BABURNAMƏ
79
sonra gecə yarısı nağara vaxtında Tənük-abdan hərəkət etdik. O gecə sabaha
və ertəsi gün günəş batıncaya qədər və ondan sonra gələn gecə boyunca yol
getdik.
Sabahdan bir az əvvəl Mərginandan bir ağac məsafəyə gələndə Veys
bəy ilə bir neçə adam tərəddüd edərək dedi: «Əli Dost necə pisliklər etmiş
bir adamdır. Arada bir-iki dəfə elçi gedib-gəlmədən, danışıq, əhd və şərt ol-
madan ona necə etimad edə bilərik?» Gerçəkdən də tərəddüdləri yersiz de-
yildi. Bir az durduq və vəziyyəti müzakirə etdik. Axırda buna qərar verdik:
«Gərçi bu tərəddüdlər yerindədir, lakin (6l a) bunu daha əvvəl düşünmək
gərəkdi. Üç gün-üç gecə durub-dincəlmədən iyirmi dörd-iyirmi beş ağac yol
yürüdük. Artıq nə adamlarda, nə də atlarda taqət qalmışdır. Buradan necə
qayıdaq, qayıtsaq belə hara gedək. Bu qədər gəldikdən sonra gedəcəyimiz
yerə varmaq lazımdır. Heç bir şey Tanrının təqdirindən başqa şəkildə ola
bilməz». Belə qərar verib qədərimizə razı olaraq yolumuza davam etdik.
Sübh namazı vaxtında Mərginan kurqanının qapısına gəldim. Əli Dost
Tağayi qapının arxasında duraraq qapını açmadan əhd istədi. Əhd və şərtdən
sonra qapını açıb qapı arasında bağlılığını bildirdi. Əli Dostu gördükdən
sonra kurqanın içində uyğun bir yerə endim. Mənimlə birlikdə olanlar bö-
yük-kiçık iki yüz qırx adamdı.
Uzun Həsən və Sultan Əhməd Tənbəl vilayət əhalisinə çox zülm və
pis rəftar etmişdilər. Vilayət əhalisinin hamısı məni istəyirdi. Mərginana gə-
lişimizdən iki-üç gün sonra Qasım bəy, pəşağarlılar, yeni nökər
1
olanlar və
Əli Dost bəyin adamlarından yüz nəfər Əndicanın cənub tərəfindəki dağ
qəbilələrindən (61 b) aşpariyan, turuq-şaran, çəgrək və bütün o civara bu ca-
maatı xoşluqla və ya zorla itaətə gətirmələri üçün göndərildi. İbrahim Saru,
Veys Lağari və Seydi Qara da yüz nəfərə yaxın bir qüvvə ilə Xocənd çayını
keçərək o tərəfdəki kurqanlarla dağ xalqlarını, nə şəkildə olursa-olsun, bizə
tabe etmək üçün Axsi tərəfinə göndərildi.
Bir neçə gün sonra yanlarına [Baburun kiçık qardaşı] Cahangir Mir-
zəni də alan Uzun Həsən ilə Sultan Əhməd Tənbəl əlindəki sipahiləri və
moğolları toplayıb Əndican və Axsinin əsgər ola biləcək adamlarını yığaraq,
Mərginanı mühasirə məqsədilə Mərginanın bir şəri şərqində yerləşən Sapan
adlı kəndə endilər. Bir-iki gün sonra da qüvvələrini qaydaya salıb Mərgina-
nın məhəllələrinə gəldilər.
Qasım bəy, İbrahim Saru və Veys Lağari komandanlığı altında olan
qüvvələr iki tərəfə göndərilmiş olduğu üçün mənim yanımda çox az qüvvə
qalmışdı. Buna baxmayaraq igidlər qüvvələrini qaydaya salaraq qarşı çıxdı-
lar və düşməni məhəllələrdən daha irərli buraxmadılar. O gün Xəlil Çöhrə
dəstar-piç cəsur hərəkət etdi və çox şücaət göstərdi. Düşmənlər gəlib heç bir
1
Nökər: birinin əmri altına girərək onun xidmətində və məiyyətində olan, sıravi əsgər-
dən başlayaraq bəyə qədər çeşidli dərəcəli hərbi və mülki adamlar üçün işlənən termin.
Zəhirəddin Məhəmməd BABUR
80
şey edə bilmədilər və bir daha (62 a) da kurqana yaxınlaşmadılar.
Qasım bəy Əndicanın güney dağlarına getmişdi. Aşpariyan, turuq-şa-
ran, çəgrək ilə o civarın dağlarında və ovalarında oturan əhali tamamən bi-
zim hakimiyyətimiz altına girdi. [Düşmən tərəfindəki] sipahilər də bir-bir,
iki-iki qaçıb bizə qoşulmağa başladılar. İbrahim Saru və Veys Lağarinin
başçılığı altıında olanlarsa Axsi tərəfinə gedib çayın qarşı sahilinə keçmiş-
dilər. Bab kurqanı və daha bir-iki kurqan bizə keçdi.
Uzun Həsən ilə Tənbəl zalım, fasiq və kafir adamlardı. Vilayət əhalisi
bunlardan çox zülm görmüşdü. Axsinin böyüklərindən olan Həsən Dikcə ilə
adamları, oranın bəzi alt təbəqəsi də üsyan edərək şəhərin dış kurqanında
olanları ərkə sığınmağa məcbur elədilər, sonra İbrahim Saru, Veys Lagarı,
Seydi Qara başçılığı altıında olan qüvvələrimizi Axsinin dış kurqanına ça-
ğırdılar.
[Baburun dayısı] Sultan Mahmud (Məhəmməd) xan Heydər Göyəlda-
şın oğlu Bəndə Əli və bu sıralarda Şeybani xandan qaçıb xanın yanına gəl-
miş olan Hacı Qazi Manqıtı barın tümən bəyləri ilə birlikdə bizə köməkçi
təyin etmişdi. Onlar da tam bu əsnada gəldilər.
Uzun Həsən bundan xəbər tutub çox dilxor oldu və güvəndiyi (62 b)
nökərləri ilə ən yaxşı igidlərini kömək üçün Axsi ərkinə göndərdi. Bunlar
səhər vaxtı çay kənarına çatdılar. Bizim əsgərlə moğol əsgəri bunu xəbər
alıb bir qisim adamları yalın atla sudan keçirdilər. Köməyəa gələnlər şaşıra-
raq, gəmini yuxarıya doğru çəkə bilməyib olduğu yerdə buraxdılar. Gəmilər
kurqan tərəfinə keçmədən aşağı getdi. Bizim əsgərlə moğol əsgəri hər tərəf-
dən yalın atla suya girməyə başladı. Gəmidə olanlar vuruşa bilmədi. [Uzun
Həsənin adamlarından] Qarluğaç Bəxşi moğolların bəy oğullarından birini
çəkib əlindən tutaraq qılıncla öldürdü. Lakin artıq iş işdən keçmişdi. Gəmi-
dəkilərin çoxunun ölümünə onun bu hərəkəti səbəb oldu və suda olanların
hamısını yaxalayıb doğradılar. Qarluğaç Bəxşi, Xəlil Divanə və Qazı Qulam
Uzun Həsənin seçkin adamlarından idi. Bunlardan yalnız Qazı Qulam qul-
luq bəhanəsi ilə qurtula bildi. Digər seçkin igidlərindən olan Heydərqulu,
Qulikə Kaşğari və bugün mənim yanımda da etibarlı olan Seyid Əli [xan]
qurtuldular. Yetmiş-səksən seçkin igiddən yalnızca beş-altısı (63 a) qurtula
bildi.
Düşmən bu xəbəri eşidincə Mərginan civarında qala bilməyib nizam-
sız halda Əndicana doğru köç etdi. Bunlar Əndicanda Uzun Həsənin yeznəsi
Nasir bəyi qoymuşdular. Nasir bəy onun adamları arasında ikinci olmasa da,
mütləq üçüncü dərəcədə təcrübəli, cəsur bir adam idi. Bu işləri öyrənincə
Əndican kurqanını bağladıb artıq onların məğlub olmağa üz tutduqlarını bil-
dirərək mənə adam göndərdi.
Uzun Həsən Əndicana gələndə kurqanın bağlandığını öyrəndi və yez-
nəsi ilə dil taba bilməyib köçünün olduğu Axsi tərəfə çəkildi. Sultan Əhməd