Xalqımızın nəğməkar şairi

11 

 

                                      ...Bir səhər 

                                  Qar altındaydı şəhər, 

                                  Xizəklər işə düşdü. 

                                  Uşaqlar işə düşdü! 

                                  Sürüşdükcə qar dönub 

                                 Ayaq altda buz oldu 

                                 Məktəb yolu elə bil, 

                                 Şüşə kimi düz oldu 

                                 Belə görəndə buzu,  

                                 Yaman sevindik düzü. 

                                 Yoldan keçən bilməsin –  

                                 Deyə bu hiyləmizi, 

                                 Dedik qar səpək yola, 

                                 Qoy itsin buzun izi, 

                                 Buz üstə səpdik qarı 

                                 Tez çəkildik kənara, 

                                 Gizlənib göz yetirdik 

                                 Yol keçən adamlara: 

                                 Biri sürüşdü keçdi, 

                                 Biri mayallaq aşdı, 

                                 Biri yerə oturdu, 

                                 Ayaqları dolaşdı. 

                                 Sürüşdükcə adamlar, 

                                 Yıxıldıqca adamlar, 

                                 Biz gülürdük o ki var... 

                                 Sonra çox yaman oldu. 

                                 Elə bil ki, bir anda 

                                 Hər tərəf duman oldu. 

                                 Nə edəydim gecdi, gec?! 

                                 Qışqıra bilmədim heç. 

                                 Kilidləndi dodağım. 

                                 Tərpənmədi ayağım. 

                                 Gözümü açan zaman 

                                 Gördüm müəlliməmdir 

---

12 

 

                                 Buz üstündə uzanan 

                                 Başında qan izi var. 

                                 Göz açıb baxa bilmir, 

                                 Yerindən qalxa bilmir 

                                 Tez başını sardılar 

                                 Qaldırıb apardılar. 

                                 Çox deyindi adamlar: 

                                  Heç belə də iş olar? 

                                  Bilmirik nə oyundur,   

                                  Bilmirik nə peşədir? 

                                  Buz elə bil şüşədir. 

                                  Kim eyləyib, bunu kim? 

                                               Üzümdə qəm, 

                                               Gözümdə nəm,  

                                               Dolanıram  

                                               Küçəni. 

                                               Gətirirəm  

                                               Xəyalıma 

                                               Bir-bir olub 

                                               Keçəni. 

                                               Niyə çıxdı 

                                               Əllərimdən. 

                                               Bu dəcəllik; 

                                               Bu xəta? 

                                               Görən həkim 

                                               Qaytararmı 

                                               Onu bir də  

                                               Həyata? 

                                               Keçir-gedir 

                                               Ətrafımdan 

                                               Qatar-qatar 

                                               Adamlar. 

                                               Heç kəs bilmir  

                                               Ürəyimin 

---

13 

 

                                               Dağlar boyda  

                                               Dərdi var. 

                                               Gözlərimin  

                                               Qarşısında  

                                               Nə adamlar 

                                               Nə küçə... 

                                               Qar üstündə 

Başı qanlı 

Müəllimdir 

İndicə. 

Hara getsəm  

Tutur sanki 

 Yaxamdan  

 Öz günahım. 

 Sakit etmir  

 Ürəyimi 

 Nə göz yaşım, 

 Nə ahım. 

 Bəlkə öldü, 

 Sağalmadı 

 Bu yaradan 

  Müəllim? 

  Bəlkə indi 

  Deyir, gülür, 

  Yaxşılaşır, 

   Nə bilim? 

   Bəlkə dönə 

   Bilməyəcək 

   O məktəbə 

   Heç vədə... 

   Min cür fikir 

   Dara çəkir, 

   Böğur məni 

    Get-gedə. 

---

14 

 

      Günlər bir-bir ötüşdü, 

      Bir ay başa yetişdi. 

      Uşaqlar ara-sıra 

      Müəllimə dəydilər 

      Bir gün məndə qoşuldum 

      Onların cərgəsinə, 

      Mən də qoşdum səsimi 

      Onların şən səsinə. 

      Dərsdən sonra yığışdıq 

     Əlimizdə gül-çiçək, 

     Xəstə müəllimgilə 

     Getdik ona baş çəkək. 

     Getdik...amma bilmədim. 

     Yolu necə getmişəm. 

     Getdik deyə bilmədim 

    Amma“günah etmişəm...” 

     Müəllim görən kimi 

     Yaman güldü gözləri, 

      İndidə yadımdadır 

      Xoş sifəti, sözləri. 

      Dedi:-Oğul, keç əyləş, 

      Xoş gəlmisən sən bizə. 

      Sonra dedi: - uşaqlar 

      Çöldə qar çıxır dizə. 

      Ehtiyatla gedin ha 

      Qarın altı buz olar... 

      Eşidincə bu sözü, 

      Əzab çəkdim o ki, var... 

      İndi məni tanımır, 

      Unutmuşdur bu qoca 

      Yenə məni tər basır 

      Qarşısında durunca. 

      İstəyirəm deyim ki, 

      Məndim düzəldən buzu... 

---