Rəy verənlər: f e. d prof. Ş. M. Məmmədov
Yüklə 3,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
-Əslində qeyri-adi heç nə baş vermir.Mən bilirəm ki,mən- mənim bədənim deyiləm;mən bilirəm ki,mən-mənim nəfəsim deyiləm;mən bilirəm ki,mən-mənim ürəyim deyiləm.Mən özümü onlarla eyniləşdirmişəm-mən sadəcə olaraq müvəqqəti bədənimi tərk edirəm.Ürək dayanır,nəbz vurmur-hamı pis vəziyyətdə qahr.Sonra mən yenidən bədənimə qayıdıram-qan dövranı başlayır,ürəyim döyünməyə,nəbzim vunnağa başlayır. Bu qoca sadə kəndlidir,o yoqa ilə məşğul olmur,heç vaxt hər hansı praktika ilə məşğul olmamışdır.Uşaq vaxtı yeddi- səkkiz yaşı olanda bir sufi ilə rastlaşmışdınsufı ona izah etmişdir ki,ölüm yalnız illyuziyadır.Uşaq o qədər təmiz olmuşdur ki,bunu dərhal dərk edə bilmişdir.Sufı demişdirf’İnsanın öz bədənini tərk etməsi çətin deyildir.Onu daxildən müşahidə et, bədənini müşahidə et və qəflətən sənlə bədənin arasında məsafə yaranacaqdır.Tezliklə bədənin səndən uzaq olacaqdır.Əqlini müşahidə etsən onunla da həmin şey baş verəcəkdif’Sadəcə olaraq müşahidə aparmaq lazımdır və onda hər kəs bədəndən,əqldən çıxa bilər,ümumiyyətlə özü-özündən imtina edə bilər.Bədənə nə vaxt geri qayıtmağa özün qərar verirsən.Əgər bədəndən sən özün çıxmısansa,buradan necə çıxmağı bilən,həm də geri qayıdan yolu da bilir.Müşahidəni dayandır,özünü bədəninlə eyniləşdir və
“mən-bədənəm,mən- əqləm,mən-nəfəsəm,mən-döyünən ürəyəm” de.Sən və bədənin arasındakı məsafə dərhal yox olacaqdır,sən ona yaxınlaşır və ona daxil olursan.Bədəni özünlə eyniləşdirib özün olursan.Bədənlə eyniləşməyəndə insan sadəcə olaraq müşahidəçi olur o-təmiz şüurdur,o əql deyildir.Onda nə ölüm,nə xəstəlik,nə də qocalıq olmayacaqdır.Müşahidə həmişə əbədi- dir,təzədir,gəncdir və daimidir.Bizim hər birimiz nə vaxtsa ölüm darvazasından kcçəcəyik.Əgər xatırlasan ki,sən yalnız təmiz şüursan,sən bədən deyilsən,əql deyilsən,ürək deyilsən ,pul şan-şöhrət,hakimiyyət,var-dövlət,ev deyilsən,sadəcə olaraq təmiz şüursan onda bu darvazadan heç nə olmadan ,heç haran cızılmadan keçəcəksən-ölüm sənə heç nə edə bilməyəcək- 83
dir.Yayati adlı hökmdar yüz yaşında hər şeydən zövq alaraq yaşayırdı.Bir dəfə ölüm onun yanına gəlib “hazırlaş gedək,səni aparmağa gəlmişəm,artıq vaxtdır” deyir.Qorxmaq döyüşçü olan,bir çox döyüşlərdən qalib çıxan hökmdar özünü itirib “axı hələ çox tezdir” deyir.Ölüm ona təəccüblə baxıb “Nə tezdir?. Sənin artıq yüz yaşın var,sənin uşaqların artıq qocalıblar,böyük oğlunun səksən yaşı oldu.Sənə daha nə lazımdır?” dedi.Yayatinin yüz arvaddan yüz oğlu var idi.O ölümdən soruşdu:” Bəlkə mənə bir yaxşılıq edəsən?Mən bilirəm ki,sən kimisə özünlə aparmalısan. Mən uşaqlarımdan birini dilə tutub razı salsam, sən mənə daha yüz il imkan verərsən?” Ölüm hökmdara baxıb dedi:”Mənə fərqi yoxdur kim mənimlə gedəcəkdir. Ancaq mən inanmıram ki,sən deyənlər alınsın.Sən özün hələ hazır deyilsən, sən ailənin başçısısan,hamıdan yaşlı sənsən...nə üçün sənin oğlun razılaşmalıdır?”Hökmdar bütün öğlanlarını yığdı.Böyük oğlanlar susurdular.Tam sükut hökm sürürdü-heç kəs danışmırdı.Ən kiçik, on altı yaşı yenicə tamam olan oğlu irəli çıxıb “mən ölümlə getməyə hazıram” dedi.Ölümün də gəncə yazığı gəldi. O, dedi: “Sən çox cavansan.Məgər görmürsən ki,sənin doxsan doqquz qardaşın susur.Onların yaşı çoxdan keçib,amma heç biri ölmək istəmir,sənsə bu həyatda heç nə görməmisən Mənim sənə yazığım gəlir,fikirləş”. Oğlan cavab verdi: “Mən əminəm ki,düz edirəm.Mənə yazığın gəlməsin və kədərlənmə.Mən öz seçimimi şüurlu edirəm.Mən başa düşdüm ki,əgər mənim atam bu yüz ildə bu həyatdan ləzzət almamışsa,onda ümumiyyətlə yaşamağa dəyənni?Mən öz həyatımdan razı ola biləcəm?Nə üçün vaxtı boş yerə keçirməliyəm?Ən azı atama kömək etmiş olardım-o qocadır qoy daha yüz il yaşasın.Mənim isə vaxtımdır.Mən görürəm ki,hələ heç kəs bu həyyatdan zövq almamışdır:mən tam dərk etdim ki,yüz ildən sonra mən də bu həyatdan ləzzət ala bilməyəcəm.Ona görə də nə vaxt getməyin fərqi yoxdur:indi yoxsa yüz il sonra.Məni götür.Ölüm cavanı apardı.Yüz il sonra yenidən Yayatinin yanına qayıtdı.Hökmdar 84
təəccüblə”bu yüz il nə tez keçdi,mənim böyük uşaqlarım çoxdan vəfat etmişlər,ancaq yeni artım var,hansısa oğlumu apar mənə yazığın gəlsin.Bax beləcə bu hadisə min il davam etdi.On dəfə ölüm hökmdarın oğlanlarını apannah oldu.Onuncu dəfə Yayati dedi:”Bu günə qədər həyatdan zövq almadım,ancaq indi mənimlə getmək vaxtıdır.Mən getmək istəmirəm,mən yaşamaq istəyirəm,anacaq daha sənə xahiş edə bilmirəm.Bu lap ağ etmək olar.Ancaq mən dəqiq başa düşdüm ki,əgər bu min ildə həyatdan zövq ala bilmədimsə on min ildə də heç nə ala bilməyəcəm” Hər şey bağlılıqdan asılıdır.Sən çox yaşaya bilərsən,ancaq ölüm haqqında fikirləşən kimi adam qorxudan əsir.Əgər insanın nəyə isə bağlılığı yoxdursa onda ölüm gələndə onu yüngül qarşılayır.İnsan bu vaxt ölümlə getməyə hazır olur.İnsan istənilən vaxt heç bir tərəddüd etmədən ölümlə getməyə hazır olanda ölüm ondan geri
çəkilir-bu cür
adamlar ölməz
olurlar.BağI ilıqdan azad olmaq-ölümdən azad
olmaqdır.Bağlılqdan azad olmaq insanın kainata daxil olmasına ,onunla bir olmasına imkan verir.İnsan bu vaxt evinə qayıdır. İnsan birdən hiss etsə ki,dünyanı yoluxucu xəstəlik bürüyüb və tezliklə o minlərlə insanı məhv edəcək-bu vaxt onun şüurunda nələr baş verəcəkdir?Bu insanın özündən asılıdır.Özünü dərk edən adam xəbəri sakitcə qarşılayacaqdır,o narahat olmayacaqdır.Əgər insan öz ölümünü sakit qəbul edə bilirsə,bütün planetin ölümünü də bu cür qəbul edə bilər.Bu onun köməksizliyinin sübutu deyildir,əksinə bu adamlar şeylərin təbiətini yaxşı görürlənhər şey doğulur,hər şey yaşayır və hər şey ölür.Bu planet beş milyard il əvvəl burada olmamışdır,sonra o yarandı.Ola bilsin planet öz ömrünü artıq yaşamışdır.İstənilən halda hətta siyasətçilərin yaratdıqları bu böhrandan adamlar qalib çıxsalar da planetin uzun müddət yaşayacağı ehtimalı çox azalır,çünki Günəş nə vaxsa sönəcəkdir.Bir müddət sonra Günəşin enerjisi tükənəcək. Günəşsiz isə bu planetin yaşaması qeyri mümkündür.Biz bütün 85
Yüklə 3,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|