusi ilə ABŞ rəsmi ehtiyatlardan özəl
spekulyatorlara qızıl sataraq qızılın özəl bazar qiymətini bir
unsiya üçün 35 dollardan sabit saxlamaq istəyirdi.Ancaq ABŞ-ın
rəsmi qızıl ehtiyatlarındakı böyük azalmaya baxmayaraq,
128
spekulyasiyanın dayanmaması nəticəsində 1968-ci ildə London
Qızıl Fondu dağıldı. Maraqlı məqam budur ki, öəlkələr bundan
sonra özəl bazarda qızıl qiymətlərini dəstəkləməmək qərarı
aldılar. Yəni qızılda ikili bir qiymət sistemi mənimsənilirdi. Rəsmi
qızıl qiymətləri əvvəlki səviyyədə qalır, ancaq özəl bazar qiyməti
tələb və təklifin birgə şərtlərinə görə formalaşacaqdı.Beləcə
Amerika dolları həm qızıl, həm də Alman markası və Yapon
iyeni kimi pullar qarşısında aşırı dəyərləndirilmiş oldu. Maraqlı
olan iəqam budur: ABŞ pulunu başqa bir ölkənin valyutası ilə
ölçmədiyi üçün dolları devalvasiya edə bilmirdi. Başqa ölkələr
pullarını revalvasiya etdikləri zaman dollar dolayı yolla
devalvasiya edilirdi. Bu baxımdan ABŞ tədiyə balansı müsbət
soldo verən ölkələrdən, o cümlədən Almaniya və Yaponiya
hökumətlərinə pulların dollara qarşı revalvasiya edilməsini
istəyirdi. Onlar da bu əməliyyatdan zərər görə biləcək ixracatçı və
idxalata
rəqib
sənayeçilərin
təzyiqlərinə
görə
buna
yanaşsmırdılar. ABŞ-ın prezidenti Nikson 1971-ci ildə bu ölkələri
kurs tənzimləmələrinə məcbur etmək üçün bir çox tədbirlər
2gördü. BÖu dövrdə ABŞ xarici ölkələrin mərkəzi banklarına
qarşı dolların qızıl konversiyasını dayandırdı. Ancaq bu
uyğulamanın müvəqqəti olduğunu bildirdilər. Əsl həqiqətdə isə
tarixdə aradan qaldırılan qızıl konversiyası bir daha geri
qayıtmadı.Beləliklə, 1971-ci ilin dekabr ayında qəbul edilən Kurs
Tənzimlənməsi ilə dollar böyük valyutalar qarşısında orta hesabla
9% devalvasiya edildi. Qızılın rəsmi qiyməti 35 dollardan 38
dollara yüksəldi və «qızıl pəncərəsinin bağlanması» təsdiq edildi.
Başqa bir dəyişiklik isə ondan ibarət oldu ki, milli pulun dollar
qiyməti ətrafındakı üzmə intervalı hər yöndə 1%-dən 2,25%-ə
yüksəldi (alt və üst yöndə cəmi 4,5%).Lakin, Kurs Tənzimlənməsi
qaydası beynəlxalq bazarlarda dollardan qaçışı dayanlırıla
bilmədi. 1973-cü ilin fevral ayında dollar yenə də spekulyativ
təzyiqə uğradı və bunun nəticəsində qızılın rəsmi qiyməti 38
dollardan 42,2 dollara yüksəldi (qızıl pəncərəsi qapalı olduğu
üçün bu ancaq rəsmi bir hesab vahidi mənasını ifadə
edirdi).Spekulyasiyanın yenə də dayanmaması nəticəsində 1973-
cü ilin mart ayının əvvəllərində Avropanın valyuta bazarları iki
həftəlik müddətə bağlandı. 16 matr 1973-cü ildə Avropa Birliyi
129
ölkələri qəbul etdikləri yeni qərarı bütün dünyaya elan etdilər.
Yəni bundan sonra bu ölkələr pullarını sabit kuoslardan bir-
birinə bağlayır və dollar qarşısında isə ayrı-ayrı sərbəst üzmə
icazəsi verilirdi.
Beləliklə, 1946-cı ildə başlayan Sabit kursu Bretton-Vuds Sistemi
tarixi bir xatirə olaraq yaddaşlarda qaldı.Bretton-Vuds
Sisteminin başa çatması ilə indi də davam edən yeni dövr
başlamışdır. İndiki sistemin praktikasının səciyyəvi cəhəti
ölkələrin
Üzən
valyukusistemini
mənimsəməklə
yanaşı,
Beynəlxalq Valyuta Fondunun (BVF) 1976-cı ildə qəbul etdiyi
prinsiplərə əməl etmək şərtidir.
Valyuta risklərinin təhlili sisteminin təkamülü əmtəə istehsalı və
dünya bazarının inkişafından asılıdır. Təşkilati-hüquqi nöqteyi-
nəzərdən kredit münasibətlərinin beynəlmiləlləşməsi istehsalın
beynəlmiləlləşmsini qabaqlayır.Birinci dünya valyuta sistemi
sənaye inqilabından sonra kortəbii olaraq formalaşmışdır.
Hüquqi cəhətdən o dövlətlərarası Paris konfransının (1867-ci il)
razılaşmasında ifadə olunmuşdur. Bu konfransda qızıl dünya
pulunun yeganə forması kimi qəbul edilmişdir. Qızıl pul standartı
dövründə pül tədavülü avtomatik baş verirdi. Həmin standart
emissiya mərkəzlərində qızıl ehtiyatlarının mövcudluğunu tələb
edirdi. Sərbəst rəqabətin inhisarçılıqla əvəz olunmasından sonra
qızıl standart dünya təsərrüfat əlaqələrinin inkişafına mane
olurdu. Həmin problemlər birinci dünya müharibəsi nəticəsində
daha da kəskinləşdi. Böyük hərbi xərclər müharibə edən ölkələrin
büdcə kəsirini artırdı, əksəriyyət ölkələrdə qızıl pul standartının
ləğvini sürətləndirdi.Birinci dünya müharibəsi qurtardıqdan
sonra, qızıl monometallizminin yarımçıq formaları ” qızıl külçə
və qızıl ” deviz standartları tətbiq edilirdi.
Valuta risklərini aradan qaldırmaq üçün qızıl külçə
standartı zamanı banknotlar qızıl külçələrə dəyişdirilirdi. Bu
standart əsasən Böyük Britaniya və Fransada tətbiq edilirdi.Qızıl
- deviz standartının tətbiqi dövründə banknotlar xarici
valyutada ifadə olunmuş ödəniş vasitələrinə dəyişdirilirdi.
Mübadilə obyekti olan bu ödəniş vasitələri deviz adlanırdı və qızıl
pula
dəyişdirilərək
beynəlxalq
hesablaşmalarda
istifalə
edilirdi.İkinci dünya valyuta sistemi hüquqi cəhətdən Genuya
Dostları ilə paylaş: |