454
birini qılıncdan keçirdi. Lakin özü də arxadan sol çiynindən
yaralandı. Yara o qədər də ağır olmadığından yaşlı konkista-
dor sərbəst halda mübarizəni davam etdirirdi. Onun yaralan-
dığını görən Migel dostuna işarə etdi ki, vaxt itirmədən
sahilə tərəf getsin.
Antonio özü yaşlı döyüşçü idi və yaxşı bilirdi ki, belə bir
vəziyyətdə o, çox müqavimət göstərə bilməyəcək. Yaradan
axan qan dayandırılmasa o, zəifləyə bilərdi. Hazırda onun
üzərinə hücum edən iki hindudan biri yaralı idi. Antonio bir
neçə dəfə dalbadal zərbə endirəndən sonra cəld geriyə
dönərək sahilə tərəf qaçmağa başladı. Lakin hindu da onun
ardınca qaçdı və baltasını nişan almadan cəld qurbanının
üstünə atdı. Balta yaralı konkistadorun sağ ombasına batdı və
Antonionun sürətini düz çayın səmtində dayandırdı. O, ağır
yaralandı və ağrıdan hərəkət etməyə taqəti qalmadı. Bir
anlığa Antonio yerində tərpənməz halda qaldı. Kənardan
baxan elə başa düşərdi ki, yaşlı konkistador artıq məhv
edilib. Elə bu zaman yüngül yaralanan aborigen konkistadoru
əsir almaq üçün ona yaxınlaşdı və Antonionun qılıncını
əlindən almaq istədi. Birdən-birə özündə qüvvə tapan yaralı
konkistador nərə çəkərək, qılıncı ilə hindunun çənəsinə alt-
dan zərbə endirdi. Rəqibinin yerə yıxıldığını görən Antonio
yerindən tərpənmədən qılıncını onun qarnına yeritdi.
455
Migel ilə döyüşən hindulardan biri vəziyyətin bu cür
dəyişdiyini görüb, cəld Antonionun üzərinə şığıdı. Pis
vəziyyətdə qalan cavan zadəgan heç cürə dostuna kömək
etməyə imkan tapmadı. Ona görə ki, dərhal onun qarşısını o
biri düşmən kəsdi. Migel rəqibini məhv etmək üçün
dayanmadan dalbadal qılınc ilə zərbələr endirməyə başladı.
İldırım sürətilə yağdırılan zərbələrə tab gətirməyən hindunun
ayağı büdrədi və o, arxası üstə yerə sərildi. Migel ona aman
vermədən qılıncını qurbanının qarnına sancdı və həmin an
Antonionun köməyinə can atdı. Lakin artıq gec idi. Hindu
konkistadoru qətlə yetirmişdi. Hiddətə gələn Migel bütün
hirsini aborigenin üstünə tökdü. Hindu əlindəki nizə ilə
cavan zadəganın hücumlarını dəf etməyə çalışdı. Migel isə
həm qılınc, həm də lanset ilə gah sağdan, gah da soldan
xüsusi fəndlərlə həmlələr endirdi. Lakin düşmənin azacıq da
olsa, geri çəkilməyə fikri yox idi. O, nizədən çox ustalıqla
istifadə edirdi. Migel döyüşən zaman gördü ki, yaralı olan
hindu əlinə kaman alaraq özü üçün əlverişli mövqe seçmək
istəyir. Məsafə təxminən 25-30 metr olardı.
Artıq Migelin qulağına silahdaşlarının çağırışları dəyməyə
başladı. Onlar cavan zadəgandan döyüşü dayandırıb çayı
keçməsini tələb edirdilər. Onların çağırışlarının səbəbi vardı.
Təpənin üstünə 9-10 nəfər aborigen qalxmışdı. Belə bir
məqamda vaxt itirmək lazım deyildi. Lakin bütün bu
456
təhlükəyə baxmayaraq, Migel döyüşü başa çatdırıb çayı
keçmək istəyirdi. Birdən onun ayağı Antonionun meyitinə
dəydi və o, gücbəla ilə özünü ayaq üstə saxladı. Bu zaman
hindu rəqibini nizə ilə vurmaq istədi və nizə Migelin sol qolu
ilə bədəninin arasından boşa çıxdı. Fürsəti əldən vermək
istəməyən Migel qolu ilə nizəni bədəninə sıxdı və var gücü
ilə hindunun boynuna qılınc zərbəsi endirdi. Zərbə o qədər
qüvvətli oldu ki, hindunun başı bədənindən üzülərək, düz
qətlə yetirilmiş Antonionun ayaqları üzərinə düşdü. Sanki
bundan sonra cavan zadəganın hirsi soyudu.
Hindular isə bu zaman təpənin üstündən aşağı enmişdilər.
Cavan zadəgan Antonionun silahını götürüb tələsik çayı
keçdi. Antonio həlak olsa da, hamı Migelin göstərdiyi
qəhrəmanlıqdan tamamilə razı idi. On-on beş dəqiqə davam
edən döyüşdə o, dörd hindunu öldürüb, birini ağır
yaralamaqla həqiqətən də şəxsi igidlik göstərmişdi. Kapitan
Xuan bir daha Migelin necə mərddiklə və ustalıqla
döyüşdüyünün şahidi oldu. Migel azacıq da olsun ölümdən
qorxmur və döyüş zamanı öz rəqiblərilə çox asanlıqla
döyüşürdü. O, qılınc döyüşündə çox gözəl döyüş taktikası
tətbiq edirdi - döyüşün ortasında guya zəifləyərək, yorulub
geri çəkilir və bununla da rəqibinin bütün ehtiyatını və
təhlükəsizliyini əlindən alırdı. Sonra isə birdən-birə cəld
457
sıçrayışla əks-hücuma keçir və çox keçmədən rəqibini məhv
edirdi.
Leandro tələsə-tələsə dəstəni çayın sahilindən uzaqlaş-
dırırdı. O, istəyirdi ki, tezliklə çayın ağzına toplaşan arau-
kanların gözündən itsin. Leandronun fikirincə, çayın ağzına
toplaşanlar aborigenlərin kəşfiyyat dəstəsi idi. Araukanlar
ispanlar yoxa çıxana kimi çayı keçməyə cürət etmədilər.
Səhərin yenicə açılmasından istifadə edən konkistadorlar
təpələrin arası ilə gedərək ensiz bir vadiyə daxil oldular.
Vadinin həm şimal, həm də cənub sərhədində araukan
kəndləri vardı. Həmin kəndlərin arasındakı məsafə təxminən
bir liq olardı. Kəndlərdə tək-tük adamlar ora-bura gəzişirdi.
Onlar təsərrüfat işlərilə məşğul idilər. Əhali konkistadorların
burada peyda olmasından xəbərsiz idi. İspanlar isə ətrafda
bitən aqacların arası ilə vadinin o biri tərəfinə üz tutmdular.
Vadinin qərb tərəfində yenə də təpələr, təpələrdən sonra isə
hündür olmayan dağlar şimalda Osorno vulkanı ilə birləşirdi.
Dostları ilə paylaş: |