bölümdə həm də yeni sözdüzəltmədən, löərtmədən danışdığına
görə sözdüzəldici şəkilçilər də mövzuya daxil olur. Buna görə də
başlıqdakı “sıygalar”ı “sözdəyişmə və düzəltmə formaları” kimi
verdik. Birinci nəşrdəki “Feü formaları” ifadəsi də “sıygalar”ı
tamamilə qarşılayır. Ancaq mövzuda “sıygalar”ın məlum
anlamından bir qədər kənara çıxıldığı göz önündə tutularaq ikinci
nəşrdə dəyişiklik etdik! Bu dəyişiklik “odallar”a da aiddir.
Azərbaycan dilçiliyindəki qoşmalar, bağlayıcılar, ədatlar və
nidalar mövzusu Türkiyə dilçiliyində “ədatlar” adı altında
öyrənilir. Ziya Göyalp bu bölümdə sözdüzəldici şəkilçilər yoluyla
sözdüzəltmədən də danışır. Deməli “ədat” adı alıtnda sözdüzəldici
şəkilçini də bildirib. Bu səbəbdən “ədat” və “şəkilçi” sözolrini bir
yerdə işlətdik. Osmanlı dili dövründən fərqli olaraq çağdaş
Türkiyə
dilçiliyində
“ədatlar”
və
“şəkilçilər”
(eklər)
ayrılıqda
öyrənilməkdədir.
37. Kotobə (ərəbcə)-yazdı.
38. Kitabət (ərəbcə) -1. yazı yazmaq sənəti; yazmaq; 2. katiblik
(yazmanlıq); 3. təhrir, kompozisyon (inşa).
39. İnşa (ərəbcə)-Burada: qələmə alma, yazıya alma (ədəbi şəkildə
yazma); düz yazı -nəsr.
40. Kompozisyon (fransızca) Burada: Şagirdlərə öz duyğu və
təsəvvürlərini açıq, təsirli şəkildə ifadə etməyi öyrədən dərs və bu
dərsə aid çalışma, yazı, inşa.
41. Mütəsərrif (ərəbcə)-l. Yiyələnən; yiyə, sahib. 2. Tənzimatdan
(1839-1876)
sonra
Osmanlı
imperatorluğunun
idarəetmə
sistemində sancağı idarə edən şəxs.
42. Təsərrüf (ərəbcə)-l. (bir şeyi) ələ keçirmə, (bir şeyi) istədiyi
kimi istifadə etmə ixtiyarı; 2. qənaətlə işlətmə; 3. pul artırma
(birikdirmə).
43. Sancaq-burada: Osmanlı dövlətinin idarəetmə sistemində “il”
ilə “ilçə” arasında olan inzibati-ərazi birimi (vahidi). Sancaq bir
neçə ilçədən ibarət olurdu. Sancağı mütəssərrif idarə etdiyi üçün
ona bəzən mütəsərriflik də deyilirdi.
44. İştiqaq (ərəbcə) -Eyni kökdən çıxma, törəmə (söz), düzəltmə
(söz); etimologiya. Müştəq (ərəbcə “müştəqq”dən) başqa bir
sözdən və ya kökdən törəmiş, düzəldilmiş (söz). Müştəq-i minh-
ondan törəmiş. Müştəqat (“müşləqq”in cəmi)-törəmə söz.
45. Təhrir (ərəbcə)-yazma, yazılma; üzünü köçürmə; redaktə etmə;
kitabət, kompozisyon.
46. Təhridat (ərəbcə “təhrir”in cəmi) -rəsmi kağızlar (məktublar),
rəsmi yazılar.
194
47. Zabitan (ərəbcə “zabit”+farsca “an” cəm şəkilçisi) zabitlər.
Zubbat (ərəbcə “zabit”in cəmi-daxili cəm)-zabitlər.
48. Fuad Raif bəy-B ax: 1-ci bölüm, 27.
49. Şivə (ərəbcə)- Burada: dialekt, söyləmiş (tələffüz) danışıq.
50. Azərbaycan türkləri içində (xüsusilə qərb bölgəsində) “elim-
günüm”, “evim-eşiyim” deyimləri çox geniş yayılmışdır. Bu
deyimlərin yaranma tarixi, anlamı çox əski çağlara gedib çıxır.
“Elim-günüm” ilə Göy Türk dövlətinin adı arasında əlaqə var.
51. Qırğız-qazaxlar 1920-ci ilin ikinci yarışma qədər (1925-ci ilin
aprelində Qazağıstan MSSR təşkil edildi) qazaxları yanlış olaraq
qırğız-qazaxlar adlandırıblar.
52. Bugünkü türkcədə yerbilim (geologiya), dirimbilim (biologiya)
və ruhbilim (psixologiya) deyimləri də işlənməkdədir.
53. Vapur (fransızca) Buxar maşını ilə işləyən gəmi (paroxod).
54. Şiməndifor (fransızca)-l. dəmir yolu; 2. dəmir yolu qatarı.
55. Ziya Göyalpın bu fikrindən sonralar bir qədər irəli gedildi.
Dəfələrlə nəşr edilən və edilməkdə olan “Türk sözlükləıi”ndə
sözlərin kök baxımından hansı xalqa məxsus olduğu göstərildi. Bu
isə hər bir kəsdə türk dili haqqında fikir və təsəvvür aydınlığı
yaradır.
56. Turfan (Tulufan)-Çinin quzey-qərbində Sinlszyan-Uyqur
muxtar rayonunda şəhər, qoza. Çinin qərbində. Şərqi Tyan-Şanın
qollarında isə Turfan çökəkliyi yerləşir. Turfan Şərqi Türküstanın
ayrılmaz bölümüdür.
57. Tolunlular (Tulunilər)-868-905-ci illərdə Misir, Suriya və
Fələstində hökmranlıq etmiş türk sülaləsi. Tolunlular İslam
xilafətində ilk müstəqil hakimiyyəti (Bağdaddan asılı olmayan)
qurmuşlar. Sülalənin qurucusu türk sərkərdəsi Əhməd ibn Tolun
idi. Misir tarixçiləri Tolunluların hakimiyyət illərini “qızıl dövr”
sayırlar.
İxşidlilər - 935-969-cu ilərdə Misir və Suriyada hakimiyyətdə
olmuş türk sülaləsi. İxşidlilər hakimiyyətinin qurucusu Məhəmməd
ibn Toğac əl-İxşidi olmuşdur. Məhəmməd ibn Toğac Abbasi
xəlifələrinə xidmət edən hərbçi türk ailəsindən çıxmışdır.
Səkuqlular - 11-13-cü yüzilin əvvəllərində Yaxın və Orla Şərqin
bir sıra ölkələrində hökmdarlıq etmiş Türk-Oğuz sülaləsi.
Səlcuqlular aşağıdakı qollara ayrılırdı:
1. Böyük Səlcuqlular (İraq və İran; 1038-1194-cü illər);
2. Suriya Səlcuqlulan (1078-1117-ci illər);
3. Kirman Səlcuqlulan (1041-1186-cı illər);
4. Rum Səlcuqlulan (Anadolu; 1077-1307-ci illər);
195