Yönetim kurulu başkan

11

6. Türk 

Tıbbi Onkoloji

 

Kongresi

İmmüno-Onkoloji Kursu

New York: Garland Science, 2001.

7.  Langrish CL, McKenzie BS, Wilson Nj, de Waal Malefyt R, Kaste-

lein RA, Cua Dj. IL-12 and IL-23: master regulators of innate and 

adaptive immunity. Immunol Rev. 2004;202:96-105. 

8.  Lakshmi Narendra B, Eshvendar Reddy K, Shantikumar S, Ra-

makrishna S. Immune system: a double-edged sword in cancer. 

Inflamm Res. 2013;62:823-384

9.  Liongue C, john LB, Ward A. Origins of adaptive immunity. Crit 

Rev Immunol. 2011;31:61-71

10.  Merle  NS,  Noe  R,  Halbwachs-Mecarelli  L,  Fremeaux-Bacchi  V, 

Roumenina  LT.  Complement  System  Part  II:  Role  in  Immunity. 

Front Immunol. 201526;6:257.

11.  Mesquita  júnior  D,  Araújo  jA,  Catelan  TT,  Souza  AW,  Cruvinel 

Wde M, Andrade LE, Silva NP. Immune system - part II: basis of 

the immunological response mediated by T and B lymphocytes. 

Rev Bras Reumatol. 2010;50:552-580

12.  Nonaka M. Evolution of the complement system. Subcell Bioc-

hem. 2014;80:31-43.

13.  Özbal Y. Temel İmmünoloji. 2. Baskı. Nobel Top Yayınları, 2000.

14.  Schmaljohn AL. Protective antiviral antibodies that lack neutrali-

zing activity: precedents and evolution of concepts. Curr HIV Res. 

2013;11:345-353

15.  Zubler  RH.  Naive  and  memory  B  cells  in  T-cell-dependent  and 

T-independent responses.

16.  Springer Semin Immunopathol. 2001;23:405-419

---

12

6. Türk 

Tıbbi Onkoloji

 

Kongresi

İmmüno-Onkoloji Kursu

Bu  makalenin konusu bir aktif immünoterapi yöntemi olarak tümör 

aşılarıdır. 

KANSER AŞILARININ BİLEŞENLERİ

Tümör ilişkili antijen:Tumor associated antijen(TAA):Tüm TAA, 

onkoviral olanlar dışında konakçı kökenli “self” proteinlerdir(1) 

Tümöre özgün (unique) antijenler:Herhangi bir mutasyona uğra-

mış self protein olabilir(normal hücrede bulunmaz).Random somatik 

nokta mutasyonlarının bir ürünüdür bu bakımdan her tümörün ken-

dine mahsustur.Bu “unique”TAA’ların bazıları doğrudan kanser geli-

şimi ile ilişkili olabilirler (mutasyona uğramış proto-onkogen,tümör 

supresör gen, DNA onarım veya apopitozla ilişkili genlerin kodladığı 

değişmiş proteinler),Diğer  özgün  TAA dolaylı ya da dolaysız olarak 

malign dönüşümle ilişkili değildir, ortaya çıkmaları kanser hücrelerin-

deki genel genetik instabilitenin bir sonucudur(1).

Müşterek antijenler “Shared TAA”: Normal(mutant olmayan) self 

proteinlerdir hem malign hem normal hücrelerde bulunurlar. Tek fark 

kanser hücrelerindeki “shared TAA” ekspresyon paterni değişmiştir: 

over veya aberran ekspresyon. 

•  Susmuş”silent”  genlerin  ürünleri:  Kanser/testis  antijenleri(C-

TA) ve onkofetal antijenlerdir(OFA) (2,3) CTA’ların erişkinde sadece 

testis ve plasentada eksprese edilmeleri normaldir, anormal ola-

rak kanser hücrelerinde eksprese edilebilirler. CTA oldukça yüksek 

immünojenik bir potansiyele sahiptir çünkü immünsistem tarafın-

dan bilinmeyen olarak algılanır ve tolere edilmezler(2). CTA örnek-

leri olarak MAGE,BAGE,NY-ESO-1 ve SSX-2 sayılabilir(4).Onkofö-

tal protein AFP karaciğerde ekprese edilir, ama malign hücrelerde 

ve değişik non malign durumlarda da eksprese edilebilir(3). 

•  farklılaşma  Antijenleri:  Dokuya  ve  bazen  farklılaşma/evreye 

spesifik ekspresyon paterni gösterirler ve  ekspresyonları malign 

hücrelerde  artmıştır,  örneğin  melanoma  hücrelerinde  tirozinaz, 

melan  A/MART-1,gp  100    overekspresedir  ama  bunlar    normal 

melanositlerde de bulunurlar(5).

•  “overexpressed  widely-occuring  antigens” :Bunlar çoğu nor-

mal dokuda düşük-orta düzeyde eksprese edilirken histolojik ola-

rak farklı çeşitli tümör tiplerinde overekspresedir:Her2/neu,Wilms 

tümör1-,telomeraz, ve survivin gibi(1)

 

TAA  non  protein  kökenli  de  olabilir(karbonhidrat  veya  glikolipid). 

Bunlar  konvansiyonel  MHC-I  restricted  sitotoksik  CD8+T  hücreleri 

tarafından tanınmazlar. Diğer T hücreleri, NK hücreleri, NK T hücrele-

rinin hedefidirler(1). 

Onkoviral  TAA:İnsan  proteini  değildir,  sadece  onkojenik  virüslerin 

latent enfeksiyonunun indüklediği malign transformasyona uğramış 

hücrelerde eksprese edilirler(Human papilloma virüs, kaposi sarko-

ma virüs vb)(1). 

Adjuvanlar ve antijenleri taşıyan araçlar “delivery vehicles”

Adjuvanlar  antijen  ile  birlikte  olduğunda  antijen  immünojenisitesini 

artıran ve arzu edilen immün cevabı ortaya çıkaran maddeler veya ara-

cılar olarak tanımlanabilir. Kanser tedavisinde arzu edilen cevap IFNɣ 

üreten  tip  1  T  helper  hücreler(Th1)  ve  sitotoksik  T  lenfositleri(CTL) 

ile ilgilidir. Klasik adjuvanlar örneğin alum profilaktik aşılarda kulla-

nılır,humoral  immünite  ile  bağlantılı    tip  2  T  helper  hücreleri  teşvik 

eder ama güçlü bir Th1 cevabını nadiren indükler(6). Bu nedenle yeni 

adjuvanlar geliştirilmiştir.Adjuvanlar olarak kullanılan ajanlar aşağıda 

listelenmiştir(7): 

1.  Sitokinler/endojen immünmodülatörler:GM-CSF,IL-2

2.  Mikroplar ve mikrobiyal deriveler:BCG,CpG,Detox,MPL,poly I:C

3.  Mineral tuzları:Alum

4.  Yağ  emülsiyonları  veya  sürfaktanlar:AS02,MF59,Montanide

TM 

ISA-51,QS21(Quillaja  saponaria  bitkisinden  elde  edilen  bir  eks-

trat)

5.  Viral vektörler:Adenovirüs, vaccinia,fowlpox

 

Dendiritik hücreler(DC): DC en etkin antijen sunan hücredir(APC)(8). 

Periferal dokuda bir gözcü gibi hareket eder;konakçı veya patojen kö-

KANSER AŞILARI VE POTANSİyEL ANTİJENLER

DoÇ. Dr. ülkü yalÇıntaş arslan

dr. aBdUrrahMan yUrtarslan ankara onkoloji EğitiM vE araştırMa hastanEsi

---