150
Bunday qarshilik faqatgina jismlar ma‘lum bir massaga ega bo‗lganliklari
uchun
mavjud bo‗lib, uni inertlikning miqdoriy me‘yori deb hisoblashadi.
Inertlik
deb,
jismni o‗z tezligini boshqa jismlar bilan o‗zaro harakati bo‗lmaganda saqlash
xususiyatiga aytiladi.
Nyutonning birinchi qonuni – harakat to‗g‗risidagi yetarlicha ideallashtirilgan
tasavvur, chunki jism har qanday kuchlar bo‗lmagandagina to‗g‗ri chiziq bo‗ylab
va bir maromda harakat qilishi mumkin.
Real holatda, jismga doimo ayrim
dissipativ kuchlar (ishqalanish kuchlari) ta‘sir ko‗rsatadi, uning ta‘siri
harakatlanuvchi jismni oxir-oqibatda to‗xtashiga olib keladi. Bu,
Nyutonning
birinchi qonuni noto‗g‗ri degani emas, chunki agarda kuchlarning ta‘siri
yo‗qotilmasa, gavda holatining o‗zgarishiga va xususan, uni tinch holatga o‗tishiga
olib keladi.
Nyutonning ikkinchi qonuni
. Harakatlanayotgan jismning tezlanishi unga
ta‘sir qilayotgan kuchga to‗g‗ri proporsional bo‗ladi,
gavda massasiga testkari
proporsional va yo‗nalishi bo‗yicha kuchning ta‘siri yo‗nalishi bilan to‗g‗ri keladi:
m
F
a
/
Jismning impulsi yoki jism harakatining miqdori (P) deb, massani
( m )
jismning harakati tezligiga (
v
) ko‗paytirish natijasiga aytiladi:
v
m
P
Kuchning impulsi deb, kuchning qiymatini u moddiy jismga ta‘sir ko‗rsatgan
vaqt oralig‗iga ko‗paytirish natijasiga aytiladi. Keltirilgan
belgilashlar asosida
Nyutonning ikkinchi qonunini vektorlar moduli uchun ikkinchi shaklda tasavvur
qilish mumkin:
)
(
mv
Ft
yoki so‗z bilan ifodalaganda: moddiy jism harakati miqdorining o‗zgarishi
kuch impulsiga teng.