5
Həyat və yaradıcılığı:
Uşaqların sevimlisi, oxucuların həvəslə dinlədikləri gözəl
mahnıların müəllifi, şair, Zeynal Cabbarzadə 1920-ci il
dekabrın 31-də Bakının Bilgəh kəndində dənizçi ailəsində
anadan olmuşdur. Orta məktəbi bitirdikdən sonra 1937-
1941-ci ildə APİ-nin ədəbiyyat fakültəsində təhsilini davam
etdirmişdir. Kiçik yaşlarından yaradıcılığa başlamış
Zeynalın “Puşkin” adlı ilk mətbu şeri 1937-ci ildə dərc
edilmişdir. İkinci Dünya müharibəsi illərində və sonra
coşğun yaradıcılıq fəaliyyəti göstərmiş Zeynal Cabbarzadə
1943-cü ilin aprelindən 1948-ci ilin oktyabr ayınadək
Azərbaycan Yazıçılar İttifaqında “Natəvan” adına klubun
müdiri, “Ədəbiyyat qəzeti”ndə ədəbi işçi, "Pioner"
jurnalının məsul katib vəzifələrində işləmişdir. 1950-ci ildən
ömrünün sonunadək məsul redaktor olmuşdur. Bu müddətdə
dəfələrlə Azərbaycan LKGİ MK-nın rəhbər orqanlarına
seçilmişdir. Onun 1946-cı ildə çap edilmiş ilk kitabı olan
“Xanıman”da cəbhə şeirləri toplanmışdır. Xidmətlərinə
görə bir sıra medal və Fəxri fərmanlarla təltif edilmişdir.
Eyni zamanda 1938-1939-cu illərdə “Balıq cəbhəsi”, 1939-
1940-cı ildə “ Krasnı kurinets ” ( Qırmızı kürçaylı ) qəzeti
redaksiyalarında işləmişdir. Müəllim kimi ilk Əmək
fəaliyyətinə Pirallahı adasındakı fəhlə yataqxanasında
tərbiyəçi müəllim kimi başlamışdır. Sonra Mədəniyyət
Nazirliyində, İncəsənət Universitetində və uşaq mətbuatında
çalışmışdır. Göyçayda “Arvan” adlı kitabxana-muzey açaraq
iyirmi mindən artıq öz kitabını, yüzlərlə etnoqrafik əşyasını,
uzun illər ərzində topladığı xeyli rəssamlıq və heykəltəraşlıq
əsərlərini uşaqlara hədiyyə etmişdir.
1940-cı ilin yanvar-iyun aylarından Şamaxı rayonunun
Mədrəsə kənd orta məktəbində dil və ədəbiyyat müəllimi
kimi işə dəvət alan şair İkinci Dünya müharibəsi başlanan il
avqustun 1-də səfərbərliklə əlaqədar hərbi təhsil almaq üçün
Ə. Əlibəyli, M. Aranlı, B. Qasımzadə ilə birlikdə Suxumiyə
6
göndərilir. Hələ orta məktəbdə oxuyarkən, şeir və
məqalələrini qələmə alaraq Ədəbiyyat qəzetinə göndərən
Zeynal Cabbarzadə cəbhədə də öz təəsüratlarını qələmə alıb,
Bakıya Ədəbiyyat qəzetinə göndərir. Kiçik leytenant rütbəsi
ilə 416-cı atıcı piyada diviziyasında hərbi xidmətdə olan
Zeynal Cabbarzadə Hərbi əməliyyatlardan birində - Naursk
rayonunda
ağır zədələndiyindən eşitmə və görmə
qabiliyyətini itirir. 1943-cü ildə isə səhhəti ilə bağlı hərbi
xəstəxanadan Baş leytenant rütbəsi ilə ordudan tərxis
olunur.
Bakıda Hərbi xəstəxanaların birində yatan Zeynal
Cabbarzadə orada da, qələmini yerə qoymur, yazdığı
şeirlərini Yazıçılar İttifaqına göndərir. Xalq şairi Səməd
Vurğun onun səhhətindən xəbər tutub göndərdiyi şeirlərini
“Ədəbiyyat” qəzetində çap etdirir. Özünü isə Yazıçılar
Birliyinə üzv qəbul etdirir. Zeynal Cabbarzadə sağalıb
xəstəxanadan çıxandan sonra “ Ədəbiyyat ” qəzetində məsul
katib və redaktor vəzifəsində çalışır.
Respublikamızın
adlı-sanlı şairlərindən olmuş
Zeynal Cabbarzadə uzun illər keçmiş Sovetlər birliyində
uşaqlar üçün nəşr olunan “Pioner” indiki “Günəş”
jurnalının baş redaktoru olur. Nəğməkar şair kimi tanınan
Zeynal Cabbarzadə uşaqlar üçün 250-dən çox rəngarəng
mahnıların musiqisinə şeirlər yazmışdır. 1950-ci ildə
Zeynal Cabbarzadənin Sülh şeirinə ilk mahnını böyük
bəstəkar Qara Qarayev bəstələmişdir.
Ana yurdun qucağında
Boy atırıq azad, şən.
Bəslər bizi,
Səslər bizi,
Xoş günlərə bu Vətən...
Bundan əlavə Fikrət Əmirovun “Quşlar”, “Qatar”, “Bahar
gəlir” mahnılarının sözləri Zeynal Cabbarzadəyə məxsusdur.
Öz şeirləri və mahnıları ilə mədəniyyətimizə, musiqimizə
7
xidmət edən Zeynal Cabbarzadə bir çox filmlərimizə
bəstələnmiş mahnıların sözlərini də yazmışdır. “Ögey ana”,
“Koroğlu”, “Magistral”, eləcədə “Səndən mənə yar olmaz”
operettalarının musiqilərinə yazdığı sözlərlə şair ölməzlik
qazanmışdır. “Ögey ana” filmində “İsmayılın mahnısı” kimi
tanıdığımız nəğmənin xoş sədalarına qulaq asarkən
gözlərimizin önündə təbiətin gözəl mənzərəsi canlanır.
Quşlar, quşlar nə gözəl oxuyur,
Bəh,bəh, bəh, bəh,
Nə gözəl qoxuyur,
Yaşıl əlvan, sarı gül-çiçəklər.
Dağların qarlıdır,
Bağların barlıdır,
Sevirəm mən səni
Gözəl kəndimiz.
Filmdə
yeni
ailə
münasibətlərindən, tərbiyə
məsələlərində ögey ananın doğmalığından, onu ana kimi
qəbul
etmək
istəməyən
İsmayılın kövrək qəlbini
məhəbbətlə, xeyirxahlıqla necə ələ ala bilməsindən söhbət
açılır. Şair 1977-ci il yanvarın 20-də Bakıda vəfat etmişdir.