89
– VətəndaĢ! – Ġyrənc regent yenə özünü araya soxdu, –
siz əcnəbini niyə narahat edirsiniz? Buna görə bütün
ciddiyyətiylə cavab verməli olacaqsınız! – ġübhəli professor
isə təkəbbürlü görkəm alaraq dönüb Ġvandan uzaqlaĢdı.
Ġvan çaĢıb-qalmıĢdı. Boğula-boğula regentə üz tutdu:
– Ey, vətəndaĢ, cinayətkarı tutmağa kömək edin! Bu,
sizin borcunuzdur.
Regent cəld yerindən sıçrayıb bağırdı:
– Kimdir cinayətkar? Hanı o? Əcnəbi cinayətkardır?
– Regentin gözləri sevinclə parıldadı, – budur? Əgər o,
cinayətkardırsa, ilk növbədə qıĢqırmaq lazımdır: "Qarovul!"
Yoxsa çıxıb gedəcək. Haydı, bir yerdə! Xorla! – və regent
ağzını açdı.
KarıxmıĢ Ġvan baməzə regentə qulaq asıb "qarovul"
qıĢqırdı, ancaq regent ona kələk gəlib heç nə qıĢqırmadı.
Ġvanın tək, xırıltılı qıĢqırığı yaxĢı nəticə vermədi. Ġki
qız diksinib kənara sıçradı və o, "sərxoĢ!" sözünü eĢitdi.
– Aha, sən də onunla əlbirsən? – Ġvan hirslə çığırdı, –
nədir, məni dolayırsan? Burax!
downloaded from KitabYurdu.org
90
Ġvan sağa atıldı, regent də sağa atıldı! Ġvan sola atıldı,
bu əclaf da özünü həmin tərəfə verdi.
– Sən qəsdən əl-ayağıma dolaĢırsan? – Ġvan vəhĢi kimi
bağırdı, – mən sənin özünü milisə təhvil verəcəyəm!
Ġvan bu əbləhin yaxasından yapıĢmaq istədi, ancaq əli
boĢa çıxdı. Regent, elə bil, yerə batdı.
Ġvan "ah!" deyib qaldı; uzaqlara nəzər saldı və nifrət
etdiyi naməlum Ģəxsi gördü. Həmin adam artıq Patriarx
döngəsinə açılan çıxıĢın qarĢısında idi, həm də tək deyildi.
ġübhəli regent də ona qoĢulmağa macal tapmıĢdı. Ancaq bu
hələ harasıdır: dəstənin üçüncüsü axta donuz kimi nəhəng,
his və ya zağca kimi qara, süvari kimi eĢmə bığlı, haradansa
peyda olmuĢ piĢik idi. Üçlük Patriarx döngəsinə üz qoyub
yola düzəldi, özü də piĢik dal ayaqları üstə yeriyirdi.
Ġvan yaramazların arxasınca götürüldü və o saat da
anladı ki, onlara çatmaq çox çətin olacaq.
Üçlük bir andaca döngəni burulub, Spiridonovkaya
çıxdı. Ġvan addımlarını nə qədər yeyinlətsə də, təqib
elədikləriylə arası heç azalmadı. ġair bir də özünə gəldi ki,
Spiridonovkadan sonra Nikitski qapısına çatıb. Burada onun
downloaded from KitabYurdu.org
91
vəziyyəti pisləĢdi. Tünlükdə Ġvan kiminləsə toqquĢub
söyüldü. üstəlik də, yaramazlar burada quldurların xoĢladığı
fəndi iĢlətdilər – müxtəlif tərəflərə səpələndilər.
Regent cəld Arbat meydanı ilə Ģütüyən avtobusa
sıçrayıb aradan çıxdı. Təqib elədiklərindən birini itirən Ġvan
diqqətini piĢikdə cəmləĢdirdi və gördü ki, bu qəribə piĢik
dayanacaqdakı motorlu "A" vaqonunun ayaq yerinə
qalxaraq, bir qadını çığırda-çığırda həyasızcasına yerə saldı,
tutacaqdan yapıĢıb, bürküyə görə açıq olan pəncərədən hətta
konduktor qadına ikiĢahılıq da verməyə cəhd elədi.
