Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
79
Ponti Pilat da, eyvan da, qalan Ģeylər də... Bəs siz tək gəlmisiniz, ya həyat yoldaĢınızla? – Tək, tək, mən həmiĢə təkəm, – professor acı-acı dilləndi. – Bəs sizin yükünüz hanı, professor? – Berlioz hiyləgərcəsinə soruĢdu, – "Metropol"dadır? Siz harada qalırsınız? – Mən? Heç harada, – ağlı çaĢmıĢ alman yaĢıl gözünü qüssə və heyrətlə Patriarx gölündə dolandırdı. – Necə? Bəs... siz harada yaĢayacaqsınız? – Sizin mənzildə, – dəli qəfil sırtıqcasına cavab verib göz vurdu. – Mən... mən çox Ģadam, – Berlioz mızıldandı, – ancaq düzü, sizin üçün rahat olmaz... "Metropol"da isə əla otaqlar var, birinci dərəcəli mehmanxanadır... – Bəs Ģeytan da yoxdur? – xəstə birdən sevincək halda Ġvan Nikolayeviçdən soruĢdu. – ġeytan da... – Mübahisə etmə! – Berlioz professorun arxasından göz-qaĢ eləyə-eləyə pıçıldadı. downloaded from KitabYurdu.org
80
– Heç bir Ģeytan-zad yoxdur! – durduğu yerdə cəncələ düĢmüĢ Ġvan Nikolayeviç ağzına gələni qıĢqırdı, – azara düĢmüĢük də! Özünüzü dəli yerinə qoymayın. Dəli bu yerdə elə Ģaqqanaq çəkdi ki, altında oturduqları cökə ağacından sərçə pırıldayıb uçdu. – Doğrusu, çox maraqlıdır, – professor bədənini əsdirə- əsdirə güldü, – sizdə bu nə olan Ģeydir, nəyə əl atırsan, yoxdur! – o, gülməyini qəfil kəsdi, bu da ruhi xəstələrdəbaĢa düĢüləndir, gülüĢdən sonra ovqatı tamam dəyiĢdi – əsəbiliklə qıĢqırdı: – Yəni elə doğrudan da yoxdur? – Sakit olun, sakit olun, professor, – Berlioz xəstəni həyəcanlandırmaqdan qorxub donquldandı, – siz yoldaĢ Bezdomnıyla bir dəqiqə burada oturun, mən qaçıb tindən zəng vurum, sonra sizi istədiyiniz yerə yola salarıq. Axı siz Ģəhəri tanımırsınız... Berliozun planını düzgün saymaq olardı: yaxınlıqdakı avtomat telefona qaçıb, xarici turistlər bürosuna xəbər verəcəkdi ki, bəs xaricdən gələn məsləhətçi Patriarx gölünün kənarında oturub, halı da açıq-aĢkar qeyri-normaldır. Mütləq downloaded from KitabYurdu.org 81
tədbir görmək lazımdır, yoxsa xoĢagəlməz vəziyyət yarana bilər.
– Zəng eləmək? Nə olar, zəng eləyin, – xəstə kədərli- kədərli razılaĢdı və birdən qızğıncasına xahiĢ etdi: – Ancaq vidalaĢmazdan əvvəl sizə yalvarıram, heç olmasa, Ģeytanın mövcudluğuna inanın! Sizdən baĢqa heç nə təvəqqe etmirəm. Nəzərə alın ki, bunu təsdiq edən yeddinci, özü də çox möhkəm sübut var! O, indi sizə təqdim olunacaq. – YaxĢı, yaxĢı, – Berlioz yalançı mehribanlıqla dedi və dəli almana keĢik çəkmək fikrindən heç də məmnun olmayan kefi pozulmuĢ Ģairə göz vurub, Patriarx gölündən Bronnı ilə Yermolayevski küçəsinin kəsiĢdiyi yerə cumdu. Professor isə, elə bil, o saat sağaldı və kefi duruldu. – Mixail Aleksandroviç! – Berliozun arxasınca çağırdı. O səksəndi, geriyə baxdı, ancaq özünü bu fikirlə sakitləĢdirdi ki, onun adı və soyadı da professora hansısa qəzetdən məlumdur. Professor isə əlini ağzına tutub qıĢqırdı: – Əgər istəyirsinizsə, tapĢıra bilərəm, Kiyevdəki dayınıza indi teleqram vursunlar? downloaded from KitabYurdu.org 82
Berlioz yenə diksindi. Kiyevdə dayısı yaĢadığını bu dəli haradan bilir? Axı bu haqda qəzetlərdə, yəqin ki, heç nə yazılmayıb. Aha, bəlkə, Bezdomnı düz deyir? Ola bilsin, sənədləri saxtadır? Ax, nə qəribə tipdir. Zəng vurmaq, zəng vurmaq! Elə
indi zəng
vurmaq! Kimliyini tez aydınlaĢdırarlar! Berlioz daha heç nəyə qulaq asmayıb, qaça-qaça uzaqlaĢdı. Bu vaxt düz Bronnıya çıxan yerdə, bayaq gün iĢığında bürküdən əmələ gəlmiĢ həmin adam skamyadan durub redaktorun qabağına gəldi. Ancaq indi o, xəyal deyildi, adi canlı adam idi və yenicə düĢən qaranlıqda Berlioz onun bığlarının toyuq tükünə oxĢadığını sezdi; balaca, kinayəli, kefli gözləri vardı, dama-dama Ģalvarını isə o qədər yuxarı çəkmiĢdi ki, çirkli ağ corabları görünürdü. Mixail Aleksandroviç az qaldı geri çəkilsin, ancaq özünə ürək-dirək verdi ki, bu, axmaq bir təsadüfdür və ümumiyyətlə, indi bu haqda düĢünməyin yeri deyil. – Turniketi axtarırsınız, vətəndaĢ? – dama-dama Ģalvarlı xırıltılı səslə soruĢdu, – bura buyurun! Düz gedin, downloaded from KitabYurdu.org
83
lazım olan yerə çıxacaqsınız. Yolu göstərdiyimə görə sizdən keçmiĢ regentə yarım ĢüĢənin haqq-hesabı çatır... üstünü düzəltmək üçün! – O, əzilib büzülə-büzülə öz jokey papağını çıxarıb yellədi. Berlioz bu əzilib-büzülən dilənçi regentə qulaq asmayaraq, qaçıb turniketdən tutdu. Onu döndərib ayağını relsə qoymuĢdu ki, qırmızı və ağ iĢıq sifətinə düĢdü: ĢüĢə qutuda "Tramvaydan qorun" sözləri iĢıqlandı. O saat da Yermoloyevskdən Bronnıya çəkilmiĢ yeni xətdə tramvay göründü. Dönüb düz yola çıxan kimi qəfil onun içi iĢıqlandı və uğuldayıb sürətini artırdı. Təhlükəsiz yerdə dursa da, Berlioz ehtiyatlı tərpənib çəpərin arxasına qayıtmaq qərarına gəldi, fırlanğıcdan tutaraq ayağını bir addım geri qoydu. Elə həmin an da əli sürüĢdü, buz üstündəymiĢ kimi, ayağı relslərə doğru maili döĢənmiĢ çaydaĢlarından qopdu, o biri ayağı göyə qalxdı və Berliozu, elə bil, relslərin üstünə atdılar. Berlioz nədənsə tutmağa çalıĢaraq arxası üstə yıxıldı, peysəri yüngülcə çaydaĢına dəydi və yüksəklikdə, ancaq solda, ya sağda – bunu artıq bilmədi – qızılı ayı görməyə downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|