293
bo‗ladi, konstanta
v
esa, turli mushaklar uchun har xil (A.N.Hill, 1956).
SHuni
aytish lozimki, qisqarishga qarshilik ko‗rsatuvchi kuch bo‗lmaganda ham mushak
chegaralangan tezlik bilan kaltalashadi: agar
F = 0
bo‗lsa, unda
.
1
а
в
F
dt
dl
Agar, mushakning uchlarini harakatlanmaydigan qilib qotirib qo‗yilsa va uni
qisqarishga majbur qilinsa, unda qisqarishning maksimal kuchi mushakning
uchlari oralig‗idagi masofaga bog‗liq bo‗ladi. Agar, masofa mushak tinch holatda
bo‗lgan paytdagidan kichik bo‗lsa, ushbu kuch kamayadi. Agar,
mushak uchlari
o‗rtasidagi masofa mushak tinch holatidagi uzunligidan katta bo‗lsa ham qisqarish
kuchi kamayadi.
Qisqarish kuchi
deganda, qo‗zg‗alish paytida mushak
rivojlantiradigan umumiy kuch bilan mushak normal uzunligidan yuqori darajada
cho‗zilishi bilan belgilanadigan qayishqoq tiklovchi kuch o‗rtasidagi farq nazarda
tutiladi.
Kuchning uzunlikka bog‗liqligi ajratilgan ko‗ndalang-targ‗il mushakning
tolalarida ko‗rsatilgan.
Mushak tolasining ko‗ndalang chiziqlari mushak
tortilganda bir-biridan
uzoqlashadi va qisqarganda yaqinlashadi. Tolaning qisqarish kuchi bilan yonma-
yon chiziqlar orasidagi masofa o‗rtasida bog‗liqlik mavjud. Bo‗shashgan tolalarda
ushbu masofalar 2,1 mk (1 mk = 10
-4
sm) ga teng. Qisqarish kuchi 2,0 – 2,2 mk
masofada o‗zining maksimumiga erishadi va bu kuch 100% deb qabul qilingan.
Masofa 1,3 va 3,7 mk bo‗lganda ushbu kuch nolga teng bo‗ladi. Buni, ―sirpanuvchi
tolalar nazariyasi‖ asosida tushuntirish mumkin.
Ko‗ndalang–targ‗il mushak tolasi, tarkibida ko‗p sonli fibrillalari bo‗lgan
hujayralardan iborat bo‗lib, ularning o‗zi ham ko‗ndalang chiziqlarga ega. Fibrilla
– aktin va miozin oqsillaridan tuzilgan ko‗ndalang iplardan iborat. Bu iplar,
tolaning barcha uzunligi bo‗ylab qaytariladigan
va oddiy mikroskopda
ko‗rinadigan ko‗ndalang chiziqlar asosida yotadigan tuzilmani hosil qiladi. Aktin
iplari ancha ingichka bo‗lib, ular
v
uchastkada yotadi. Ular, plastinka deb
ataladigan ko‗ndalang to‗siqlar orqali o‗tadi. Miozin iplar qalinroq va yonbosh
294
o‗simtalarga ega, bu o‗simtalar aktin iplariga birikib ko‗prikchalar hosil qiladi.
Miozin ipining har birini o‗rtasida yonbosh o‗simtalari bo‗lmagan uchastkasi bor.
Mushak qisqarganda yoki cho‗zilganda, aktin va miozin iplari bir-biriga
nisbatan sirpanadi va ular qoplagan soha uzunroq yoki kaltaroq bo‗lib qoladi.
Qo‗shni Z plastinkalar oralig‗idagi masofa har xil bo‗lganda (ya‘ni, ko‗ndalang
chiziqlar joylashish qalinligi turlicha bo‗lganda) iplarning bo‗shliqdagi
nisbatini
o‗zgaradi. Ushbu masofalar, bu erda I–VI holatlar uchun ko‗rsatilgan bo‗lib,
ularni ham mos ravishdagi raqamlar ostida kuzatish mumkin. Masofa 3.65 mk
bo‗lganda (I–holat) aktin va miozin iplari bir–birlarini qoplamaydi va shuni kutish
mumkinki, tola kuchni rivojlantirishga qodir bo‗lmaydi: haqiqatan ham bunday
cho‗zilganda qisqarish kuchi nolgacha tushadi. Z plastinkalar bir-biriga
yaqinlashgan sari aktin iplari miozin iplari o‗rtasidagi oraliqqa yanada chuqurroq
o‗tadi va oxir–oqibat, masofa 2,2 mk (II–holat) bo‗lganda miozin iplardagi barcha
yonbosh o‗simtalar aktin iplari bilan ko‗ndalang ko‗prikchalar
hosil qilgan holda
kontakt o‗rnatadi. Agarda, aynan shu ko‗prikchalar kuchning paydo bo‗lishiga
mas‘ul bo‗lsa, shuni kutish lozimki, holat I dan to holat II gacha bo‗lgan
diapazonda, kuch, iplarning bir-birini qoplash darajasiga proporsional bo‗ladi (bu
tadqiqotlarda isbotini topgan). Tola keyinchalik ham kaltalashganda, hosil bo‗lishi
mumkin bo‗lgan ko‗prikchalarning soni o‗zgarmaydi va kuch, toki Z plastinkalar
orasidagi masofa 2,05 mk gacha kamaygunga qadar (III–holat) doimiy bo‗lib
qoladi. Ushbu momentda aktin iplari o‗zlarining uchlari bilan tutashadi va kuch
kamayishni boshlaydi. Kuch, toki masofa 1,65 mk ga (V–holat) etguncha, miozin
iplarning uchlari Z plastinkalar bilan tutashguncha sekin-asta
pasayishini davom
ettiradi. Qisqarish davom ettirilsa miozin iplari ezilishi kerak: kuch yanada tezroq
pasayadi va oxirida, umuman yo‗q bo‗ladi.
Dostları ilə paylaş: