Tayanch iboralar:
chorvachilik, mahsulotga bo„lgan talab, iqtisodiy
samaradorlik, qo„ychilik, qoramolchilik, parran-
dachilik, echkichilik iqtisodi.
17.1. Chorvachilik tarmoqlarining ahamiyati
O‗zbekiston chorvachilikning qadimiy markazlaridan biri hisoblanadi.
Respublikaning tuproq va tabiiy-iqlim sharoitlari – unumdor sug‗oriladigan
yerlar, bepoyon qir-adirlar, dasht-cho‗l va tog‗ oldi yaylovlari chorvachilikning
rivojlanishi uchun qulay.
Chorvachilik
– qishloq xo‗jaligining muhim tarmoqlaridan biridir. U
muhim ozuqa mahsulotlarini – sut, go‗sht, tuxum, asal, baliq kabi
chorvachilikdan olinadigan oqsil moddasi manbasi, sanoat ishlab chiqarishi,
qayta ishlovchi sanoat uchun xom-ashyo (sut, pishloq, qatiq, go‗sht, kolbasa,
teri, jun, pilla va boshqalar) bo‗lib xizmat qiladi(17.1.1-rasm).
Chorvachilik sohasida olib borilgan iqtisodiy islohotlar va tarkibiy
o‗zgarishlar hamda diversifikatsiyalash natijasida 2005 yilda qoramollar bosh
soni 6 mln 571,8 ming boshdan 2015 yilda 11 mln 612,8 ming boshga yoki
176,7 foizga, shundan sigirlar soni mos ravishda 2 mln 821,3 ming boshdan 4
mln 545,3 ming boshga yoki 161,1 foizga, qo‗y va echkilar soni 11 mln 351,9
ming boshdan 18 mln 498,2 ming boshga yoki 162,9 foizga, parrandalar soni esa
18 mln 775,7 ming boshdan 35 mln 851,3 ming boshga yoki 190,9 foizga o‗sdi.
Chorvachilik tarmog‗ining qishloq xo‗jaligi yalpi mahsulotidagi ulushi
2015 yilga kelib, 41,4% ni tashkil etdi hamda chorvachilikni jadal
rivojlantirishda ixtisoslashgan xo‗jaligilarni nasldor chorva mollari bilan
ta‘minlash, turli yo‗nalishdagi zooveterinariya va zootexnik xizmatlar
ko‗rsatuvchi infratuzilmani rivojlantirish natijasida chorvachilik mahsulotlari
ishlab chiqarish oxirgi yillarda o‗sib bormoqda.
381
17.1.1-rasm.
Dostları ilə paylaş: |
