qaranlıqdan işığa doğru qəribə bir səyahətdir.-İnsan özü üçün
aydınlaşdıranda ki,nə əql,nə bədən olmayıb sadəcə olaraq
müşahidəçidir,onda
praktiki
olaraq
həqiqi
ölüm
halını
yaşayır.Ancaq ölmür...Kim meditasiya ilə məşğul olursa o asan
ölür,çünki bilir ki,ölüm yoxdur;”ölüm həyatdan yapışmaqdır”.
Qədim dövrlərdə meditasiya ustaları ölümsüz ölməyi,ölüm
təcrübəsini yaşamağı öyrədirdilər:adam təəccüblənir ki,hələ
sağdır,ölüm bulud kimi ona toxunmadan yan keçmişdir.Sevinc də,
qorxu da buradan yaranır.Bu olduqca qəribə hissdinhər birimizin
keçəcəyimiz,artıq dəfələrlə keçdiyimiz,ancaq hər dəfə şüursuz
vəziyyətdə keçdiyimiz sirli təcrübəni dərk etmək çox qəribə
hissdir.Qorxu hissi isə bu vəziyyətin yeni həyatın başlanğıcı yox,hər
şeyin sonu kimi qəbul edilməsindən yaranır.Bir dəfə təcili
cərrahiyyə əməliyyatına ehtiyacı olan bir kral qəti şəkildə
anesteziyadan,keyləşmədən imtina edir,”istəyirəm məni necə
yardığmızı,cərrahiyyə
əməliyyatını
tam
şüurlu
halda
görüm”deyir.Tibbi praktikada belə hal olmamışdır-mürəkkəb
əməliyyatlar keyləşdirilmədən aparılmır- belə ki,xəstə ağrıdan şoka
düşə bilər.Cərrahiyyə müdaxiləsi şüurun keçilməsini nəzərdə
tutur.Çox
güman
ki,cərrahiyyə
ağrıkəsiciliyi
ölümdən
öyrənmişdir,axı
ölüm
ən
böyük
cərrahdır.O
səni
bədəndən,əqldən,ürəkdən ayırır-sən özünü altmış, yetmiş il ərzində
onlarla birlikdə assosasiya etmisən. Onlar demək olar ki,insanın
reallığına çevrilmişlər.Bu cür bölgü çox ağrılı ola bilər,ancaq hər bir
səbrin də həddi var.Unutmayın ki,ağrıya vərdiş etmək
olmaz.”Dözülməz ağrı” ifadəsi yalnız dildə işlədilir,realhqda isə ağrı
yalnız dözümlü ola bilər.Ağrı dözülməz olanda insan huşunu
itirir.Bu cür ağrıya yalnız şüur insanı tərk edəndən sonra dözmək
olar.Həkimlər adi adamlara qulaq asmazdırlar,ancaq bu adi adam
olmayıb kral idi,həm də müdrikliyi ilə şöhrət qazanan bir hökmdar
idi.’’Qorxmayın heç nə olmaz.Sadəcə olaraq əməliyyatdan qabaq
beş dəqiqə vaxt verin ki,mən meditasiya vəziyyətinə düşüm.Belə
vəziyyətdə mən bədəndən uzaqda
92
olacağam. M ən i hissə-hissə doğraya bilərsiniz,mən müşahidəçi
olacağam,uzaqdan müşahidə edəcəyəm-elə bil hər şey mənimlə
yox,kiminləsə olur"-deyə kral həkimləri dilə tutdu.Ən böhranlı an
gəlib çaldı,əməliyyatı mütləq başlamaq lazım idi-gecikmə ölümlə
nəticələnə bilərdi.Bu meditasiya vəziyyətində anesteziyasız
keçirilən ilk cərrahiyyə əməliyyatı idi.Kral gözlərini yumub tam
sakitliyə yükləndi.Hətta cərrahlar da onun ətrafında olan
dəyişikliyi,titrəyişi,mistik qüvvəni hiss etdilər; onun sifətinin
cizgilərindəki qırışıqlar tam hamarlandı,sifəti yeni doğulan uşağın
sifətinə
bənzəyirdi.Beş
dəqiqə
sonra
həkimlər
işə
başladılar-əməliyyat iki saat davam etdi,həkimlər qorxudan
əsirdilər-onlar qorxurdular ki,kral ağrıya dözməyib şoka
düşəcəkdir.Əməliyyal qurtarandan sonra kral soruşdu:"Gözlərimi
aça bilərəm?”.Dünyanın bütün həkimləri bunu qeyri-adi hadisə
hesab etdilər.Bunun necə alınması hamı üçün maraqlı idi.Kral
dcdi:”Burada qeyri-adi heç nə yoxdur.Meditasiya mənim
həyatımdır.Beş dəqiqəni ona görə xahiş etdim ki,tam
rahatlanım,sakit vəziyyətdə olum-mən bədənimi tərk edə
bildim.Mən şüur oldum.Şüur da əməliyyat aparmaq isə olmaz,yalnız
bədəni yarmaq olar”.
Bəzi adamlar kiminsə yanında olanda heç vaxt
qorxmadıqlarını
deyirlərburada əsas məsələ təhlükəsizlik
məsələsidir-adama elə gəlir ki,kimsə yanında olanda cəsarətlə
hoppanmaq olar.Əgər nə isə alınmasa sənin qayğına qalan
tapılacaqdır.Meditasiya ilə məşğul olarkən səhv etmək qeyri-
mümkündür.Əksinə
adamlar
meditasiyasız
yollarını
aza
bilərlər.Meditasiyasız həyat qarışıq olur-adamlar yalnız ümidlə
yaşayırlar.Ümidlər isə çox vaxt özünü doğrultmur.Bu vaxt insan
həyatı uzun bir faciəyə bənzəyir.Bunun səbəbi isə insanın
şüursuzluğu,meditasiyadan uzaq olmasıdır.Mcditasiya ölümə
oxşayır,o da eyni hissləri verir.Ancaq yanaşma,metod tam başqa
olur,bu fərq o qədər böyükdür ki,tam əminliklə demək olar
ki,meditasiya-həyat,ölüm isə-yalnız yuxudur.Meditasiya insana öz
mahiyyətini açmağa kömək edir-öz həyatını dərk
93
edən insan bütün qorxulardan xilas olur,onun həyatı yeni keyfiyyət
əldə edirdik dəfə olaraq insan yalnız özündə deyil,həm də onu əhatə
edən hər şeydə müqəddəsliyi və ilahiliyi görür.
Meditasiya və ölüm bir-birinə oxşayan vəziyyətlərdir. Ölümdə
eqo yox olur,yalnız təmiz şüur qalır.Meditasiyada da eyni şey baş
verir:eqo yox olur,yalnız təmiz şüur;sənin həqiqi mahiyyətin
qalır.Oxşarlıq o qədər böyükdür ki,adamlar həm ölümdən,həm də
meditasiyadan
eyni
dərəcədə
qorxurlar.Digər
tərəfdən
meditasiyadan
qorxmayan
həm
də
ölümdən
qorxmayacaqdır.Meditasiya adamı ölümə hazırlayır.Bizim təhsil
sistemi yalnız həyatı tərifəyinAncaq bu yalniz biliyin yarısıdır,digər
yarısı isə-o daha vacibdir və həyatın lap sonuna yaxın gəlir-təhsil
sistemində tam yoxdur.Mcditasiya insanı ikinci yarıya hazırlayır,o
insana ölmədən ölümü dərk etməyə kömək edir.Ölmədən ölümü
dərk etməklə insan ölüm qorxusundan xilas olur-hətta ölüm gələndə
hər kəs sakitcə onu müşahidə edir və yaxşı başa düşür ki,ölüm ona
heç nə edə bilməyəcəkdir.Ölüm insanı bədəndən,əqldən məhrum
edir,ancaq o toxunulmaz qalır-o ölməz həyata məxsusdur.
Meditasiya bütöv bir elmdinburada iyirmi dört saat ərzində şüurlu
qalmaq tələb olunur.Əgər insan oturursa o şüurlu otumıah və bunu
robot kimi etməməlidir.O gəzəndə bunu şüurlu etməli,hər bir
hərəkətini dərk etməlidir.Qulaq asanda bunu şüurlu etməlidir
ki,onun hər bir sözü onun üçün təmiz təhrif olunmamış olsun.İnsan
sakitləşməyi bacaranda öz ürəyinin döyüntüsünə qulaq asa
bilir,qanm dövranını hiss edə bilir-axı qan fasiləsiz olaraq bütün
bədəndə fırlanır.Insan bədənini müşahidə edərkən özü üçün yeni
duyğular kəşf edir.İnsan meditasiya zamanı özünün hər bir addımını
izləməlidir.Budda həmişə yavaş hərəkət edərdi və ondan bunun
səbəbini soruşanda “bu mənim meditasiyamın bir hisəsidirıhəmişə
elə yerimək lazımdır ki,sanki qışda soyuq çayı keçirsən-sakit,yavaş
axan su çox soyuqdur,hər bir addımını
94
Dostları ilə paylaş: |