1 Ramiz Dəniz
Yüklə 3,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
442 Kapitan qarşısına məqsəd qoymuşdu ki, ən azı bütün on beş nəfərlik qüvvə ilə araukanların iri qüvvəsinin başını burada qatsın, ertəsi günü isə Anqud körfəzinə yollansın. O, bu yolu düz iki günə qət etməyim planlaşdırmışdı. Leandro kapitana izah etdi ki, araukanlar buranı mühasirəyə alsalar da, o, gecə ikən dəstəni mühasirədən çıxarda biləçək. Bu işdə meşənin sıx ağacları onlara böyük köməklik göstərəcək. Kəşfiyyatçının fikrincə, qaranlıqda meşədə hər bir mühasi- rəni yarmaq mümkündür. Ancaq bilinmirdi mühasirə vaxtı araukanlar hücuma keçəcəklər, ya yox? Çünki döyüş vaxtı konkistadorların sıralarında ölən və yaralananlar olacaq. Onda vəziyyət başqa cür ola bilər. Ağır yaralılar ilə mühasi- rəni yarıb təhlükəli ərazidən uzaqlaşmaq çox müşkül bir iş sayılırdı. Araukanlar daim onları təqib edərək, bir-birinin ardınca hücumlar təşkil edə bilərlər. Onlar azsaylı qüvvənin mühasirədən uzaqlaşmasına heç vaxt imkan verməyəcəklər. Araukanlar meşə şəraitində böyük bir ustalıqla döyüşürdülər. Leandro da bu amili çox yaxşı anlayırdı. Konkistadorların tutduğu mövqe əlverişli olduğundan bura toplaşan hindular hələlik onları mühasirəyə almadılar. İspanları mühasirəyə almaq üçün hinduların buradakı qüvvəsi kifayət deyildi. Aborigenlərin sayı 250-300 nəfər olardı. Ancaq buna baxmayaraq onlar cənuba və qərbə gedən
443 yolları ciddi nəzarət altına almışdılar. Sanki konkistadorların buradan uzaqlaşmaları üçün böyük imkan yaradılırdı. Araukanlar hansısa bir hiyləyə əl atmışdılar! Qəddarlığı ilə tanınan bu hindu tayfası ağır vəziyyətə düşmüş azsaylı ispan dəstəsini elə-belə buranı tərk etməyə imkan verməyə- cəkdi. Lakin ispanların da hələlik buranı tərk etməyə fikirləri yox idi. Hazırda isə müvəqqəti olaraq konkistadorlar burada özlərini tam sərbəst hiss edirdilər. Baxmayaraq ki, hindular yaxınlıqda mövqe tutmuşdular. Qaranlıq çökəndən sonra konkistadorlar özləri üçün tonqal qalayıb ət də qızartdılar. Bu işdə araukanlar onlara heç bir maneəçilik törətmədilər. Ertəsi günü sentyabrın 20-də dan yeri yenicə sökülmüş konkistadorlar Anqud körfəzinə getmək üçün düşərgəni qərb istiqamətində tərk etdilər. Bələdçilik etmək üçün qabaqda Leandro ilə Dias gedirdi. Araukanların əksəriyyəti bu vaxtı şirin yuxuda olduqlarından, onlar dəstəni düşmənin qurduq- ları pusqularının arasından keçirməli idi. Ancaq çox keçmə- miş Leandro xəbər verdi ki, araukanların sıraları həddindən sıxdır, onların arasından gizlincə keçib-getmək mümkün olmayacaq. Belə olduqda mütləq hindularla toqquşma baş verəcək. Kapitan Xuan isə heç bir konkistadorun həyatını risqə vermək istəmirdi. Anqud körfəzinə keçid zamanı hər bir döyüşçü ona sağ-salamat lazım idi.
444 Əlacsız qalan dəstə məcburi olaraq şimal istiqamətə üz tutdu. Hündür olmayan dağların qoynundan enməsələr, onlar təxminən 15 liq şimal istiqamətində daim hərəkət edə bilər- lər. Ən əsas o idi ki, keçid zamanı hindular onların arxasıy- can düşməsinlər. Təxminən bir liq şimal istiqamətində hərəkət edən dəstə, ondan sonra yenə də qərb istiqamətində yolunu davam etdirdi. İspanlar dağın qoynundan düşərək dərə ilə aşağı endilər. Bəzi yerlərdə ağaclar seyrək bitdiyindən, konkistadorları hündür təpələrin üstündən görmək olardı. Lakin onlar çox ehtiyatla hərəkət edirdilər. Konkistadorlar düşmənin gözünə görünmədən sərbəst halda iki liq yarım-üç liq yol getmək istəyirdilər. Onlar günün sonuna kimi Araukaniyanın mərkə- zinə qədər yol qət etmək istəyirdilər. Ondan sonra Anqud körfəzinin şimal sahilinə çatmağa çox az məsafə qalırdı. Kapitanın fikrincə, yolboyu araukanlar onların üstünə hücum etməyə cürət etməyəcəklər. Çünki sonuncu döyüşlər zamanı düşmən həddindən artıq itki vermişdi. Lakin ehtiyat əldən verilməməliydi. Xeyli getmişdilər ki, Leandro kapitana xəbər verdi ki, sayı məlum olmayan hindu dəstəsi qarşıda ağacların arasında pusqu qurub. İrəliləyiş dayandırıldı. Araukanlar pusqu qurublarsa, deməli onların sayı ən azı yüz nəfərə yaxın
445 olmalıydı. Düşmən ilə toqquşmağın heç bir xeyiri yox idi. Məhz buna görə də, konkistadorlar istiqaməti bird aha şimala tərəf döndərdilər. İndi konkistadorlar hərtərəfli araukanlardan uzaqlaşmaq istəyirdilər. Şimala gedən yol heç də onlar üçün asan deyildi. İspanların qarşısın hündür təpələr, sıx meşəliklər, iti tikanları olan kolluqlar, xırda dayaz çaylar və daş-qalaqdan ibarət olan dərələr kəsirdi. Bu yerlərdən yerli hinduların özləri nadir hallarda istifadə edirdilər. Adi cığırları burada nadir hallarda görmək olurdu. Leandronun arxasına düşən ispanlar bu çətin yollarla bir liqdən çox məsafə qət etdilər. Artıq günorta yeməyinin üstündən dörd saat keçmişdi. Konkista- dorlar həm ac, həm də bərk yorulmuşdular. Lakin heç kim kapitanın göstərişi olmadan özbaşına ayaq saxlaya bilməzdi. Nəhayət onların hamısı balaca bir gölməçənin kənarında ayaq saxladılar. Gölməçədən şimal tərəfə ensiz bir çay uzanıb gedirdi. Leandronun fikrincə, həmin çay təxminən liq yarımdan sonra qərb tərəfə burulurdu. Çayın sağ sahili hündür, sol sahili isə alçaq idi. Sağa nisbətən solda yaşıllıq bir qədər seyrəlirdi, bəzi yerlərdə isə ağac ümumiyyətlə yox idi. Hələlik isə kapitan bütün dəstəyə dincəlmək imkanı verdi. Konkistadorlar bir saatın ərzində həm dincəlməli, həm də günorta yeməyini qəbul etməli idilər! Hamı burada üstünlük Yüklə 3,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|