PiĢiyin hərəkəti Ġvanı elə heyrətləndirdi ki, tindəki
ərzaq dükanının yanında quruyub qaldı, ancaq konduktorun
hərəkəti onu lap mat qoydu. Tramvaya soxulmaq istəyən
piĢiyi görən kimi konduktor hirsindən əsə-əsə qıĢqırdı:
– PiĢiklərə olmaz! PiĢiklərə qadağandır! PiĢt! DüĢ,
yoxsa milis çağıracağam!
Konduktor qadını, sərniĢinləri məsələnin mahiyyəti –
piĢiyin tramvaya təpilməsi, bu hələ bir yana qalsın, üstəlik,
onun pul vermək istəməsi də heyrətləndirmədi.
downloaded from KitabYurdu.org
92
PiĢik nəinki pul vermək qabiliyyəti olan, demə, həm də
intizamlı heyvan imiĢ. Konduktor qadın üstünə bircə dəfə
qıĢqıran kimi özünü yığıĢdırıb, dayanacaqda ayaq qoyulan
yerdən düĢdü və ikiĢahılıqla bığlarını sığalladı. Ancaq elə ki
konduktor kəndiri çəkdi, tramvay tərpəndi, piĢik tramvaydan
qovulan, ancaq nə cür olur-olsun, getməli olan adam kimi
hərəkət etdi. Vaqonun üçünü də ötürüb, sonuncunun
arxasına tullandı, pəncəsi ilə hansısa çıxıntıdan yapıĢdı və
bu yolla ikiĢahılığa qənaət etdi.
Murdar piĢiyə baĢı qarıĢdığından Ġvan az qalmıĢdı bu
üçlükdən ən əsasını – professoru gözdən qaçırsın. Ancaq
xoĢbəxtlikdən, o, aradan çıxa bilməmiĢdi. Böyük
Nikitskinin, ya Qertsenin baĢlanğıcındakı basabasda Ġvan
boz bereti gördü. Bir göz qırpımında özü də artıq orada idi.
Di gəl, yenə bəxti gətirmədi. ġair addımlarını da yeyinlətdi,
yoldan keçənləri itələyə-itələyə qaçdı da, ancaq professora
bir santimetr də yaxınlaĢa bilmədi.
Ġvan nə qədər pərt olsa da, onu təqibin misli
görünməmiĢ sürəti heyrətləndirirdi. Nikitski qapısından
sonra heç iyirmi saniyə keçmədi ki, Arbat meydanının
downloaded from KitabYurdu.org
93
iĢıqları Ġvan Nikolayeviçin gözünü qamaĢdırdı. Bir neçə
saniyə də ötdü və əyri-üyrü səkiləri olan hansısa qaranlıq
dalanda Ġvan Nikolayeviç üzü üstə yerə gəlib dizini əzdi.
Yenə iĢıqlı magistral – Kropotkina küçəsi, sonra dalan,
sonra Ostojenko və yenə xəsisliklə iĢıqlandırılmıĢ cansıxıcı,
iyrənc dalan. Və elə burada Ġvan Nikolayeviç ona lazım olan
adamı tamam gözdən itirdi. Professor yoxa çıxmıĢdı.
Ġvan Nikolayeviç karıxdı, ancaq bu çox çəkmədi, çünki
birdən ağlına gəldi ki, professor mütləq 13 №-li evdə və
mütləq 47 №-li mənzildə olmalıdır.
Ġvan Nikolayeviç küçə qapısından soxulub, ikinci
mərtəbəyə çıxdı, dərhal həmin mənzili tapdı və tələsik zəngi
basdı. Çox gözləmədi: Ġvanın üzünə qapını beĢ yaĢlarında
bir qız uĢağı açdı və gələn adamdan heç nə soruĢmadan tez
harasa getdi.
Çox iri, bərbad, səliqəsiz girəcəkdə çirkdən qaralmıĢ
hündür tavandan asılan kiçik kömür lampasının zəif
iĢıqlandırdığı divardan təkərsiz velosiped asılmıĢdı, küncə
böyük sandıq qoyulmuĢdu, asılqanın üstündəki taxçadan qıĢ
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |