590
yerdən idi - boğazları bıçaq ilə kəsilmişdir. Bir sözlə, qızlar
qətlə yetirilmişdilər. Kimlər tərəfindən qətlə yetirilməsini
isə müəyyən etmək heç də çətin deyildi. Bu Odovaldo
qardaşlarının dəsti-xəttinə oxşayırdı. Qaranlıq olan məsələ-
nin özü Vaskonun marağına səbəb oldu. Vasko burada nə
baş verdiyini yolüstü onlardan soruşdu. Onlar da izah
etdilər ki, həmin qızlar hücum edənlər arasında idilər.
Sözsüz ki, bu yalan məlumat idi. Lakin leytenant dərinə
getmək istəmədi. Burada nə baş verdiyini sonradan ayırd
etmək olardı. İndi isə tezliklə vadini tərk etmək lazım idi.
Lap qabağda Vaskonun dəstəsi getməli idi, onlar bələd-
çilik funksiyasını yerinə yetirəçəkdilər. Ən axırda isə
cəngavərlər gedəcəkdilər. İspan dəstəsi hələ də düşmən
ərazisində idi və hər an hindular tərəfindən hücuma məruz
qala bilərdilər.
Vadini tərk edən zaman əsəblərini cilovlaya bilməyən
Karlos qəzəbli halda yenidən qılıncını qınından çıxarıb, ah-
zar ilə qışqıran hindunun bağrına sancdı. Elə həmin
məqamda bir qədər aralıda olan, ağrıdan qıvrılmış hindu-
nun başına dalbadal üç qılınc zərbəsi endirdi. Onun bu
qeyri-insani hərəkətindən dəhşətə gələn Sebastyan cəld
Korlosun üstünə atıldı. Vəcdə gələn cəngavər onun sağ
qolunun biləyindən tutaraq, əl saxlamağı tələb etdi. Karlos
isə özünün kinli baxışlarını Sebastyana yönəldərək, ondan
591
əl çəkməsini tələb etdi. Həmin anda Migel, Osvaldo və
Vasko özlərini hadisə yerinə çatdırdılar. Karlosun etdiyi
hərəkət heç bir zadəgan və mərd döyüşçü tərəfindən qəbul
oluna bilməzdi. Yaxınlıqda olan Kamaço irəli yeriyib
hiddətlə dedi:
- Sizə nə olub? Olmaya bizim düşmənlərimizi müdafiə
etmək fikrindəsiz? Məgər, görmürsüz onlar burada ispan
əsgərinin qanını axıdıblar?
- Sinyor Kamaço, mən istəmirəm ki, bizim aramızda
olan hörmət itib-batsın. – deyə Vasko hirsini birtəhər
saxlayaraq narazı halda dilləndi və Karlosun əlinin aşağı
endiyini görüb həmin tərzdə sözünə davam etdi. – Biz
düşmənlərimizlə açıq döyüş meydanında üzləşdik və
mərdi-mərdənə onların dəsini verdik. Biz öz vətənimizin
əsgərləriyik və özümüzü şanlı İspaniyanın şərəfli əsgərləri
kimi aparmalıyıq.
- Sinyor, bəs biz burada nə edirik? – deyə hirsdən
gözləri kəlləsinə çıxan Karlos çaşqınlıq içərisində soruşdu.
– Onların hamısını...
- Bu artıq düşməni məhv etmək yox, cinayət sayılır, –
deyə onun bu hərəkətlərinə dözə bilməyən Sebastyan
hiddətlə dilləndi. – harada görünüb ki, əsl döyüşçü
döyüşdən sonra yaralı və köməksiz adamları qılıncdan
keçirsin? Bu funksiyanı ancaq cəza dəstələri və cəlladlar
592
yerinə yetirir. Açığını desəm, sizin bu hərəkətiniz zadəgana
yaraşmayan bir hərəkətdir.
- Yaxşı, daha dərinə getmək lazım deyil. – deyə
Kamaço səsini yavaşıdaraq əmin-amanlıqla dilləndi və
qardaşına bəraət qazandırmaq üçün səbrlə sözünə davam
etdi. – Mən Karlosu çox yaxşı başa düşürəm. Döyüş ərəfə-
sində yaman hirslənmiş və özünü saxlaya bilməmişdir. Onu
başa düşmək lazımdır. Necə olsa da, o, bu döyüşdə yaxın
əsgərlərini itiribdir.
Bəli, Kamaço buradakı ab-havanı tənzimləməkdən ötrü
yaxşı sözlər söyləmiş və ara qızışdırmağa cüzi olsa da, yol
verməmişdi. Hamı onun bu hərəkətini müsbət qiymətlən-
dirdi. İndi hamının qarşısında əsas bir məsələ dururdu.
Tələm-tələsik vadini tərk edib düşərgəyə yollanmaq.
Hava qaralana yaxın dəstə, yolda heç bir təhlükəli
hadisə baş vermədən düşərgəyə gəlib çatdı. Vadidə baş
verən faciə bütün təfsilatı ilə kapitana çatdırıldı, çıxılmaz
vəziyyətə düşən Markos belə bir qərar çıxarmalı oldu ki,
gəminin bütün komandası gəmidə gecələməlidir. Belə bir
vəziyyətdə burada gecələmək həddindən artıq təhlükəli idi.
Hindular qisas almaq üçün hər an düşərgəyə hücum edə
bilərdilər. Həm də gəmidə nəzərdə tutulan təmir işləri başa
çatdırılmışdı. Gəminin tryumları su və arzaq ehtiyatları ilə
təmin olunmuşdur. Bir sözlə, gəmi elə gecə ikən Braziliya
593
sahillərini tərk edə bilərdi. Odovaldo qardaşları nəinki gecə
yola düşməyə razılıqlarını bildirdilər, hətta bir neçə gün
burada qalmağı təkid edirdilər. Onlar bunu onunla izah
etdilər ki, hindular həmin döyüşdə çoxlu itki vermiş və
ikinci dəfə ispanlarla toqquşmadan çəkinəcəklər. Lakin
azlıq çoxluğa tabedir. Komandanlığın əksəriyyəti tələb etdi
ki, ertəsi günü gəmi Buenos-Ayresə yola düşsün.
Ertəsi günü dekabrın 8-də səhər saat 8-in yarısında
gəminin lövbəri qaldırıldı. Yola düşmək üçün gəminin
salamat dorları yelkənlərlə silahlandı. Cənub, cənubi-şərq
istiqamətində “Destino” Braziliya sahillərindən uzaqlaş-
mağa başladı. Bu torpaqda həlak olan ispanların şərəfinə
salyut atəşi açıldı. Elə gəmi yerindən dəbərən kimi
ispanların düşərgə saldıqları yerə, birdən-birə hər tərəfdən
yüzə yaxın hindu toplaşdı və uzaqlaşan ispanları əllərindəki
silah ilə hədələməyə başladılar, Kapitan Markos düz
demişdir, yerli hinduların qisas almaq üçün hökmən düşər-
gəyə hücum edəcəkdilər. Komanda buranı tərk etməklə,
demək olar ki, yaxalarını baş verəcək təhlükədən uzaqlaş-
dırmalı oldular, Bundan sonra ekspedisiya iştirakçıları əbəs
yerə itki verməməli idilər.
Beləliklə, “Destino” Braziliya sahillərindən uzaqlaş-
mağa başladı. Ertəsi günü gəmi okeanda cənub istiqamə-
tində hərəkət edən Braziliya cərəyanı ilə rastlaşdı. Sözsüz
Dostları ilə paylaş: |