Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
91
İştə böyük təsvir edilən “ağız”ın kiçik və çocukca sözləri
“parlaq vicdanlar”, “böyük duyğular” diyə göstərdikdə Peyğəm-
bər kəndini dəxi o zümrədən sayır və halbuki Üçüncü Rəis ona
kəskin bir surətdə həddini göstərərək diyor:
Səndən arif daha çoxlar var ikən,
Səni seçmiş əcəba tanrı nədən?!
Daha digərləri onu məsxərə və istehza ilə “həddəsni” sözlə-
rində əlavə edirlər:
Pək gözəl natiq imişsin, yahu!
Bir masal söylə, beş-on ayət oxu.
Bu da yetməzsə ona “dəlidir, bəlkə də sərsəm şair...” deyə
tərif etdikləri halda Peyğəmbər əvvəlcə özünün “parlaq vicdan-
lar”dan olduğunu isbat etməli və sonra paraya satılmaz olduğunu,
“böyük duyğular” pak və müqəddəs olacağını göstərə bilirdi. Bu
isə məntiqdə qəbul edilməz bir məsələ olur. Peyğəmbərin Şəmsa-
ya qarşı qullandığı sözlərə diqqət edilsə nə qədər zəif və soğuq
saçan yerləri var...
Halbuki o qönçə bikri
Hər gün binlərcə göz əmər. İlax.
Yeri bir qadını bir qızdan daha yüksəklərə çıxarmaq heç də
şairanə olmasa gərək.
Şəmsə ilə olan müsahibəyə aşağıda bir az daha ciddi yaxlaşı-
rız və Peyğəmbərin bütün zəifliklərini orada görəriz.
ƏSƏRDƏN QAYƏ
Cavid Peyğəmbər ilə öylə imanlı və qənaəti möhkəm bir tip
yaratmaq istəmişdir ki, o adam öz fikrinə və idealına bütün vic-
danilə inanmış və məqsuduna irmək için hər bir şeydən; məzmu-
nu olan gözəllərdən, eşqdən-məhəbbətdən, eyş-işrətdən və hətta
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
92
əziz canından belə keçmiş, yalnız sarıldığı həqqi təbliğ etməkdə
əzm və səbat göstərmiş olsun. Böylə bir tipi təsvir etməklə qalma-
yır, bəlkə Cavidin fikri bir az da inkişaf edir. O göstəriyor ki, yal-
nız böylə bir adam öz amalına vasil və nəticədə fəth və zəfərlərə
nail ola bilir.
PEYĞƏMBƏRİN SƏCİYYƏSİ (XARAKTERİ)
Son dərəcə dəqiq və məharətli bir surətdə Peyğəmbər mühiti
təsvir edilə bildiyini təslim etmədən iləri getməyəcəyəm. Bu
mühiti apaçıq “Peyğəmbər” pyesində görmək mümkündür. O
zamankı bütpərəst ərəb dini və tanrı məsələsinə yalnız şəxsi
mənfəət nöqteyi-nəzərindən yaxlaşırdı. Ona övlad vermiyən bütü
təhqir etməkdə bir günah görməz. “Cibindən taxta bir bütü
çıxarıb” yerə atan Topal birisi əvvəla büt yapanı:
Səndən hər çeşit büt aldım,
Uğursuz çıxdı, şaş qaldım.
Oğul istədim qız verdi,
Ah, çəkilməz bu qız dərdi!
Və sonra da bütü:
Hər kötülük iştə bundan,
Şu bayquş bütdəndir inan.
Deyə danlar. Dinə olan laqeydlik Baş Rəisin sözlərində daha
açıq görüliyor. O, Peyğəmbərə beyət və yəni dini qəbul etməyi bir
vicdan məsələsi saymayır, ona görə də:
Kim inad etsə həmən məhv olacaq,
Mal və övladına həsrət qalacaq...
Çarə yox, çünki iş-işdən keçmiş
Seyr edib gördüyüm aləm müdhiş...
Çalışın, məsələ bitsin qansız...
Və onu tənə edən qarısına küfr edərkən kəndi kəndinə dalğın
bir surətdə diyor:
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
93
“Ah, siyasət bunu icab etmiş...
Bən onun dininə uydumsa, demək
Bunda bir başqa səbəb olsa gərək...
Böylə bir xəlqin içində vücuda gəlmiş Peyğəmbərin öhdəsinə
düşmüş olan vəzifə iki tərəfdən çətinləşir. Birinci: yeni bir din
gətirmiş olduğu için xəlqi əski dindən ayırıb yenisinə uydurmalı
və ikinci: böylə dinə laqeyd olan bir xəlqdə onların təsəvvüratına
uyğun olmayan yeni bir həyata onları alışdırmalı və dinə hörmət
kibi bir duyğu oyatmalı. Böylə bir adam dəxi sərt və əsəbi olmaq-
dan tamamilə uzaq, bəlkə bütün hərəkətlərində kəndini xəlqə
sevdirmək kibi səviyyəyə malik olmalıdır.
Əcəba Peyğəmbərdə əsəbilik varmıdı? Cavidin Peyğəmbərin-
də helm və sükundan çox az əlamət vardır. Yalnız bir Şəmsaya
qarşı və yaxud bir çox başqalarına qarşı əsəbilik göstərdiyi nöq-
tələr alınsa onda helmdən bir nümunə belə görülməz. Çocuqların
istehza və daş atdıqlarına qarşı laqeyd qaldığını göstərənlər Pey-
ğəmbərin bu cəhətdən yalnız köməksiz olacağından dolayı iləri
gələn bir halət olduğunu isbatdan başqa bir çarə bulmazlar.
Pyesdəki qayədən bəhs edən Cavidin yaratdığı tip son dərəcə
imanlı və öz gücünə güvənmiş olmalıdır dedik. Öylə səciyyəsi
olmadıqda kimsə böyük bir inqilab dahisi olamaz. Lakin Şəmsaya
qarşı Peyğəmbərin məfkurəçi olduğunu göstərmək istəyən Cavid
onun Şəmsədan qaçdığını və qızın:
Heç düşündürməzmi səni
Vurğun könlüm, gözəlliyim.
Kibi eşqin son pərdəsini açdığına qarşı: Əvət gözəl!..
Yıldızların sevdasından yaradılmış bir çiçəksin
Gözəlliyin mənasından daha dilbər bir mələksin
Fəqət bir tanrı ki, sana böylə gözəllik vermiş
Nədən xor baxırsan, ona neçin etməzsin pərəstiş?
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
94
Bütün bir kütləyə rəhbərlik iddiasında bulunan bir Peyğəm-
bərin Şəmsa məntəqələrini qarşılaşdıralım: Peyğəmbərə vurulmuş
qız, bir bəhanə bulub onun önünə keçir. O da qızdakı gözəlliyi
təslim etməyə bilməz:
Çəkil, ey haqq yoldan azan
Vəhşi səhralar çiçəyi!..
Sözünə qız eşqinin sarsıdıcı pərdəsini açar:
Bax gör bən kiməm, bən nəyim?
Heç düşündürməzmi səni
Vurğun könlüm, gözəlliyim.
İfadəsilə başlanan eşq macərası müqəddəməsində ilk əvvəl
Peyğəmbər şaşırmış və onda olan mənasız və deqadan təşbihlər
ilə qızı mədh edər, fəqət birdən-birə özünün kim olduğu və nələr
təlqin etdiyi xatirinə düşür, haman qızı tanrının varlığına inandır-
maq istər. Bu parça fəqət məntiqi soğuq qaçar.
Burada Cavid Peyğəmbəri öylə zəif göstərmək istəyor. Şair
təsvir etdiyini idealizə edərək onun heç bir gözəlliyə uymadığını
və öz idealından başqa heç bir şeyi tanımayan (müsbət mənasilə)
mütəəsib görmək istəyor. Şəmsa guya anlamayormuş kibi:
Ah bilməm ki, şu qaranlıq
Şu əngin boşluqda nə var?
Və bir dərin heçlik artıq;
Sağır heçlikdən nə çıxar?
1
Məsəli bir parça da ciddiləşir:
Bən istərim qəlbindəki
Tanrı eşqi unudulsun,
Könlümdə çırpınan sevgi
O eşqin yerinə dolsun.
1
Bu nöqtədə şeiriyyətin də zəfə uğradığını hətta bir bayağı müsihibədə olan
incəlikdən ari olduğunu unutmayalım. – H.Z.
Dostları ilə paylaş: |