~~~~~~~~~~
Qarabağın Tutusu
~~~~~~~~~~
23
qurtaracaq döyüşçü yoldaşlarımızı? Bir düşün, sakitləş,
mən də sənin keçirdiyin acını, itkini duyuram, yanıram!Bu
sözümdən sonra gənc döyüşçü silahı yerə atıb, dostunun
qan içində olan bədənini qucaqladı, elə hönkürtü ilə ağladı
ki,
ürəyimin içi göynədi, gözümün yaşı sel kimi axdı.
Çiyin-çiyinə bir səngərdə döyşdüyü döyüş yoldaşlarını
ürək ağrısı ilə xatırlayan Rüxsarə xanım deyir ki, o qədər
unudulmayacaq acı anlar yaşamışam bu müharibədə. Bir
dəfə əsgərlərdən biri icazə alıb, nişanlanmaq üçün evlərinə
getmişdi. Bu məzuniyyətdə onu nişanlamışdılar sevdiyi
qızla. O geri- hərbi hissəyə gələn zaman nişan şirinliyi
gətirmişdi. Həmin ərəfədə Fərrux dağı ətrafında ağır döyüş-
lər gedirdi. Gözləyirdik ki, atışma səngisin, bir az sonra bizə
gələn şirinliyi yeyəcəkdik. Elə həmin günü o döyüşdə itirdik
onu. Heç kim o şirinliyi yeyə bilmədi, boğazlarımız kilid-
lənmişdi. Çox stress keçirdik. Gəncin nişanlısı bu qara xə-
bəri necə qarşılayacaqdı, necə dözəcəkdi?! Dəhşətdir, ağır-
dır. . . Bunları yaşadıq. Amma “Vətən sağ olsun” dedik, ruh-
dan düşmədik. Hər döyüşçü yoldaşımızı itirdikcə qisas his-
simiz daha da çox güclənirdi. Bunu silahdaşlarımın işğalçı
düşmən ordusu ilə öz torpaqlarımızda üzbəüz döyüşündə
hiss edirdim. İnadkar idilər, “Öləcəyik, amma torpaqları-
mızı verməyəcəyik, şəhidlərimizin qanı yerdə qalmayacaq”
fikirləri, amalı ilə düşmənə qarşı vuruşurdular.
Rüxsarə əsil vətənpərvər, mərd Azərbaycanlı qızıdır.
Nigarlar, Həcərlər yetirən Azərbaycanın igid qızıdır. Aşa-
ğıdakı sözləri kim oxusa onun haqqında eyni qənaətə gələr:
“O vaxt mən çiynimdəki avtomatdan başqa üstümdə bir
~~~~~~~~~~
Qarabağın Tutusu
~~~~~~~~~~
26
Rüxsarə xanım deyir: “Döyüş zamanı mənə ən böyük
sarsıntı o olurdu ki, yarasını sarıya bilmədiyim döyüşçü
yoldaşlarım ölürdü. Tibbi köməklik göstərdiklərim isə bu
günkü günə qədər həyatdadırlar. Belə dəhşətli mənzərədən
sonra çox əzab çəkirdim. Amma Vətən üçün canını verən,
belə igid oğullar ilə bərabər ön cəbhədə olduğum üçün
qürurlanırdım. Yeddixırman kəndi istiqamətində ağır dö-
yüş zamanı Habil, Zaman, Həmzə və digər cəsur döyüşçülə-
rin ağır yarasını sarısam da həyatlarını itirdilər. Və bu
mənə çox ağır gəlirdi. . . ”. Mən sizdən bir xahiş etmək istər-
dim, mümkünsə Qarabağımız uğrunda döyüşdə şəhid olan
cəsur qadınlarımız haqqında da burda balaca da olsa yazı
verəsəniz, həm onların ruhu sevinər, həm də mən sevi-
nərəm.
-Nəsirova Məlahət (1953-1992) Ağdərədə şəhid olub.
Məlahəti meydan hərəkatından tanıyıram. 1990-cı il xalqı-
mıza qarşı Sovet imperiyasının mürtəce siyasəti nəticə-
sində Azərbaycanda törətdiyi qanlı 20
yanvar hadisələrində
də o, böyük cəsurluq göstərmişdi. Ağdərə istiqamətində
gedən döyüşlərdə həlak oldu. Bir həftə şəhid qızımızın
cəsədi erməni tərəfində qaldı. Onu da qeyd edim ki, Tomris
qeyrətli bu qadın 3 körpə uşağını evdə qoyub, Vətənin
müdafiəsi uğrunda döyüşlərə qatılmışdı. Məkanı cənnət
olsun şəhid bacımızın. Məlahət belə deyirdi: “Vətən mənim
üçün
övladdan da əzizdir, çox doğmadır”.
-Sədaqət Rəcəbova (1972-1993) Milli Orduya yazılıb,
Ağdərə, Füzuli, Ağdam rayonlarındakı cəbhə xəttlərində
tibb bacısı kimi xidmət göstərib. Raket mərmisindən dün-